Alþýðublaðið - 31.12.1992, Blaðsíða 14

Alþýðublaðið - 31.12.1992, Blaðsíða 14
14 Fimmtudagur 31. desember 1992 Jón Sigurðsson iðnaðar- og viðskiptaráðherra Við áramót lítum við yfir liðið ár og reynunt að meta hvað hafi tekist vel og hvað miður um leið og horft er til kom- andi árs. Fræðsla hiris liðna er vissu- lega verðmæt en mestu skiptir að nýta hana til að búa í haginn fyrir hið ókom- na. Það er varla ofmælt að um þessi ára- mót sé ekki albjart um að litast í veröld- inni. Viðsjár eru með þjóðum á Balk- anskaga. Þar eru fáheyrð hryðjuverk unnin á saklausu fólki. Þar sverfur hungur að. Hungursneyð í Sómalíu og óöld af mannavöldum hefur leitt til hemaðaríhlutunar í mannúðarskyni á vegum Sameinuðu þjóðanna. Allt eru þetta erfiðleikar sem yfirskyggja stund- arvanda okkar sem búum við góð kjör hér norður í hafi. Þetta er holl viðmið- un þegar við skoðum efnahagsvanda Islendinga um þessar mundir. Með þessum orðum geri ég þó ekki lítið úr þeim vanda en eðlismunurinn er aug- ljós. Viðfangsefni komandi árs Efnahagsstaða íslendinga er nú þrengri en hún hefur verið um langt árabil. Þar leggst á eitt, langvinn lægð í iðnríkjunum og minnkandi sjávarafli - santan dregur þetta tvennt úr útflutn- ingstekjum íslendinga og rýrir skilyrði til hagvaxtar. Merki þess að úr rætist á komandi ári eru því miður ekki skýr. Það er því lítið svigrúm hér heima til að draga úr samdráttaráhrifum sem að okkur steðja utan að, til dæmis með því að taka erlend lán til að blása lífi í efna- hagsstarfsemina með auknum fram- kvæmdum eða meiri útgjöldum ríkis- ins. Þvert á móti verðum við að leggja megináherslu á að bæta jafnvægi í rík- isfjármálum til þess að viðhalda því trausti sem Islendingar hafa áunnið sér á erlendum lánamörkuðum með skil- vísi og áreiðanleika í viðskiptum. Því miður virðist samdrátturinn sem nú gengur yfir hinn vestræna heim ætla að verða langvinnari en hliðstæð skeið á undanfömum áratugum. Það er því upp brekku að fara að bæta efnahaginn hér heima, en á þann bratta munum við sækja. Það er deginum ljósara að við okkur blasa mörg, erfið og brýn úrlausnarefni á komandi ári. Sum má kenna við vanda líðandi stundar, önnur eru stefnuskrármál framtíðar, að hvoru tveggja þurfum við að hyggja á kom- andi ári. Vonandi linnir senn þeirri vand- ræðatíð sem ríkt hefur í heiminum um sinn, svo betra ráðrúm gefist til að finna nýjar leiðir út úr okkar efnahags- vanda - leiðir sem horfa til framtíðar. Markmið þjóðmálastarfsins á að vera að nýta, vemda og bæta af skynsemi gæði lands og sjávar svo Island verði áfram góður og batnandi bústaður fyrir þessa og komandi kynslóðir. Við þurf- um að vinna að réttlæti og jöfnuði í samfélaginu og hlúa að því sem til menningarauka horfir. Þetta virðast sjálfsagðir hlutir en það er svo með sjálfsagða hluti að þeir verða stundum enn sjálfsagðari séu þeir sagðir. Við þessi áramót eigum við fyrst og fremst að huga að því hvemig við get- um treyst grundvöll atvinnunnar í land- inu í bráð og lengd og hvemig getum við efit nýsköpun í atvinnulífinu. Við verðum fyrst og fremst að treysta á okkur sjálf. Þar er mikilvægt að tryggja sem best stöðu íslands í viðskiptakerfi heimsins, því við lifum hér fyrst og fremst góðu lífi vegna þess að við get- um selt úr landi fremur fábreytta fram- leiðslu í skiptum fyrir fjölbreytta þjón- ustu og vaming frá öðmm löndum. Við þurfum að efia nýjan iðnað á grundvelli orkulindanna og annarra auðlinda til lands og sjávar. Menntun og hæfileikar þjóðarinnar er þó helsta auðlindin og sú sem er forsenda þess að aðrar nýtist af viti. Við þurfum að leita að verkefnum sem ekki byggjast ein- göngu á efnislegum auðlindum heldur em á sviði viðskipta og tækni, vísinda og lista og virkja hæfileika fólks. En það sem sameinar þetta allt er að við þurfum að skipta við aðrar þjóðir, ann- ars verður ekkert úr auðlindunum. Is- land er ekki eyland í efnahagslegum skilningi þótt hnattlíkanið sýni það skilmerkilega sem eyju. Ástæður erfíðleikanna Island er ekki eina landið á Vestur- löndum sem glfmir við atvinnuleysi. Raunar er það svo að þessi vágestur fer nú um öll Vesturlönd og víðar og at- vinnuleysi hér á Islandi er reyndar með því minnsta sem gerist. En það gerir ekki ástandið betra hér. En þetta bendir um leið á eina ástæð- una fyrir erfiðleikunum hér, það er al- menna efnahagsörðugleika í viðskipta- löndum okkar. Þetta sjáum við til dæmis birtast í röð gengisfellinga í Evrópu að undanfömu, fyrst í Bret- landi og Ítalíu, síðan Svíþjóð og þar næst á Spáni og Portúgal og nú síðast í Noregi. í Bandaríkjunum var efnahags- ástandið aðalmál nýafstaðinna forseta- kosninga. Þessi djúpa efnahagslægð - þessi kreppa Vesturlanda - er þegar orðin lengri en menn höfðu reiknað með. Henni hafa valdið ýmsir þættir, meðal annars óvissa um framvindu bandarísks efnahagslffs og erfiðleikar við mótun framtíðarstefnu í gengis- og efnahagsmálum í Evrópu. Batinn sem reiknað hefur verið með hefur látið á sér standa en vonandi horfir nú til hins betra um efnahag Bandaríkjanna. Clinton, nýkjörinn Bandaríkjaforseti, hefur lýst því yfir að hann vilji neyta allra ráða til að örva at- vinnu- og efnahagslíf Bandaríkjanna. Takist það mun það hafa jákvæð áhrif um allan heim. Vandinn hér heima er auðvitað eink- um minni fiskafli sem hefur sett veru- legt strik í reikninginn í atvinnumálum okkar. Enn einn þáttur atvinnuvandans hér á landi ena minnkandi umsvif vamar- liðsins á Islandi. Það hefur verið ljóst um nokkurt skeið að einhverjar breytingar á starf- semi vamarliðsins yrðu samfara þeim straumhvörfum sem orðið hafa í al- þjóðastjómmálum á síðustu ámm. Það hefur þó ekki verið vitað og er reyndar ekki ennþá vitað hver þau áhrif yrðu nákvæmlega þegar öllu yrði á botninn hvolft. En niðurskurðurinn er náttúr- lega þegar orðinn verulegur og veldur röskun á högum margra fjölskyldna, einkum á Suðumesjum. Við vitum ekki fyrir víst hver þróun- in verður í málefnum vamarstöðvar- innar en ástandið í öryggismálum Evr- ópu, þrátt fyrir hmn kommúnismans, er nú óvissara en það hefur verið í marga áratugi. Þjóðemisátök og trúar- bragðadeilur í suðausturhluta Evrópu fara vaxandi og margir em mjög ugg- andi um öryggismál álfunnar í fram- haldi af því. Vamarstöðin hérmun aug- ljóslega gegna áfram mikilvægu hlut- verki, enda hefur það komið skýrt fram á fundum sem nefnd utanríkisráðherra til að meta framtíð herstöðvarinnar hef- ur átt á liðnu hausti með ráðamönnum, bæði vestan hafs og austan. Leiðir til lausnar A hverju eigum við að byggja úr- lausnimar? Þar þarf að vera samkomu- lag um ákveðin undirstöðuatriði? í fyrsta lagi þarf að vera samkomu- lag um það að uppbygging í íslensku atvinnulífi á næstu ámm byggist á að- gangi að nýjum og auðugum markaði Evrópu - aðild að EES. Það er óumdeilt að þar opnast ákveðin tækifæri til að efla íslenskt atvinnulíf, til dæmis með útflutningi fiskrétta og flaka, í stað óunnins sjávarfangs. I öðru lagi verður samkomulag um atvinnustefnu að byggjast á sameigin- legum vilja til að nýta orku landsins til uppbyggingar iðnaðar í landinu í sam- starfi við erlenda aðila. Þetta gildir jafnt um orkufreka stóriðju sem smær- ri fyrirtæki. I þriðja lagi er jafnvægi í ríkisfjár- málum. Allt sem gert er í atvinnu- og efnahagsmálum verður að miðast við að við söfnum ekki skuldum. Það er tómt mál að tala um að bæta afkomu fyrirtækjanna í landinu ef við söfnum skuldum hjá ríkissjóði sem aftur leiðir til hækkunar vaxta. I fjórða lagi skiptir máli að ná víð- tækri samstöðu um vamar- og öryggis- málastefnu Islendinga. Þá er ekki verið að tala um það að við eigum að treysta um aldur og ævi á vamarliðið f at- vinnuskyni heldur að við eigum að horfa á málið eins og það er. Við erum þátttakendur í vamarstarfi vestrænu lýðræðisþjóðanna. Því fylgja umsvif á Suðumesjum og víðar á Islandi. Því fylgja störf bæði við framkvæmdir og þjónustu við vamarliðið. Þeir sem vilja rifta þessu samkomulagi verða meðal annars að svara því hvemig þeir leysi þann atvinnuvanda sem af því hlytist. í fimmta lagi þarf síðan að minnka tilkostnað fyrirtækjanna, meðal annars með því að fella niður aðstöðugjaldið í núverandi mynd og breyut skattalög- um, færa skatta frá atvinnulífinu yfir á eyðslu og tekjur hinna tekjuhæstu, eins og nú hefur verið gert með aðgerðum ríkisstjómarinnar. Áhrif efnahagsaðgerðanna Talsmenn Alþýðusambands íslands hafa haldið því fram í fréttaviðtölum að efnahagsaðgerðir ríkisstjómarinnar muni auka atvinnuleysið. Það er hrein fjarstæða að halda slíku fram. Aðgerð- imar eru í grundvallaratriðum sams konar og þær hugmyndir sem fram komu í viðræðum aðila vinnumarkað- arins og ríkisstjómar fyrr í vetur. Þá vom allir þessir aðilar sammála um að nauðsynlegt væri að styrkja fyrirtækin í landinu og stöðu þeirra til að treysta gmndvöll atvinnunnar. Það var gert. Til viðbótar var gengið lækkað um 6% vegna ókyrrðar og gengisfellinga á gjaldeyrismörkuðum erlendis. Sú að- gerð út af fyrir sig styrkir fiskvinnsluna í landinu meira en fyrri tillögur hefðu gert, og þar með auðvitað meginundir- stöðu atvinnunnar um allt Iand. Tilfærslan á sköttum sem tengist niðurfellingu aðstöðugjalds og hækkun tekjuskatts er liður í því að styrkja sam- keppnisstöðu atvinnulífsins og hamla þannig gegn auknu atvinnuleysi. Heildarskattbyrðin eykst hins vegar ekki því hér er einungis um tilfærslu að ræða. Skatttekjur lækka reyndar sam- kvæmt fjárlögum árið 1993 um rúman milljarð að raungildi frá 1992. Þá hefur því verið haldið fram að í aðgerðunum felist meiri byrðar á lág- tekjufólk en þá sem hærri tekjur hafa. Þetta er einnig fjarstæða. Það er Ijóst að skattheimtan sem nú var ákveðin leg- gst með vaxandi þunga á þá sem hærri tekjur hafa. í því sambandi nægir að nefna það að lagður verður á sérstakur hátekjuskattur eins og Alþýðusam- bandið gerði kröfur um fyrr í vetur. Og einnig eru bætur nú tekjutengdar meira en áður en það tekur bótarétt frá þeim sem hærri tekjumar hafa. Hagfræðingar ASÍ hafa haldið því fram að kaupmáttur ráðstöfunartekna heimilanna í landinu muni rýma um 7,5% á árinu 1993 vegna aðgerða ríkis- stjómarinnar. Þetta er í engu samhengi við forsendur og þá útreikninga sem hafa verið gerðir af Þjóðhagsstofnun og efnahagsskrifstofu fjármálaráðu- neytis. Hið rétta er að kaupmáttur mun rýma helmingi minna af völdum að- gerðanna en hagfræðingar ASÍ halda fram, eða milli 3 og 4%. Þetta er því miður óhjákvæmilegt vegna minnk- andi þjóðartekna að undanfömu. Staðreyndin í málinu er nefnilega sú að afar margt er líkt með efnahagsað- gerðum ríkisstjómarinnar og þeim til- lögum sem ASÍ og VSÍ höfðu í undir- búningi áður en ríkisstjómin kynnti að- gerðir sínar 23. nóvember síðastliðinn.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.