Vísir - 23.09.1978, Blaðsíða 15

m___
VISIR Laugardagur 23. september 1978
Téxti: Gunnar V. Andrésson og Guðjón Arngrímsson

Læðst að vænni hreindýrahjörö. Erfitt var aö komast I gott færi, vegna þess aö land var slétt og erfitt aö dyljast
Stór hópur.
Lagst var til aðgerðar eins og
skot, dýrin hálsskorin og
innyflum velt úr. Skrokkarnir
voru siðan settir uppá bflþak, og
eftirförinni haldið áfram.
Fariö var ofan i Vesturdal og
inn með Hvanndalsstaðafjöllum
og uppá fjöllin aftur nokkuð
innar. Alitið var að dýrin heföu
haldiö eftir fjöllunum.
Þegar viö svo komum uppá
fjöllin og kiktum svæðið hinum
megin sáum við glytta á stærðar
hóp, um þaö bil 150 dýr, rétt
utan viö Sauðð i um 2 kilómetra
fjarlægö. Var þá frekari eftir-
grennslan eftir þeim dýrum
sem viö sáum fyrst hætt og
hugað nánar að þessum.
Óli, bóndinn á Merki, haföi á
orði þegar hann kikti á þennan
hóp aö þarna væru Kringils-
árranadýr komin i skotfæri, og
að mikið væri af stórum törfum
i hópnum. Þeir eru orðnir
fáséöir, þar sem skyttur leitast
við að ná stærri dýrunum vegna
fallþungans.
Þegar við ókum i átt til dýra-
hópsins varð á vegi okkar hrein-
kálfur. Hann var felldur, og
gert að honum og hann tekinn
með.
Falleg dýr.
Siðan var haldið rétt utar,
bilunum lagt og skriðiö i skot-
færi. Skotiö var af 2 til 300 metra
færi og féllu tveir tarfar, um
hundrað kiló á búkinn hvor um
sig. Upplýsti Óli að svo falleg
dýr hefði hann varla séö siöan
veiöar voru leyfðar á ný.
Dýrin flegin f fjárhúsinu f Merki.
LOSTÆTf SOTT
TIL FJALLA
Vísir slcest í för með hreindýraveiði
mönnum inn á Jökuldalsheiði
Gert var aö törfunum, þeir
settir á bilana og*eftirför haldið
áfram. Dýrahópurinn fór ekki
langt. Eins og Óli hafði bent á
hafa dýrin sennilega verið
nýkomin úr griðastaðnum i
Kringilsárrana og þau þvi lítt
vör um sig. Þegar hinsvegar
búið er aö skjóta nokkrum
sinnum á hjaröirnar eru þær
mun varari um sig.
Menn komu sér aftur i skot-
færi á sama hátt og fyrr, meö
þvi aö skriöa aftur i skotfæri á
sama hátt og fyrr, meö þvi að
skriöa á fjórum fótum, og nú
féllu fjögur dýr. Degi var fariö
að halla, klukkan orðin um sex,
svo ekki var skotiö meira þann
daginn.
Hér hafði dýr særst eins og hætt er viö, þegar færin eru löng þó fyllstu
varúðarsé gætt.og þviskjótt brugðiö viö og það aflifað.
Óii bóndiog dóttir hans Liija, sem slóst I förina, hella blóði úr kviðarholi hreinkálfs, eftir að búið var að
velta innan úr honum.

Myndir: Ounnar V. Andréssen