Tíminn - 16.05.1968, Blaðsíða 11

é
FIWMTUDAGUR 16. maí 1968
TIMINN
11

eö

ko [ffinu
— Já, það er ekki trúandi
nema helmingnum af því, sem
sagt er.
FLÉTTUR
OG MÁT
■
Páll Jónsson, sem kallaður
var Púlli, hafði mjög gaman af
því að ráða krossgátur.
Hann og Haraldur Á. Sigurðs
son leikari sátu oft saman yfir
miðdegiskaffi og leystu kross
gátur.
Eitt sinn vantaði þá fjög ;
urrastafa orð, sem átti að tákna
„mat“ og lauk svo, að báðir
gáfust upp.
Um kvöldið var knattspyrnu-
kappleikur suður á íiþróttavelli
milli Svía og íslendinga, og
fóru þeir saman á völlinn, Har
aldur og Púlli.
í miðjum leiknum, þegar ís-
lendingar gerðu upphlaup að
marki Svía og allir áhorfendur
komust í uppnám og hvöttu
landa sína, þá hnippir Púlli í
Harald og segir.
— Heyrðu Haraldur! Það er
kæfa!
Kjötkássa var uppáhaldsmat
ur Púlla.
Einu sinn yar hann spurður
að því, hvers vegna hann tæki
kjötkássu fram yfir annan mat.
Það er af því, sagði Púlli, að
ég get haft aðra höndina í vas
anum á meðan ég borða hana.
Tvœr kunningjakonur voru
að tala saman.
Önnur segir:
— Það er nú meira slúðrið í
þessum bæ. Nýlega var sagt
um mig að ég ætti sex börn í
lausaleik.
Þá segir hip:
Vörnin er sennilega erfiðust
í bridge og þar bregðast jafnt
beztu spilarar, sem aðrir. Lít
um á eftirfarandi dpemi.
AÁK62
V42 .
♦ Á86543
*D
A1095
VG97 -
♦ D
*ÁK9742
♦ D83
VK10853
♦ G107
*106
♦ G74
VÁD6
♦ K92
*G853
Lokasögnin var þrjú grönd
á báðum borðum, í leik Eng-
lands og Bandaríkjanna 1962 .
heimsmeistarakeppninni. Spilið
vannst á báðuim borðum enda
þótt hægt sá að h.nekkja
því. Enski spilarinn í V spilaði
út laufa sjöi, ’rottning ú‘ bnnd
um og austur lét sexið. Sagn-
hafi vildi nú koma í veg fyrir.
að Austur kæmist inn, og spil-
aði þvi litlum tígli frá blind-
Um. Iíann ætilaði að láta níuna
ef Austur léti lítið, en þegar
10 kom frá Austri, vann Suður
á bóng, því hann vissi ekki að
drottning var einspil í Vestri.
Hann spilaði tígli áfram á ás,
og þriðjá tíglinum þannig, að
Austur var inhi. Hann spilaði
laufa 10, en Suður lét lítið og
samgangurinn var rofinn og
spilið vannst. Austur hefði
hnekkt spilinu með þvi að
láta tíuna í laufi í fyrsta slag.
Og nákvæmlega sama skeði við
hitt borðið.
Hvílíkt herbragð.
SkVnnear-
Lárétt: 1 Bogi 5 Tímabils 7 Ó-
hreinindi 9 Und 11 Tímaskst. 12
55 13 Vond 15 Gubbi 16 Samið
18 Álaga.
Krossgáta
Nr. 22
Lóðrétt: 1 Þakklæti 2
Lærdómur 3 Titill 4 Svei 6
Sturlaðui 8 Fiskur 10 Sund
14 Hlemmur 15 Kyn 17
Guðdómur.
Ráðning á gátu nr. 21.
Lárétt 1 Vargur 5 Árs 7
Sóp 9 Sól 11 KN 12 La
13 Ana 15 Auk 16 Gil 18
Andaða.
Lóðrétt: 1 Vaskar 2 Ráp
3 Gr. 4 Uss 6 Flakka 8 Ónn
10 lu 14 Agn 15 Ala 17 ID.
56
þrátt fyrir frumisbæðia eftirlíkingu
þá var slíkt Mf yfir þessari út-
skornu mynd. Var það vegna þess
að hún hafði eitt sinn verdð hluti
úr Siki.pi?
Ég gat hugsað mér mynd þess-
arar grannivöxnu stúifcu á fram-
stafninum á skipi unnusta henn-
ar, bjóðandi öldunum byrgdnn
með brjóisbum sínum.
Og nú var hún hér fangi mdlli
öbifandi kletta. í kring skræktu
o.g ifliögruðu máfanndr.. .
—i Oig hin rauniverulega Gwlad-
yis? «Fórst hún með skipinu, hafði
ég ispu-rt frú Roherts.
— O, nei, urngfrú. Enginn
dirukknaði á Gwladys Pritdhard,
fluUivissaði hún oikkur um. Þessi
uingfrú Pritchard hefdr nú verdð
gift frænda miínum, Lloyd skip-
stjóra, siiðan — já, ég mam ekki
'hveniær. Nú eiga þ-au giistih-ús í
Bluemaris. O, og er hún orðin
tfeiitari, megið þér vita.
— Það hefði verið fafcgra, ef
hún hefði drukknað hafði Blan-
Ohe hvíslað.
— Guð mdnm góður, ungffrú,
bveirnig .geitið þér sagt annað ^ins
sjá hana, þegar gulia litinm vant-
ar, mióbmælti é-g og fór að bera
hiárauða litinn á treyjubaki’ð. —
Hen-ni mun fininast hún alveg
eyðilögð.
—• Hlvaða vitteysa, hún lítur
miklu betur út svona, sagðd hann.
— Það er eitthvað lífiliegra við
svarthærðar tenur en hinar. Það
er einis og rautt vín, rósir o.s.
frv. . . Ijósu liitimdr eru væmn-
ir, þeir eru einis og margrignd-
ir og veðnaðir.
— Eikki fininst konium það,
sagði ég. — Aldrei he-yrist talað
um lijióshærða toonu, sem vill vera
d'öktehærð. Það er alltaf hið gagn
stæða.
— Ég þetoki eina, sem etoki vill
skipta, imælti hann og leit yfir
öxlina á sityttumni og á svart hár
mitt, sem stóð niður und-an hatt
imum.
— Það þýðir eikkert fiyrir yður
að segja, að þér viljið það, umg-
frú. — Að hverju emð þér að
hlæja?
— O — þáð var aðeins nokk-
uð, sem mér datt í hug.
—• Jæj-a, hivað var það?
— Us's, gasitið a@ Billy. Sv-arti
hafði frú Roberts sagt aiveg grall dnopiinn þarn-a er að leka niður
arailauis.
á kinnina á henini. — Já, það
E:n nú lauk frú Walters taliinu var aðeins noikk.uð, sem óg heyrði
með að segja, áð Ll-oydhjónin unga stúlku segjia, að ljóshærðir
ættu þrjú bannaböm. Það væm karlmenm miniDtu á ónýtt tevatn.
þau ýnd'isiegustu böm, sem hún | — Það er að segja, að hún gat
hefði séð. Ja, hún hafði sjálf séð | alls ekki skilið yðar smekk. sagði
þau. j Billy Waters og hló stríðniisliega.
Henn-i famnist sýnilega, að betra; Ég hió líika. Og í tuttugasta ski-pt-
værd, bæði fyrir sfcip og kon-u, að j ið hugsaði ég með mér, hversu
vera í öruggri höfin eins og nú, i þ-essi vinábta, sem við höfðum
en að fá eimhver ævintýradeg enda i bumddzt, væri dýrlegt og óvenju-
loik. . . Já. Þó 'veit ég ekki. . .: lega vel hep-pniað fyrirtæki
Mig gat ekki dreymt um að
Við komum upp að fán-astöng-
irnnd og settum miálningark'rúsinn
ar frá oikkur.
Billiy hefir altaf skyrtuna
bre-tta upp fyrir otoiboga. Ermarm
ar á hvíta baðmullarkjótoum mán
ffrá þessu augnabliki ætti þessi
vinátta aðeinis eftir að standa í
fimm mánútur.
—- Jæj-a, miælti Billy um leið og
hann stóð upp og getok mokkur
skref aftur á bak tii að lítayfir
um eru hálfermar. Við erum bæði i venkið. Hann hiaillaði ljóshærða
úfbúim til vininun-nar. En ég haffði
aflþakkað boð frú Robents, er hún
hiöfðinu unidir fl-att. — Það er \
efcki hægt amwað að segj-a en
vildi iáina mér léneftssvuntu sína,! að þetta sé endunbót. Hvað hald-
sem var skítuig og feitug, og svo j is þér, að vinstúlka y-ðar mundi
vax hænisnalykt af henmd. | ®egja um þennan háralit?
— Rautt, svart og hvítt? Rautt — Sterlrt te, sagði ég gáskafull.
á hattinn og tneyjuma, iagði Billy
til. —En hvennig eigum við að
mála andlitið og hendurn.ar?
Hivaða lit hefir m'annshúðin?
— Te, sem hiefir staðið of lemgi.
— Þér ■ horfið alls ekki á það.
Komið himgað og sjáið.
Ég nétti úr mér o-g gekk að
Sumir segja, að hún haifi' hi'ið h-ans
eamia lit og steógarliljiam., svaraði. — Á ég að segja yður notokuð,
ég. Mér heyrðist hamn segja lágt, j Namcy. Það er etoki nokkur vafi
en hvasst: —• Jæja, segir hanin í á, að þessi stúlka lítoist yður.
það? Ég var ekkd viss um hvort Það vtar í rauninmá einhver amd
nafmið Sidney Vandeleur stæði stæða á milli svartra lokbanna og
obkar á milli á niý. Ég var feg- amdlitsins með rauðmáluðum vör
in áð hatturinn skyggði á andlit unum, sem haflði nokkuð sameig-
mér, þegar ég bætti ákveðim við: imlegt bví, sem ég sé í speglin-
— Það er hægt að búa til ^ um mínum kvelds og morgna.
hörundslit með því að blarnda' — Ég ætla þó að vona, að ég
hvítt með dálitlu af rauðu. En líti pik-lri út eims og ég máli á
ég held að við eigium eikki að mér varinmar?
géra það. Mér finmst, að við eig- _ Nei, náttúrlega ekki, sagði
um að láta andlitið og bendum- ég. Og svo sméri ég mér burt frá
ar vera eins og þau eru. máluðu stybtunnd og horfði á
— Gott. Þá miálum við varim- dimmbláar bárumar, sem brotn-
ar eins rauðar og hattinm og uðu með’gjálfri á sandinum fyrir
tre.yjuna og setjum rauðar kless- neðan klettinin.
ur hingað og þangað í vöndinn — ó, hve hér er dásamlegt,
til að tákna blóan, sagði ha-nn og mælti ég og naut til fuils fegurð-
kraup niður á hlýjan grasvörð- ar hafs og himins. — Hafið þér
séð nokkuð eins blátt og þetta
þanna í dag?
— Eða swo gullið, bætti Bdlly
við og leit á útsprungna þyrn-
ana. — Ég hefi aidrei séð neitt
inn við rmymdinia. — Og svo sting'
um við svörtum væng í hattimm.
— Og hárið liátum við vera
eins og það er, sagði ég.
— Nei, mei. Þetta tók ég með
til að lita með hárið á henni, þvi'líkt fyrr. Vitið þér, að til er
Ij sagði han.n og'sbell'ti um leið kúst tnál.tæki í Wales. sem segir að
fyllum af biksvartri málningu á þetta tand eigi grnægð af gagns
útskorna, lið'að'a loikkana fyrir 1-ausu gulli. Fallegt, ha? Hér hlýt-
ofan ennið, — nú á hún að ur að vera dásamilegt á voriin.
vera dökkhœrð. j Þetta er nefnilega seinni blómg-
— A-æ. Fru Roberts leiðist að i umin. Ég þekki mianin, sem sagði
eimu simni, að það væri ei-ns og
að verða ástfanginn á mý.
— Hvernig þá, spurði ég, þeg-
ar hann þa-gnaði. — En heyrið
'þér. viljið þér ekki mála væng-
inn á hattinum hennar, meðan
mógur svartur litur er í burstain-
unm?
— Jú, rétt str-ax — Ein swo við
snúum oktour aftur að því, sem
við vorum að tala um. Hamn
sagði, að fyrrd biómgunin væri
undraverð — eins og fiynsta ást
°g — og allt því um tíkt. Bn
það er ’totoert eins yndislegt og
í annað stoipti. Finnst yður þetta
rétt hjá hion.um?
— Hvernig ætti ég að vita það?
sivaraði ég mokkuð stutt í spuma,
til að dylj a hiima miíklu uimdrun
mií.na yffir að Billy skyldi eiga
vin svo ótí'kan sjálfum sér, og
rneira að segja vitna í orð hans.
— Eg held, að þér ættuð nú að
ÚTVARPIÐ
Fimmtudagur 16. maí
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 Á frívaktinni
14.40 Við, sem heima sitjum.
15.00 Miðdegisútvarp 16.15 Veð
urfregnir. 17.00 Fréttir. 17.45
Lestrarstund fyrir litlu börn-
in 18.00
Lög á
nikkuna.
Tilkynningar 18.45 Veðurfregn
ir. 19.00 Fréttir. 19.30 Tónlist
eftir Árna Björnsson, tónskáld
mánaðarins 19.45 Framhalds-
leikritið „Horft um öxl“ 20.30
Sinfóníuhljómsveit fslands held
ur hljómleika i Háskólabíói. 21,
10 Hjá Einstökuvörðu. Lauf-
ey Sigurðardóttir frá Hvassa
fellj les kvæði eftir Hjalta
Finnsson bónda að Ártúni í
Eyjafirði 21.30 Útvarpssagan:
„Sonur minn. Sinfjötli‘“ eftir
Guðmund Daníelsson Höf. les.
(11) 22.00 Fréttir og veður-
fregnir. 22.15 Þreyta við akst
ur Kjartan Jóhannsson læknir
flytur erindi að tilhlutan fram
kvæmdanefndar hægri umferð
ar. 22.35 Barokktónlist í Lii-
beck og Róm Þorkell Sigur-
björnsson kynnir 23.20 Fréttir
í stuttu máli. Dagskrárlok.
í DAG
Föstudagur 17 maí
7.00 Morgunútvarp. 12.00 Hádeg
isútvarp. 13.15
Lesin dacskrá
næstu viku
13.30 Við vinnuna: Tónlieikar.
14.40 Við, sem heima sitjum. Jón
Aðils les söguna „Valdimar
munk“’ eftir Sylvanus Cobb (9).
15 00 Miðdegisútvarp. 16.15 Veð
urfregnir. 17.00 Fréttir. 1745
I.estrarst.und fyrir litlu börnin.
Rödd ökumannsins. 1810 Þjóð-
lög 18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins. 19 00 Fréttir 19.30
Efst á baugi Biörgvin Guðmunds
son og Tómas Karlsson fjalla um
erlend málefni 20 00 Norsk tón-
list. 20 30 Kvöldvaka 22,00 Frétt
ir og veðurfregnir 22.15 Kvöld
sagan: „Svipir dagsins og nótt
eftir Thor Vilhjálmseon Höf.
flytur bókariök 119). 22.35 Kvöld
hljómleikar; Sinfóníuhljómsveit
ið áður. Stjórnandi: Bohdan Wod
iczko. Á efnisskránni er frum-
flutnimnir islen^ks tónverkfi
tónverks Psiu‘’ sinfónfu í f-
moll eftir Karl O. Runólísson.
23.00 Fréttir f stuttu máli. Dag-
skrárlok.
i