Alþýðublaðið - 14.05.1993, Blaðsíða 12

12
Bœndagisting að Efri-Brú í Grímsnesi
Föstudagur 14. maí 1993
Náttúruperlur
og persánuleg hyrmi
- erþað sem hjónin Böðvar og Hildegard bjóða upp á, enþau búa í nœsta nágrenni við Þingvelli, Gullfoss og Geysi
Þegar ekið er í gegnum Grímsnesið þá
fær maður það á tilfinninguna að maður
sé staddur í þéttbýli fremur en dreifbýli,
rþví þarna hafa verið byggðir um 1200
sumarbústaðir. Umhverfið er k jarri vax-
ið og afar fagurt um að litast. Svo er
einnig þegar ekið er upp fyrir Sogsvirkj-
un og Ljósafossskóla að Efri-Brú þar
sem rckinn er einn af betri ferðaþjón-
ustubæjum bænda. Þar tóku á móti okk-
ur hjónin Böðvar Guðmundsson og
Hildegard Dúrr, sem hafa nú fjögurra
ára reynslu af þjónustu við ferðamenn.
Við settum okkur niður í stássstofuna og
ekki leið á löngu þar til Hildegard, eða
Hildó eins og hún er oftast kölluð, var búin
að fylla borðið með hnallþórum, pönnu-
kökum, smurðu brauði og öðru góðgæti. Is-
lenska gestrisnin er greinilega í hávegum
höfð þar á bæ.
Fórnuðu nýja húsinu
Hildó byrjaði að segja frá því hvemig
minkabúið að Efri- Brú varð að ferða-
mannaparadís. „Upphafið var það að við
vorum með loðdýr, sem var ekkert annað
en sorgarbúskapur og gekk náttúrlega ekki,
eins og flestir vita. Við viljum gleyma þeim
árum sem allra fyrst. Það varð því eitthvað
að gera og þetta var nánast það eina sem
kom til greina. íbúðarhúsin eru tvö og ætt-
ingjar og vinir hvöttu okkur til þess að fara
út í þetta og við slógum til. Við ákváðum
þetta í aprfl 1989 og tókum á móti fyrstu
gestunum í júní. Nú, við völdum reyndar
þann kostinn að flytja okkur sjálf yfir í
gamla húsið, því nýja húsið Var betur til
Apess fallið að taka á móti gestum. I þessu
húsi eru fjögur herbergi og pláss fyrir sjö til
átta manns í gistingu. Við höfum bæði leigt
húsið allt til fjölskyldna eða hópa og líka
eitt og eitt herbergi.
180 manna ættarmót
Það kom hins vegar í ljós eftir fyrsta
sumarið að okkur var svolítið þröngur
stakkur skorinn með þetta eina hús. Þá
fengum við leigða aðstöðu í Ljósafoss-
skóla, sem er héma rétt fyrir neðan bæinn.
Þar er heimavist sem við fáum að nýta og
þá bættist hagur okkar verulega. Þá fórum
við að geta tekið á móti stærri hópum og í
fyrra var héma t.d. 180 manna ættarmót,
sem tóksl ágætlega. Við viljum gjaman
'fejóða fólki þennan möguleika og erum að
reyna að bæta aðstöðuna smám saman. Það
verður hins vegar ekki miklu kostað til, því
maður er nú varkár eftir loðdýrin. A heima-
vistinni eru 24 rúm sem við getum boðið og
því þurfum við sjaldan að vísa fólki frá á
þeirri forsendu að það sé uppselt".
Hestaferðir vinsælar
Böðvar tckur undir það að loðdýrabú-
skapurinn hafi farið illa með íslenska bænd-
ur, en segir jafnframt frá þvf að húsin sem
reist haft verið fyrir loðdýrin, nýtist nú fyrir
hestana. „Við emm með hrossarækt í þess-
um húsum og ennfremur sauðfé í hluta af
þeim. Nú hrossaræktin tengist síðan beint
ferðaþjónustunni, því við bjóðum upp á
hestaferðir fyrir gestina og eins þá sem eiga
leið um og vilja bregða sér á bak. Við bjóð-
um upp á fjögurra og sex daga ferðir og
höfum þann háttinn á að við keyrum fólkið
alltaf heim á kvöldin, þannig að það gistir
alltaf héma hjá okkur. Þetta valkostur sem
sumir vilja, því það er ekki fyrir alla að
liggja í fjallakofum eða í tjöldum í svona
lengri hestaferðum. Fólkið fær þá heitan
mat og hrein rúm á hverju kvöldi, en er síð-
an ekið að morgni þangað sem hestarnir
staðnæmdust kvöldið áður. Við einbeitum
okkur að Þingvallasvæðinu sem er hérna í
næsta nágrenni, enda er það vinsælt af
hestamönnum og margt fallegt að sjá.
Þessar ferðir hafa verið afar vinsælar hjá
útlendingum og toppurinn hjá þeim, sem og
fjölmörgum Islendingum er að komast í há-
lendisferð á hestum. Svoleiðis ferðir em

Böðvar og Hildó við garðskálann á sumarhúsinu sem þau leigja út. í baksýn má sjá gamla íbúðarhúsið á Efri-Brú.
Boðið er upp á lengri og styttri hestaferðir á Efri-Brú. Böðvar er mikill hrossaræktandi og hér er
hann með einni verðlaunahryssu sem heitir Blakka.
hins vegar mjög erftðar og ekki fyrir alla að
leggja í slíkt. Við bjóðum því upp á léttari
ferðir sem fólk getur allavega byrjað á og
farið síðan í erfiðari ferðir.
Náttúruperlur í nágrenninu
Fyrir utan sjálft Þingvallasvæðið, sem er
einn áhugaverðasti ferðamannastaðurinn á
Islandi, þá er Efri-Brú mjög vel í sveit sett
hvað varðar náttúruperlur í næsta nágrenni.
Böðvar heldur áfram: „Við erum héma
miðsvæðis milli Þingvalla, Laugarvatns og
Hveragerðis. Héðan er því mjög stutt í aðra
vinsæla ferðamannastaði eins og Gullfoss,
Geysi, Skálholt, Úlfljótsvatn og Þjórsárdal.
Nú, það er það er stutt í góða sundlaug,
þjónustumiðstöð í Grímsnesinu og verslan-
ir á Selfossi og í Hveragerði. Það er heldur
ekki nema 70 kflómetra akstur til Reykja-
víkur. Við búum þvf hér við helstu náttúm-
perlur landsins og bjóðum gestum okkar
líka upp á skoðunarferðir.
95% útlendingar
Þetta höfum við aðallega markaðssett er-
lendis, og þá með auglýsingum sem við
kostumi sjálf. Málið er að hingað koma allt-
of fáir Islendingar, því við erum kannski of
nálægt Reykjavík og fáunt því ckki marga
gesti af höfuðborgarsvæðinu. Það er frekar
að fólk af Norðurlandi og Austfjörðum
komi hingað. En 95 prósent af okkar gest-
um em útlendingar, enda eru um 1200 sum-
arbústaðir hér rétt fyrir neðan okkur þannig
að landinn er þar. íslenskir ferðalangar
virðast frekar nýta sér þá ferðaþjónustubæi
sem eru rétt við hringveginn, þjóðveg nr. 1.
Persónuleg kynni
Hildó segir að þeir bæir sem bjóði upp á
ferðaþjónustu séu eins misjafnir og þeir em
margir. „Aðalatriðið hlýtur samt að vera að
herbergin og gistiaðstaðan séu boðleg og
gestimir fái hrein rúm og góðan mat ef
hann eríboði. Hins vegareru sumirað leita
eftir svona sveitarómantík, gömlum húsum
í rólegu og fallegu umhverfi. Ettgir tveir
bæir eru eins og það gefur þessu ákveðinn
blæ. Það má ekki gleyma því að þetta er
bændagisting og upphaflega hugmyndin
var að lofa fólki að kynnast sveitinni af eig-
in raun og því má ekki byggja allt í ein-
hverjum hótelstíl. Margir aðilar auglýsa sig
með myndum, þannig að fólk hefur þá ein-
hverja hugmynd um á hverju það getur átt
von.
Móttökumar eru sjálfsagt misjafnar, en
við tökum alla okkar gesti hingað inn í
íbúðarhúsið og bjóðum upp á góðan ís-
lenskan mat. Fólk fær þá tilfinningu fyrir
því hvemig maður býr og við getum þá
meira gefið okkur að þvf, talað við það í ró-
legheitunum. Við reynum því að gefa fólk-
inu góðan tíma og ég vona að enginn hafi
þurft að fara héðan án þess að hafa fundið
það að við höfum viljað gefa honunt allan
tíma heimsins", sagði Hildó.
Indíánar á ísiandi
Böðvar tekur nú við og segir að þessi
persónulegu kynni séu mjög skemmtileg og
leiði oft af sér frekari kynni og vináttu. „I
dag vorum við t.d. að fá bréf frá indíánafjöl-
skyldu sem dvaldi hjá okkur í fyrra. Þetta
gladdi okkur ntikið enda vom þetta mjög
góðir gestir. Þau eru frá indíánabyggðum í
Bandaríkjunum og em alin upp í fjöllunum,
svo að segja. Það leyndi sér heldur ekki á
þeirra háttalagi og dugnaði og þau létu ekki
erfitt landslag og slæm veður á sig fá. Þau
vissu hins vegar mikið um ísland og voru
búinn að lesa allt sem þau höfðu komist yf-
ir um landið þar ytra. Hins vegar var á þeim
að heyra að skipulag ferðamála almennt
væri ekki nógu gott hér á landi. Þar áttu þau
við að áætlanir í samgöngum og skipulag
hjá ferðaskrifstofum væri ekki nógu mark-
visst. Eg held því að við þurfum að bæta
okkur nokkuð því þessi ferðaþjónusta teng-
ist öll og við verðum að lfta á þetta sem eina
heild'*.
Silungur úr Úlfljótsvatni
Hildó segist bera bjartsýn á ferðamanna-
strauminn í sumar og það verði ábyggilega
nóg að gera þegar líður á sumarið. Hún seg-
ir að þetta hafi farið hægt af stað, talsvert
haft verið bókað en það sé langt frá því að
vera fullbókað þannig að þau geti tekið á
móti fleirum.
Eftir stuttan reiðtúr var komið að því að
kveðja þessi vingjamlegu hjón á Efri-Brú
og að sjálfsögðu var gesturinn leystur út
með gjöfum - nýveiddum silungi úr Úl-
fljótsvatni, en bærinn hefur þar veiðiréttindi
sem gestirnir fá að nýta.