Tíminn - 24.07.1969, Blaðsíða 3

Tíminn - 24.07.1969, Blaðsíða 3
CTMMTUDAGUR 24. júlí 1969. TIMINN r» Englendimiguir noldcnr amf- ledddi tvo landia síina oig einn Saaota að öBuim. eigum síinium, með því sOdlyrði, að þeir legðu Ihivier um sig 5 pund í fcisbu hans. Nú deyr Engíiendiinguir- iom, og eriingjairnir mæta all- ir, þegiar hanin er Ifcistuiliaigður. Lefígja EngOiendinigainnár þeigar silnn 5-punda seðiiinm hvor í Ifclstiu hiins máltoa, en Slcoti'nn telfcur upp ávísanalhieiflti og slkrif ar ávísum að uipplhæð 15 pumd. Leglgur toann síðan ávísuniim í JáBbunia, en teífcur 5 pundia seðl ana og stingur í vasa siinn. Tveimur fuflllium náuing- um hafði verið stungið f „tejaB arann“. Anear þeima sait úiti í toorni og iék sér að vasaljósi sdnu. — Nú læt ég igeisflann steína bein.t upp í lofttð, sagði banm vdð vin sdimn, og ég sikal veðja við þiig tíu milljóruum, að þú getur eddfci fcilfirajð upp etfltir toonum. — Ég heid, að ég þelfcfci böfliv aða klælkina þíma, urraði hinn. — Þú ætlar að slöfcfcva, þegar ég er bominn hálfa ieiðina upp. Maður 'fcom inm á iögreglu- stöðina og sagði: — Ég varð fyirir því óhappi í miorgun að týna flösfcu af úrvaiis Whisiky. Það liefúr lí'fclega enigiinin flumd ið hana og steilað henni hing- að? — Ned, sagði lögregfl.uþjónn inn, en bíðið þér andartalk, það mætti segja mér, að mað- urinn, sem famm hamia, vœri staddur tojá ofldbur núna. Ensifcur liðsforingi, sem Ifcom tól Reyfcjavíkur, tPéddk ísllien2ikan leiðsögumiann til að sýna sér borgina. Þótiti gestinum húsin toér vera lítil og flootumiasleg. „Húsin yldfcar eru efldbi staenri., em rjómateriturmar olidfcar“ mœiti toamn. ísflemdiingimuim flannst fátit um þennan samam- þurð og huigsaði sér að sýna homam byggingar, sem þyfldu nofldfcurn samiamhoiirð vd® þææ ensteu. Gefck toanm því með homum að Þjóðl'eifldhúsimu og maaLTi hreyfldnn: „Þetta er mú Þjóðlieifldhúsið ofldfcar' „Hvað, þetita?“ sagði giesturinn. „Það 'gæti mú staðið á sviðimu í ofldtoar leitehúsi“. Héfldu þedr nú áflram göngu sinni og fcomiu að veglegri byggingu. „Þetta er nú Hásfloól- ino ofldoar“. „Er þetta Háslcól- inn?“ spurði gestarion háissa. „Hjá öfcfcr er engiiom barna- Skóli svona ÍStimi'“. Dagiiimn eft- ir giengu þeir framhjá Gasstöð inni. „Hvað er nú þetta“ spurði þá gestarinn. „Þetta“ saigði fs- lendinguirinn kæruleysiislliega. „Þetta er aslcja utan af rjóma- tertu, sem við flengum frá Eng landi“ Þýzki bóndinn Fri/tz Firchimg bað vin sinn, vöruMstjórann Nifcölaus SoMieflc, að hjálpa sér við að rifa gamla húsið sitit, því hann ætlaði að byggja sér nýtt á grunninum. Og allt í einu stóð vörubílstjórinn með mifldnn fjársjóð í höndumum. I gamalli krulcku, faldri und- ir rústum hússins fann hann Þessa dagana er milkið sflorif að um geimflerðir og hvillítear fjárupphæðir hver einstök þeirra kostar, og margir eru þeirrar skoðunar, að mömnum væri nær að eyða þeim peming um sem í gieimvísindi fara, í „eitithvað þarfara“. En kannski eru ekki margir sem vita, að bandariiskar konur nota jafn- háa upphæð á einu ári í snyrti vörur ,og veiitt er til geimvís- inda. Það er kannslki ennþá meiri fjarstæða að fara fram á að þeim peninigium sem banda rískar bonur eyða til að reyna að hressa upp á útiitið, verði varið til styrlotar fátæloum eða til einhverra brýnna þjóðþrifa miála í „guðseigimlandi“, en að lorefjast þess að þeim pening- um, sem varið er til geim- könmunar verði eybt í eiibthvað slíflot, að minnsta kosti telja sumir eigimmienn þeim pening- um vel varið ,ef hægt er með eimhverju móti að flá údflnt eigie loonunnar bæbt. tvö þúsund silfurpenimga, og tug gui'lpeninga — þeir eflztu voru allt flrá því árið 1299, og aðrir voru frá 1512. Reiknað er mieð því að fjársjóður þessi hafi verið grafinn niður um þær mundir er bændastríðin byrjuðu í Þýzkalandi árið 1524. Bara verðgildi máflmanna er þó nofckuð, en þó munu finn- endurnir hagnast margtfalt meira við að selija myntirnar í hendur myntsafnara, en marg ir safnarar hafa sýnt ábuiga á viðskiptum við bóndann og vörubílstiórann, en samflcvæmf múgildandi lögum um sflílfca fundi, eiga þeir félagar að skipta með sér verðgildi fumds ins. DENNI DÆMALAL'SI — Já, en þú ert heppinn að þurfa ekki að þvo hendina í sex vikur! Menn beppa í margvíslegum fþróttum. Tii dæmis eru til sögur af stúlkum, sem keppa um að vera í sem styttstum pilsum. Og svo eru líka til stúlkur, sem keppa sín á milli um að hatfa sem síðast hár. Og það mun vera hægt að græða fé, og verða frægur ef maður hefur nógu síitt hár. I Austurríki er nú nýlegia lokið hár-samfceppni, og sigur- vegarinn var útnefnd „hár- drottning". Hárdrottningín var kjörin Gertrud'e Ziierler frá Graz, og sigurflaunin voru há peni'ngaupp'hæð. 1 París var haldin önnut slík samkeppni, og þar mun fceppni hafa verið hörð á millli hinnar þrjátíu og átta ára gömlu Marie-Odile Lefevre og jafn- öfldru hennar, sem er menota- skóiakennari. Marie-Odile mun hafa unnið, en hár hennar náði lemgdinni 1,86 m. A meðfylgj- andi mynd sést sigurvegarinn í frönslou toeppninni, staadandi í miðjiu, en bún. er rteyndiar ólorýndur heimsmeistarL

x

Tíminn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tíminn
https://timarit.is/publication/50

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.