Alþýðublaðið - 23.07.1988, Blaðsíða 11

Laugardagur 23. júlí 1988
11
ÚTLÖND
Umsjón:
Ingibjörg
Árnadóttir
Umferðin i Vietnam er orðin hættulegri, sérstaklega eru hljóla-kerrurnar (rickshaw) hættulegar fyrir farþega og fótgangandi
VIETNAM AO VERÐA LITRÍKARI
Sovéska jumboþotan lækk-
ar flugið og er komin niður
fyrir þétta skýjabólstra sem'
eru yfir norðurhluta Vietnam.
Lendingin á alþjóðlega flug-
vellinum í Hanoi er að byrja,
og við erum tveimur timum á
undan áætlun, þvi flugstjóri
Aeroflotvélarinnar gerði sér
lítið fyrir og sleppti millilend-
ingu í Calcutta!
Það var vetur í Vietnam
þegar blaðamaður Det fri
Aktuelt tók sér þessa ferð á
hendur. í norðurhluta lands-
ins þýðir það sérstaklega
hátt rakastig í loftinu, þétta
skýjabakka og erfiðleika með
þvott og þurrkun á fötum.
Vegir breytast í forarvilpur að
undanskildum asfalt aðalveg-
inum , sem við ökum eftir.
Lífið er erfitt og menn
verða að vera nægjusamir.
Það eru fyrst og fremst kon-
urnar sem þræla. Þær eru á
hrísgrjónaökrunum, keng-
bognar við að stinga niður
hrísgrjónagrösunum.
HEILBRIGÐIN
Flestar kvennanna eru ber-
fættar í vatnsmikilli forinni
og kalt vatnið nær þeim upp
á miðjan legg. Hvað skyldu
margar þeirra fá öndunarfæra
og móðurlífssjúkdóma? Hvað
margar skyldu fá stokk-
bólgna fætur af skordýra-
bitum?
Leiðsögumaður blaða-
manns, madame Yen vinnur f
heilbrigðismálaráðuneytinu,
sér ekkert athugavert við
vinnu og aðbúnað kvenn-
anna. Hún bendir okkur á
eina karlmanninn sem sjáan-
legur var á ekrunni. Hann var
að plægja með plóg og uxa
og madame Yen segir: Þarna
sjáið þið, það eru karlmenn-
irnir sem vinna erfiðustu
verkin í landbúnaðinum.
Það vakti athygli blaða-
manns, að við svo að segja
annað hvert hús voru staflar
af nýjum múrsteinum og
fengust þær upplýsingar að
fólkið ætlaði að stækka h.ús
sín. Nægjusamt fólk það,
með 5-6 fermetra á hvern fjöl-
skyldumeðlim. Það er ekki
fyrr en árið 2010 sem menn
reikna með að geta stækkað
hús sín upp i óskadrauminn
um 10 fermetra á íbúa.
Fjöldinn allur af litlum
verslunum og kaffihúsum eru
þó til vitnis um, að einka-
framtakiö hefur haldið inn-
reið sina í Norður-Vietnam.
Fjölsóttastir eru þeir veit-
ingastaði sem framreiða hina
hefðbundnu Pho-súpu. Fólkið
situr á lágum skemlum og
hámar f sig heita súpuna,
einskonar uxa-kjötsúpu, með
vorlaukum, rísnuðlum og
kryddjurtum.
Til þess að komast inn i
höfuðborgina Hanoi, verða
menn að fara yfir Rauða
Fljótið og þá heyrðu ferða-
langar í fyrsta sinn þessa
setningu, sem var sögð með
miklu stolti: „Þetta er brúin
sem við höfum sjálf byggt!“
Við sáum gömlu brúna.
sem Frakkar höfðu byggt. í
Vietnam stríðinu varð sú brú
fyrir mörgum sprengju-
árásum en samt tókst ekki
að eyðileggja hana að öllu
leyti.
Ennþá lengra í burtu er
önnur ný brú, sem Kinverjar
byrjuðu á en Rússar luku við.
Frá efnahagslegu sjónarmiði
var í rauninni fráleitt að
Vietnamar færu að byggja
brú yfir Rauða Fljótið. Þaö
virðist sem það hafi verið
sjálfsvirðing þeirra, sem
knúði þá til þess að sýna að
þeir væru húsbændur á sínu
heimili.
UMFERÐIN
Hanoi er ekki ósvipuð því
sem hún var, í fyrri ferðum
blaðamanns Det fri Aktuelt.
Allsstaðar troðfullt af reið-
hjólamönnum sem smjúga
fram hjá hver öðrum óskipu-
lega og ekki viröist vera
minnsti vottur af umferðar-
reglum.
Umferðin er orðin miklu
hættulegri og er óútreiknan-
leg. Mikið er um létt mótor-
hjól og bilaumferð hefur auk-
ist mjög og tiautur eru óspart
notaðar. Bílarnir virðast flest-
ir hafa lélegar bremsur og
sjaldan er nema önnur fram-
lugt í lagi í hinu koldimma
hitabeltismyrkri.
Hættulegasta farartækið
fyrir ferðamenn er þó reið-
hjólakerrurnar, þær hafa eng-
ar iugtir, aðeins aðvörunar-
bjöllu.
Mikil bót til hins betra er,
að nú er komin götulýsing,
svo fólk getur gengið á gang-
stéttum án þess að vera sí-
fellt að hnjóta um holur eins
ogáðurvar.
FÁTÆKT
Vietnam er eitt af fátæk-
ustu löndum í heimi, en til-
veran þar er þó mun skárri en
áður og virðist máluð aðeins
Ijósari litum. Verðbólgan er
svimandi há, allt upp í 700
prósent á ári!
Klæðnaður fólks er orðinn
Iitskrúðugri, ekki eingöngu
hvitt, svart eða ollfugrænt
heldur allir mögulegir litir.
Áður fyrr sáust eingöngu hár-
snyrtistofur fyrir herra en nú
eru komnar hárgreiðslustofur
um allt. Fyrir því liggja aug-
Ijósar ástæður, því hið fal-
lega, siða svarta hár kvenn-
anna er nú verið að klippa í
gríð og erg.
Blaðamaður Det fri Aktuelt
(sem er kona) varð 1000 dong
fátækari, þegar hún fo'r á litlu
hárgreiðslustofuna hennar
Phuong, til húsa í dagstof-
unni. Það var erfitt að sjá
hvernig hárþvottur við þessar
aðstæður átti að takast. Með
þrákelkni sem trúlega út-
skýrir hvernig þessari þjóð
tekst að sigra i striði, hafði
Phuong sitt fram. Sullaði
shampoo i háriö, nuddaöi
hársvörð blaðamanns af mikl-
um krafti, síðan skolað með
tveimur ausum af köldu vatni
úr fötu. Blaðamaður var síð-
an kynntur fyrir allri fjölskyld-
unni og telur sig hafa eignast
vinkonu fyrir lífstið. Draumur
Phuong er auðvitað að kom-
ast suður á bóginn til
Saigon.
Kvöld eitt gengum við á
hljóðið upp á þriðju hæð í
húsi, þar sat fólk með gos-
drykk eða Saigon-bjór og
hlustaði á 7-8 manna rokk-
hljómsveit, ásamt söngvara.
Þrátt fyrir rokktaktinn, gerfil
og magnara, hljómaði þetta
ákaflega vietnamiskt. Enginn
dansaði, menn sátu bara og
störðu fjarrænum augum
eins og inn í framtíðina.
í fyrsta sinn sá blaða-
maður betlara f Norður-
Vietnam. Er neyðin meiri eða
er aginn minni?
(Det fri Aktuelt.)
Að vísu er skelfileg fátœkt í Vietnam,
samt er léttara yfir daglegu lífi og það
er aðeins litríkara en undanfarið.