Tíminn - 11.06.1968, Blaðsíða 11

Í»RH) JUDAGITR 11. júní 1968.
Páll heitinn Hennannsson,
fyrrv>erandi alþingismaður, sat
við spil ásamt Sigurði dýra-
lækni og alþingismanni Hlíðar,
•hjá Páli Zóphóníassyni, en sem
kunnugt er, eru báðir þessir
menn látnir.
Kona Páls Zóph. spyr gestina
hvort heldur megi bjóða þeim
te eða kaífi.
— Ég vil heldur te, svarar
Páll Hermannsson, — ég held
þeir drekki það í himnariki.
— Þá held ég nú heldur, að
ég biðii um kaffi, þegar ég
kem til himmaríkis, segir þá
Sigurður Hlíðar.
— Þá segir Páll Hjermanns-
son:
— Þeir hafa það nú sjálf-
sagt handa gestum.
Tannlæknir kom eitt sinn á
stöð Steindórs og pantaði bíL
— Það er enginn bíll til,
svaraði Steindór, sem var sjálf
ur við afgreiðslu.
— Ég þarf að fá bfl, hverjú
sem tautar, varð þá tannlækn
inum að orði
— Hvernig ætlar þú að fara
að því, þegar enginn bíll er á
stððinmi? Eða geturðu dregið
tönn úr tannlausum manni svar
aði Steindór.
Þú elskar mig — þú elskar mig
ekkL
Lárétt: 1 Helsi 6 Gælunafn 7
Borðandi 9 Skáld 10 Illyrt 11 550
12 Trall 13 Ötul 15 Óréttlát.
Sveitabóndi einn bom einu
sinni að kvöidlagi inn í búð á
rétt fyrir lokunartíma.
Hann ávarpaði afgreiðslu-
manninn þannig:
— Gott kvöld, búðarmaður.
Hér er ég nú kominn með hana
Tótu litlu, dóttur mína. Hún
er nú að hugsa um að skoða
hjá ytokur í kvöld, og ef henni
lízt vel á hjá ykkur, þá ætlar
hún að taka út hjá ykkur á
morgun.
SLKMMUR
OG FÖSS
Fyrir Olympíumótið, sem nú
stendur yfir í Frakklandi, spil
uðu Bandaríkjamenn og Kan-
adamenn æfingaleik, sem USA
vann með 265 EBL-stigum gegn
198 í 128 spila leik. Bandarísku
spilararnir unnu mjög á eftir
farandl spilL
4 Á6
¥ K954
♦ KG
* DG1063
* 00 ¥ D76
V G8 KD743
♦ 87643 ♦ D952
* ÁK954 * 2
A G10952
¥ Á1032
♦ Á10
* 87
Lokasögnin var fjögur hjörtu
í Suðri á báðum borðum. Þar
sem Bandaríkjamaðurinn Jord
an spilaðS spilið spilaði Vestur
út laufa kóng, og skipti siðan
yfir í tlgul. Svo virðist sem fjór
ir tapslagir séu i spilinu, en í
þriðja slag spilaði Jordan laufi,
og eftir nokkra umihugsun vann
Vestur á ás og spilaði einspil-
inu í spaða. Jor^an vann á ás,
tók á tígulásinn og spilaði síð
an laufinu. Austur gat ekki
trompað án þess að tapa tromp
slag, svo hann kastaðd spaða og
tveimur tíglum, en Jordan
las stöðuna hárétt, spilaði
hjarta K og gaf Vestrá slag á
hjarta gosa. Vestur átti aðeins
spaða tapslagnum úr blindum
og trompaði heima. Faliega spil
að.
f hinu herberginu gekk eins
í tveimur fyrstu slögunum, en
þegar Suður spilaði þar laufi f
þriðja slag, gaf Rotb, sem var
Vestur fyrir USA, en félagi
hans trompaði. Suður gat nú
ekfcj fengið meira en píu slagi
— og raunin varð reyndar sú,
að hann fékk aðeins átta.
Krossgáta
Nr. 41
Lóðrétt: 1 Ekki veglnn 2 1
Friður 3 Jurt 4 51 5 Pro 8
Mál 9 Grænmeti 13 Sama
og 9 lárétt. 14. Fisk.
Ráðning á gátu nr. 40
Lárétt: 1 Uppsala 6 Óku
7 Dr. 9 Á1 10 Rispast 11
At 12 Té 13 Ala 15 Indland.
Lóðrétt: 1 Undraði 2 Pó
3 Skapill 4 Au 5 Alténd 8
Rit 9 Ást 13 AD 14 AA. I
TIMINN
11
mundi satt að segja valda því, að
þér tækjuð á yður mjög alvar-
lega ábyrgð. Setjum svo, að ég
reyndist vera með afbrigðum
hættulegur glæpamaður Ef þér
sæjuð mynd af mér í blöðunum
eftir viku tíma, þar sem lýst væri
eftir mér fyrir morð eða íkveikju
þá fyrirgæfúð þér sjálfri
yður aídrei að hafa látið mig
sleppa. Nei ég sver, að ég er hér
eingöngu, eins og ég hef áður
sagt, af forvitni.
— Langaði yður að sjá, hvern
ig fibúðin liti út? — spurði Alloa.
— Eigum við ekki að segja, að
mig hafi langað til að sjá þær
vistarverur, sem hin glæsilega,
ungfrú Lou Derange býr í? svar-
aði ókunni maðurinn.
—• Hvemig hafið þér heyrt um
hana? — spurði Alloa.
Ókunni maðurinn hrosti á ný.
—■ Á ég að þora að viðurkenna
það? Ég les slúðurdálkana.
— Ó, auðvitað.
Allou Létti. Dagblöðin höfðu
birt margar gre'inar um Lou, auð-
ævi hennar og samkvæmin, sem
haldin höfðu verið henmi og móð
ur heunar til heiðurs, síðan þær
komu til Englands.
— Og þess vegna, — hélt ó-
kunni maðurinn áfram, — þegar
ég gekk niður gainginn og sá
dyrnar að íbúðinni standa opnar,
—• Auðvitað, — sagði Alloa al-
varlega. — Alla langar til að
komast vel áfram í lífinu, alla
langur til þess að eignast pen-
inga eða það, sem er enn mikil-
vægara, að verða til einhvers
gagns í lífinu.
— En ef ég segi yður nú, að
ég starfi það, sem ‘ég hef ánægju
af, og að ég hafi engin framtíð’ar
áfonn?
— Það er einmitt það, sem þér
megið ekki iáta yður til hugar
koma, — sagði Alloa. — Sjáið
þér til, menn fæðast ekki til að
njóta lífsins, heldur til þess að
nýta hæfileika sína til hins
ýtrasta. hverjir sem þeir nú kunna
að vera, og vera á þann hátt nýt-
ir þjóðfélagsiþegnar
— Þér hafið næstum sannfært
mig, — sagði hann hægt. Rödd
hans var alvarleg, en brosið á
vörum hans kom upp um hann.
— Þér eruð að hlæja að már,
hrópaði Alloa. — Ég býst við, að
ég sé kjáni að láta mér detta í
hug, að ég geti breytt yður, þar
sem þér hafið þegar samið yður
að ýðar háttum og finnst auðveld
ara og skemmtilegra að afla fjár
eftir óheiðarlegum leiðum en að
gera það á heiðvirðan hátt. Ef
þér viljið ekki bæta yður sjálfur
þá býst ég ekki við, að neitt,
sem ég hef að segja, verði til
neins gagns.
Nei gerið það fyrir mig, að
— Ekki mín vegna, heldur
vegna yðar, — svaraði Alloa. —
Það er svo margt gott í yður
«punnið, það er ég viss um. Þér
verðið aðeims að gefa því góða
tækifæri til að koma í ljós. Þér
verðið að standast allt það illa,
sem yður fellur svo vel i geð
þessa stundina og þá mun yður
Hða allt öðru vísi. Þér verðið
breyttur maður.
| — Þér eruð mjög sannfærandi,
' — sagði hann. — Lærðúð þér
þessa mælsku af föður yðá??
j _ — Ég reyni ekki að vera mælsk
— sagði Alloa hreinskilnislega: —
Eg trúi þessu bara og ég er al-
gjörlega sannfærð um, að þetta er
satt.
— Og ekkert er meira sann-
færandi en hreinskilnin, — sagði
ókunni maðurinn dálítið þurr-
lega.
— Ætlið þér að reyna að fá
ákvað ég að líita iinn. Ég verð j tala ekki svona, — bað ókunni
að játa, að það var ámælisvert, | maðurinn. -- Ég var ekki ið
en ekki glæpsamlegt. j!htej<a að yður. Eg var að hugsa
— En hvers vegna hélduð þér á ium, hve falleg þér voruð, þegar
myndinmi, þegar ég kom inm? —í þér reynduð að benda mér á V\-
spurði Alloa ásakandi. ! gangsleysi* hegðunar minnar. Þér
— Vegna þess, að mér datt í! eruð m jög ung til að vera siða
hug, áð myndin væri af ungfrú' bótamaðUr og e.t.v. er ég of gam
Derange. Hafði ég rétt fyrit mér?
— Já . . .já, það er hún., —
játaði AUoa.
Hann virtist hafa svör á reið-
um höndum við hverju sem var,
og samt gerði það hanm enn grun
samlegri í hennar augum.
— Hvað gerið þér? Ég á við . ..
hvaða starf hafið þér með hönd-
um? — spurði hún.
— O, ég' vinn við hitt og þetta,
öðru hverju, — svaraði hann dá-
litið óákveðinn.
— Og þessa stundina? vinnið
þér á þessu hóteli?
— Ég er hérma núna, — ját-
aði hanm.
—• Hvers vegma fáið þér ýður
ekkd eimhverja almennilega
vinmu? — spurði hún. — Það er
hægt áð fá nóga vinnu. Það vantar
unga menn til iðnaðar — verzlunar
og skrifstofustarfa — í raun og
veru geta allir fengið vinnu, sem
vilja. Hvers vegna sækið þér
ekki um vinnu við eitthvað, sem
þér hafið regiulegan áhuga á, og
haldið yður svo við það?
— Haldið þér í raun og veru,
að ég ætti að gera það?
— Já, ég held það, — svaraði
Alloa. — Það virðist svo mikil
sóun, svo mikil synd, að maður
eins og þér skulið vera ... —
Hún var að þvi komin að segja
„þjófur“ en leiðrétti sig — skul-
uð taka ranga afstöðu til þjóðfé-
lagsins.
— Haldið þér, að það sé þess
vegna, sem ég haga mér á þenn-
an hátt?
— Er það ekki rétt, — spurði
Alloa. — Þér eruð ungur, hraust-
ur og vel máli farinn og samt,
eins og þér hafið iátað farið þér
úr einu starfi í annað. Það er
ekki rétta leiðin til að komast
áfram í lífinu.
— Langar mig til að komast
áfram í lífinu?
all til þess að láta sannfærast.
— Það er aldrei neinn of gam-
all til þess, — svaraði Alloa. —
Ég hef séð föður min.i
snúa mönnum, sem voru komnir
1 yfir sextugt, og þeir urðu al-
gjörlega breyttir menn'i
— Eg býst við, a'ð það hafi
verið vegna þess, að þeir voru of
gamlir til þess að njóta unaðs-
semdar æskunnar, — sagði ó-
kunni máðunnn brosandi.
Alloa sýndi vott um vonleysi
og gremju.
— Það er auðvelt að hæðast
að hlutunum, — sagði hún. — En
fjrrr eða seinna komizt þér að
raun um, að þér gerið yður að
fífli. Það er engin hamingja fólg-
in í því, að gera rangt.
— Eruð þér nú vissar um það?
Ef til vill hafið þér aldrei að-
hafst neitt rangt.
— Ef ég gerði það, þá þætti
mér það leiðinlegt og reyndi að
bæta fyrir það.
— Já, ég er viss um, að pér
gerðuð það — sagði ókunni mað
urinn. — Og e.t.v. vegna þess,
að þér eruð svona sannfærandi
mun ég líka reyna að bæta fyrir
það, sem ég hef gert af mér hing-
að til.
— Ætli'ð þér í raun og veru að
gera það?
Andlit Allou Ijómaði.
— Já í raun og sannleika, —
sagði hann.
Það var erfitt fyrir hana að
sjá, hvort hann var að segja satt
eða ekki. Samt var eitthvað í dökK.
um augunum, sem sagði henni,
að hann segði satt.
— Ég trúi yður, — sagði hún.
Geri'ð þór það fyrir mig að revna
af öllum mætti að koma yður á
réttan kjöl Ég lofa vður því. að
þér iðrist bess aldrei.
— Eiguip við að segja, að ég
reyni það yðar vegna? — svaraði
1 ókunni maðurinn.
i
ÚTVARPIÐ
Þriðiudagur 11. júní
7.00 Morgunútivarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 Við vinnuna
14.40 Við, sem heima sitjum.
15.00 Miðdegisútvarp 16.15 Veð
urfregnir. 17.00 Fréttir Klass-
ísk tónlist.
17.45 Lestrar
síuud fyrir
litlu börnin 18.00 Lög úr kvik
myndum. 18.45 Veðurfregnir.
19.00 Fréttir 19.30 Daglegt mál
Tryggvi Gíslason magister flyt
ur þáttinn. 19.35 Þáttur um at
vinnumál. Eggert Jónsson hag
fræðingur flytur. 19.55 Gestur
í útvarpssal: Stanley Weiner frá
Bandaríkjunum leikur. 20.15
Ungt fólk í Svíþjóð Hjörtur
Pálsson segii- frá. 20.40 Lög
unga fólksins Hermann Gunn
arsson kynnir. 21.30 Útvarpssag
an: „Sonur minn, Sinfjötli" eft
ir Guðmund Daníelsson. Höf
undur flytur (18) 22.00 Fréttir
og veðurfregnir. 22.15 Þjóðlög
frá Austurríki, flutt af Margot
Lemke, Werner Hohmann o. fl.
22.45 Á hljóðbergi 23.15 Frétt
ir í stuttu máli. Dagskrárlok.
Miðvikudagur 12. júní
7.00 Morgunútvarp 12.00 Há-
degisútvarp 13.00 Við vinnuna.
14.40 Við, sem heima sitjum
15.00 Mið-
degisút-
varp. 16.15
Veðurfregnir. íslenzk tónlist.
17.00 Fréttir. Klassísk tónlist
17.45 Lestrartími fyrir litlu
börnin. 18.00 Danshljómsveitir
leika. 18.45 Veðurfregnir. 19
00 Fréttir 19.30 Daglegt máí
Try.ggvi Gíslason magister flyt
ur þáttinn 19.35 Tækni og vís
indi Dr. Jón Þór Þórhallsson
talar við' vestur-íslenzkan efna
fræðing. dr Marinó Kristjáns
son (Hljóðritað í Kanada). —
19.55 Píanóverk eftir Robert
Sehumann. 20.30 „Er nokkuð í
fréttum?“ smásaga eftir Axel
Thorsteinsson Höf flytur. 21.
05 Sex söngvar eftir Módest
Mússorski 21.30 Um trúboðann
og verkfræðinginn Alexander
MacKay Hugrún skáldikona flyt
ur annað erindi sitt. 22.00 Frétt
ir og veðurfregnir 22.15 ICvöld
sagan: „Ævintýri ( hafísnum“
eftir Biörn Rogen Stefán Jóns
son fvrrnm námcctipri les (10)
?2.36 nisssh^ttnr ólafur Step
hensen kynnir 23.05 Fróttir í
stuttu máli. Dagskrárlok-
iiemia siijmn
wm