Alþýðublaðið - 04.03.1987, Page 4

4
Miðvikudagur 4. mars 1987
Framsóknarflokk-
urinn hefur lafað
með í pólitík vegna
þess að hann hefur
kallað sig sérstakan
málsvara og brjóst-
vörn íslenskra bænda.
Þennan málflutning
hefur margt bænda-
fólkið tekið trúanleg-
an.
Nú hlýtur efinn
hins vegar að læðast
að mörgum. Eftir
FULLVIRÐISRÉTTUR
— ÁVÍSUN Á ÖRBIRGÐ
Um
land-
búnaðar-
stefnu:
samfellda stjórnarsetu
Framsóknar í meir en
áratug er byggð á ís-
landi og landbúnaður
í einhverju mesta
uppnámi sem um get-
ur.
í iok kjörtímabils Jóns Helga-
sonar landbúnaðarráðherra rísa
bændur um allt land til uppreisnar.
Þeir halda fjölmennustu fundi, sem
haldnir eru á íslandi. Þeir sitja ekki
og hlusta þar á Ómar Ragnarsson
og Ladda. Hins vegar sitja þeir þar
svo klukkustundum skiptir og ræða
um stjórnmál, horfna trú á fram-
tíðina, og krefjast hreinskilinnar
þátttöku stjórnmálamannanna í
þessari örlagaríku umræðu.
En Framsókn er ekki ein um að
hafa brugðist heitstrengingunni um
brjóstvörn og baráttu. Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur staðið lengst af
við hlið Framsóknar í þessum mál-
um og ber fulla ábyrgð. Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur á þessu kjörtíma-
bili gengið ótrauður fram í að skera
niður lífsþrótt og kjör fólksins í
sveitunum. Þegar Alþýðubanda-
lagið hefur átt þess kost að koma
nálægt stjórnvölnum hefur það án
ágreinings slegist í þessa heljarför.
Nú sjást afleiðingarnar af þeirri
landbúnaðarstefnu, sem flokkarnir
þrír hér að framan hafa rekið sam-
eiginlega.
• Fólksflótti er frá dreifbýli.
• Bændur hafa verið hvattir til fjár-
festingar og stækkunar búa en
eru nú sviptir möguleikum til að
standa undir skuldbindingum
sínum. Þeir eru sviptir því, sem
hverjum manni er dýrmætast, en
það er sjálfsvirðingin. Þetta eru
brot á mannréttindum.
• Ekkert samband er á milli bænda
og neytenda. Þar hafa skotið sér
inn tölvubændurnir við Haga-
torg, vinnsluaðilar og aðrir milli-
liðir. Afleiðingin er hækkandi til-
kostnaður, minnkandi sala og
vaxandi óánægja neytenda og
skattgreiðenda í þéttbýli.
• Svar framsóknarmanna í fram-
sóknarflokkunum þremur við
kreppunni er að beita kvótanum,
sem sker afkomu bænda án tillits
til búmennsku, dugnaðar eða
framtaks.
Jafnaðarmenn hafna aðferðum
sem þessum því þær hafa sýnt og
sannað að þær skila engu öðru en
í lok kjörtímabils Jóns Helgasonar
landbúnaðarráðherra rísa bændur um
allt land til uppreisnar.
Bœndur hafa verið hvattir til fjárfest-
ingar og stœkkunar búa en eru nú
sviptir möguleikum til að standa undir
skuldbindingum sínum.
Framsókn, Sjálfstœðisflokkur og Al-
þýðubandalag hafa lagt blessun sína yf-
ir ríkjandi ástand og vilja framlengingu
þess. Alþýðuflokkurinn vill breyta því.
SKVGGMSr UNPm
WMFIZBOfZPtP
Elnn llður í þeirri þjónustu Hampiðjunnar að mlðla upplýsingum um eiginleika
og notkun veiðarfæra, er útvegun og dreifing myndbanda.
Nú bjóðum við sjö áhugaverð myndbönd á kostnaðarverði.
1. I TllMUMAIMUaNUM
2. FtSKUK íTROLU
3. fíSKAP MBP PMGMUT
4. POMSMMBT
5. TOGVGIMMF/GKIP
6. ÚMUUOMM VIPALASM
?. HUMAtt- OG NSKfTHOU.
Nánari upplýsingar veitir söludeild Hampiðjunnar.
HAMPIÐJAN
Box 5136, 125 Reykjavík, sími28533
versnandi afkomu og hækkandi
vöruverði. Kvótastefnan er ávísun á
örbirgð.
• Jafnaðarmenn telja að ríkisvald-
ið eigi að beita aðgerðum til að
greiða fyrir aðlögun að markaðs-
aðstæðum og landkostum.
• Það þarf að taka upp svæða-
skipulag í landbúnaði jjannig að
landkostir séu nýttir rétt, gróður-
eyðing stöðvuð og mjólkurfram-
leiðsla fari fram í grennd við þétt-
býli.
• Það þarf að taka upp grimmar
aðgerðir í sölumálum bæði innan
lands og utan. Það er ekkert nátt-
úrulögmál að dilkakjötsfram-
leiðsla dragist saman.
Ef hætt væri að reyna að neyða
feitt kjöt og gaddfreðið í risastór-
um pakkningum ofan í fólk, er
öruggt mál að fleiri myndu
kaupa. Hvers vegna er það aðeins
nautakjöt, kjúklingar og fiskur,
sem hægt er að kaupa tilbúið á
pönnuna eða ofninn í Reykjavík?
Hvar eru tilbúnu kindakjötsrétt-
irnir, sem hægt er að setja í ör-
bylgjuofninn?
• íslendingar eiga stóra möguleika
til að selja dilkakjöt erlendis.
Framleiðsla okkar er svo lítil á
heimsvísu að við þurfum ekki að
stefna að alheimssölukerfi eins
og Danir gera í beikoninu og Ný-
sjálendingar í kjötinu. Okkur
nægði að íbúar í einni stórborg í
Ameríku tækju upp á að éta ís-
lenskt lambakjöt öðru hvoru.
• Við þurfum að setja upp tilrauna-
eldhús til að þróa nýja kjötrétti
og eldunaraðferðir.
• Við þurfum rannsóknir um upp-
byggingu nýrra búgreina.
• Við þurfum að veita bændum
ráðgjöf um rekstur, fjármál og
hagræðingu búa sinna.
• Við þurfum auknar aðgerðir í
landvernd og uppgræðslu lands-
ins, því allri byggð, bæði í borg og
sveit, er ógnað af eyðingu lands-
ins.
• Við þurfum harðar aðgerðir til að
lækka framleiðsluverð. Það ger-
ist með því að gera búin hag-
kvæmari og auka samkeppni um
þjónustu og sölu á rekstrarvörum
til landbúnaðar.
• Við þurfum að lækka milliliða-
kostnað með því að rjúfa einok-
un, sem hefur gilt um slátrun,
geymslu og vinnslu kjöts. Núver-
andi slátur- og heildsölukerfi
kostar einfaldlega allt of mikið.
Það sprengir upp kjötverðið, sem
aftur hamlar sölu þess og neyslu.
En þessar breytingar verða ekki
gerðar nema hagsmunavarsla
stjórnmálaflokka, stéttarsamtaka
og söluaðila verði rofin. Framsókn,
Sjálfstæðisflokkur og Alþýðu-
bandalag hafa lagt blessun sína yfir
ríkjandi ástand og vilja framleng-
ingu þess. Alþýðuflokkurinn vill
breyta því. — Er ekki, bóndi góður,
kominn tími til að brjóta ^af sér
hlekkina?
Guðmundur Einarsson, alþm.