Lesbók Morgunblaðsins - 07.06.1997, Blaðsíða 9

Þab er eitt verk í eigu íslendings sem býr héma
á Spáni. Eigendur vinscels Islendingabars fréttu
afþessu verki og vildu eignastþad og sjna á
bamum. Eftir miklarfortölur lánaói hann verk-
idy en þab varaldrei hengt upp. Þegar annar
eigandinn sáþab3 tók hann þab heim til sín og
faldi til ab skaba ekki orbstír íslenskrar listar
erlendis.
Já, ég hef verið að teikna svolítið, en það
er svolítið eins og píanókonsertisti að spila
á blokkflautu. Ég var bestur þegar ég byrj-
aði að teikna sem krakki, amma var alltaf
að segja að það hefði verið munur á honum
Halldóri þegar hann var í barnaskóla, þá
kunni hann að teikna og gerði fullt af falleg-
um myndum og svo hefur honum farið hnign-
andi alveg síðan. Er orðinn verri og verri.
Eins og ég sagði í Mogganum um árið að
ég væri að nálgast landslagið meira og skáld-
aði minna í það frá eigin hendi, þá gat hún
samt ekki séð landslag út úr myndunum.
Besta hrósið sem ég hef fengið var þegar
frændi minn sagði að eitt af málverkunum
mínum gæti alveg gengið einhvers staðar á
klósetti. Ég er stundum að hugsa um að
byija bara upp á nýtt. Mála fyrir ömmu.
Kannski er ég að nálgast það, því hin ka-
þólska fyrrverandi tengda-
móðir mín kyssir og krossar
sig fyrir framan Jesúmynd-
ina mína.
Bandarískur antik- og
málverkasafnari sem hefur
keypt af mér verk er æstur
í að kaupa annað. Ég málaði
fimm málverk sem ég klippti
niður og límdi síðan saman
í eitt stórt. Hann varð svo
æstur þegar hann sá það,
sagði að það liti út eins og
einhver hefði málað það og
drepist. Bauð mér stórfé fyr-
ir. Hann keypti einu sinni
uppáhaldsverkið mitt á vin-
arprís og seldi það svo dýr-
um dómum í Madrid. Þess
vegna forðaði ég því heim
til íslands svo hann hreppti
það_ ekki.
Eg sé hérna Andrés önd,
hann hefur haft mikil áhrif
á þig, sbr. öll andarmálverk-
in sem þú hefur gert.
Andrés önd ól mig upp.
Það byijaði þegar pabbi kom
frá Bandaríkjunum með
Rip-, Rap- og Rup-húfur og
við bræðurnir /engum sína
húfuna hver. Ég fékk bláa
húfu og mér fannst þetta
vera eins og í Andrésblöðun-
um. Pabbi var Andrés og
mamma J3ína nema hún bjó
heima. Ég er enn að leita
að Jóakim og peningunum.
Fyrsta Andrésverkið sem ég
málaði var af honum og Superman þar sem
Superman hélt Playboykanínu fastri á meðan
Andrés skoðaði upp um pilsið á henni með
stækkunargleri og saurlífsseggjasvip, mér
er sagt að hann sé ekki með neitt þú veist.
Ég hef samið ljóð um Andrés sem birtist í
Lesþókinni. Það var í Nerudastíl.
Ég sé að hér er önnur mynd af Andrési.
Nei, þetta er mynd af manni séð með
augum íbúa Andaborgar sem væri eins og
ég, ein af þessum öndum. Ef ég ætlaði að
búa til sniðuga teiknimyndafígúru fyrir end-
urnar myndi ég taka mannveru og stæla
hana sem önd, þess vegna virðist það líkt
Andrési fyrir okkur.
Eru galleríin á íslandi ekki ánægð með
þessar Andrésar andar myndir?
Nei, og raunar engar aðrar myndir eftir
mig, hvorki þessa né aðrar. Síðast er ég fór
bónleiður til búðar var mér sagt að ég gæti
ekki gert hinum artistunum þennan óleik því
þá þyrfti t.d. að kaupa sterkari perur á þeirra
verk því það væru of miklir litir í mínum
verkum. Það er víst bannað að mála myndir
af Andrési önd og samkvæmt íslenskri menn-
ingarpólitík er hann „out“. Hvort sem hann
er málaður vel eða illa Ég mála hann t.d.
virkilega illa.
En er ekki ósmekklegt að vera að gera
pornó úr Andrési?
Þetta er ekki pornó en ósmekklegt. Þá er
nú smekklegra að mála rósir.
Einu sinni þegar ég átti fé til að mála
nokkur málverk eyddi ég því í rósarunna og
garðyrkjugræjur. Ég lærði miklu meira á að
rækta rósir en nokkurn tímann á Myndlistar-
skólaárunum. Ég vil láta taka upp blóma-
rækt í Myndlistarskólanum, það' má teikna
myndir af rósum eins og stunda módelteikn-
ingu því þær eru líkamar eins og við. Ég
man t.d. eftir blómlegri fyrirsætu sem huldi
nekt sína rósarvatni. Hvað finnst þér t.d.
um rós með mannasvitalykt?
Attu við að myndlistarmenn eigi að vera
með grænar hendur?
Já, það finnst mér, að vísu hélt ég áður
að maður fengi græna fingur af því að með-
höndla peningaseðla því að í Andrésblöðun-
um eru þeir alltaf grænir. Eitt sinn var ég
fenginn til að bjarga sýningu á Kaffi Splitt
sem féll niður á síðustu stundu, var vakinn
upp að morgni dags og dreginn með það sem
var nærhendis á veggjunum. Ein mynd var
af Andrési að reyna að smygla sér til Finn-
lands, en þar var hann bannaður. Honum
birtist heilagur andi sem meinaði honum
aðgang inn í landið. Til að undirstrika ein-
lægni Andrésar klæddi ég hann í jólasveina-
búning og lét hann halda á alvöru lifandi rós
en þá spurði fólk bara hvort myndin ætti
afmæli. Þrátt fyrir dulbúninginn komst hann
ekki inn, greyið.
Mér skilst að þú hafir kynnt þér kristna
heittrúarsöfnuði?
Ég tek kristnina alvarlega og veit ekki
hvernig ég á að taka hana öðruvísi, þess
vegna sagði ég mig t.d. úr þjóðkirkjunni.
Ég hef farið á heittrúarsamkomur. Reyndar
fer ég á allar samkomur sem ég kemst á,
hvaða nafni sem guðinn nefnist. Mér fannst
athyglisvert að koma þarna inn og sjá til-
raun til að blása lífi í kulnaðar glóðir og
þeir virkilega blása lífi í þær en hvaða glóð-
ir það eru er annað mál. En það er mikið
reynt þarna og það höfðar til mín, mér finnst
þetta einlægt fólk. Hins vegar virðast leið-
togarnir tala mest um peninga og hinar
hræðilegu glötuðu sálir sem djöfullinn leiðir
inn á aðrar samkomur en þær sem þeir
standa að sjálfir. En hvort fólk sé þenkjandi
kemur trúnni ekkert við. Það er talað um
annars konar greind. Þú verður að vera spes
gáfaður til að ná trúnni, ég er bara ekki nógu
gáfaður.
PAPPÍRSBÁTUR.
PÁLMI EYJÓLFSSON
GRASLEPPUKARL
Mótorskellir, maður við stýri, morgunn og sléttur sjór.
Múkkar við hafflöt háværir svífa, heíja upp ráman kór.
Eldri maður, sinn eigin herra, uppheldur fornum sið.
Heldur áður en hækkar sólin á hvítum bát út á mið.
Grásleppan leynist í þykkum þara, þybbin og dularfull.
Klunnaleg er hún með körtur á roði, þetta kynlega sjávargull.
Rauðmaginn er þó meira metinn, matreiðslan einföld og góð.
Þessi ófríði eðalfiskur er oftast á grunnri slóð.
Karlinn við stýrið kann til verka, að korkbauju er stefnan sett.
Handtökin næst við netadráttinn og nú verður brúnin létt.
Hrognkelsin ropandi handleikur karlinn og hendir þeim aftur
í skut.
taktlétt er vélin, kompásinn korekt ogkarlinn færgóðan hlut.
Þetta var draumur hans dimman vetur þá daglega að bát
sínum gekk.
Tíminn var oft svo lengi að líða, hann leiðiköst stundum fékk.
Nú vaknar hann eldsnemma vorbjarta daga og veiðir íFIóan-
um best.
Hleður bátinn, heldur að landi, en hamingjan vegur þó mest.
Höfundurinn býr á Hvolsvelli.
LÁRUS JÓN
GUÐMUNDSSON
FRANSKAR
NÆTUR
Ó, franskar nætur.
Svo heitar og hlýjar,
hugljúfar, nýjar.
í augunum ljúfustu leyndar-
mál speglast,
langt er til morguns en til
hvers að bíða
- um nætur er tíminn ei lengi
að líða.
Ó, franskar nætur.
Upphaf og endir,
áleitnar kenndir.
Armur um mitti, mjaðmirnar
titra,
munaðarylur um lendamar
streymir,
- nóttin er ung, hún nýtur
og gleymir.
Ó, franskar nætur.
í lystigarðinum lofast hvort
öðru
og laufblöðin pískrandi flissa
og kíkja,
- um nætur fær óbeisluð ást-
in að ríkja.
Ó, franskar nætur, franskar
nætur
- en í fjarskanum einmana
ástsvikin grætur.
Höfundur er yfirsjúkraþjálfari
Hjúkrunarheimilisins Eirar.
KARÓLÍNA HÓLM
ÞÚ
Fangin, vakin
upp við atlot þín;
stolin augnablik.
Strjúktu um
sveiflukennd
augnablik, strokur
á fiðluboga
morgunsins.
Ég mun dansa
í dagdraumi
þínum, umvefja þig
dagvitund minni.
Úr
óperu-
helli
Daðraðu mánagull
afhjúpaðu mér
nekt þína
- leyndar þrár.
Þú sem hlýðir
ákalli tímans
- kemur, í
dulargervi nætur.
Tærir loftstraumar
svala þrá okkar,
áður en við maga-
lendum á hálu
hellisgólfmu.
Höfundur er hjúkrunarfræóingur
í Reykjavík.
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 7. JÚNÍ 1997 9