Tíminn - 16.02.1968, Síða 11

FÖSTUDAGUR 16. febrúar 1968.
TÍMBNN
Árin 1966 og 1967 kom hér
út ritverkið Merkir Samtíma-
menn. Kennir þar margra
grasa. Segir þar frá kunnum
rannsóknarlögireglumannL sem
við skulum kalla Guðmund.
Hann lauk vélstjórapródi _ og
gerðist lögregiwiþjónn. Árið
1955 lauk hann leynilögreglu-
bréfastkóla í Washington D. C.
Bftir það varð hann rannsókn
arlögregluíþjónn- Þá hóf bann
nám í öðrum og æðri bréfa-
skóla í henni Ameríku og get-
ur hann þess hógværlega við
útkomu bókarinnar að próf'
sé þaðan enn ólokið.
Nýlega voru nokkrir gamlir
kunningjar hans í götulögregl
unni að ræða um hvenær rann
sóknarlögreglunni heppnaðist
að leysa leigubílastjóramorðgát
una. Varð þá einum þeirra að
orði:
,,Það verður að bíða til árs
ins, sem hann Guðmundur lýk
ur bréfaskólanum.“
f kaupstað einum á Norður-
landi veiddist fyrir nokkrum ár
um óvenjulega stór lúða. Var
hún hengd upp í krana og höfð
til sýnis. Bæjarbúar þyrptust
út á bryggju til að skoða lúð
una. Meðal þeirra var bæjar
fógetinn. Þótti ölium mikið
koma til stærðar lúðunnar
nema bæjarfógetanum, sem
aldrei þessú vant var orðfár,
en fussaði aðeins að lúðunni.
Var hann þá spurður af einum
nærstöddum, hvort honum
þætti virkilega ekki lúðan stór- •
Því Svaraði fógetinn:
„Þetta er sfco alls ekki stór
lúða. Þegar ég var strákuv, og
ólst upp fyrir austan, veiddi ég
eitt sinn þar svo stóra lúðu, að
við vorum heilar þrjár vikur
að borða af henni hausinn, þótt
við værum 22 I heimili.“
Vék sér þá að bæjarfógetan
um eldri maður og spurði ó-
sköp aívarléga:
„Segið mér fógeti, hyaða ár
þar á efiir var svo sporðurinn
borðaður".
Hér á eftir fer staða, sem
kom fyrir á skákmótinu í fyrra
á Majorka, þar sem júgóslafn-
eski v meistarinn Matulovic
(hvitt og á Ieik) sýnir fram
á hve svarta kóngsstaðan er ó-
traust. Hverjir voru tveir
næstu leikir hans?
Svar á bls. 15.
Geturðu nú sannfærzt um þýð-
inguna, sem öryggisbeltin hafa.
Síminn hringdi og sonurinn
tók upp símtólið. Síðan xarð
löng þögn. Þá kallaði strákur í
föður sinn og var mikið niðri
fyrir. „Pabbi, pabbi, í símanum
er ábyggilega maður frá öðrum
hnetti og hann vill víst fá að
tala við þig.“
Faðirinn fór í símann og þá
var bara í honum danskur fs-
lendingur.
Krossgáta
Nr. 36
I
Lóðrétt: 2 Maður 3 Tveir
eins 4 Unnusta 5 Veður 7
Fjárhirðir 14 Fanga.
Ráðning á gátu nr. 35.
Lárétt 1 Eista 6 Náa 8 Lön
9 Far 10 Sól 'll Kæk 12
Lóu 13 Omo 15 Stökk
Lárétt: 1 Fugl 6 Ber 8 Andi 9 Lóðrétt: 2 Innskot 3 Sá 4
Rödd 10 Púka 11 Gróða 12 Ham- Tafllok 5 Flakk 7 Uraut 14
ingjusöm 13 Mögulegt 15 Knæpu. Mö.
52
inn, miæliti ihún döprum rómi.
—. Hamm var drenigur, en hanm
var óvinur eigi að síður.
Mara Tirana sagði efckent.
— Reymidu að. Æyringefa mór,
mælti 'Gígja.
En Mana sagði eflaki orð.
Þegar á leflð dagiimn, toomu
þau að Litlu hrörflegu fiskiþorpi.
Þar var bryggija svo hrönleg, að
við l)á hrumá, en sást naumast fná
sigiimjgaiieiðiimmd á ácimi Hér batt
Lufliga lanidfesitar, mieðan verið
var að fcomia henva'gnmum í lanid,
og þá fynst var það, sem Galúfcs
fcrafðiist þess, að þær stúLkurmian
Deindre og Mara fænu mieð bíin-
um, fnemun em að vera áfnam á
prammiamium.
— Ég get vefl sagt yldkur það
núna, mælti sfldipstjóri og lagði
þurngia í orð sím. — Það kiom í
útvarpinu í mongun . . .fjöjda-
fanigeilsanin í Bratislava, Ralz og
Búidapest. Það er að segja, neðan-
jarðarstanfsemi Okkar hér í Dóná
verður misfcunmiarlaust gerbreytt.
Næst er toomið að ofcfcur. Ef þeir
vita eflckent um Luliga eins Oig
stemdur, þá en það aðeins tíma-
spumning. Og þegar þar að kernur
hefld ég fast við ráðagerð mímia
uim að spremigjá skipið í loft upp.
Hieiidun það em yfirskimsréttarhö'ld
eða þnælabúðdr og swio eimihvern
daginm upp að múrvegg á kafldri
mongumstumid.
— Þú ert vjss un^ að svo verði?
s'puirði Duneil.
—: Aiveig hamdViiss, svaraði
gamli skeggoúðmn af sama þumga.
Þeim fáu bæmdum og fiiski-
mönmum, er sáu þá setja vagm-
inm í land, vintist standa á sama
og ekfci sýma meiinm átonga fyrir
því né forvitni, sem hætta gætd
stafað af. Slörkóttur vegur iá yfir
mýrarnar upp að fjalsrótunum
fýrir handan þær. Luliga áitti að
halda þanrna kymu fyrir í tvo sól-
anhrimga oig bíða þess, að þau
fcæmu aiftur. Bn ljóst var, að Gai-
útos skipheira gerði efcki ráð fyrir,
að forliögdm myndu umma homum
svo fliamgra lifdaga.
í röfcfcrimu leynduist þau í funu-
sflcógunum fdimm míflur vegan frá
Viajeik. Kalt var þar og ömunlegt
Þau höfðu áfcveðið, að biða þar
tifl fuliLdimmt væri onðið, em Gígja
var svo óþolinmóður, að hamm
hélt af stað einm sínis liðs, tifl að
mijósna. Komið var fnam á nátt
og fiarið að rigma, þegar hanm
itoom aftur.
— Kamstu í námuinda við bæ
yfldfcar? spunði Dunefll.
Gfligjia hri'sti höfuðið. — Ég
neyndi það ekfci. Ég hitti sígauma,
sem heitir Stama. Hann sagði
mér, að fiaðir mimm vœri látiam,
og Lisisa komin í fangeflsd í Viaij'ek
Medjam tók hana fasta. Það enu
gildnur á Zana Dagih, . .memm
sem gefa húsimu gætun. Þær enu
liagðar þar fyrir okfcun . . .og edga
að sbeilia aftur, þegar við reyn-
um að ná i Amerí kumaninimm.
Durell þagði stumdarkom. —
Hvað fiminist þér við eigum að
gema?
— Ef við leggjum út í það,
verðum við að bregða skjótt vdð.
Refur getur hrifsað agnið og slopp
ið við edldiruma, ef hanm er nógu
smiar í sn úndmgum.
— Þá verðum vdð að verq við-
bragð'S'flj'óti: Er það hægt.
— Ég veit ekfci vel. Stama seg-
ir, að það sé ómögufliegt. nema
eftir rómverska veginum.
—• Hvað er það?
— Götuslóði yfir fjallgarðima
frá Zana Dagh. Knófcaleið. Afar
óislótt. Enfið yfiirflenðar.
— Ratar þú hamn?
— Ekld ég. En Lissa fanm hanm
edmu simmi í gönguferð. Húm segir
a® hanm liiggd eftir brúnumum.
Eftir homum getum váð kornizt
með hiáfjiölluinum til Dónár og
lemgra. En það er Lissa, sem get-
ur yiíisað ofckur veginm.
— Þá verðum við að niá í
Ltesu,'sagði Dureiil.
Nú stóð hamm, tveim stumdum
síðar, afleimm með Petar Medjaci
undir bnúmmi bak vi® lögmegiu-
varðstofuinia í Viajeik. Hamm hélt
á sfcammtoyissu umidir kjiálka Med-
jans, og eiftimlitsmaðumiinm starði
á hamm dimimum, ábúðanfullum
auigum, ém skeytti eoigu, þótt
bfl'óði® rymmi niður eftir skeggi
bans.
Þegar Gflgja heyrði eítofci lemg-
ur til, sagði Medjam: — Þér hleyp
i® ekfld sfcoti úr þessani byssu.
Þa® fcæmi öiflu í uppniám.
— Við höifuim eifcki öðru að
tínia en lífi okfcar. Og því höfum
við þegar fyrirgert. Það getur þú
skili®. Amma® hvort gemgur alflt
a® óskum, eða við deyjium. E:f
þér neyðið mig tifl að sifcjóta, þá
geri ég það. Þér getið reit't yður
á það.
Medjan varð að halda höfðiciu.
óþægiiLega höilu, vegma þrýstiings-
ims af byssu'Maupimu. — Ég trúi
yður, hvíslaðd bann. — Hva® er
það, sem þór heimitáð af mér?
— Ég heimta systur Gígja. Er
húm inind í stöðimni?
— Já. Siðan í gær.
— Hvems vegma var hún hand-
tekini?
— Vdð vitum aflJlt um Stepamdfc.
þanm ameríska og yður. Þér eru®
himgað toominn tii að ná honum
vestur fyrir, er ekfci svo. Em það
tekst yður aldred. Við vitum, að
Stepanik er á Zara Dagh. Það-
am náið þér hionum etobi. Við vor-
um aðeims að bíða eftir yður, að
ég held. Reymdar er það ekiki ég,
sem ræð hér. Ég ber ekki ábyrgð
á því, sem gert var við Lissu. Eg
vildi ails ekki láta gera það.
— Hefúr hún gert jiátnimgu?
— NeL Það hefði berið betra
fyrir hama. að gera það Ég grát-
bændd hama um að tala. Ég ósk-
aði eflckd . .að yfirheyra hana.
Em óg varð að hlýða skipumum.
— Já, saigði Dureilfl beizklega.
— Þér hlýðið skipumum. Þér eruð
saklaus. Þér pymdið og myrðið
eims og nazistarmdr umdir þvi yfir-
sfldmi, að þér séuð að hlýða skip-
umum í naifmd skyldummar.
— Heyrið þér, ég. . ..
— Ég veflt, hver þér eruð,
hvæsti Dureflil. Þessi fáu orð voru
hættuiLegri og Medjan stóð meiri
ógn af þeim, em ofsanum, sem
áður hafði verið i Gígja. Hanm
vissi að nú lók Mf hams á blá-
þræði.
— Mig iamgar Mka tfli að hjiálpa
hemrni. Eg . . .mór þykix vænt
um hana, Lissa er ...
Hratot fótatak beyrðisr frá ár-
bakkanum Durelfl færði sig frá
og leit um öxl tifl að sjá. hiver
þar fœri, Það var Gígja, að koma
fré vagmimum. Hanm kraup á amn
að kmó í skuiggainum umdir brúmmi.
DÖMUR ATHUGIÐ 1
Sauma, snfS braeSi oo máta
kjóla Upplýsinqar aS Báru
götu 37, kjallara, i sima
81967. I
— Við megum ekfci bíð'a mikið
iemgur. Eí Lissa þamna iamii?
— Já. En ég veit ekfld í hrverm-
iig ásflgkiomulagi húm er. Durell
ieit til Petar Medjians. — Getur
hú-n giemgið ?
— Það . . .það hel-d ég.
— Það varst þú, sem g;erðir
'það, Petar? mœlti Gígja.
— Ég var tiilmeyddur. Kopa
skiipaði mér. H-eyrðu, Gígj-a, M-
aðu mór að hjiálpa þér. Við er-u-m
gaimfld-r vimflr, við Skifljum hvor
ammam. . .
— Ertu mú orðflnm lirædidur um
-ÚTVARPIÐ
Föstudagur 16. febrúar
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.15 Lesin dag-
skrá næstu viku 13-30 Við
vinnuna: Tónleikar. 14.40 Við,
sem heima
sitjum
15.00 Mið-
degisútvarp 16.00 Veðurfregnir
Síðdegistónleikar 17.00 Fréttir
Endurtekið efni 17.40 Útvarps
saga barnanna: „Hrólfur"
Benedikt Arnkelsson les (12).
18.00 Tónleikar 19.00 Fréttir.
1930 Efst á baugi Björn
Jóhannsson og Tómas Karlsson
tala um erlend málefni. 20.00
Tónlist eftir tónskáld mánaðar
ins, Jón Leifs 20.30 Kvöldvaka
a. Lestur fornrita Jóhannes úr
Kötlum les Laxdæla sögu (16)
b. ..HóTamannahögg" sagna-
þáttur c. Lög eftir Friðrik
Bjarnason d Sjóslys við Vest
mannaeyiar Þórður Tómasson
flytur síðarí hluta frásagnar
Jóns Sigurðssonar 1 Vestmanna
eyjum e „Veraldargengi“ f.
Suður Kjöl haustið 1794 Ágústa
Biörnsdóttir les gamlan ferða
þátt 2200 FréttÍT og veður
fregnir 22.15 Lestur Passíu-
sálma (5) 2225 Kvöldsagan:
e Endurminningar Páls Melsteðs
Gils Guðmundsson alþingismað
í ur les (3) 22.45 Kvöldhljómleik
I ax 23 45 Fréttix 1 stuttu máli.
Dagskrárlok.
Laugardagur 17. febrúar
, 7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádeg
■ isútivarp
| 13.00 ÓskaV
lög sjúklin-ga
Kristín Sveinbiörnsdóttir kynn-
ir 14.30 Á nótum æskunnar.
Dóra Ingvadóttir og Pétur Stein
grímsson kynna nýjustu dægur
lögin 15.40 Fréttir 15.10 Á
grænu Ijósi Pétur Sveinbjarnar
son flytux fræðsluþátt um um-
j ferðarmál 15 20 Minnisstæður
bókarkafli. Sigurður Jóhannsson
| vegamálastjóri les sjálfvalið efni.
16 00 Veðurfregnir Tómstu-nda-
þáttur barna og unglinga Örn
Arason flytur. 16.30Úr myndabók
náttúrunnar Ingimar Óskarsson
talar um tilhugallí dýranna 17
00 Fréttir Tónlistarmaður velur
sér hljómplötur Gunnar Kevnir
Sveinsson tónskáld 18.00 Söngv-
ar ) léttum t,ón Mills-bræður
syngja nokkur lög 18.20 Til-
kynningar 18,45 Veðurfregnir
19.00 Fréttir 1920 Tilkynmngar
19 30 Daglegt líf Aml Gunnars
son fréttamaður sér um þáttinn.
20.00 Leikrit: „Ráð undir rifi
nverju“ eftir P G Wodehouse
Leikstjóri «vat 8 Kvaran 21
10 Harmonikulög frá Þýzkalandl
22.00 Fréttir og veðurfregnlr 22.
15 Danslög 23.55 Fréttir i stuttu
náli Dagskrárlok