Tíminn - 30.10.1968, Blaðsíða 8

8
TIMINN
MIÐVIKUDAGUR 30. október 1968.
Eru íslenzkir stúdentar
of afskiptalitllr?
—H81 ’|aHWWMPM—B—W—I—WB—W—K’ftUORMgBroiBgJgl'SltHilHIJJIJ—UM—B—
Guðrún Kvaran,
stud. mag.:
Sé borið saman við umbrot
stúdenta víða um heim verður að
telja íslenzka stúdenta afskipta
litla bæði hvað varðar málefni há-
skólans og þjóðmál. Almenn deyfð
virðist vera í félags- og menning
armálum innan skólans og sjald-
an fæst einhugur og samstaða
stúdentanna sem heildar. íslenzkir
stúdentar eru á margan hátt ólík-
ir stúdentum í öðrum löndum.
Þeir eru mjög margir búnir að
stofna heimili í upphafi náms
komnir með 3.—4. manna fjöl-
skyldu og eru í vinnu með námi.
Þeir eru því dreifðir um allan bæ,
en aðstaða er engin Jyrir stúdenta
að koma saman og ræða þau mál,
sem efst eru á baugi hverju sinni.
Afleiðingin er sú, að stúdentar
koma frekar fram sem einstakl-
ingár, ef um afskipti af þjóðmál
um er að ræða, heldur en félags
leg heild, og reyndin verður oft-
ast sú, að hver talar í sínu skoti.
Hjördís Björk Hákonar-j
dóttir, stud jur.:
Stúdentar við Háskóla íslands;
-í'u að mfnum dómi afskaplega
ihugalitlir um eigin félagsmál, og
i ég þar við fundi þá og kynning
:ir, sem Stúdentafélag Háskóla ís-
ands gengst fyrir. Til að mynda
ióttu að meðaltali 20 manns list
cynningar Stúdentafélagsins síðast j
iðinn vetur, sem bendir til þess
ið íslenzkir stúdentar skorti menn
ngarlegan grundvöll til að byggja
i. Annað dæmi um doða stúdenta
?r hin dræma kjörsókn i nýafstöðn
im kosningum til Stúdentafélags-
ns; eru það pólitískar kosningar
ig var kjörsókn aðeins 57„3%.
í.iggur beint við að álykta af
iessu að almennur áhugi stúdenta
á þjóðfélags- og menningarmálum
sé sáralítill.
Aftur á móti eru forustumenn
stúdenta bæði í púlitísku félögun
um og í hagsmunastofnunini, Stúd
entaráði, áhugamenn og eru af-
skipti þeirra af menningarmálum
og þjóðmálum og þó einkum stöðu
stúdenta í þjóðfélaginu óðum að
aukast.
Annars eru margir íslenzkir
stúdentar fullkomlega gengnir inn
í lífsbaráttu almennra þjóðfélags
þegna. Og er því viðhorf þeirra og
afstaða sem stúdenta ólík því sem
víða er annars staðar. Þeir finna
sig ekki sem heild og eiga erfitt
með að sameinast um stefnumið
án tillits til flokkspólitískra kerf
isins í landinu. Þó ber því ekki
að leyna að sprottinn er upp vís
ir að tveggja flokka kerfi innan
Stúdentafélagsins og verður fróð
legt að sjá hvernig það þróast. —
En ég hef litla trú á því að
hægt sé að sameina megin þorra
stúdenta um eitthvað baráttumál,
nema þá helzt ef það væri eitt-
hvað fullkomið hégómamál.
Hjálmar Freysteinsson,
stud. med.:
Ég tel að stúdentar hafi til þessa
verið of afskiptalitlir og ég álít,
að stúdentar sjálfir séu farnir að
gera sér þetta ljóst, svo 'að von-
andi m^ búast við að breyting
verði til batnaðar á næstunni.
|
Jóhanna Ottesen,
stud. oecon.:
I
Samanborið við það, sem tíðkast
i meðal annarra þjóða og hve at-
' orkusamir íslenzkir stúdentar
| voru hér áður fyrr, þá er ekki
annað hægt að segja en að næsta
lítið kveði að þeim nú til dags. náminu til fjáröflunar. Af þessu
Lakast er hversu lítið þeim hefur leiðir að lítill tími vill verða til
orðið ágengt í sínum eigin mál að sinna félagsstarfi og öðru þess
um því að aðstaða við Háskólann háttar, enda er mikill hluti stúd
er langt frá því að vera eins og enta óvirkur í félagslífi og starfi
æskilegt væri.
Sigurður H. Guðmunds-
son, stud. theol.:
Sjálfsagt er þessu nokkuð mis-
jafnt farið. Fólk, sem er við nám
og verður jafnframt að stunda1
vinnu, eins og fjöldi stúdenta
verður að gera, til þess að sjá sér j
farborða, hefur gjarnan lítinn;
tíma til afskipta af þjóðmálum.
i Svo er að sjálfsögðu meðal stúd
j enta, eins og í öðrum félagshópum
i f ólk er engan áhuga virðist hafa ög
annað, sem telur að þjóðfélagið'
megi á engan hátt fara á mis við
skoðanir þess. En ef á heildina
er litið, tel ég að tilhneiging stúd
enta til afskipta sé nokkuð mikil
og útkoman engan veginn óeðli
lega lítil. Um þá gildir að sjálf
sögðu sama og annað ungt fólk.
i Þeir eru reynslulitlir við úrlausnir
i þjóðfélagslegra vandamála, en jafn
jan er heppilegast að saman fari,
i áhugi hinna ungu og reynsla hinna
' eldri, ef vel á að takast til.
I innan Háskólans, má benda á hina
litlu þátttöku, sem varð í síðustu
kosningum til stjórnar stúdenta
félagsins nú fyrir skemmstu, sem
dæmi þessa. Það er varla hægt
að tala um stúdenta sem stétt eins
og er. Mikill hluti íslenzkra stúd
enta er fjölskyldufólk, og námið,
brauðstritið og heimilið taka all-
an tíma flestra þeirra.
Þorsteinn Ólafsson,
stud. oecon.:
Eru íslenzkir stúdentar of af-
skiptalitlir? Spurningin, þótt óljós
sé, er tvíþætt að mínu áliti, og
vil ég greina á milli afskipta
stúdenta af eiginhagsmunamálum
og afskipta þeirra af þjóðmálum.
Hagsmunamál stúdenta eru í hönd
um stúdentaráðs, sem í eiga sæti
22 stúdentar, en allur þorri stúd
enta kemur þar hvergi nærri. Hlut
verk þess er ekki öfundsvert, þeg
ar á það er litið, að margir ís-

Ingvi Jón Hauksson,
stud. odont.:
Ef átt er við afskiptaleysi af
stjórnmálum, félagsmálum og
öðru slíku, hlýt ég að játa, að stúd
entar sem heild taka lítinn virkan
þátt í þeim. En ég tei að eðlilegar
ástæður líggi þar að baki. Aðstæð
ur stúdenta hér á landi eru ólík
ar því sem gerist í öðrum lönd
um. Lánamöguleikar stúdenta
eru mjög takmarkaðir og flestir
stúdentar verja flestum leyfum og
öðrum frístundum, sem verða frá
lenzkir ráðamenn telja æðri mennt
un næsta dýrt sport fyrir 200.000
manna þjóð, enda hefur árangur
inn verið í samræmi við það.
Um þjóðmálaafskipti stúdenta
verður að segja sem satt er, að
þar hafa þeir að nokkru brugðizt
sínu hlutverki. íslenzkir stúdentar
hafa aldrei verið, og eru ekki, það
afl í íslenzku þjóðfélagi, sem kol
legar þeirra eru í öðrum vestræn
um löndum. En það á allt sínar
orsakir. í fyrsta lagi. Harðnandi
lífsbarátta samhliða örri fjölgun
stúdenta í hjónabandi veldur Jpví,
að stúdentar hafa minni tíma af-
lögu til félagsmálaiðkana en ella.
í öðru lagi. Bágborin aðstaða til
félagsmálastarfs innan^ Háskóla
íslands. f þriðja lagi. Óbein ítök
stjórnmálaflokkanna í hinum fjór
um pólitísku félögum innan Há-
skólans valda því, að óflokks
bundnum stúdentum finnst þeir
ekki eiga heima í slíkum samtök
urti. Hin staðnaða flokkaskipting
innan Háskólans verður þess vald
andi, að f stað þess að koma fram
út á við sem næstum ein órofa
heild, eru stúdentar skiptir í
tvær næstum jafnstórar fylkingar.
Slíkt væri skiljanlegt ef um djúp-
stæðan skoðanaágreining væri að
ræða, en þar sem sú er alls ekki
raunin á, hvað snertir megin
þorra stúdenta að mínu áliti, er
þetta stúdentum til stórskaða og
kemur niður á baráttumálum
þeirra. Sjálfstæð stúdentapólitík
og einstrengingsleg flokkapólitík
geta aldrei faríð saman.
Stefán Pétur Eggerts-
son, stud. polyt.:
Svar við spurningunni fæst að
nokkru ef könnuð er aðstaða til
náms við H. í. Þ^ð er ljóst þeim
sem til þekkja að þar er flest á
þann veg að skömm er að.
Þótt H. f. sé engan veginn einka
mál stúdenta er þeim þó málið
skyldast og kunnast. Vifðist mér
að stúdentar hafi á liðnum árum
sýnt afskiptaleysi í málum H. f.
og ekki reynt nægilega að 'knýja
fram þær úrbætur sem nauðsyn
krafði. Afskipti stúdenta af þjóð
málum eru með Iíkum hætti og
hjá öðrum íslenzkum borgurum.
Áhugi tæpast nokkur enda vart
fundarfært hjá S.F.H.f. þegar þau
mál skulu rædd.
f stað „sjálfstæðrar stúdenta-
stefnu", margfrægrar, hefur ver
ið dregin upp smækkuð mynd af
íslenzkum stjórnmálum, með
„hræðslubandalagi" og „fálkanum
flugmóða". Er óskandi að Eyjólfur
hressist brátt án þess að lögreglu
liði borgarinnar stafi hætta af.
Björn Þorsteinsson,
stud. mag.:
Já, ég tel þá mjög afskiptalitla
af öllum félagsmálum og kemur
það bezt í ljós í félagslífi Háskól
ans. Sárafáir stúdentar skipta sér
af félagslífi skólans. Þeir bera
ýmsu við; önnum, tímaleysi og
öðru. En þátttaka í síðustu kosn
ingum til stjórnar Stúdentafélags
ins (aðeins rúmlega helmingur
neytti atkvæðisréttar síns) og
þátttaka í fundum innan hinna
ýmsu deilda og öðrum samkomum
innan skólans sýna ljóslega að
áhugaleysi er aðalorsökin.