Vísir - 09.09.1977, Blaðsíða 2

Föstudagur 9. september 1977
c
i Reykjavik.
-----y>-------
Hvernig er skapið um
þessar mundir?
Þóra ólafsdóttir, skrifstofu-
stúlka:
Ég er ml venju fremur i frekar
góöu skapi, enda er veðriö svo
óvenju gott.
Sigurður Sigurðarson, lögreglu-
þjónn:
Ég er i góðu skapi eins og alltaf
Auður Gunnarsdóttir, hjá
vatnsveitunni:
Ég er i alveg ofsalegu góðu
skapi, annars er þessi spurning
fremur kjánaleg.
Magni Ólafsson, bensinaf-
greiðslumaður:
Ég er i slæmu skapi — haustið
leggst illa i mig.
Kristjana Guðmundsdóttir, hús-
móðir:
Skapið er i finu lagi — veðrið er
lika svo gott miðað við árstima.
Þannig var umhorfs á eldstöðvunum á Leikhnúkssvæðinu milli klukkan átta og niu i gærkvöldi, en þá var gosið i hámarki. Myndina tók
Jens Alexandersson, ljósm vndari VIsis, vestan við gossprunguna og sést vel hvernig glóandi hraunið rennur frá gigunum.
GOSIÐ VID LEIRHNJÚK í GÆRKVELDl:_
DÆMIGERT SPRUN6UG0S MEÐ
ÞUNNFLJÓTANDI HRAUNELFUM
Þriðju eldsumbrotin á tæpum
tveimur árum i nánd við Kröflu
hófust með sprengingu á Leir-
hnjúkssvæðinu um klukkan 18 í
gærkvöldi. Örfáum minútum
eftir sprengigosið myndaðist
um kilómetra löng sprunga og
jarðeldar brutust upp á yfir-
borðið.
ösku og reykjarbólstrar náðu
upp i þriggja til fjögurra kiló-
metra hæða á meðau gosið var I
hámarki um klukkan 21 i gær-
kvöldi og hraunsúlur stóðu upp
af sprungunni.
Bjart og stillt vcður var á
þessum slóðum' er gosið hófst og
sást gosmökkurinn vfða að af
Norðausturlandi, þar á meðal
frá lfúsavík og Kópaskeri.
Talið var að gosiö i gærkvcldi
væri talsvert meira og öflugra
en fyrri gosin tvö á þessum slóð-
um á þessari öld, Leirhnjúks-
gosið i desember 1975 og gosið i
april siðastliðnum.
Þunnfljótandi hraun.
„Þetta er fullkomið alvöru-
gos” varð Sigurði Þórarinssyni,
jarðfræðingi að orði, er hann sá
gosið i gærkveldi.
Fréttamenn Visis sem komu á
flugvél yfir svæðið á áttunda
timanum i gærkveldi, sögðu það
likjast mjög upphafi gossins á
Heimaey i Vestmannaeyjum
1973. Eldur var þá uppi i tæp-
lega kilómetra langri sprungu
á tveimur stöðum norður af
Leirhnjúki. Þunnfljótandi hellu-
hraun rann þá frá eldstöðvun-
um, og var áætlað að það væri
að jafnaði milli einn og tveir
metrar að þykkt.
Suðurendi gossprungunnar
var á mjög svipuðum slóðum og
gosið kom upp i aprilmánuði
siða"stliðnum fjóra til fimm kiló-
metra frá framkvæmdasvæðinu
við Kröflu.
Dæmi gert sprungugos.
Að hluta til rann nýja hraunið
yfir það gamla og sáu menn,
sem gengu upp að gossvæðinu
kólnandi hraunjaka berast hægt
áfram ofan á straumnum.
Landinu á gossvæðinu hallar
til norðurs og rann þvi hraunið
aðallega i þá átt og örlitið til
austurs.
Jarðfræðingar voru sammála
um það i gærkveldi að þarna
væri um dæmigert sprungugos
að ræða með langri gigaröð, en
einn giganna var þó kraftmeiri
en hinir.
Við upphaf gossins i gær-
kveldi voru hvorki mannvirkin
við Kröflu né byggðin i Mý-
vatnssveit i hættu vegna hraun-
rennslisins.
Lokið í nótt.
Eins heppilegt var að jarð-
visindamenn létu ekki fara frá
sér neina spádóma um lengd
gossins á þessum slóðum i gær-
kveldi, þvi að eldsumbrotunum
var að mestu lokið um klukkan
tvö i nótt.
1 morgun hafði einnig dregið
mjög úr skjálftum á Mývatns-
svæðinu, og var þá unnið að þvi
að kanna skemmdir af völdum
skjálftanna en þær virtust aðal-
lega vera i nánd við Kisiliðjuna.
Nánar segir frá umbrotunum
og afleiðingum þeirra á forsiðu
og baksiðu Visis i dag.
Hér er horft i noröur frá syöstu eldstööinni þar á gossvæöinu og sést mökkurinn upp af henni fremst á myndinni. Fjær logar gigarööin,
sem aöalgosiö var úr i gærkveldi, þ.e. gígarnir, sem sýndir eru nær á efri myndinni hér á siöunni. Visismynd: JA.