Lesbók Morgunblaðsins - 24.08.1996, Blaðsíða 16

AF BROSHYRUM REYR“
A sunnudagskvöld verð-
ur nýr íslenskur söngleik-
ur, Sumar ó Sýrlandi
frumfluttur í Loftkastal-
gnum. Á þriója tug leik-
enda koma fram í dans-,
leik- og söngatrióum, en
Stuómannalögin svífa yf-
irvötnunum. ÖRLYGUR
STEINN SIGURJÓNS-
SON fylgdist meó rennsli
ó sýningunni fyrr í vik-
unni.
Ungt heef ileikafólk
HUÓÐKERFIÐ var að
hrökkva í gang á rennsl-
inu þegar blaðamaður leit
við og sýningin að öðru
leyti að renna sér í þann
búning sem hún á að
skarta frá og með sunnu-
dagskvöldinu. Þar má
einnig telja til þrívíddartækni sem varpað verð-
ur á tjald til að gefa útliti sýningarinnar flott-
ari blæ.
Hér segir af sögu tveggja kynslóða, sem
báðar fást við það vandamál sem hlýst af
djamminu. Stína stuð, sem einu sinni var aðal-
gellan í bænum er nú einstæð móðir tvítugs
stráks, sem er nýbúinn að skríða í gegnum
stúdentsprófið og er pizzusendill. Um það leyti
er hann að byrja í dópinu og lifir hátt í heimi
sukks og kynsvalls. Þar kemur að hann óver-
dósar og liggur í dái meðan Stína mamma
stuð segir honum söguna af öllu stuðinu þeg-
ar hún var aðalgellan í bænum. Barnsfaðir
Stínu er Höddi Geirs, yfirtöffari sem man sinn
fífii fegri. Hann kemur til að óska blessuðu
barninu til lukku með stúdentsprófið og situr
yfir beði sonar síns, sem hann hefur ekki séð
í ótal ár. Og þá hefst sagan af Hödda Geirs
og Stínu stuð. Verði stuð.
„Menn vissu ekki betur i þó daga"
Valgeir Guðjónsson sem er tónlistarstjóri
segir að tilgangurinn með sýningunni sé sá
að vekja menn tii umhugsunar þegar sú stað-
reynd blasir við að eiturlyfjaneysla er alvar-
legt vandamál hér á landi. „Stuðmenn voru
jafngamlir þessu unga fólki, sem stendur að
sýningunni, þegar platan Sumar á Sýrlandi
kom út,“ segir Valgeir.„Þá var dópið hluti af
VERÐI stuð.
Morgunbladið/Ásdís
Valgeir segir að lokum að hann dáist að
þeim krafti, sem býr í þeim fjölmörgu leikend-
um sem standa að sýningunni. „Hér er verið
að virkja kröftugt og ungt hæfileikafólk og
við ætlum að miðla þessum krafti með fjöri,
litadýrð, dúndrandi rokki og ég skil ekki í
öðru en áhorfendur gangi útaf sýningunni
með bros á vör og ljós í hendi.“
HINN syngjandi andi Meskalídó frá Sýrlandi er ekki víðsfjarri þegar stuðið er annarsvegar en það verður enginn langlífur af stöð-
ugu samneyti við hann.
20 ÁR í sukkinu og aldrei hressari, góðan daginn. Höddi Geirs við komuna til íslands.
tíðarandanum og maður var að segja ákveðnu
gildismati stríð á hendur. Menn vissu ekki
betur en það væri bara alit í þessu fína að fá
sér eina feita og detta í það. Hinsvegar vita
menn að hveiju þeir ganga nú um stundir,
og hvaða afleiðingar það hefur í för með sér.“
Valgeir segir að sukkkaflinn í sýningunni
megi vera víti til varnaðar en.allt er þetta
nú hopp og hí,“ segir hann. „Besta umræðan
er að vekja hana upp með gleði og gríni og
við erum fyrst og fremst að segja sögu og
leikum á allan tilfinningaskala áhorfenda."
„Sjáum hana sem þvilika gellu"
Þegar stuðið um Stínu stuð og alla hina
stuðboltana er hálfnað, Kalli á Kagganum
dáinn í bílslysi meðal annars, en allir í stuði
að öðru leyti, fær blaðamaður leikarana fjóra,
sem leika Stínu og Hödda til að segja frá.
Stella Guðný Kristjánsdóttir leikur Stínu
mömmu stuð nútímans. „Stína er ósköp venju-
leg kona sem hefur rifið sig upp úr skítnum
eftir að hafa átt mjög erfitt. En hún stendur
keik í dag og það er ómögulegt annað en að
dást að skapinu í henni. Hún er hörkukona
og er búin að stemma sig svolítið niður eftir
allt stuðið,“ segir Stella. Víkjum okkur þá að
ungu Stínu stuð, ■ sem leikin er af Þórönnu
Kristínu Jónbjörnsdóttur. „Við sjáum ungu
Stínu í ótrúlegustu aðstæðum," segir Þór-
anna. „Við sjáum hana sem þvílíka gellu að
það er ekki hægt að ná til hennar og svo
fáum við að sjá hana gráta, hlæja og öskra
á Hödda og líka þegar hún verður dauðhrædd
við hann. Þessi persóna er margbrotnari en
við eigum að venjast í svona söngleik. Persón-
ur vilja verða svolítið einsleitar í söngleikjum,
en það er Stína ekki.“ ívar Helgason leikur
Hödda Geirs þegar hann var upp á sitt besta.
„Höddi Geirs er algjör skíthæll," segir ívar
og Stínurnar báðar skellihlæja. „Hann notar
allt og alla í kringum sig og heldur að hann
sé ómissandi í einu og öllu. I þessari sýningu
fer hann þá ferð að vera á toppnum í byijun
þar til hann fer niður í skítinn." Þá víkjum
við okkur að Hödda Geirs í dag, en Hrólfur
Sæmundsson leikur hann. „Hann meikar yfir-
höfuð ekki neitt. Hann er búinn að fara í
gömlu, rykugu jakkafötin sín og búinn að
punta sig upp eftir tuttugu ára veru í skítnum
og ætlar að fara að hitta son sinn, hvers hann
veit ekki nafn hvað þá rneira," segir Hrólfur.
„Hann er búinn að eyðileggja líf sitt og er
að reyna að bæta fyrir það núna, en honum
tekst það ekki og hann ... hverfur."
16 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 24. ÁGÚST 1996