Alþýðublaðið - 14.11.1987, Side 7

Laugardagur 14. nóvember 1987
7
Sr. Sigfinnur Þorleifs-
son: „Við viljum helst
flýja, ef of nœrri okkur
er gengið.“
Við erum mót-
uð af kristnum
viðhorfum og
það hefur haft
áhrif á allt okk-
ar líf Jafnvel
þó að okkur
finnist við litlir
trúmenn eða
jafnvel engir
trúmenn, þá
hugsum við og
ályktum eins og
kristnar
manneskjur.
Dauðinn er alltaf miskunnar-
laus, en sárin gréru. Margt I
umhverfinu tryggði að sárin
gréru vel og það komst ekki
sýking f. Okkar kynslóð er
meiri hætta búin vegna þess
að hún hefur ekki þá sam-
stöðu og skilning á llfinu
sem forfeðurnir höfðu. Lækn
ar hafa séð margt koma fram
(llkamlegum einkennum, en
undir býr f raun sorg.“
Hvernig á fólk að upplifa
sorgina?
„Margir hafa sfn úrræði f
sorginni. En margir lokast af.
Það er hægt að hjálpa þvf
fólki. Kirkjan hefur úrræði.
Fólk þarf stuöning og þann
stuðning fá margir f gegnum
vini og fjölskyldu."
En er umhverfið ekki oft
varnariaust? Hvernig á ég að
hjálpa?
„Hér þarf fræðslu. Krabba-
meinsfélagið hefur samtök á
sfnum snærum og sorgar-
samtökin sem hafa verið
stofnuð eru til stuönings.
Fræðsluþættir fyrir þá sem
eru f sorg eru borðleggjandi.
Það er nauösynlegt að fólk
þekki viðbrögðin við sorginni,
að það sé ekki aó missa vitið,
þó að þvf Ifði illa við ástvina-
missi. Og umhverfið verður
llka að skilja þessi viðbrögö.
En við viljum helst flýja, ef of
nærri okkur er gengið."
Vid leitum merkingar
í lífinu
En hvernig fer fyrir okkur,
þegar sú kynsfóð hverfur á
braut sem „skilur"?
„Ég hef trú á að við
munum leita að einhverri
merkingu f llfinu, þegar við
höfum fengið okkur fullsödd
af spennunni og Iffsgæða-
kapphlaupinu. Eg verð var við
þetta, þegar fólk sýnir þakk-
læti við að fá að nálgast slna
nánustu og vera með þeim
saman f sorginni. Vera með
þeim fram á dauðastundina.
Það er enginn hagvöxtur eða
tækni sem getur veitt okkur
þetta.“
Viðtal:
Þorlákur Helgason