Alþýðublaðið - 18.12.1966, Page 9

JólablaS ALÞÝÐUBLÁÐSINS 1966

<r \4&

WM
tímm/W
\
s
$
b
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
>
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
LATIÐ LETUR FJÖLRITA
FYRIR YÐUR.
Offset fjölritun er fullkomn-
asta fjölritun, sem völ er á.
GLEÐILEG JÓL!
Hverfisgötu 32 — Sími 23857:
tr.iánna. Einnig eru sundlaugar í
hótelunum og virtust igestir frem-
ur sækja þangað til að synda og
liggja í sólbaði, heldur en niður á
ströndina. Ljósum marglitum er
komið fyrir í pálmatrjánum og á
kvöldin er kveikt á þeim og er þá
sandströndin upplýst.
Það er skrýtið að labba um í
miðjum desember í steikjandi sól-
arhita og vera að gera jólainn-
kaupin. Jólaskreytingum hafði
verið komið fyrir hér og þar í San
Juan og voru það yfirleitt skreyt-
ingar, er sýndu liina helgu jóla-
nótt. Eins og svo mangt annað
gáfu þessar jólaskreytingar það til
kynna, að íbúarnir eru mjög trúað
fólk, ekkert var um glerkúluskreyt
ingar, jólasveina eða glingur og
höfðu þessar einföldu myndir mun
meiri áhrif til að sýna, að jólin
eru á næstu grösum, þó að fólk úr
hinu kalda norðri eigi erfitt með
að skynja komu jólanna í landi,
þar sem hásumar er í desember.
Enginn asi var þarna á fólkinu,
allir virtust taka lífinu rólega.
Úti á götuhornum stóðu ávaxta-
salar með hlaðna vagna af ýmiss
konar ávöxtum, melónum, ananas,
banönum, appelsínum og mörigum
fleiri, sem við kunnum ekki einu
sinni nöfn á. Sumir keyptu aðeins
hluta af melónu, og þá. höfðu á-
vaxtasalarnir hjá sér stóran hníf
og skáru niður ávöxtinn og safinn
rann niður á trjáborðið. Við kom-
um að eins konar lítilli búð og
þar inni sátu nokkrir menn og voru
að vefja í höndunum vindla, sem
eru svo kallaðir Havanavindlar og
.þykja víst með beztu vindlum.
Mennirnir voru fljótir að vefja
hvern vindil og kunnu auðsjáan-
lega vel sitt fag, og það var gam-
an að sjá, hvernig stóru tóbaks-
blöðin voru vafin upp vönum hönd
um og urðu að stórum Havapa-
vindli. Birtist hér með einhvers-
staðar á síðunni mynd af vindla-
gerðinni.
Þeir iðka nautaat í San Juan
alveg eins oig á Spáni. Það er þó
ekki samskonar nautaat, því að í
San Juan má ekki særa nautin,
hvað þá drepa þau. Matadorarnir
leika það aðeins að þeir særi naut-
in. Það vix-tist ekkert sjálfsagðara
fyrir okkur íslendinga, sem ekki
höfðum séð nautaat áður, að fara
og sjá slíkt í San Juan. Þar sýndu
sex matadorar list sina og var það
góð skemmtun. Yfirleitt tókst
þeim vel að etja nautið, án þess
að nokkuð óvenjulegt kæmi fyrir,
nema að einn nautabaninn varð
fyrir hornum nautsins og féll við.
Nautið ti'aðkaði ofan á honum og
bjuggust allir við, að maðurinn
væri hálfdauður að minnsta kosti,
er hann var borinn ú;t af vellin-
um. En hvort sem svo var eða
ekki, rankaði hann fljótt við sér
og haltraði beint á móti nautinu
aftur. Um stund lék allt í lyndi,
en svo náði nautið aftur að fella
hann. Hann lá og nautið í reiði
sinni tróð á honum og sparkaði í
hann. Nú þóttust flestir þess full-
vissir, að síðasta stund nautaban-
ans væri runnin upp og var hann
í annað sinn borinn út af vellin-
um. Nei, það var ekki aldeilis,
hann rankaði við sér enn og draig-
haltur, haldandi um höfuðið, hljóp
hann á móti nautinu, það átti ekki
að gefast upp. Hann var þó ekki
lengi í atinu í þetta sinn og félag-
ar hans, hinir matadorarnir, tóku
við. En hann hafði sannað við-
stöddum hreysti sína og það var
honum nauðsynlegt. Þegar hann
yfirgaf völlinn, klappaði fólkið og
það bætti honum allt.
Þegar út er komið af vellinum,
þar sem nautaatið er háð, er
rökkrið skollið á. Yfir gangstétt-
inni hátt yfir höfði gnæfa trjá-
krónurnar og öðru ihvoru detta
niður litlir ávextir trjánna, sumir
eru brúnir og minna á hnetur, aðr-
ir gulir, svipaðir sítrónum. Uppi í
krónum pálmatrjánna glittir í stór
ar kókoshnetur og löngu blöðin
bærast fyrir heitri golunni. í runn
um með fram veginum eru rauð
blóm og grasið á miðri aðalbraut-
inni er skærgrænt í ljósunum frá
götuljóskerunum og bílunum,
sem þjóta fram hjá á miklum
hraða. Alls staðar er líka fólk á
gangi og hvítu kjólarnir og skyrt-
urnar stinga í stuf við kvöldrökkr-
ið og brúnu andlitin. Nokkrar unig
ar stúlkur eru að vaða á strönd-
inni.
Þrír dagar í Puerto Rico sam-
kvæmt dagatalinu. Það liafði svo
margt skemmtilegt skeð, að tím-
inn virtist óraunverulegui\ Bíl-
stjórinn, sem ók okkur út á flug-
völíi&H aftur masaði alla leiðina
og fræddi okkur ýmislegt um land-
ið sitt. Eyjarskeggjar munu nu
eiga við mun betri lífskjör að búa
en áður fyrr, oig þeir sem flutzt
hafa í burtu á undanförnum árum
eru nú sem óðast að flytjast Iheim
aftur margir. Hann sagðist sjálfur
hafa flutzt i burtu, en sagðist nú
aldrei ætla í burtu aftur frá eyj-
"unni sinni Puerto Rico. Feliz na-
vidat, amicos, sagði hann við okk,-
ur. er hann kvaddi okkur á flug-
vellinum. Það þýðir: Gleðileg jól,
vinir.
Þeir voru að vefja vindla.
l