Alþýðublaðið - 24.02.1994, Blaðsíða 14

PROFKJ ORSBLAÐIÐ
14 ALÞÝÐUBLAÐIÐ____________________
HAFNARFJÖRÐUR: Kristín
List Malmberg
Verum já-
kvæð, lítum
á björtu
hliðarnar!
Síðastliðið haust hófst
starfsemi heilsdagsskóla
í grunnskólum Hafnar-
fjarðar. í henni felst að
yngri nemendum er að
hluta, bætt upp sú skerð-
ing á kennsluframboði
sem lög gera ráð fyrir og
er þessi þáttur heilsdags-
skólans foreldrum að
kostnaðarlausu. Jafn-
framt hefur foreldrum
verið boðið upp á vistun
fyrir börn sín frá klukkan 7:45-17:15, gegn vægu
gjaldi.
Mikil undirbúningsvinna liggur að baki þegar
slíkri starfsemi er hrundið í framkvæmd. Þar koma
ntargir þættir við sögu og má þar nefna hluti eins og
hversu margir ætla að nýta sér þjónustuna, aðstöðu,
aðbúnað, starfsfólk og innra starf. En allt hefur þetta
tekist vel og hefur þetta tilraunastarf farið mjög vel
af stað og þjónustan er nýtt í vaxandi mæli.
Allir þeir foreldrar og böm sem hafa nýtt sér starf-
semina og ég hef rætt við eru mjög ánægðir með
hana og líta hana jákvæðum augum. En það heyrast
ekki bara jákvæðar raddir um heilsdagsskólann. Nei-
kvæð umræða hefur heyrist líka og er þar nafngift
starfseminnar efst á blaði.
Nafnið heilsdagsskóli þykir ekki viðeigandi þar
sem stærsti hluti starfseminnar er, að mati manna,
ekki skóli heldur gæsla og einnig það að greiða þarf
fyrir þjónustuna. Þessi gagnrýni á ef til vill einhvern
rétt á sér en ég nota óhikað orðið heilsdagsskóli.
Eg lít á þetta sem tilraun sem á eftir að þróast og
eflast með ámnum og að sjálfsögðu er draumurinn
að þessi þróun endi með einsetnum skóla. Eg veit
líka að í heilsdagsskólanum í Hafnarfirði fer fram
uppbyggjandi og fræðandi starf fyrir börnin. En sá
þáttur, það er innra starfið hefur lítið verið til um-
ræðu og ætla ég örlítið að drepa á þann þátt hér.
Hver skóli hefur sína dagskrá sem spannar ákveð-
ið tímabil og er sniðin í samræmi við þá aðstöðu sem
fyrir hendi er á hverjum stað. Ákveðnir þættir em
svipaðir í öllum skólunum og má í því sambandi
nefna meðal annars aðstoð við heimanám, lestrar-
stundir og útivem. Önnur starfsemi er mismunandi
og er unnin með mismunandi útfærslum. Má þar
nefna þætti eins og markvisst hreyfinám, vettvangs-
ferðir með tilheyrandi verkefnavinnu, átthagafræði
þar setn nemendur eru fræddir um helstu kennileiti í
nánast umhverfi bæjarins, leiklist, kynningu á tákn-
máii, umræðu þar sem málefni líðandi stundar em á
dagskrá og svona mætti lengi telja.
Eins og sést á þessari upptalningu þá fer fram
mjög skemmtilegt og uppbyggilegt starf í heilsdags-
skólanum í Hafnarfirði. Ég lít á heilsdagsskólann
mjög jákvæðum augum og er bjartsýnn á að hann
eigi eftir að verða öflugur starfsvettvangur fyrir
bömin í bænum á komandi ámm.
Höfundur er kennari. Hún er þátttakandi íprófkjöri
Alþýðuflokksins í Hafnarfirði.
HAFNARFJÖRÐUR: Magnús
Hafsteinsson
Já, nei - veit
Hugleiðing á ári fjölskyldunnar: Hvemig höfum
við staðið okkur sem foreldra? Hvaða framtíðarsýn
sjáum við fyrir bömin okkar. Viljum við að þau alist
upp hjá dagmæðmm, leikskólum, dagheimilum,
heilsdagsskólum, ein heima eða á götunni.
Eigum við að gefa þeim meiri tíma heima, sam-
fara einsetnum skóla og vera meira með þeim en ein-
ungis kvölds og morgna?
Em skólarnir okkar sambærilegir við þau lönd
sem við erum vön að bera okkur saman við? Höfum
við hæfa kennara, em
starfsskilyrði kennara
sambærileg? Ætlumst
við til of mikils að skól-
unum sem uppeldis-
stofnun?
Slysatíðni meðal
bama er með því hæsta
sem þekkist, sömuleiðis
sjálfsmorðstíðni meðal
ungra drengja og einnig
er hér nokkuð um
drykkjuvandamál ung-
linga.
Hvemig getum við haft meiri tíma hvort fyrir ann-
að? Með lengingu fæðingarorlofs, stytlri vinnuviku,
lægstu laun fyrir annað heimavinnandi foreldrið og
rýmt þannig fyrir á vinnumarkaðinum. Eða vilja for-
eldrar vera heima í formi atvinnuleysis? Kannski
þarf bara hærri laun til að geta gert þetta mögulegt!
Ég þakka fyrir að bömin mín fæddust ekki í Suð-
ur-Afríku þar sent kynþáttahatur er mikið, eða lönd-
um þar sem 40 milljónir barna deyja úr hungri undir
fintm ára aldri. Hvað um lönd eins og Líbanon eða
Júgóslavíu, þar sem böm alast upp við stöðugan ótta.
Sem betur fer þurfum við ekki að kljást við þau
vandamál og getum því einbeitt okkur að því að laga
önnur, svarað ýmsum spumingum varðandi okkur
sjálf, bömin okkar. Gemm kjamafjölskylduna hlið-
holla því sem við teljum að hún eigi að vera. Ofan-
greindum spumingum verður ekki svarað með einni
setningu og kannski ekki hægt að ætlast til þess að
þeim verði svarað yfirleitt. Þær em hugleiðingar föð-
ur á ári fjölskyldunnar um nútíð og framtíð fjöl-
skyldu sinnar.
Höfundur er gjaldkeri Sambands ungra jafnaðarmanna. Hann
tekur þátt í prófkjöri Alþýðuflokksins i Hafnarfirði
HAFNARFJÖRÐUR: Ómar
Smári Armannsson
Veljum af
skynsemi
Ef prófkjör íhaldsins
og aðstandenda þess
hefði endurspeglað
ákveðinn veikleika
myndi ég án efa hafa set-
ið hjá að þessu sinni. En
góð þátttaka í prófkjöri
þess gerir óneitanlega
meiri kröfur til fram-
bjóðenda flokks alþýð-
unnar sem og stuðnings-
manna hans en ella. Þeg-
ar ég var beðinn um að
gefa kost á mér til þátttöku gat ég því ekki skorast
undan, svo mikil var freisting sú að fá tækifæri til
þess að kljást við annars ágæta ffambjóðendur ann-
arra flokka, sérstaklega þó íhaldsins.
Auk þess að vera varabæjarfulltrúi Alþýðuflokks-
ins síðasta kjörtímabil hefur mér verið falin for-
mennska þriggja nefnda bæjarins; umferðamefndar,
vímuvamanefndar og lýðveldisafmælisnefndar. Þó
að þessi störf hafi að mörgu leyti gert tilteknar kröf-
ur hafa þau einnig að mörgu leyti verið ánægjuleg
enda hef ég verið sérstaklega heppinn nteð sam-
starfsfólk í öllum nefndunum þremur. Umferðar-
nefndin er tillögu- og afgreiðslunefnd umferðannál-
efna, vímuvamanefndin hefur meðal annars undir-
búið og annast markvisst upplýsinga- og fræðslu-
starf á meðal foreldra og unglinga í samvinnu við
foreldrafélögin og skólana, en lýðveldisafmælis-
nefndinni er ætlað að annast undirbúning að uppá-
komum í tilefni af 50 ára afmæli lýðveldisins. Hún
tók nýlega til starfa.
Allir frambjóðendur í prófkjöri Alþýðuflokksins í
Hafnarfirði keppa að ásættanlegu sæti á lista flokks-
ins til næstu sveitarstjómarkosninga. Allir em þeir
hver öðmm frambærilegri og allir vilja þeir starfa af
góðum hug. Hver og einn býr yfir ákveðinni sér-
þekkingu og er tilbúinn að láta gott af sér leiða. Sum
málefni em þeim hugleiknari en önnur. Sjálfur hef
ég starfað að löggæslumálefnum um margra ára
skeið og nú síðustu árin sem yfirmaður forvamar-
starfa á sviði bama- og unglingamálefna. Einnig hef
ég starfað við aðstoð við áfengissjúklinga, vímu-
vamir, slysavamir, afbrotavamir og leyfaskyldrar
starfsemi.
Til þess að koma í veg fyrir endurtekningar þegar
rætt er um einstök málefni segi ég einungis þetta: Ég
get með góðri samvisku lofað að reyna vinna að
framgangi alls þess, sem aðrir vilja lofa fyrir kosn-
ingar og það er engu að síður hægt að treysta því að
ég eins og aðrir standi við þau loforð eftir kosningar.
Með sanngimi get ég lofað öllum þvf að verði ég
fulltrúi Alþýðuflokksins í næstu bæjarstjóm, mun ég
fylgja eigin sannfæringu og taka ákvarðanir í hverju
máli með hliðsjón af því, án tillits til flokkshags-
muna eða flokkadrátta. Það er mín skoðun að fólk
eigi íyrst og fremst að velja þá frambjóðendur sem
það getur treyst til góðra verka og að þeir hafi hæfi-
leika til þess að geta tekið réttar ákvarðanir í erfiðum
málum á réttum tíma. Fólk má ekki láta orðskrúð og
málaflækju villa sér sýn í þeim efnum. Málefnaleg
umræða, sanngimi og traust skipta mestu máli þegar
til kastanna kemur. Þá gilda ekki lengur fallegu orð-
in eða hið tilefnislausa hnútukast og það sjónarspil,
sem stundum vill einkenna aðdraganda kosninga.
Ef fólk kemur til með að sýna mér það traust að
skipa bæjarstjómarsæti Alþýðuflokksins í Hafnar-
firði eftir næstu kosningar, mun ég reyna að sýna
fram á að ég hafi verið traustsins verður: Mínar
ákvarðanir í einstökum málum munu ömgglega
verða teknar með hag og yndi allra bæjarbúa í huga,
hvar svo sem í flokki þeir standa. Eitt málefni verð-
ur ekki sett ofar öðm. Ég kem til með að vinna sem
best að öllum þeim málefnum, sem til minna kasta
kunna að koma á kjörtímabilinu. Hugsanlega verða
ekki alltaf alliráeitt sáttir, en vonandi flestirsem oft-
ast.
Ég er lítt pólitískur að eðlisfari, hef tilhneigingu til
að meta fólk að verðleikum, án tillits til flokkslegra
viðhorfa. Ákvarðanir mínar munu ekki verða byggð-
ar á kennisetningum eða flokkslegri markmiðssetn-
ingu, heldur miklu fremur á heilbrigðri skynsemi.
Stundum fer þetta þó saman.
En hvers vegna Alþýðuilokkurinn í Hafnarfirði,
en ckki einhver annar stjómmálaflokkur? Svarið er í
rauninni einfalt. Fulltrúar Alþýðuflokksins í Hafnar-
firði reyndust mér og mínum best á erfiðunt tímum
og segja má að ég sé nú að launa þeim þau góðu
verk. Þegar móðir mín fluttist ein til Hafnarfjarðar
fyrir allmörgum árum með sex böm, það yngsta ný-
fætt og það elsta átta ára, tóku við átakatímar. Á
þeim árum var ekki á vísan að róa varðandi félagsleg
aðstoð. Við bjuggum þá sjö í lítilli tveggja herbergja
íbúð, en ég man ekki eftir því að farið hafi illa um
okkur þar. Það var hlýtt. Oft var þó lítið um mat.
Eitt sinn ntan ég að ég fór með móður minni fót-
gangandi á náðir fulltrúa bæjarins. Hann var þekkt
íhald. Móðir mín grátbændi hann um nokkrar krón-
ur fyrir mjólk og skyri handa bömunum. Okkur var
vísað á dyr og öll fómm við svöng í háttinn það
kvöldið. Snemma næsta dag fómm við aftur af stað
og hittum þá fyrir geðugan mann, nú nýlátinn. Eftir
að móðir mín hafði borið upp erindið vék hann að
henni nokkrum krónum og bað hana vinsamlegast
um að koma aftur síðar þennan dag því hann ætlaði
að ræða við samstarfsmann sinn um málið. Sá kom
málum þannig fyrir að móður minni var veittur
styrkur, útveguð vinna í fiski og tvö bamanna fengu
pláss á bamaheimili hálfan daginn. Þó ekki hafi ver-
ið miklu úr að moða vom allir ánægðir og kunnu að
meta það sem fékkst. Þetta vom erfiðir tímar, en lær-
dómsríkir. Þetta er nú meginástæða þess að ég tel
mig að nokkm leyti einungis skuldbundinn Alþýðu-
flokknum í Hafnarfirði, en hvorki landsmálaflokkn-
um né öðmm. Sá sem gerir öðmm gott á gott eitt
skilið.
I væntanlegum slag fyrir sveitarstjómarkosning-
amar hér í Hafnarfirði má líkja íhaldinu við skip-
henra á stóm herskipi á ferð í þoku. Hann hafði mann
á útkikki. Þegar sá kom hlaupandi og tilkynnti um
Ijós íþokunni framundan gaf skipherra fyrirmæli um
að send skuli boð til farsins framundan og því skip-
að að víkja. Svar kom um hæl: „Víktu sjálfur." Þá
fauk í háttsettan skipherrann, sem þoldi illa mótlæt-
ið. Hann skipaði reiður svo fyrir að sent yrði strax
svohljóðandi skeyti: „Ég er stórt herskip, ég skipa
þér að víkja tafarlaust." Svarið lét ekki á sér standa.
„Víktu sjálfur tafarlaust, ég er VITI.“ Skiphenann á
stóra herskipinu beitti undan.
Vitinn er merki Hafnarfjarðar. Bæjarbúar þurfa að
sjá til þess að það láti ekki á sjá eftir næstu kosning-
ar. Það gera þeirbest mcð því að velja hæfustu l'ranv
bjóðendurna með þeim hæfustu, Ingvari Viktorssyni
og Tryggva Harðarsyni, í efstu sætin á lista flokksins
í prófkjörinu 26. og 27. febrúar næstkomandi Þá
kemur ömgglega einhver tii með að þurfa að beita
undan í næstu sveitarstjórnarkosningum.
Höfundur er aðstoðar-yfirlögregluþjónn. Hann tekurþáttí
prófkjöri Alþýðuflokksins i Hafnarfirði.
HAFNARFJÖRÐUR: Tryggvi
Harðarson
Stöndum sam-
an að sterkum
lista
„Það er sami rassinn
undir þeim öllum,“ heyr-
ist oft sagt um stjórn-
málamenn. Þótt vissu-
lega megi taka undir þau
orð að einhverju leyti þá
á það ekki við um al-
þýðuflokksmenn í Hafn-
arfirði. Ekki einungis
Hafnfirðingar hafa orðið
áþreifanlega varir við
þær gríðarlegu breyting-
ar og kraft sem fylgdi
Fimmtudagur 24. febrúar 1994
Alþýðuflokknum hér í bæ, heldur landsmenn allir.
Það velkist enginn í vafa um að það em jafnaðar-
menn sem ráða ferðinni í Hafnarfirði. Þannig á það
líka að vera.
Alþýðuflokksmenn í Hafnarfirði hafa verið
óhræddir við að feta nýjar slóðir og fara aðrar leiðir
en hefðbundnar hafa verið. Önnur sveitarfélög hafa
hins vegar séð ástæðu til að fylgja í fótspor Hafnfirð-
inga á ýmsum sviðum. Það er vel, enda kunnum við
Hafnfirðingar því vel að vera í fararbroddi.
Það sem öðm fremur hefur lagt gmnninn að þeirri
framfarasókn sem átt hefur sér stað í Hafnarfirði er
góð samvinna bæjarins við fólk og félagasamtök. í
reynd hefur þetta góða samstarf verið lykillinn að
þeim árangri sem náðst hefur. Alþýðuflokkurinn
hefur ekki litið á það sem sitt hlutverk að deila og
drottna, heldur það að vinna með bæjarbúum að
góðum verkum.
Það er því afar brýnt að áfram verði breið og góð
samstaða milli bæjaryfirvalda og bæjarbúa almennt.
Það verður aðeins tryggt með þvf að jafnaðarntenn
verði áfram í forystu bæjarmála.
Alþýðuflokkurinn hefur sýnt það að hann treystir
bæjarbúum og veit að þeir bera mikið traust til hans.
Prófkjör Alþýðuflokksins er dæmi um lýðræðisleg
vinnubrögð flokks þar sem bæjarbúum sjálfum gefst
kostur á að velja sér þá einstaklinga til forystu sem
þeir treysta best fyrir málefnum sínum.
Ég hef verið þeirrar ánægju aðnjótandi að taka
virkan þátt í uppbyggingarstarfi bæjarins á hinum
íjölmörgu sviðum, sem bæjarfulltrúi, sem bæjar-
ráðsmaður og nú sem formaður bæjarráðs. Það hef-
ur verið ánægjulegt starf þar sem margir hafa komið
við sögu. En einn maður og jafnvel einn flokkur fær
litlu áorkað ef ekki koma fleiri til. Þannig hefur
fjöldinn allur af Hafnfirðingum tekið virkan þátt í
framfarasókn bæjarins, bæði alþýðuflokksmenn og
margir aðrir.
Nú þegar prófkjör Alþýðuflokksins í Hafnarfirði
stendur fyrir dyrum, vil ég hvetja alla stuðnings-
menn Alþýðuflokksins til að taka þátt og velja sér þá
til forystu sem þeir treysta best. Ég legg áherslu á að
sú barátta verði drengileg, enda hefur samstaða inn-
an Alþýðuflokksins verið mjög góð á liðnum árum.
Sjálfur hef ég gefið kost á mér til áframhaldandi
starfa fyrir bæjarbúa með þátttöku í því prófkjöri
sem framundan er. Ég legg verk mín og félaga
minna óhræddur undir dóm kjósenda og er tilbúinn
að standa skil á gerðum mfnum og Alþýðuflokksins
í Hafnarfirði hvar sem er og hvenær sem er.
Stöndum þvf saman og tryggjum samstæðan,
breiðan og öfiugan lista í prófkjöri Alþýðuflokksins
um helgina.
Höfundur er formaður bæjarráðs í Hafnarfirði. Hann æskir
eftir stuðningi í 2. sæti iistans.
HAFNARFJÖRÐUR: Unnur
A. Hauksdóttir
11
Oflug verka-
lýðshreyfíng er
forsenda
mannréttinda
Á undanförnum ámm
hefur verkalýðshreyf-
ingin víða um heim þurft
að heyja vamarbaráttu
vegna mikil atvinnuleys-
is í röðum félagsmanna.
Baráttan um vinnuna
hefur skyggt á mörg
önnur grundvallaratriði
sem verkalýðshreyfingin
stendur fyrir. Af þessum
sökum gleymist mörg-
um að án frjálsrar verka-
lýðshreyfingar hafa hvergi staðist gmndvallaratriði
mannréttinda. Hugsjónir verkalýðshreyfingarinnar
gmndvallast á því að hinn sterki styðji þann veikari.
Þetta má ekki gleymast nú þegar svo ntargir félags-
menn búa við erfiðleika af völdum atvinnuleysis og
fátæktar.
Þrátt fyrir það ástand sem nú ri'kir f þessum málum
má verkalýðshreyfingin ekki lyppast niður og láta
undan sókn atvinnurekenda í að leggja stöðugt
þyngri vinnubyrðar á herða verkafólks fyrir sí-
minnkandi kaup. Hér vil ég rneðal annars minna á
þrælslega meðferð sem upp hefur verið tekin á ræst-
ingafólki hjá opinberum aðilum og sumum einkafyr-
irtækjum. Éjölmörg dæmi er einnig hægt að nefna.
I sveitarstjórnum er ljallað um Ijölmörg mál sem
vemlega snerta þá sem minna mega sín. Mál einsog
atvinnumál, framfærslumál, húsnæðismál og fjöl-
skyldumál í víðustum skilningi. Við umljöllun þess-
ara mála innan sveitarstjóma er nauðsynlegt að rödd
verkalýðshreyfingarinnar heyrist.
Höfundurer verkakona. Hún tekur þátt í prófkjöri
Alþýðuflokksins í Hafnarfirði.