Tíminn - 21.02.1967, Blaðsíða 11
ÞRIÐJUDAGUR 21. febrúar 1967.
TÍMINN
11
unum og ýtti lionum út.
— Farðu út! Farðu út, hrúpaði
hún lafmóð.
En Ohrétien streittist ekki á
móti, því að hann var allt í einu
orðinn rólegur.
Á þroskuldinum rakst hann á
Biglotte og flúði.
Þegar Pazanna sá Biglotte, greip
hana hyldjúp örvænting og við-
bjóður á lífinu, því að hún þótt-
ist viss um, að Biglotte hefði
bæði séð og 'heyrt allt, sem fram
fór. Hún flúði burt tárfellandi.
En hún var ekki nógu fljót til
þess að sleppa við að heyra for-
dæmingu gömlu konunnar.
__ Veslings fábjáninn var verk
færi i höndum Guðs til þess að
refsa syndaranum. Það var hönd
Drottins, sem sló hann.
Hún horfði niður á vanhelgað
líkið. Siðan leit hún upp með bros
á vör og sjálfstraust í svipnum,
eins og sá sem hefur verið útval-
inn til þess að vera spámaður.
— Ohristophe, ég sagði þér allt
af, að þú mundir hljóta aumlegri
dauðdaga en hundur.
Jarðarför Altefers var áhrifa-
mikil. Fólkið í Bouin gleymdi ó-
virðingum hans og óskaði þess
eins að heiðra minningu manns-
ins, sem var kominn af elztu ætt-
inni í þorpinu. Við gröfina hélt
bæjarstjórinn langia ræðu, sem
Ohristophe mundi af ýmsum
ástæðum hafa haft gaman af að
heyra. að voru ekki nema tveir
eða þrír gamlir menn, sem hvísl-
uðu lítilsvirðandi orðum um hinn
látna.
Christophe sem var einn
heima í rúminu, meðan á jarðar-
förinni stóð, hlustaði á klukkna-
hringinguna og óminn af söngn-
um, sem barst inn um opinn glugg
ann og fylgdist þannig með at-
höfninni.
Nú var hann sjálfur karlskrjóður
inn, veikur hjálparvana, einskis-
nýtur ekki einu sinni fær um að
fylgja bróður sínum til grafar.
Hann tók veiðihornið sitt og til
þess að votta hinum látna virð-
insu á sinn hátt, lék hann af mik-
illi afvöru og lotningu eitt sorg-
legasta lagið, em hann kunni.
Það kallaði fram í barnslegan
huga hans mynd af hind, sem er
að deyja í skóginum Stór tár
runnu niður kinnar gamla manns-
ins.
15.
Ef Pazanna væri sjáK að skrifa
niðurlag sögunnar, mundi vera
lögð áherzla á eitthvað allt annað.
Hún var ekki að eyða tímanum
í að rtannsaka hvatir manna né
lýsa með orðum ástinni á sveit-
inni, sem hefur verið snar þáttur
~gjafa7~
HLUTA-
BRÉF
Hallgrímskirkju
fást hjá prest-
um landsins og í
Reykjavík hjá:
Bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar,
Bókabúð Braga Brynjólfssonar,
Samvinnubankanum. Bankastrætl,
liusvörðum KFUM og K og hjá
Kirkjuverði og kirkjusmiðum
HALLGRÍMSKIRKJU á Skólavörðu-
hæð. Gjafir til kirkjunnar má draga
frá tekjum við framtöl til skatts.
í sögu hennar. Það er miklu erfið
ara að vera þátttakandi í lífinu
en aðeins áhorfandi einkum ef
menn fá allt 1 einu margar lang-
þráðar óskir uppfyllta.r. Það var
því engin furða, þó að Pazanna
væri um þetta leyti venju frem-
ur ör í lund.
Til þessa hefur þetta miklu
fremur verið saga Pazönnu en
Altefersfjölskyldunnar. Eftir
dauða Ohristophes fór Lucie frá
Bouin og settist að hjá Christjönu.
Biglotte fór einnig í burtu til
þess að sjá sálu sinni borgið, í
staðinn fyrir að vera með sífelld-
ar áhyggjur út af sáluhjálp ann
arra. Það þurfti ekki lengur nema
eina vinnustúlku á heimilinu,
þvi að ekki voru eftir nema Ohré-
íien og Ohristopihore auk Paz-
önnu.
Christophore frændi virtist
ætla að sigla í kjölfar bróður síns.
að var eins og þung sorg hefði
rænt hann lífslönguninni. En hugs
unin um að hitta Ohristophe aftur
hinum megin og byrja aftur hinar
igömlu erjur við hann hafði hmnd-
ið honum aftur frá grafarbarm-i
inum. Gamli maðurinn hafði sokk
ið til botns, en brotizt aftur upp
til lífsins. Til þess að spara lung-
un og kraftana hafði hann lagt
frá sér kíkinn og veiðihornið,
sem minnti á spurningarmerki,
þar sem það hékk á veggnum. En
einn góðan veðurdag heyrði Paz-
anma hljóm þess gjalla að nýju.
— Það er dálítið stirt enn þá,
en það lagast, sagði Ohristophore
þegar hún kom hlaupandi inn.
— Hólztu, að ég væri alveg á
förum? Ég veit, að við pabbi
þinn eigum enn margt vantalað,
en það getur. beðið. Ég var að því
kominn að geispa síðustu golunni
þegar ég mundi eftir ykkur Chré
tien .Það gaf mér þrek til þess að
hinkra við.
— Ó, frændi, þú veizt ekki,
hvað ég er glöð, hrópaði Paz-
anna og faðmaði hann blíðlega
að sér.
— ^Ekki samt eins og ég. Lif-
ið er gott, jafnvel fyrir gamlan
syndasel eins og mig. Við verðum
öll þrjú mjög hamingjusöm. Og
nú fáum við að hafa frið. Hann
bætti við þessu síðasta, svo að
hún gleymdi, hversu sorgbitinn
hann hafði verið því að í raun-
inni hafði dauðinn hreinsað burt
allar Ijótar hugsanir.
Þorpsbúum þótti gaman að
heyra aftur í veiðihorninu og þótt
ist vita, að gamli maðurinn hefði
tekið gleði sína á ný.
— Þiað er enn þá seigla í karl-
inum, sögðu menn.
— Það ætti að fara að lagast
fyrir Pazönnu.
Heimilið breyttist. gluggarnir
voru galopnir, og ferskt loft
streymdi inn. Ef vofurnar fóru
við og við á kreik á loftinu eða
'í göngunum, gerðu þær það frem-
ur af gömlum vana eða vegna
vindsins en til þess að raska ró
heimilisfólksins. Ef það kom fyrir,
, að Pazanna heyrði talað um bölv-
■ un og refsingu, lét hún það inn
um annað eyrað og út um hitt,
því að hún vissi að það var búið
að veita henni lausn.
Ekki er vitað, hvort Ohristo-
phe gerði sér það ómak að ganga
aftur á skrifstofunni, eða hvort
hann hefur haft eitthvað út á að
setja, hafi hann komið þar Christ-
ophe hafði þótt gaman að þekja
veggina með myndum, sem lýstu
einna helzt léttúð, og hann mundi
áreiðanlega hafa orðið undrandi,
ef hann hefði séð alvöruna, ’em
hvíldi yfir skreytingunni, sem dóf'
ir hans kaus sér. Öllum skýrslum
hafði verið raðað af mikilli ia-
kvæmni. Tækni- og lagabæk-
ur stóðu í röðum á hillunum, og
í stað myndanna hans af nöktum
konum höfðu verið settar möppur
og skýringarmyndir. Það var em-
bættissvipur yfir öllu á skrifsroíu
ungfrú Altfers. hins ivja
forstjóra merskireitanna. þassar
breytingar urðu til þess að sty.’kja
sjálfstraust Pazönnu.
Tilfinningar Ohrétiens v'rtust
Sífellt snúast meir um Pazónr.u.
Hann var eins og heilbruð ir Trð
ur, þegar hún bað ha'nn einhver;
eða gaf honum f skipanir. Augu
hans Ijómuðu af ást oa noi'usiu,
sem veitti honum nvjan l.fsbrott.
Þessi breyting gaf Pazönnu. nýja
von, svo að hún fór að n.r aa,
að hann mundi lasan Oh.-étien
hafði að lokum fensið te/fi hjá
föður sínum tii þess að fara í
smáferðir á bátn”m sínum a Vík
inni. Ef til vill hafði sjórir.n
stuðlað að þessum bata.
Það dofnaði smám si man yfir
minningunni um Christophe. Það
var eins og hann hetði d ið tvnr
löngu. Þegar Pazanna hugsaði um
hann. fann hún tii léttis. í fyrstu
hafði hún ásakað sig fvrir kaid-
lyndi. Hún hafði farið að gröf
hans nokkrum sinnum tii þes? að
biðjast fyrir i beirri von. að hún
nálgaðist harn, þvj að enda þott
hann hefði alltaf verið henm ráð-
gáta. hélt hún. að sá davur rvnni
upp. að hún mundi skilja hann.
En grafreitur Altefersættarinnar
var fremur tii þess að auka stæri-
Blæfagur fannhvftur þvottur með
Skip fyllir ekki vél yðar með froðu, sem I |l B
veldur yfirrennsli og vatnssulli, og minnkar / machinesÍM
þvottahæfni hennar, heldur verður skolunin Im
auáveld og fullkomin. IMI
Pvottalicefni Skip er svo gagnger aS pér fái5 mfímSSÍMIjml wlm I L&FJ
Notið Skip og sannfærist sjálf.
Sfoþ -sérstaklega framieitt fyrir sjálfvirkar þvottavélar
Þi'iðjudagur ?1. febrúar
7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádeg
isútvarp 13.15 Viðv innuna 14.
40 Við. sem heima sitium 15.00
Mlðdegisút-
varp 16.00
Síðdegisútvarp
17.00 Fréttir Framburðarkennsla
í dönsku og ensku.17.20 Þing-
fréttir. 17.40 Útvarpssaga bsrn
anna: „Mannsefnin" Snorrj Sig-
fússon les 18 05 Tónleikzr 18.
55 Dagskrá kvöldsins og veður
fregnir 19.00 Fréttir 19.20 Til-
kynningar 19.30 Stækkun sveitar
félaganna H.lðlmar Vilhjálmsson
ráðuneytisstióri flytur fvrsta
erindi sitt um þetta efni 19 55
Lög unga fólksins 20.80 Útvarps
sagan: „Trúðarnir" Magnús Kiart
ansson ristióri les 21.00 Fréttir
og veðurfregnir 21.30 Lestur
Passíusálma (26) 21.40 Víðsiá.
'21.50 íþróttir Sigurður
Sigurðsson segir frá 22.00 „Kapp
hlaupið um suðurheimskautið“
eftir Stefan Zweig Eeill Jónsson
les fyrrhl. frásöeunnar. sem
Magnús Ásgeirss hefur ísl. 22.20
„Veröld kæra vina min" Siafús
Halldórsson syngur og leikur elg
in tónsmfðar. 22.50 Fréttir í
stuttu máli Á hljóðbergi. 23.55
Dagskrárlok.
Mlðvikudagur 22. febrúar
7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádegls
degisútvarp. 15.00 Miðrieeisútvarp
16.00 Síðdegisútvarr i7nc v-óttjr
17.20 Þing-
fréttir. 17.40
Sögur og
söngur. Guðrún Birmr stjornar
þætti fyrir yngstu hlustendurna.
18.00 Tilkynningar 18.55 Dagskrá
kvöldsins og veðurfregnir 1900
Fréttir. 19.20 Tilkynningar 1930
Daglegt mál. 19.35 Föstueuðsþ-on
usta t útvarpssal Prestur- Séra
Lárus Halldórsson Dómkórinn
syngur undir atjórn Raenars
Björnssonar 20 05 Gestur ) út-
varpssal: Stanlev Weiner frá
Bandaríkiunum leikur etem tón
smíðar. 20.20 Framhaldsleikritið
„Skytturnar*' 21.00 Frétrir og
veðurfregnir. 21.30 tslenzk tón-
list: Þrjú verk <*ftir Pál tsólfsson.
22.00 Kvöldsagan' „Litbrigði 1a)ð
arinnar" eftir ólai Jóh Sigurðs-
son. 22.20 Djassþéttur Ó1 Steoh
ensen kynnir t2.ro Fréttir i
stu*tu máli Tónlis) á 20 öld:
AtU Heimlr Sveinsson kynnir. 23.
35 Dagskrárlok.
>-SKPs/ ICS-AUt