Lesbók Morgunblaðsins - 03.09.1988, Síða 13
Tumi Magnússon við eitt af málverkum sínum.
ívar Valgarðsson við áttstrending úr jámi, sem er hluti úr
þrennu og myndar innsetningu.
Myndina af Georg Guðna tók Einar
Falur vegna Lesbókar. Hinar
myndirnar tók Bjarni Eiríksson,
einnig vegna Lesbókar.
Georg Guðni og eitt af málverkunum hans á sýningunni.
Iri tækni.
lágmynd eftir miðaldakorti, sem sýnir hvíta-
bimi á ísjökum við ísland.
ÍVAR VALGARÐSSON myndhöggvari
stendur á myndinni við áttstrendan hring
úr jámi sem raunar er hluti úr samstæðu
þriggja myndverka, sem öll em frístandandi
á gólfi og mynda það sem nú er nefnt inn-
setning (þýðing á innstallation). Hin verkin
eru annarsvegar úr steinsteypu og hinsveg-
ar úr timbri og einhverskonar plötum. Það
em þessi ólíku efni, sem Ivar spilar með
og það er eins og oft áður, að íslenzkuna
skortir orð yfir þá stefnu í höggmyndalist,
sem hér um ræðir. Hún er á málum ná-
grannaþjóðanna kölluð konstrúktíf eða
konstrúktífismi og felur í sér áherzlu á form-
ræna uppbyggingu. Jafnframt list sinni
starfar Ivar á Kjarvalsstöðum við uppheng-
ingar sýninga og fleira.
TUMIMAGNÚSSON listmnálari sýnir olíu-
Hulda Hákon við lágmynd sína, sem hún nefnir Leikhús.
málverk á þessari samsýningu og gefur
myndin sem hér sést ásamt höfundi sínum
allgóða hugmynd um þá leið, sem Tumi
hefur valið sér. Líkt og hjá ívari fer naum-
ast milli mála, að komseptlistin, sem við
hátíðleg tækifæri er nefnd hugmyndalist,
hefur haft sín áhrif, enda voru þeir báðir
við nám, þegar hún var æði áhrifamikil í
listaskólum. Tumi telur að sínar myndir séu
frásagnarlegar, þótt ekki liggi alltaf í augum
uppi hveiju hann er að segja frá.
Jafnframt því að starfa að list sinni er
Tumi kennari við Myndlista- og handíða-
skóla íslands.
JÓN ÓSKAR sýnir stór málverk, sem bera
keim af tréristum, enda mestan part í svörtu
og hvítu og aðeins örlítið ívaf af lit haft
með. Þetta eru mannamyndir og andlits-
myndir, unnar með tækni, sem Jón Óskar
hefur verið að gera tilraunir með og sýnist
henta honum vel. Árangurinn er í senn per-
sónulegur og myndrænt séð sterkur. Tækn-
in felst í því, að eftir að myndin hefur ver-
ið teiknuð á dúkinn, eru hlutar hennar
málaðir með bráðnu vaxi. Síðan er farið
með lit yfir allan flötinn og hann er síðan
að mestu leyti skafinn af, þar sem vaxið
er undir.
GEORG GUÐNI listmálari hefur vakið at-
hygli fyrir sérstæðar myndir og þykir hafa
synt gegn meginstraumnum í málverki, þar
sem tízkan hefur snúizt um hröð vinnubrögð
og grófleika í anda nýja málverksins, sem
nú heyrir raunar sögunni til að mestu leyti.
Miðað við ofsafengna tjáningu expressjón-
istanna eru myndir Georgs Guðna allt að
því meinlætafullar í einfaldleika sínum.
Menn hafa þózt greina í þeim prófíl fjalla
eða einhverra mishæða, en nú virðist þetta
orðið nánast alveg abstrakt og flestar mynd-
anna eru mjög dimmar yfirlitum.
Um þennan málara má segja eins og Bjami
Thorarensen kvað um Sæmund Hólm, að
hann bindur eigi bagga sína sömu hnútum
og samferðamenn. Það kann að vera for-
vitnilegt og áreiðanlega þarf til þess bæði
harða sannfæringu og kjark.
GÍSLI SIGURÐSSON
UNGIR
ENNANDI
SI ÍSLANDS
J
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS 3. SEPTEMBER 1988 13