Lesbók Morgunblaðsins - 11.05.1991, Side 11

Giulietta Sprínt, árgerð 1954, hönnun eftir Bertone. Þótt hann sé rennilegur, var hámarkshraðinn ekki nema
165, eða rétt eins og miðlungs fólksbíll nær núá dögum.
Alfa Romeo
- sportbílar í 90 ár
Þegar rætt er um sportbíla koma yfirleitt
nöfn eins og Ferrari, Porsche eða Lamborg-
hini upp í hugann. Það er hinsvegar færri
sem vita, að Alfa Romeo, sem nú er hluti
af Fiat-samsteypunni, hefur í rúm 90 ár
famleitt vandaða sportbíla og verið í farar-
broddi um ýmsar nýjungar í hönnun.
Alfa Romeo hefur aldrei náð neinum sér-
stökum vinsældum hjá íslenzkum bílaáhuga-
mönnum. Líklega er ástæðan sú, að sportlín-
an frá þessum bílaframleiðanda hefur verið
talin of dýr og við íslenzkar aðstæður hafa
ódýrari gerðirnar af fólksbílnum ekki reynst
neitt séstaklega vel. Fyrirtækið hefur samt
framleitt suma af bezt hönnuðu sportbílum
heimsins og var nýlega haldin sýning á
nokkrum þeirra í Hönnunarsafninu í Lon-
don, Design Museum við Butlers Wharf.
Ekki voru einungis bílarnir til sýnis, heldur
var og sýning á frumdrögum og lokateikn-
ingum af bílunum, svo sýningargestir gátu
Sjálfur skartgripurinn, SS/2 Stradale, framleiddur 1967-69. Hönnuður: Franco Scaglione. Stradale var með V-8, tveggja
lítra vél og hámarkshraðinn var 260 km. á klst.
Giulia TZ 2 - klassískt ítalskt sportbílslag, einfalt, en gefur hugmynd um hraða.
Þessi var í sprækara lagi, hámarkshraðinn 250.
/__
GT Junior. Hönnun eftir Bertone og með þríhyrndum Alfa-skildinum framan á
vatnskassanum, var hann auðþekktur. Júníórinn stóð sig afburða vel í kapp-
akstri um árabil
SZ Coupé. Línan er orðin önnur en sú, sem var í tízku fyrír 20 árum. Formið
er dálitið samanrekið og kraftalegt.
séð hvernig hönnun slíkra bíla fer fram.
Fyrirtækið er eins og áður segir í eigu
Fiat, þar sem Fiatkóngurinn Gianni Agnelli
ræður ríkjum. Upphafið má rekja til ársins
1910, þegar hópur ítalskra kaupsýslumanna
tók sig saman og yfirtók franska verk-
smiðju með það fyrir augum að framleiða
sportbíla. í verksmiðjunni höfðu áður verið
smíðaðir bílar ætlaðir til leiguaksturs. Verk-
smiðjan var flutt til Ítalíu og gefið nafnið
„Societa Anonima Lombarda Fabrica Ital-
ian“ og það síðan stytt í ALFA. Romeo
nokkur gekk síðar til liðs við þennan félags-
skap og bætti nafni sínu aftan við.
Fyrsti kappaksturinn sem Alfa tók þátt
í var Targa Florio-keppnin árið 1911. Bíllinn
stóð sig mjög vel; leiddi í keppninni framan
af, en varð þó að láta í minni pokann undir
lokin. En þessi góði árangur festi Alfa í
sessi sem verðugan andstæðing. Næstu ára-
tugina unnu Alfa-bílar alla helztu kapp-
akstra í heiminum, m.a. Le Mans í Frakkl-
andi.
Góður keppnisárangur hafði að sjálfsögðu
áhrif á fólksbílaframleiðslu Alfa Romeo og
þó sérstaklega á sportbílaframleiðsluna.
Fyrirtækið varð þekkt fyrir kraftmikla bíla
og glæsilega hönnun. Þrátt fyri það er Alfa
Romeo ekki eitt af stóru nöfnunum í sport-
bílaframleiðslu heimsins, en tvær af nýjustu
gerðum Alfa, 164 og SZ-bílarnir, hafa sýnt
og sannað að þessi framleiðsia er verð eftir-
tektar.
Einn af gimsteinunum sport-
bílasögunnar
Á sýningunni í London vakti SZ-bíllinn einna
mesta athygli, enda er hann frábærlega vel
hannaður. Varla er þó rétt að kalla hann
fallegan, en það er eitthvað við hann, sem
gerir hann ómótstæðilegan. Ef lýsa á SZ-
bílnum,þá er hann einhversstaðar á milli
Honda Civic, Ferrari og Lamborghini, og
þó ekki. Ef myndin prentast vel, geta lesend-
ur dæmt um það sjálfir.
Vélin er þriggja lítra, 6 strokka, 204 hest-
afla og er gefinn upp fyrir 250 km. hámarks-
hraða á klst. Bílagagnrýnendur hafa ekki
verið á einu máli um ágæti bílsins, en um
tvennt eru þeir þó sammála: SZ-gerðin ligg-
ur ótrúlega vel og hönnunin sver sig saann-
arlega í Alfa Romeo-ættina.
Mér þótti fallegasti bíllinn á sýningunni
tvímælalaust einn af hinum sjaldgæfu
Stradale Coupé 33 frá 1967. Ekki má rugla
honum saman við Stradale-tegundina, sem
kom á almennan markað nokkru seinna.
Coupé 33-gerðin er tvímælalaust einn af
gimsteinum bílasögunnar og jafnast fylli-
lega á við marga hinna frægustu meðal ítal-
skra sportbíla. Þótt undirritaður kunni aldr-
ei sérstaklega vel við að persónugera bíla,
þá finnst honum vel skiljanlegt, að ítalir
nota persónufernafnið yhún“ þegar þeir tala
um Coupé 33-bílinn. I honum er tveggja
lítra vél, 260 hestöfl, en malar samt blíðlega,
þegar bíllinn er settur í gang. Beinar línur
eru ekki til í honum; það er straumlínan sem
gefur honum þennan draumavöxt. Af Strad-
ale Coupé 33 voru einungis framleidd 18
eintök á árunum 1967-69 og slást því bíla-
safnarar um hvert einasta eintak, sem kem-
ur á markaðinn. Þegar bíllinn var nýr, kost-
aði hann 10 milljónir líra, en það verð hefur
margfaldast.
Alfa Romeo-sýningin í London vakti tölu-
verða athygli og seldust allir SZ-bílarnir upp
strax á fyrsta degi sýningarinnar, þótt ekki
væri þetta sölusýning. Þótt ekki hafi allt
gengið semskyldi í ítölskum bílaiðnaði uppá
síðkastið, sannaði þessi sýning að þeir eru
fáir, sem komast með tærnar þar sem Ital-
ir hafa hælana í hönnun á sportbílum.
Andrés Pétursson, London.
LESBÓK M0R6UNBLAÐSINS 11. MAÍ 1991 11