Tíminn - 16.02.1968, Qupperneq 11

Tíminn - 16.02.1968, Qupperneq 11
FÖSTUDAGUR 16. febrúar 1968. TÍMBNN Árin 1966 og 1967 kom hér út ritverkið Merkir Samtíma- menn. Kennir þar margra grasa. Segir þar frá kunnum rannsóknarlögireglumannL sem við skulum kalla Guðmund. Hann lauk vélstjórapródi _ og gerðist lögregiwiþjónn. Árið 1955 lauk hann leynilögreglu- bréfastkóla í Washington D. C. Bftir það varð hann rannsókn arlögregluíþjónn- Þá hóf bann nám í öðrum og æðri bréfa- skóla í henni Ameríku og get- ur hann þess hógværlega við útkomu bókarinnar að próf' sé þaðan enn ólokið. Nýlega voru nokkrir gamlir kunningjar hans í götulögregl unni að ræða um hvenær rann sóknarlögreglunni heppnaðist að leysa leigubílastjóramorðgát una. Varð þá einum þeirra að orði: ,,Það verður að bíða til árs ins, sem hann Guðmundur lýk ur bréfaskólanum.“ f kaupstað einum á Norður- landi veiddist fyrir nokkrum ár um óvenjulega stór lúða. Var hún hengd upp í krana og höfð til sýnis. Bæjarbúar þyrptust út á bryggju til að skoða lúð una. Meðal þeirra var bæjar fógetinn. Þótti ölium mikið koma til stærðar lúðunnar nema bæjarfógetanum, sem aldrei þessú vant var orðfár, en fussaði aðeins að lúðunni. Var hann þá spurður af einum nærstöddum, hvort honum þætti virkilega ekki lúðan stór- • Því Svaraði fógetinn: „Þetta er sfco alls ekki stór lúða. Þegar ég var strákuv, og ólst upp fyrir austan, veiddi ég eitt sinn þar svo stóra lúðu, að við vorum heilar þrjár vikur að borða af henni hausinn, þótt við værum 22 I heimili.“ Vék sér þá að bæjarfógetan um eldri maður og spurði ó- sköp aívarléga: „Segið mér fógeti, hyaða ár þar á efiir var svo sporðurinn borðaður". Hér á eftir fer staða, sem kom fyrir á skákmótinu í fyrra á Majorka, þar sem júgóslafn- eski v meistarinn Matulovic (hvitt og á Ieik) sýnir fram á hve svarta kóngsstaðan er ó- traust. Hverjir voru tveir næstu leikir hans? Svar á bls. 15. Geturðu nú sannfærzt um þýð- inguna, sem öryggisbeltin hafa. Síminn hringdi og sonurinn tók upp símtólið. Síðan xarð löng þögn. Þá kallaði strákur í föður sinn og var mikið niðri fyrir. „Pabbi, pabbi, í símanum er ábyggilega maður frá öðrum hnetti og hann vill víst fá að tala við þig.“ Faðirinn fór í símann og þá var bara í honum danskur fs- lendingur. Krossgáta Nr. 36 I Lóðrétt: 2 Maður 3 Tveir eins 4 Unnusta 5 Veður 7 Fjárhirðir 14 Fanga. Ráðning á gátu nr. 35. Lárétt 1 Eista 6 Náa 8 Lön 9 Far 10 Sól 'll Kæk 12 Lóu 13 Omo 15 Stökk Lárétt: 1 Fugl 6 Ber 8 Andi 9 Lóðrétt: 2 Innskot 3 Sá 4 Rödd 10 Púka 11 Gróða 12 Ham- Tafllok 5 Flakk 7 Uraut 14 ingjusöm 13 Mögulegt 15 Knæpu. Mö. 52 inn, miæliti ihún döprum rómi. —. Hamm var drenigur, en hanm var óvinur eigi að síður. Mara Tirana sagði efckent. — Reymidu að. Æyringefa mór, mælti 'Gígja. En Mana sagði eflaki orð. Þegar á leflð dagiimn, toomu þau að Litlu hrörflegu fiskiþorpi. Þar var bryggija svo hrönleg, að við l)á hrumá, en sást naumast fná sigiimjgaiieiðiimmd á ácimi Hér batt Lufliga lanidfesitar, mieðan verið var að fcomia henva'gnmum í lanid, og þá fynst var það, sem Galúfcs fcrafðiist þess, að þær stúLkurmian Deindre og Mara fænu mieð bíin- um, fnemun em að vera áfnam á prammiamium. — Ég get vefl sagt yldkur það núna, mælti sfldipstjóri og lagði þurngia í orð sím. — Það kiom í útvarpinu í mongun . . .fjöjda- fanigeilsanin í Bratislava, Ralz og Búidapest. Það er að segja, neðan- jarðarstanfsemi Okkar hér í Dóná verður misfcunmiarlaust gerbreytt. Næst er toomið að ofcfcur. Ef þeir vita eflckent um Luliga eins Oig stemdur, þá en það aðeins tíma- spumning. Og þegar þar að kernur hefld ég fast við ráðagerð mímia uim að spremigjá skipið í loft upp. Hieiidun það em yfirskimsréttarhö'ld eða þnælabúðdr og swio eimihvern daginm upp að múrvegg á kafldri mongumstumid. — Þú ert vjss un^ að svo verði? s'puirði Duneil. —: Aiveig hamdViiss, svaraði gamli skeggoúðmn af sama þumga. Þeim fáu bæmdum og fiiski- mönmum, er sáu þá setja vagm- inm í land, vintist standa á sama og ekfci sýma meiinm átonga fyrir því né forvitni, sem hætta gætd stafað af. Slörkóttur vegur iá yfir mýrarnar upp að fjalsrótunum fýrir handan þær. Luliga áitti að halda þanrna kymu fyrir í tvo sól- anhrimga oig bíða þess, að þau fcæmu aiftur. Bn ljóst var, að Gai- útos skipheira gerði efcki ráð fyrir, að forliögdm myndu umma homum svo fliamgra lifdaga. í röfcfcrimu leynduist þau í funu- sflcógunum fdimm míflur vegan frá Viajeik. Kalt var þar og ömunlegt Þau höfðu áfcveðið, að biða þar tifl fuliLdimmt væri onðið, em Gígja var svo óþolinmóður, að hamm hélt af stað einm sínis liðs, tifl að mijósna. Komið var fnam á nátt og fiarið að rigma, þegar hanm itoom aftur. — Kamstu í námuinda við bæ yfldfcar? spunði Dunefll. Gfligjia hri'sti höfuðið. — Ég neyndi það ekfci. Ég hitti sígauma, sem heitir Stama. Hann sagði mér, að fiaðir mimm vœri látiam, og Lisisa komin í fangeflsd í Viaij'ek Medjam tók hana fasta. Það enu gildnur á Zana Dagih, . .memm sem gefa húsimu gætun. Þær enu liagðar þar fyrir okfcun . . .og edga að sbeilia aftur, þegar við reyn- um að ná i Amerí kumaninimm. Durell þagði stumdarkom. — Hvað fiminist þér við eigum að gema? — Ef við leggjum út í það, verðum við að bregða skjótt vdð. Refur getur hrifsað agnið og slopp ið við edldiruma, ef hanm er nógu smiar í sn úndmgum. — Þá verðum vdð að verq við- bragð'S'flj'óti: Er það hægt. — Ég veit ekfci vel. Stama seg- ir, að það sé ómögufliegt. nema eftir rómverska veginum. —• Hvað er það? — Götuslóði yfir fjallgarðima frá Zana Dagh. Knófcaleið. Afar óislótt. Enfið yfiirflenðar. — Ratar þú hamn? — Ekld ég. En Lissa fanm hanm edmu simmi í gönguferð. Húm segir a® hanm liiggd eftir brúnumum. Eftir homum getum váð kornizt með hiáfjiölluinum til Dónár og lemgra. En það er Lissa, sem get- ur yiíisað ofckur veginm. — Þá verðum við að niá í Ltesu,'sagði Dureiil. Nú stóð hamm, tveim stumdum síðar, afleimm með Petar Medjaci undir bnúmmi bak vi® lögmegiu- varðstofuinia í Viajeik. Hamm hélt á sfcammtoyissu umidir kjiálka Med- jans, og eiftimlitsmaðumiinm starði á hamm dimimum, ábúðanfullum auigum, ém skeytti eoigu, þótt bfl'óði® rymmi niður eftir skeggi bans. Þegar Gflgja heyrði eítofci lemg- ur til, sagði Medjam: — Þér hleyp i® ekfld sfcoti úr þessani byssu. Þa® fcæmi öiflu í uppniám. — Við höifuim eifcki öðru að tínia en lífi okfcar. Og því höfum við þegar fyrirgert. Það getur þú skili®. Amma® hvort gemgur alflt a® óskum, eða við deyjium. E:f þér neyðið mig tifl að sifcjóta, þá geri ég það. Þér getið reit't yður á það. Medjan varð að halda höfðiciu. óþægiiLega höilu, vegma þrýstiings- ims af byssu'Maupimu. — Ég trúi yður, hvíslaðd bann. — Hva® er það, sem þór heimitáð af mér? — Ég heimta systur Gígja. Er húm inind í stöðimni? — Já. Siðan í gær. — Hvems vegma var hún hand- tekini? — Vdð vitum aflJlt um Stepamdfc. þanm ameríska og yður. Þér eru® himgað toominn tii að ná honum vestur fyrir, er ekfci svo. Em það tekst yður aldred. Við vitum, að Stepanik er á Zara Dagh. Það- am náið þér hionum etobi. Við vor- um aðeims að bíða eftir yður, að ég held. Reymdar er það ekiki ég, sem ræð hér. Ég ber ekki ábyrgð á því, sem gert var við Lissu. Eg vildi ails ekki láta gera það. — Hefúr hún gert jiátnimgu? — NeL Það hefði berið betra fyrir hama. að gera það Ég grát- bændd hama um að tala. Ég ósk- aði eflckd . .að yfirheyra hana. Em óg varð að hlýða skipumum. — Já, saigði Dureilfl beizklega. — Þér hlýðið skipumum. Þér eruð saklaus. Þér pymdið og myrðið eims og nazistarmdr umdir þvi yfir- sfldmi, að þér séuð að hlýða skip- umum í naifmd skyldummar. — Heyrið þér, ég. . .. — Ég veflt, hver þér eruð, hvæsti Dureflil. Þessi fáu orð voru hættuiLegri og Medjan stóð meiri ógn af þeim, em ofsanum, sem áður hafði verið i Gígja. Hanm vissi að nú lók Mf hams á blá- þræði. — Mig iamgar Mka tfli að hjiálpa hemrni. Eg . . .mór þykix vænt um hana, Lissa er ... Hratot fótatak beyrðisr frá ár- bakkanum Durelfl færði sig frá og leit um öxl tifl að sjá. hiver þar fœri, Það var Gígja, að koma fré vagmimum. Hanm kraup á amn að kmó í skuiggainum umdir brúmmi. DÖMUR ATHUGIÐ 1 Sauma, snfS braeSi oo máta kjóla Upplýsinqar aS Báru götu 37, kjallara, i sima 81967. I — Við megum ekfci bíð'a mikið iemgur. Eí Lissa þamna iamii? — Já. En ég veit ekfld í hrverm- iig ásflgkiomulagi húm er. Durell ieit til Petar Medjians. — Getur hú-n giemgið ? — Það . . .það hel-d ég. — Það varst þú, sem g;erðir 'það, Petar? mœlti Gígja. — Ég var tiilmeyddur. Kopa skiipaði mér. H-eyrðu, Gígj-a, M- aðu mór að hjiálpa þér. Við er-u-m gaimfld-r vimflr, við Skifljum hvor ammam. . . — Ertu mú orðflnm lirædidur um -ÚTVARPIÐ Föstudagur 16. febrúar 7.00 Morgunútvarp 12.00 Há- degisútvarp 13.15 Lesin dag- skrá næstu viku 13-30 Við vinnuna: Tónleikar. 14.40 Við, sem heima sitjum 15.00 Mið- degisútvarp 16.00 Veðurfregnir Síðdegistónleikar 17.00 Fréttir Endurtekið efni 17.40 Útvarps saga barnanna: „Hrólfur" Benedikt Arnkelsson les (12). 18.00 Tónleikar 19.00 Fréttir. 1930 Efst á baugi Björn Jóhannsson og Tómas Karlsson tala um erlend málefni. 20.00 Tónlist eftir tónskáld mánaðar ins, Jón Leifs 20.30 Kvöldvaka a. Lestur fornrita Jóhannes úr Kötlum les Laxdæla sögu (16) b. ..HóTamannahögg" sagna- þáttur c. Lög eftir Friðrik Bjarnason d Sjóslys við Vest mannaeyiar Þórður Tómasson flytur síðarí hluta frásagnar Jóns Sigurðssonar 1 Vestmanna eyjum e „Veraldargengi“ f. Suður Kjöl haustið 1794 Ágústa Biörnsdóttir les gamlan ferða þátt 2200 FréttÍT og veður fregnir 22.15 Lestur Passíu- sálma (5) 2225 Kvöldsagan: e Endurminningar Páls Melsteðs Gils Guðmundsson alþingismað í ur les (3) 22.45 Kvöldhljómleik I ax 23 45 Fréttix 1 stuttu máli. Dagskrárlok. Laugardagur 17. febrúar , 7.00 Morgunútvarp 12.00 Hádeg ■ isútivarp | 13.00 ÓskaV lög sjúklin-ga Kristín Sveinbiörnsdóttir kynn- ir 14.30 Á nótum æskunnar. Dóra Ingvadóttir og Pétur Stein grímsson kynna nýjustu dægur lögin 15.40 Fréttir 15.10 Á grænu Ijósi Pétur Sveinbjarnar son flytux fræðsluþátt um um- j ferðarmál 15 20 Minnisstæður bókarkafli. Sigurður Jóhannsson | vegamálastjóri les sjálfvalið efni. 16 00 Veðurfregnir Tómstu-nda- þáttur barna og unglinga Örn Arason flytur. 16.30Úr myndabók náttúrunnar Ingimar Óskarsson talar um tilhugallí dýranna 17 00 Fréttir Tónlistarmaður velur sér hljómplötur Gunnar Kevnir Sveinsson tónskáld 18.00 Söngv- ar ) léttum t,ón Mills-bræður syngja nokkur lög 18.20 Til- kynningar 18,45 Veðurfregnir 19.00 Fréttir 1920 Tilkynmngar 19 30 Daglegt líf Aml Gunnars son fréttamaður sér um þáttinn. 20.00 Leikrit: „Ráð undir rifi nverju“ eftir P G Wodehouse Leikstjóri «vat 8 Kvaran 21 10 Harmonikulög frá Þýzkalandl 22.00 Fréttir og veðurfregnlr 22. 15 Danslög 23.55 Fréttir i stuttu náli Dagskrárlok

x

Tíminn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.