Tíminn - 16.02.1969, Blaðsíða 2

%
TÍMINN
SUNNUDAGUR 16. febrúar 1969.
ísS. útgáfa af lögum
úr Mary Poppins
Fyrsta íslenzka filjómlatan
í ár er rétt nýkomin á mark-
a'ðinn, h'ún bíður upp á sex lög
úr söngleikjamyndinni Mary
Poppins, þar voru þau flutt af
Jule Andrews og Dick van
Dyke, en í þessari ísl. útgáfu
eru þau sungin af Helenu Eyj-
ólfsdóttur og Þorvaldi Halldórs
syni, undirleik annast Hljóm-
sveit Ingimars Eydal. Útgef-
andi er SG-hljómplötur, þetta
er í annað sinn, sem þessi út-
gefandi sendir frá sér sex laga
hljómplötu, sú fyrri var einnig
með lögum úr söngleik, en
það var „Járnhaus“ þeirra Múla
bræðra.
Kvikmyndin Mary Poppins
var frumsýnd 1964, tveim ár-
um síðar fengu reykivískir kvik
myndahúsgestir að sjá hana í
Gamla bíó, en fyrst núna, 1969,
er ofangreind plata sett á mark
aðinn, svo ekki verður sagt, að
efnið sé gripið á meðan það
er volgt. Bill Walsh og Don
Dagadi sömdu kvikmyndahand
ritið upp úr sögu P.L.Traves
um undrakvenmanninn Mary
Poppins. Walt Disney var fram
leiðandi krvikmyndarinnar.
Tónlist og söngtexta sömdu
Riohard M. og Robert B. Sher-
man. Baldur Pálmason hefur
snúið textunum á íslenzku, og
hefur hann unnið það vanda-
sama verk af mikilli vand-
virkni, en jafnframt gætir
hann þess vel, að léttleiki
textanna haldi sér fullkomlega.
Það má deila um, hivort rétt
hafi verið að velja einmitt
þessi sex lög úr þeim fjölda,
sem flutt eru í myndinni, en
að mínu viti eru þessi útvöldu
lög prýðisgóð. Sé borinn sam-
an undirleikurinn á frumútgáf
unni og þeirri, sem hér er til
umræðu, þá finnst manni sá
þáttur í ísl. útgáfunni harla
bágborinn, með því er ég ekki
að kasta rýrð á framlag Hljóm
siveitar Ingimars Eydal með
Finn Eydal í fremstu víglínu,
en óneitanlega hefði það skap-
að meiri fyllingu og aukna
fjölbreytni, ef kvaddir hefðu
verið til nokkrir aðstoðarhljóð
færaleikarar og bannakór.
Frumútsetningin er skrifuð
fyrir stóra hljómsveit, kór og
einsömg, dúett og tríósöng, e,n
skiljanlega varð að gera hana
einfaldari, svo hún félli að
hl'jóðfæraskipan hljómsveitar
Ingimars Eydal, og sú útsetn-
img er unnin af hljómsveitar-
stjóranum.
„Starfið er leikur" er fyrsta
lagið, eu upphaflega nefnist
það „A spoonful og sugar“. . .
Hér er það Heleía, sem syng-
ur og gerir það vel. Þegar Ingi-
mar útsetti lagið, hefur hann
gripið til þess óyndisúrræðis,
að klippa framan af því, hins
vegar má vera, að textaþýðand
inn eigi hér einhverja sök. Það
segir sig sjáljft, að það hefur
þurft að stytta flest þessara
sex laga, svo þau kæmust fyr-
ir á E.P. hljómplötu, sem vana
lega inniheldur fjögur lög, en
ekki finnst mér þetta fag-
manniegar aðfarir.
„Töfraorðið“ (Supercalifrag-
ilsticexpialidocius), þetta fjör
uga lag er sungið af Helenu
og Þorvaldi, virkilega skemmt
legur samsöngur, en töfraorð-
ið er „Feiknabýsnahrikaganta-
gríðaryndislega“.. .
„Fuglagrjón“ (Feed the
birds). Afar góður flutningur
Helenu á fallegu lagi. í stór-
um dráttum er útsetnimgin
mjög svipuð þeirri upphaflegu.
„Sótarasöngur“ (Ohim, chim,
Oheree). Hér hefur Þorvaldur
Halldórsson hlutverkaskipti við
Diok van Dyke .Flutningur Þor
valdar er dálítið þurr, vantar
alltaf herzlumuninn til að
hann mái glettnislegri raddbeit
ingu, í samræmi við innihald
textans.
Þetta er eina lagið úr Mary
Poppins, sem komið hefur út
áður á ísl. hljómplötu, þá var
það flutt af Ómari Ragnars-
syni undir nafninu: „Dimm-
dimma nótt“. f næsta lagi
syngja Helena og Þorvaldur
dúett, og ferst það vel úr hendi,
en lagið nefnist „ góðviðris-
degi“ (Jolly holiday).
Sjötta og síðasta lagið á plöt
unni er „Flugdrekinn" (Let‘s
go Fly a keit). Hér er Þor-
vald'ur í aðalhlutverkinu og
tekst virkilega vel upp. Hér
hefur einnig verið klippt fram-
an af laginu, en í þetta sinn
verður maður ekki eins
var við það, maður hefur það
ekki á tilfinningunni, að það
sé farið á stað inni í miðju
lagi, eins og mér fannst, er
ég hlýddi á „Starfið er leikur‘“
nóg um það.
Hljóðritunin er að ég held
unnin í stúdíói hjá Ríkisútvarp
inu, og er rétt þokkalega vel
unnin. Fyrir þá, sem aldrei
hafa séð albúmið utan um LP
plötuna með öllum lögunum úr
Máry Poppins, er útlit plötu-
umslags ísl. útgáfunnar frum-
legt og eftirtektarvert, en séu
umslögin borin samam, kemur
í ljós, að hér er um nákvæma
eftirlíkingu að ræða. En fyr-
irmyndin er virkilega smekk-
leg, og SG-hljómplötur njóta
góðs af. Þá er rétt að geta
þess, að söngtextar fylgja með
hljómplötunni.
Benedikt Viggósson.
AVIÐ OG DREIF
Löggjafarsamkoma
í þingræðislandi
Bjami hógværi
Er Alþingi kom saman að
nýju eftir langt hlé á föstu-
degi í næstsíðustu viku, kröfð-
ust leiðtogar stjórnarandstöð-
unnar þess, að tekin yrðu til
meðferðar og umræðu atvinnu
leysis- og efnahagsvandamál-
in. Töldu þeir með öllu óvið-
eigandi og óverjandi að ríkis-
stjórnin gæfi Alþingi ekki
skýrslu um þessi mál, þegar
svo alyarlegt ástand hefði skap
azt í landinu oig. taldi Ólafur
Jóhannesson, að Alþingi hefði
ált að kveðja saman fyrr
vegna hins alvarlega ástands.
Forsætisráðherrann var hóg-
vær og mjúkur á manninn og
lofaði því að þessi mál yrðu
tekin til umræðu svo fljótt
sem auðið yrði og ríkisstjórn-
in gæfi Alþingi skýrslu um
þessi mál og stefnu sína. Not-
að hann tækifærið um leið til
að árétta og, að full eining
ríkti í stjórnarflokkunum um
afstöðuna til efnahags- og at-
vinnumálannal og sagði ráð-
herra sína „sammála í einu og
öllu“.
Og Gylfi ferðaglaði.
Svo leið öll síðasta vika og
ekki kom skýrsla frá ríkis-
stjórninni og engar umræður
urðu sérstaklega um þessi mál
á AJþingi alla vifcuna. Höfuð-
atvinnuvegur landsmanna
hafði þó verið stöðvaður í
margar vikur og atvimnuleysi
magnaðist með hverjum degi.
„Þingræðisstjórnin“ virtist
ebkert þurfa við Alþingi að
tala um þessi mál í bráðima.
Gylfi flaug út á fund í París,
sem virðist skipta okfcur held-
ur litlu máli og hefði áreiðan-
lega mátt treysta ambassador
okkar í París, Henrik Sv.
Björnssyni, til að sitja einum.
Kannski hefur Gylfi viljað
þakka fyrir, hve vel hafi tek-
izt til við að snúa bréfunum
frá ríkisstjóminni á fslandi yf-
ir í „skýrslu OECD um fsland“.
Vonandi hefur hann þá afsak-
að um leið, hve illa tókst til
með þýðinguna „til baka“ hér
heima. En þótt fáum þyki það
víst tíðindi nú orðið, að Gylfi
sé í útlöndum, og menn séu
hættir að kippa sér upp við
það, þá mun Bjarna hafa þótt
það óviðeigandi, að traust og
hald hans í efnahagsmálum
væri ekki við hendina í um-
ræðum um efnahags- og at-
vinnumálin. Það varð því ekk-
ert af umræðum.
Enn lækkar risið
En ætli það verði nokkrar
umræður um þessi mál á lög-
gjafarsamkomunni í þingræðis
landinu mikla alla þessa viku?
Okkur er tjáð, að Bjarni Bene-
diktsson muni fljúga til út-
landa um leið og Gylfi kem-
ur heim. Bjami mun dvelja
megnið af vikunni í Helsínki
á fundi sér meiri manna. Von-
andi fá þeir Bjarni tækifæri
til að tala pírulítið saman á
flugvellinum um „upphcfðina
að utan“.
Menn, sem kunna að hafa
haldið, að það væri orðum
aukið, að lækkandi færi risið
á Alþingi íslendinga, og töldu
víst, að þar myndu standa en-
beittar rökræður alla síðustu
viku um leiðir út úr því ó-
fremdarástandi sem nú ríkir í
landinu, hafa áreiðanlega orð-
ið fyrir talsverðum vonbrigð-
um. Tæplega mun virðing
þeirra fyrir Alþingi vaxa veru-
lega í þessari viku, verði þessi
mál ekki tekin til ítarlegrar
meðferðar þar. Allt útlit bend-
ir hins vegar til því miður, að
svo verði ekki.
Tímabær tillaga.
Þótt fátt markvert hafi gerzt
á Atþingi í síðustu viku vil ég
þó gera hér að umtalsefni eitt
þingmál. Það er þingsályktun-
ar-tillaga Þórarins Þórarinsson
ar og átta annarra þingmanna
Framsófcnarflokksins um stór
virkjanir og hagnýtingu raf-
orku. Fjallar tillagan um það,
að millilþimganefnd verði falið
það verkefni að kynna sér
hvaða möguleikar séu til að
hraða stórvirkjunum vatns- og
hitaorku, stofnun orkufreks
iðnaðar og aukinni notkun raf
orku til annarra þarfa, svo
sem til hitunar og fl.
Þetta er tímabær og þörf
tillaga. Mönnum kann í fljótu
bragði að finnast, að hér sé
aðeins tillaga um enn eina
nefndina og sé nóg fyrir í því
efni. En hér er lagt til að um
milliþinganefud sé að ræða,
sem væntanlega yrði skipuð
allþingismönnum. f tíð núver-
andi ríkisstjórnar hefur slík-
um milliþinganefndum fækkað
mjög þrátt fyrir mikla fjölg-
un nefnda á ýmsum sviðum.
Það er ríkisstjórnin sem skip-
ar í þær nefndir embættis-
menn sína og gæðinga og seg-
in saga, að ef málefnið, sem
nefndin' skal um fjalla, skiptir
einhverju verulegu máli, þá er
formaðurinn í nefndinni ann-
að hvort embættiskóngurinn,
Jóas H. Haralz eða Jóhannes
Nordal, enda er nokkuð hæft
í því, að það séu þeir en ekki
ríkisstjórnin, sem stjórni land
inu í stað þess að vera ríkis-
stjórninni til ráðuneytis. Af
þessum sökum eru alþingis-
menn, — ekki síður stjórnar-
þingmenn en hinir — að slitna
æ meira úr tengslum við und-
irbúning stærstu mála og eru
alls ófróðir eða lítt fróðir um
stærstu mál þegar þau koma
fyrir þingið beint frá embætt-
iskóngunum og dagskipun rík-
isstjórnarinnar hljóðar: Þetta
á að afgreiðast í hvelli.
I tillögu Framsóknarmanna
er fjallað um eitt stærsta mál
þjóðarinnar á næstu árum.
Nauðsynlegum virkjunarrann-
sóknum er hvergi nærri nógu
langt komið, ef við ætluim ekki
að lenda í hreinum vandræð-
um í þessum efnum á næstu
árum. Þær hafa tafizt verulega
síðustu ár vegna fjárskorts.
Orkuskortur er nú þegar fyrir
hendi á Vestfjörðum, Norður-
landi og Austfjörðum. Innan
sex ára þarf að vera búið að
Ijúka nýrri virkjun, auk Búr-
fellsvirkjunar, ef ekki á að
koma til raforkuskorts á orku-
veitusvæðinu suðvestan lands,
en þá verður búið að fullnýta
þá orku, sem landsmenn fá
sjálfir frá Búrfellsvirkjun, en
álbræðslan í Straumsvík mun
fá 60% orkunnar frá orkuver-
inu við Búrfell.
Blekkingar
Jóhann Hafstein, iðnaðar-
málaráðherra, slær nú m-jög
um sig í atvinnuleysinu með
Framnald á bls. 15.