Tíminn - 07.04.1967, Blaðsíða 8

8
TÍMINN
FÖSTUDAGUR 7. aprfl 1967
SUMARHEIMILIFYRIR BORn
Lagt hefur verið fram álit
minnilhluta allsherjarnefndar
sameinaðs þings um tillögu Ein
ars Ágústssonar og fl. til þings
ályktunar um sumarlheimili kaup
staðabama í sveit. Nefndarálitið
er svohljóðandi:
Þessi þáitill. var einnig flutt á
síðasta þingi, en varð þá eigi út
rædd. Alls'herjarnefnd hefur rætt
tillöguna á nokkrum fundum, en
ekki orðið sammála um afgreiðslu
hennar. Meirihlutinn (MB, PS,
AJ, SI) leggur til, að tillögunni
verði vísað til ríkisstjórnarinnar,
en undirritaðir vilja, að hún verði
samiþykkt óbreytt.
Nokkur svör bárust frá þeim
aðilum, sem tillöguna fengu til
umsagnar. 'Svari fræðslustjórans
í Reykjavík fylgdi skýrsla um
sumardvalir barna úr Reykjaivík
sumarið 1965, en tölur fyrir 1966
liggja ekki fyrir enn þá. Af
skýrslu þessari kemur fram, að
starfsemi þeirra félagssamtaka,
sem að þessum málum vinna, hef
ur verið sem hér segir:
1. Mæðrastyrksnefnd að Hlað-
gerði, 2604 dvalardagar. 2. Rauði
kross íslands: a) að Lauganási,
10080 dvalardagar. b) að Efri-
Brú, 3360 dvalardagar. 3. Vor
boðinn að Rauðhólum, 4440 dvalar
dagar. 4. Sjómannadagsráð að
Laugalandi, 3990 dvaldagar. 5.
íþróttafélag kvenna að Skálafelli,
903 dvalardagar. 6. Knattspyrnu-
félag Reybjavíkur að Skálafelli
1008 dvalardagar. 7. Kvenskáta-
skólinn að XJlfljótsvatni, 1960 dval-
ardagar. 8. St. Jósefsspítali að
Riftúni, 1386 dvalardagar. 9. Stór
stúka íslands að Jaðri, 2926 dval
ardagar. 10. Styrktarfélag lamaðra
og fatlaðra að Reykjadal, 3000
dvalardagar. 11. Kristilegt félag
ungra kvenna að Vindáshlíð 4807
dvalardagar. 12. Kristilegt félag
ungra manna í Vatnaskógi, 5212
dvalardagar. 13. Þjóðkirkjan að
Kleppjárnsreykjum, 3122 dvalar
dagar.
Alls höfðu samkvæmt þessu 13
félagssamtök sumardvalir fyrir
börn, aðallega úr Reykjavík, 2683
börn dvöldust á vegum þessara að
ila í 54224 dvalardaga.
Auk þiessara dvalarheimila voru
starfræktar sumarbúðir að Ho-lti
í Önundaríirði fyrir börn af Vest
fj'örðum og við Vestmannsvatn í
Suður-Þingeyj arsýslu fyrir börn
af Norðurlandi. Á hvorum stað
voru 4 flokkar og dvalardagar sam
tals 5580. Til viðbótar dvöldust á
allmörgum sveitaheimilum rúm
lega 300 börn úr Reykjavík í
22000 dvalardaga, að því er
fræðslustjórinn telur.
Þá er rétt að geta þess, að nú
'hefur verið ákveðið að koma á
fót sumarnámskeiðum fyrir 12
ára börn hér í Reykjavík. Hér
er um að ræða árangur af starfi
nefndar, sem skipuð var s.l. sum
ar af hálfu Reykjavíkurfoorgar til
þess að sjá fyrir heppilegu sum
arstarfi fyrir þá aldursflokka ung
linga, sem ekki komast í vinnu
skóla þann sem rekinn er af
borginni, Er í ráði^að hafa bæki
stöðvar fyrri þessa starfsemi í
þrem sfcólum, og skulu þar hald
in tvö námsfceið á tímabilinu frá
20. júní til 20. ágúst, sem hvort
um sig standi í fjórar vikur. Verk
efni námskeiðanna verði fþróttir
nyg leikir, föndur umferðarkennsla
kennsla í hjálp í viðlögum o.fl.
Við, sem undirritum þetta
nefndanálit, teljum alveg vafa
laust, að mikið vantar á, að þörf
kaupstaðarfoarna á þessum vett
vangi sé fullnœgt. Við viljum
fyllilega viðurkenna það merka
starf, sem ýmis félagssamtök
hafa haldið uppi og að nokkru er
rakið hér að framan, svo og þá
viðleitni til úrfoóta, sem einstök
sveitarfélög hafa sýnt. En við
teljum, að samstilltari átaka sé
þörf og að forusta ríkisvaldsins
þurfi hér til að koma. Sérstak-
lega teljum við nauðsynlegt að
þess sé gætt eftir föngum, að á
sumarheimilum þessum hafi foörn
in viðfangsefni, er geti orðið þeim
að sem mestum andlegum og
líkamlegum þroska, þ.á.m. rækt-
unarstörf, gæzla húsdýra*og um
gengni við þau, eins og segir í
2. mgr. þáltill.
Áðurnefndri umsögn fræðslu
stjörans_ í Reykjavík lýkur á þessa
leið: „Á s.l. ári var reynt að
kanna, hve mörgum umsóknum
var ekki hægt að sinna af hálfu
þeirra aðila, er Reykjavíkurborg
styrkir. Erfiðlega gekk að afla
þessara upplýsinga, og liggja til
þess margar orsakir. Þess vegna
er vart hægt að gera sér glögga
grein fyrir, hve mikil þörf er á
auknum sumardvölum hér í borg
og þá einnig í öðrum þétíbýlis-j
hverfum landisins og því eðlilegt,
að þessi mál séu sett í athugun,
hvernig svo sem það verður gert.“
Það er sfcoðun ofcfcar undlrrit
aðra, að sú athugun, sem hér
þarf fram að fara, verði bezt
framkvæmd á þann hátt, sem til
lagan gerir ráð fyrir.
Leggjum við til, að tillagan
verði samþykkt óbreytt.
Allþingi, 13. marz 1967.
Á ÞINGPALLI
Ríkisstjómin lagði í gæsr fram tillögu tfl þingsályktunar um stað
greiðslu opinberra gjal'da. Rfldsstjórnin hafði gefið um það yfirlýsingu
og loforð að staðgreiðslukerfi opinberra gjalda skyldi upp tekið á
árinu 1967. Þingsályktunin fjallar um að ríkisstjórninni verði falið að
Iialda áfram athugumum á málinu — þ- e. næstu ríkisstjóm!
Magnús Jónsson, fjármálaráðherra, mælti í efri deild í gær
fyrir frmnvarpi um skipulag framikvæmda á vegum ríkisins. Páll Þor-
steinsson gerði ýmsar athugasemdir við efni og orðalag ýmissa ákvæða
frumvarpsins og verður ræðu hans getið nánar síðar.
★ Töluverðar umræður vora í neðri defld í gær við 3ju umræðu
um Jarðeignasjóð ríkisins, einkum um tillögu Sigurvins Einarssonar
til breytinga á frumvarpinu þess efnis, að við ákvörðun á matsverði
við kaup sjóðsins á jörðum sbnli hafa hliðsjón af þeim fjármunum,
sem eigandi hefur lagt í jörðima, en í frumvarpinu er ákvæði um að
kaupverðið megi ekki vera hærra en fasteignamat jarðarinnar. Sig-
urvin upplýsti, að í einum tilteknum hreppi væri meðalmatsverð jarða
aðeins 6 þús. krónur og skv. ákvæðum laga um hið nýja fasteignamat
skyldi það miðað við gangverð jarðanna á frjalsum markaði en gang-
verð óseljanlegra jarða á frjálsum markaði væri núll og það væru
einmitt óseljanlegar jarðir, sem sjóðnum væri ætlað að kaupa, því
engum bónda dytti í hug að bjóða sjóðnum til kaups seljanlega jörð,
því bóndinn fengi hærra verð á frjálsum markaði fyrir jörðina en hjá
sjóðnum ef jörðin væri á annað borð seljanleg. Landbúnaðarráðherra
lagðist gegn þessari tillögu og taldi hið nýja fasteignamat myndu
tryggja hag eigenda þessara jarða. Atkvæðagreiðslu var frestað.

Ráð hefur verið gert fyrir, að
snemmá í maímánuði hetfjist
útsendingar á þriðjudogum, en
þó er óvíst, hvort úr því verð-
ur svo snemma. Þá hefur ver-
ið ákveðið, að sjónvaripið hafi
engar útsendingar í júlímánuði
vegna sumarleyfis starfsfólks-
ins ,en eins og við höfum marg
otft hamrað á, er mannfæðin
slík, að liði er alls ekki skipt
andi. Nú era stúdíótæki sjón-
varpsins væntanleg innan
skamms, og leysa þau m.a. af
hólmi sænska upptökubílinn, en
heyrzt hefur að Svíðar hyggist
setja hann á einhvers konar
safn, þegar hann hefur verið
endurheimtur. Það verður mik-
ill fengur að stúdíótækjunum,
sem eru stórum öruggari og
fyrinferðarminni í rekstri, og
því hefur verið haldið fram,
að við tilkomu þeirra verði ís-
lenzka sjónvarpið ekki lengur
tímum, sem það íslenzka send
ir út, en þó mun talsvert vera
hortft á það.
í siðasta þætti gagnrýndum
við mjög innlendan skemmti-
þátt, en þó ek,ki meira en að
verðleikum. Síðastliðinn föstu
dag var fluttur annar í nokk-
uð svipuðum dúr, og var sá Stundin
stórum betri, bæði af efnis-
vali og framsetningu, enda þótt
það sé fjarri sanni að segja
að hann hetfi verið atJburðagóð-
ur. Það er til dæmis aiveg
furðulegt, að ekki sé hægt að
sýna innlendan s'kemmtiþátt,
án þess að hafa svokallaðan
jazzballet meðal skemmtiatriða.
Ókunnugir mættu halda, að hér
væri um að ræða forna menn-
ingararfleifð, sem ékki mætti
fyrir nofckurn mun glatast og
sjónvarpið gerði sitt ítrasta til
að halda í liftórunni. Svona
leikfimisæfimgar eru eflaust á-
mann sé foallað. En þessir
skemmtiþættir sjónvarpsins
eru sem sagt allt of einhliða,
og stjómendur þeirra leita á-
reiðanlega alls ekki nógu mik-
ið fyrir sér að framfoærilegu
efni.
okkar á sunnu-
daginn var ágæt eins og svo
otft áður. Einkum vakti þó at-
þar um. Rannveig er ein þess-
ara fáu. Framkoma hennar á
sjónvarpsskerminum er öll á
þann veg, að aðdáum vefcur.
Hreyfingar hennar eru eðlileg
ar oig framfourður hennar þann
ig, að þegar hún er að gantast
við krumma virðast samrœð-
uraar spretta fram undinbún-
ingslaust. Fyrir utan að vera
skemmtun fyrir börn og ungl-
inga, njóta fullorðnir svona
þáttar vel, vegna þess hve fram
koma Rannveigar kemur á ó-
vart.
Sunnudagsþættinum var
seinkað að þessu sinni eigin-
lega gerður að kvölddagskrá.
Var þetta góð breyting. Mynd-
in er að vísu afbragðsverk, en
það er. kannski heldur m.ikiH
sparnaður á meðan ekki er
kallað tilraunasjónvarp. gætar í heimahúsum til að liðka
Nú standa yfir innheimtur á vöðvana þar sem enginn sér
iðgjöldum sjónvarpstækja, og til, en þær þurfa að öðlast dá-
fjöldi manns hefur : unnið lítið meiri skyldleika við jazz
myrkranna á milli við að semja og ballet til þess að þær séu
skýrslur um sjónvarpstæki, frambærilegar í sjónvarpi. En Krummi ns Rannveis
senda út reikninga og taka á í umræddum skemmtiþætti á g K g'
móti iðgjöldum. Innheimtur, föstudagskvöldið var eitt atriði, hygli þáttur Rannveigar Jó- sýnt oftar í viku, að hefja end-
hatfa gengið fremur vel, en þó sem vert er að Ijúka lofsorði hannsdóttur og Krumma. Rann ursýningar á kvikmyndum.
vill það brenna við að fólk reki á. Það var gítarleikur Eyþórs veig er átján ára gömul og Kostnaður við sjónvarpið er
upp stór augu, þegar það sérÞorlákssonar, en hann munhefur verið í fimmta bekk þegar farinn fram úr áætlun-
reikningana, og segir. — Hvað vera með beztu tónlistaratrið- Kennaraskólans í vetur. Ein- um, og kaup á nýjum kvik-
er verið að rufcka fyrir íslenzka um, s-em sjónvarpið hefur kom- staka sinnum gerðist það, að myndum myndu lítil áhritf hafa.
sjónvarpið, ég horfi aldrei á ið fram með til þessa, sérstak- fólki er svo áskapað að koma
það. Annars mun víst ekki svo lega listrænn og fallegur, enda fram opinfoerlega með éðileg- Ósköp eru Steinaldarmenn-
mikið um það, að fólk horfi á er Eyþór okkar alfremsti gítar um hætti, að hvorki þjálfun Irnir alltaf upplífgandi, og
Keflavíkursjónvarpið á þeim leikari án þess að' á nokkurn eða sérlegur skóli getur bætt þannig voru þeir einnig á mið-
vikudagskvöldið. Ætti sú deild
sjónvarpsins, sem hefur með
slíkt efni að gera, að sýna
meira af léttu efni. Mikið brest
ur á að tízkusýningar og því-
umlíkt sé við al'lra hætfi, og
þetta Belsenfoúða-fcvenfólk, sem
kallað er tizkudömur, er lítið
augnayndi. Þær eru látnar
m-egra sig unz þær komast inn
an í alla þá fatasmeyga og
hólka, sem úrkynjaðir tízku-
tfrömuðir vilja kalla föt, og
mundi meðferðin á þessu kven
tfólfci þyfcja slæm, ef um gadd-
foesta væri að ræða standandi
á frerum á útmánuðum norð-
ur á fslandi, en annað eins
samsafn atf beinasleggjum fyr-
irfinnst hvergi nema á þess-
um útlendu tízkusýningum,
sem sjónvarpið er stundum að
punta dagskrána með.
Það bar við í fréttaútsend-
ingu á miðvikudagskvöldið, að
Markús Öm Antonsson fékk
geislabaug Dýrlingsins um höf-
uðið. Fréttadeildin hefur allt-
af verið vaskasta deild sjón-
varpsins frá upphafi, en gott
vœri að hún temdi sér að láta
öðr-urn liðum dagskrárinnar eít
ir gamansemina. Rétt er að
nokkuð skortir á að gamanefn-
ið sé nóg í sjónvarpinu, en það
er varla fréttadeildarinnar að
leysa það mál. Dagskrárstjórn-
in ætti að hafa í huga, að út-
varpið hefur nú foamast í fimm
tán ár eða lengur með há-
klassiska musik an árangurs,
á sama tíma og stöð eins og
BBC telur sig ekki mdssa af
menningunni, þótt þeir útvarpi
mest megnis léttri klassík
handa almenningi. Og mikið
guðslán væri það nú, ef dag-
skrárstjórn sjónvarpsins færi
ekki að smitast af útvarpinu,
heldur sæi um að fólk hefði
yfirleitt gaman af að horfa á
sjónvarp.