Lesbók Morgunblaðsins - 27.08.1988, Síða 12

Frá setningarathöfninni. Fánaberinn Kylie O’Bree var jafnframt leiðsögumaður hópsins í Ástralíu
miðborg Sydney: Fyrir þeim lágu löng og
ströng fundarhöld. Við hin vorum flutt á
stúdentagarða, sem heyra til háskóla New
South Wales, og þar voru okkar bækistöðv-
ar, meðan við dvöldumst í Sydney. Ástr-
alskir stúdentar voru um þessar mundir í
vetrarfríi og því fengum við að nýta okkur
herbergi þeirra, meðan þeir voru heima hjá
sér í leyfí. Ekki hefðum við íslendingar nú
kallað það vetrarveður, sem mætti okkur. Á
daginn fór hitinn upp í 18—20 stig, en að
vísu var mun kaldara á nóttunni. Hafði og
sitt að segja, að húsin eru ekki upphituð, svo
að það gat orðið dálítið hráslagalegt. En
þegar innfæddir voru að tala um frost og
kulda (freezing cold, eins og þeir orðuðu
það), hugsuðum við landarnir svona í hljóði,
að þetta væri bara ágætis sumarveður.
En fleira er öfugt í Ástralla-líu, eins og
það hét í bragnum um Jörund hundadagakon-
ung. Þegar morgunn er heima á Islandi er
kvöld í Ástralíu, og svo skín sól i hánorðri í
hádegisstað. Nú, svo vita allir, að svanimir
eru svartir, en meira kom okkur á óvart, að
herbergisnúmerin okkar voru af einhverjum
ástæðum öll á hvolfi. Kannski var það bara
áströlsk kímni. En viti menn, taka þá ekki
barmmerkin okkar með íslenska fánanum
líka upp á því að snúa sér. Fyrst í stað vor-
um við að paufast við að koma merkjunum
á réttan kjöl, en brátt gáfumst við upp á því
og komum okkur saman um þá ekki alveg
óröklegu skýringu að „fáninn sneri bara eins
og hann hefði alltaf snúið, ísland væri þama
niðri!“
1+
Stærðfræði hinum
megin á hnettínum
r í lagi, þó að fjölskyldan sitji ekki saman?
Við eigum ekki sex sæti í röð.“
„Já, já, það skiptir ekki máli. Annars erum
við ekki fjölskylda, heldur erum við tveir stærð-
fræðingar, sem eru á leið með þessa fjóra
Ólympíuferð til Ástralíu
Frásögn af ferð
ólympíuliðsins í
stærðfræði til Ástralíu
t>ar sem 29. alþjóðlegu
Ólympíuleikarnir í
stærðfræði fóru fram á
tveggja alda afmæli
Ástralíubyggðar.
Eftir ÁSTU KRISTJÖNU
SVEINSDÓTTUR
nemendur á ólympíuleikana í stærðfræði, sem
em í Ástralíu að þessu sinni.“
Sannleikurinn var sá, að ekki var óalgengt
að slíkur misskilningur sem þessi kæmi upp
á ferð okkar fjórmenninganna. Síðan var
venjulega beðist margfaldlega afsökunar á
því, að viðmælanda okkar skyldi hafa dottið
í hug, að þessir tveir háskólakennarar væru
hjón og ættu að auki öll þessi böm. Þá vor-
um við krakkamir skoðuð rannsakandi en
jafnframt jákvæðum augum, en kannski
mátti líka greina furðu í svipnum. Mér þykir
líklegt að búist hafi verið við slánalegum
drengjum með þykk gleraugu og húð, sem
aldrei hefði komið út undir bert loft, en það
sem blasti við sjónum vom þrír piltar, sem
alveg eins hefðu getað verið á leið í íþrótta-
keppni, og þar að auki ein stelpa.
Þetta vom nýstúdentinn Sverrir Öm Þor-
valdsson úr MR og menntaskólanemamir
Guðbjöm Freyr Jónsson úr MA, Halldór
Ámason og Ásta Kristjana Sveinsdóttir,
bæði úr MR. Þeim til halds og trausts vom
dr. Reynir Axelsson, dósent við Háskóla ís-
lands, sem sat í dómnefnd keppninnar fyrir
íslands hönd og dr. Kristín Halla Jónsdóttir,
dósent við Kennaraháskólann, og var hún
fararstjóri.
FYRIRKOMULAG KEPPNINNAR
Keppninni er þannig háttað, að nokkmm
mánuðum fýrir hana sendir hver þátttökuþjóð
inn eitt eða fleiri stærðfræðidæmi með lausn-
um. Fulltrúar gestgjafanna velja síðan úr
innsendum dæmum ein tuttugu-þijátíu dæmi,
sem til álita koma sem keppnisdæmi. Einn
fulltrúi frá hvetju keppnislandi er svo settur
í dómnefnd, sem úrslitavald hefur um 6
keppnisdæmi. Hinir eiginlegu keppnisdagar
em tveir og þar glímt við þijú dæmi hvom
dag í fjóra og hálfan klukkutíma hvort skipti.
Auðvitað tekur keppnin i reynd miklu lengri
tíma, þar sem fararstjóri og dómnefndarfull-
trúi þurfa fyrst að þýða lausnirnar á dæmun-
um og útskýra þær fyrir dómnefnd hvers
dæmis; það em nefnilega ástralskar undir-
dómnefndir fyrir hvert dæmi. Flokkur manna
hefur sumsé um nokkum tíma fyrir keppnina
legið yfir hverju dæmi og reynt að finna all-
ar hugsanlegar leiðir til að leysa það. Það
kemur þó fyrir að mönnum yfírsjáist lausnir;
meira að segja hefur það komið fyrir, að
dæmi hafi verið send inn í keppnina í þeirri
von, að einhver þessara ungmenna finni
lausnir.
í fullskipuðu liði em 6 keppendur. Með
þeim er svo dómnefndarfulltrúinn og farar-
stjórinn. íslendingar hafa aldrei sent fullt lið
í keppnina, en vonandi kemur að því áður
en langt um líður.
„ Allt Er Öfugt
í ÁSTRALÍU"
Eftir langt og strangt ferðalag, fyrst til
London, síðan um Delhi og Bangkok, lentum
við loks í Sydney að kvöldi 8. júlí. Reynir
var strax tekinn og settur í einangmn með
hinum dómnefndarfulltrúunum á gistihúsi í
Operuferð
Opinberlega hófst keppnin ekki fyrr en
mánudaginn 11. júlí og við fimmmenningam-
ir neyttum því færis og skoðuðum okkur um
í Sydney á eigin spýtur helgina 9. og 10.
júlí. Við gripum tækifærið og keyptum okkur
miða á Vald örlaganna eftir Verdi, sem sýna
átti í ópemnni strax fyrsta kvöldið okkar.
Við hugsuðum sem svo, að þetta yrði líklega
eina tækifærið okkar í lífinu að koma í þetta
margfræga ópemhús. Okkur varð nú hugsað
til Reynis, sem er ákafur ópemunnandi, en
honum var ætlað að sitja eitthvert hátíðlegt
kvöldverðarboð einmitt þetta kvöld. Og þó
að hann kunni vel að meta góðan mat, þótti
okkur líklegt, að Verdi hefði enn meira að-
dráttarafl í þetta sinn!
Þegar í ópemna kom og við settumst nið-
ur í þessu stórglæsilega og mjög svo um-
rædda húsi, og ljúfír tónar fyrsta þáttar fóm
að óma, fer þá ekki skyndilega ferðaþreytan
að segja til sín! Eftir 28 tíma flug og 10 tíma
mun á því, hvort nótt er eða dagur, taka
ekki augnalokin upp á því að verða svona
óttalega þung! í hlénu vom stuttar vitnale-
iðslur, og þá kom í ljós að við höfðum reynd-
ar meira eða minna dottað. Einhveijir höfðu
að vísu vaknað við skothvelli og annan dra-
matískan hamagang á sviðinu. En það má
segja, að menn velji sér ólíka svefnstaði!
Eftir að hafa innbyrt nokkra kaffibolla í
hlénu, vom okkur þó allir vegir færir og nú
höfðum við miklu meiri skemmtun af. Eða
em allar bestu aríumar og dúettamir í seinni
partinum? Síðar kom í ljós, að Reynir hafði
laumast úr matarboðinu til að komast í óper-
una. Og meira að segja hann varð að viður-
kenna, að hafa átt í erfiðleikum með að halda
sér vakandi. Reyndar hittum við hann ekki
fyrr en honum var sleppt úr einangmninni
eftir keppnina; þá kom í ljós, að hann hafði
setið þama nokkmm bekkjum fyrir framan
okkur allt kvöldið.
Sjónvarpið Og
Dýragarðurinn
Á mánudeginum hófust leikamir. Setning-
arhátíðin fór að vísu ekki fram fyrr en nokkr-
um dögum síðar, í Canberra, en þennan dag
fengu liðin hvert sinn leiðsögumann og skipu-
lögð dagskrá hófst. Farið var í skoðunarferð-
ir í grenndinni, ýmist hvert lið fyrir sig eða
í stærri hópum. Einn daginn var ferðinni
heitið í dýragarðinn. Dýragarðurinn í Sydney
er sérlega vel í sveit settur og þar hefur
verið hugsað vel, áður en honum var valinn
staður. Hann stendur á iítilli hæð og þaðan
er hið fegursta útsýni yfir fjörðinn. Þama
sést óperan frá enn einu sjónarhominu. Dýra-
garðurinn sjálfur er líka mjög snyrtilegur og
ekki var annað að sjá, en betur færi um
dýrin en tíðkast í öðmm görðum. Stöð 10 í
Ástralíu ætlaði að gera þátt um keppnina.
Fyrirkomulagið átti að vera þannnig, að sjón-
varpsmennirnir ætluðu að „hittá fyrir tilvilj-
un“ hóp stærðfræðinema í dýragarðinum og
taka nokkra þeirra tali. í þennan sjónvarps-
hóp vom valdir þrír írar, tveir Bandaríkja-
menn, allt ástralska liðið og svo við Islending-
amir. Spumingarnar, sem við áttum að
svara, vom misgáfulegar, allt frá „Hvers
vegna stærðfræði?" til „Af hveiju em svona
fáar stelpur í keppninni?" Steipur í keppninni
vom nefnilega innan við 10% Já, hvers vegna
vom þær svona fáar? Eg var búin að koma