Alþýðublaðið - 01.05.1982, Blaðsíða 8

8
Laugardagur 1. maí 1982
1. maí flvarp Sjálsbjargar:
Fatlaðir eiga rétt á fjár-
hagslegu og félagslegu
öryggi og mannsæmandi
lífskjörum
„Fatlaðir eiga rétt á fjár-
hagslegu og félagslegu öryggi
og mannsæmandi Ufskjörum.
Þeir eiga rétt á, eftir þvi sem
hæfiieikar þeirra leyfa, að fá at-
vinnu og haida henni eða taka
þátt i nytsamlegu, frjóu og arö-
gefandi starfi og að ganga f
verkalýösfélag. Fatlafiír eiga
kröfu á aö tekið verði tillit til
sérþarfa þeirra á öllum stigum
fjárhagslegrar og félagslegrar
skipulagningar.”
ÚR YFIRLÝSINGU SAMEIN-
UÐU ÞJÓÐANNA UM RÉTT-
INDI FATLAÐRA.
A hátfðisdegi verkalý.ðsins
fylkjum viö liöi og göngum með
félögum verkalýöshreyfingar-
innar undir kröfum um vinnu-
vernd, jafnrétti til náms og
starfs. Viö viljum benda á þau
réttindamál sem viö berjumst
fyrir og meö þvf skýra fyrir al-
menningi, hvers vegna fatlaöir
og samtök þeirra eiga samleiö
meö verkalýöshreyfingunni.
Okkar kröfur eru:
Viö leggjum áherslu á aö
kröfur fatlaöra sem A.S.Í. hefur
tekiö upp I yfirstandandi samn-
ingum nái fram aö ganga. Og
visum til áskorunar á Alþingi
sem gerö var á siöasta Alþýðu-
sambandsþingi, um lifeyrisrétt-
indi öryrkja og annarra þjóöfé-
lagsþegna, sem ekki starfa á
hinum almenna vinnumarkaöi.
Viö leggjum áherslu á aö fatl-
aöir eigi kost á vernduöum
stöðugildum á almennum
vinnumarkaöi og/eða starfi á
vernduöum vinnustaö f sinni
heimabyggö. Viö krefjumst
þess aö allt fatlaö fólk, sem
vinnur á vernduöum vinnustöð-
um ogá almennum vinnumark-
aöi njóti þess ótvi'ræöa lagarétt-
ar aö eiga i raun aöild aö verka-
lýösfélögum meö fullum félags-
skyldum og réttindum.
Viö krefjumst þess aö veitt
veröi lán eöa styrkir til aö
breyta almennum vinnustöðum
og tækjabúnaöi sem jafni aö-
stööu fatlaöra á vinnumarkað-
inum.
Viö leggjum áherslu á aö auk-
in verði endurhæfing og vinnu-
miölun. Ef maöur fatlast af
völdum slyss eöa sjúkdóms
veröi leitaö allra leiöa til aö
koma honum i atvinnu á ný.
Við krefjumst, að fötiuöu fólki
ségert kleift aö eignast og reka
bifreiö. Aö bifreiö veröi metin til
jafns viö önnur hjálpartæki hjá
þeim sem vegna fötlunar verða
aö fara akandi til og frá vinnu.
Viö krefjumst aö niöurlagi 51.
greinar laga um almannatrygg-
ingar veröi breytt þannig að ör-
yrkjar sem dveljast lengur en
einn mánuö á stofnun, þar sem
sjúkratryggingar greiöa dval-
arkostnað þeirra, fái sjálfir
greitt 50% lágmarksbóta.
1 þessu sambandi er rétt aö
benda á, að fatlaöur einstakl-
ingur sem veröur aö dvelja á
stofnun, fær nú 602 kr. á mánuöi
I vasapeninga frá Trygginga-
stofnun rikisins, en sú greiðsla
er felld niöur, fái einstaklingur
greiðslur úr lifeyrissjóöi.
Viö hvetjum verkalýösféiög
til aö vera vakandi fyrir rétti
fatlaðra til vinnu og fyrir á-
framhaldandi samstarfi við fé-
lög þeirra.
Yfirlýsing Sameinuöu þjóö-
anna um réttindi fatlaöra er
okkar krafa.
Manngildi allra er jafnt. Fé-
lagslegur jöfnuöur er miarkmiö
okkar allra.
A sföustu árum hafa fatlaðir og
iamaöir tekið upp baráttu fyrir
þvi að fá viðurkenningu i at-
vinnu og þjóðiifi eftir þvi sem
aðstæður leyfa —sem betur fer
er það viðhorf nú að hverfa, að
þessir þjóöfélagsþegnar eigi
eingöngu heima á stofnunum.
1. maí ávarp
Fulltrúaráðs
verkalýðsfélaganna í
Reykjavík, Bandalags
starfsmanna ríkis
og bæja og
Iðnnemasambands
íslands, árið 1982:
áformum um aukin hernaðar-
umsvif á landi okkar og i hafinu
umhverfis það. Fyrir her-
stöðvarlausu landi, utan allra
hernaðarbandalaga.
íslenskt verkafólk styður frið-
sama baráttu fyrir réttlátari
skiptingu auðs milli rikra þjóða
og fátækra. Við lýsum yfir
stuðningi okkar við þá sem
neyddir eru til þess að berjast
gegn kúgun og frelsisskerðingu
sinni. Við minnum á að mann-
réttindi eru ekki aðeins litilsvirt
i Póllandi og Tyrklandi, heldur
einnig viða i Asiu, Afriku og
aö laun séu orsök verðbólgu er
flestum orðið það ljóst, að
megin orsökin felst i óarðbærri
framleiðslu og röngum fjár-
festingum. Viö gerum þá kröfu
til rikisvaldsins að það gripi
ekki inn i gerða kjarasamninga
svo að tryggt verði að þeir séu
haldnir. Leiðrétta þarf launa-
taxta til jafnréttis og réttlátara
launakerfis.
Islenskt verkafólk þarf að búa
við lengsta vinnudag sem þekk-
ist á norðurhveli jarðar. Hver sá
sem vinnur fullan vinnudag,
dvelur að minnsta kosti helming
vægasti þátturinn. Nú á Vinnu-
verndarári A.S.I. skammtar
fjárveitingavaldið, með stuðn-
ingi atvinnurekenda, Vinnu-
eftirliti rikisins svo naumt, að
vinnuverndarstarfi og eftirliti
verður vart við komið og þvi
siður áframhaldandi uppbygg-
ing þess.
1. mai 1982 leggur Reykvisk
alþýða áherslu á eftirfarandi
kröfur:
Fulla atvinnu fyrir allar
vinnufærar hendur
Mannsæmandi laun fyrir 8
Fulla framkvæmd vinnu-
verndarlaganna
Aukið fé til vinnuverndar-
rannsókna
öryggi gegn vinnuslysum og
atvinnusjúkdómum
Skattleysi lægstu launa
Verðtryggður lifeyrissjóður
allra landsmanna
Launagreiðslur i veikindum
barna og maka
Atvinnulýðræði,
meðákvörðunarréttur i nýrri
tækni
Stórátak i málefnum fatlaðra
Óskert-ansamnings- og verk-
fallsrétt alls launafólks.
Breyta skal auðlegðar- og valdahlut-
föllum í þjóðfélaginu alþýðunni í hag
1. mai ávarp FuIItrúaráös
verkalýösfélaganna I Reykja-
vík, Bandalags starfsmanna
rikis og bæja og Iðnnemasam-
bands tslands, áriö 1982.
1. mai leggur launafólk
áherslu á stefnumið verkalýðs-
hreyfingarinnar. Breyta
auðlegðar- og valdahlutföllum i
þjóöfélaginu alþýðunni i hag og
færa ákvörðunarvaldið frá hin-
um fáu til hinna mörgu. Að
koma á jöfnuði i skiptingu eigna
og tekna. Útrýma fátækt, koma
á félagslegu jafnrétti, tryggja
fulla atvinnu og bæta starfsum-
hverfi. Vinna að betra og rétt-
látara þjóðfélagi, friði og
öryggi.
Stefnumiöum verkalýðs-
hreyfingarinnar hefur ekki og
verður ekki hrundið i fram-
kvæmd nema til komi samstaða
verkafólks. Samstaða og sam-
vinna er styrkur alþýðuhreyf-
ingar. Aðför að þeirri samvinnu
verður mætt með fullri hörku.
1. mai, á alþjóðlegum bar-
áttudegi verkafólks, sýnum við
samstöðu með félögum okkar
um allan heim, með það i huga
að enn býr meiri hluti mann-
kyns við ófrelsi, ófrið, hungur og
fáfræði. Verum þess minnug að
enn hefur aukist bilið milli rikra
þjóða og snauðra. Grundvallar
mannréttindi eru litilsvirt og
heilum þjóðum haldið i hel-
greipum hervalds. Vopnabúrin
stækka, helsprengjum fjölgar,
hverskonar striðsrekstur og
hernaðarbrölt er stóraukið.
Islensk alþýða er andvig
hverskonar hernaðarbrölti og
framleiðslu gereyðingarvopna.
Við lýsum samstöðu með þeim
öflum, sem berjast fyrir friði og
afvopnun. Viðmótmælum öllum
Ameriku.
Hinn 1. mai 1982 stendur is-
lensk launþegahreyfing enn
frammi fyrir nýjum átökum um
launakjör sin. Harðvitug kjara-
barátta kann að vera framund-
an vegna óbilgirni atvinnurek-
enda og rikisvalds gagnvart
réttlátum kröfum verkafólks.
Þó bvi sé haldið fram i sibvliu.
vökutima sins á vinnustað.
Vinnustaðurinn skiptir þvi
verulegu máli fyrir andlega og
likamlega liðan verkafólks.
öryggi, hollusta og aðbúnaður á
islenskum vinnustöðum er veik-
asti hlekkurinn i heilsugæslu
landsmanna. I fyrirbyggjandi
heilsugæslu er hollusta og
örveei starfsumhverfis mikil-
stunda vinnudag
Óskert framfærsluvisitala á
öll laun
Betri aðbúnað á vinnustöðum
Meiri áherslu á hollustuhætti
vinnustaða
Að tekið verði fullt tillit til
vinnuverndarsjónarmiða,
þegar tekin er upp ný tækni,
verkskipulag og launakerfi
Fram til sóknar og sigurs.
Verum öll virk i starfinu að:
FRELSI, JAFNRÉTTI OG
BRÆÐRALAGI
F.h. FuIItrúaráðs verkalýðs-
félaganna í Reykjavík
Kári Kristjánsson
Stella Stefánsdóttir
Einar Sigurðsson
Hallgrimur G. Magnússon
Garðar Steingrimsson
Sigurður Pálsson
Sigfinnur Sigurðsson
F.h. Bandalags starfsmanna
rikis og bæja
Sigurveig Sigurðardóttir
Örlygur Geirsson
F.h. Iðnnemasambands fsiands
Pálmar Halldórsson
„Harðvítug kjarabarátta kann aö vera framundan vegna óbilgirni atvinnurekenda og rlkisvalds gagnvart réttlátum kröfum verkafólks.”