Vísir - 13.10.1978, Qupperneq 11

VTSIR Föstudagur 13. október 1978
11
þingmanna til bjórsins?
og einn spurningu um
það/ hver afstaða hans
yrði ef tillaga um heimil-
un á sölu áfengs öls liti
dagsins Ijós að nýju í söl-
um Alþingis.
Stór hópur þingmanna
gaf afdráttarlaus svör
við spurningunni/ en aðrir
svöruðu tvirætt/ eða neit-
uðu að taka afstöðu til
málsins fyrr en og ef það
kæmi til meðferðar á
þingi. Mjög margir þing-
menn höfðu þann fyrir-
vara á jákvæðu svari
sínu/ að það yrði háð því,
að bjór yrði einungis seld-
ur í áfengisútsölum ríkis-
ins.
Athyglisvert er að sum-
ir þingmenn, sem áður
hafa verið andvígir til-
litinn tilgang i
að banna bjór
eins og hér er
gert núna'.’
. Matthias
Mathfesen:
„Ég yrði á móti
eins og áður”.
Ólafur Ragnar
Grimsson: „Ég
er ákaflega
tortrygginn á að
leyfa bjór hér á
landi. Ég held
að það myndi
breyta drykkju-
siðum til verri
vegar, og m.a.
leiða til þess að
menn drykkju
við vinnu”.
Sighvatur
Björgvinsson:
„Ég hef ekki
myndað mér
neina skoðun á
bjórmálinu og
hef litinn tima
til að hugsa um
þetta mál, enda
tel ég að mörg
önnur mál komi
þar langt á
undan”.
Stefán Jónsson:
„Ég e r
afdráttarlaust á
móti bjór eins
og ég hef alltaf
verið”.
Ólafur
Jóhannesson:
„Ég hef alltaf
verið á móti
bjór, og ég er
o r ð i n n o f
gamall til þess
að breyta um
skoðun á þvi
máli”.
Páll Pétursson:
„Liklegt er að
ég verði á móti
bjórnum en
afstaða min
kann þó að vera
háð þvi hvaða
skilyrði sölu
hans hér á landi
verður sett i
væntanlegu
frumvarpi”.
Svavar
Gestsson: „Ég
greiði ekki
atkvæði”.
Sverrir
Hermannsson:
„Ég hef verið
um allmörg ár
heldur nei-
kvæður i þvi,
frá þvi ég sigldi
til Kaupmanna-
hafnar fyrst. Nú
er málið öðru-
visi þegar menn
brugga næstum
þvi i hverju
húsi. Hvað
erum við þá að
banna? Við-
horfin hafa
breyst en ég er
þó ekki tilbúinn
a ð s v a r a
þessari spurn-
ingu játandi eða
neitandi”.
Stefán
Valgeirsson:
„Ég er algjör-
lega á móti
bjórnum. Mér
finnst drykkju-
skapur nægur
hér á landi og
ekki á
bætandi”.
Svava Jakobs-
dóttir: „Ég er
og hef verið
andvig þvi aö
b j ó r y r ö i
leyfður hér-
lendis.”
Vilhjálmur
Hjálmarsson:
„Nei, blessaður
vertu maður,
það hefur mér
aldrei dottið i
hug. Þ6 veist
það vel að ég er
öfgamaður á
þessu sviði. Þvi
fleiri sortir
þe i m m u n
verra”.
Kagnar
Arnalds: „Mér
finnst fráleitt að
sterkur bjór
verði seldur i
matvöruversl-
unum eins og
tiðkast erlendis,
eða að hér verði
settar upp bjór-
krár. Hins
vegar finnst
mér vel koma
til greina að
selja hann ef
hann yrði með-
höndlaður eins
o g a n n a ð
áfengi.”
Þorvaldur
Garðar
Kristjánsson:
„Ég hef aldrei
tekið afstöðu til
þessa máls, og
vil helst ekki tjá
mig um það að
svo stöddu”.
i
Tómas
Arnason: „Ég
hef nú alltaf
verið frekar
mótfallinn þvi
að leyfa sölu
bjórs hér á
landi. Ég vil þó
ekki tjá mig
endanlega um
málið nú”.
r
Þórarinn
Sigur jónsson:
„Ég er ekki
hiynntur þvi að
leyfð yrði sala á
áfengum bjór á
Islandi.”
Jónas Arnason:
„Ef spurt væri
um eitthvaö af
viti mundi ég
svara, en um
þennan hégóma
nenni ég ekki aö
tala”.
Geir
Hallgrimsson:
„Ég e r
persónulega
þeirrar skoð-
unar að leyfa
megi bjór, enda
verði styrkleiki
h a n s t a k -
markaður við
það sem al-
gengast er á
Norðurlöndum
og i Bandarikj-
unum og hann
eingöngu seldur
i áfengisversl-
u n u m t i 1
reynslu”.
Ragnhildur
Helgadóttir:
„Með áfengum
bjór bætum við
einni plágunni
við þær sem
fyrir eru.”
Jóhanna
Sigurðardóttir:
„Sjálf er ég
andvig bjórnum
en þetta er mál
sem ég tel að
eigi að fara
undir þjóðarat-
kvæðagreiðslu?
tl
lögum um sölu bjórs,
telja aö með tilliti til auk-
innar ölgerðar í heima-
húsum sé forsenda banns
við sölu bjórs bverrandi.
Ef svör þingmanna eru
skoðuð, kemur í Ijós, að 21
hvernig slikt
frumvarp yrði
úr garði gert.
Hvaða tak-
markanir yrðu
og svo fram-
vegis.”
Friörik
Sophusson:
„Ég er með
bjór.”
Albert
Guðmundsson:
„Ég er á móti
bjór.”
|
._ Æ
Ellert Schram:
„Afstaða min
kom fram i
fyrra með þeim
hætti, aö ég
mælti með þvi
að þetta færi til
þjóðaratkvæða-
greiðslu. Ég tel
eðlilegt að
útkljá þetta mál
m e ð þe i m
hætti.”
Eyjólfur
Konráð
Jónsson: „Ég
tel koma til
greina mjög
veikan bjór,
svipaðan og
þann sem fram-
leiddur er i
Bandarikj-
unum, en ekki
sterkari.”
Gunnar Thor-
oddsen:
Kvaðst ekki
vilja tjá sig um
þetta mál að
svo stöddu.
Steingrímur
Hermannsson:
„Ég sé mjög
Vilmundur
Gylfason: „Ég
er meðmæltur
þvi, mun styðja
frumvarp þar
að lútandi og
f 1 y t j a þa ö
sjálfur ef aðrir
verðá ekki til
þess. Stend með
minum Sólnes á
þeim vett-
vangi”.
Pálmi Jónsson:
„Ég greiddi á
sinum tima
atkvæði með
bjórfrumvarpi
sem lagt var
fram. Hvort ég
gerði það aftur
ylti á þvi
Gunnlaugur
Stefánsson:
„Ég
samþykki ekki
bjórfrumvarp
nema þvi aðeins
að i þvi felist
takmarkanir á
sölu, þ.e. að
hann verði ein-
ungis seldur á
útsölustöðum
AT V R
þingmaður virðist líta
jákvæðum augum á
heimilun sölu bjórs, 26
þingmenn eru því mót-
fallnir, en 13 vilja ekki
taka afstöðu.
Svör þingmanna fara hér
á eftir:
gengið hart
fram á þingi á
móti sterku öli
hér á landu
Halidór E.
Sigurðsson:
„Ég bíð með
að ákveða það
þar til ég sé Hjörleifur Gutt-
framan i frum- ormsson-
varpið. Ég er ) Ég hef' enga
með þjóðarat- mötaða skoðun
kvæðagreiðslu. á þvi máli
Afengismál
okkar eru ekki
■ i góðu horfi
og umgengni
manna viö á-
fengi þyrfti að
breytast. Ég er
ekki sannfærö-
ur um aö áfengt
öl myndi stór-
Gils
Guðmundsson:
„Ég er
andvigur bjór
og hef verið
það”.
spilla frá þvi
sem er.
§
Geir
Gunnarsson:
„Ég hef alltaf
verið andvigur
bjór og er það ■
enn. Ég held aö
þa ð y r ð i
hversdags-
drykkja ef hann
yrði leyföur”.
Jón Helgason:
„Ég er á móti
bjór”.

Guðmundur
Karlsson:
„Ég er á móti
bjórnum”.
Ingvar Gisla-
son:
„Ég er ekki
fylgjandi þvi aö
bjór verði leyfð-
ur hér á landi.
Þetta mál hefur
oft borið á góma
eftir að ég tók
sæti á alþingi
og ég hef ætiö
verið andvfgur
bjómum”.
Halldór Blöndal
(varamaður
Lárusar Jóns-
sonar):
„Ég er
hlynntur þvi að
leyfð verði sala
á áfengum bjór
hér á landi, en
bind það þó þvi
skilyrði að hann
verði seldur á
vinsölustöðum1'
Helgi Seljan:
„Það fer ekkert
á milli mála um
mina afstöðu til
þessa. Ég hef
verið algjör
andstæðingur
bjórsins og
Juí, Somes:
„Ég hef á und-
anförnum árum
margreynt að
fá aöra þing-
menn til að
heimila bjór
hérlendis”.
ingu innan einstakra blaða flokk-
anna hefur aldrei borið neinn
árangur til lengdar, og dt-
breiðsluleysi flokksblaða hefur
verið svarað meö ákvörðun þing-
flokka um riksiframlag til þeirra.
Þessi ósiður var tekinn upp hér
samkvæmt fyrirmyndum frá of-
vöxnum sósialisma i stjórnarfari
annarra Noröurlanda. Blaða-
styrkir þekkjast yfirleitt ekki I
siöuðum löndum.
Keppur i sláturtið
ríkisframlaga
Rikisframlag til stjórnmála-
áróðurshefur fram aðþessu verið
álitið tilheyra hinum sósiala
sóðaskap I opinberu lifi, og varla
koma neinum viö nema friherr-
um flokksblaöanna, sem þurfa
fyrst og fremst . að passa aö
upptendrast og ljóma I andlitinu
hvenær sem flokksforingi birtist á
ritstjórninni. Almenningur hefur
tekið þessu sérstaka rikis-
framlagi áróðursins eins og
hverjum öðrum kepp I annars
margbrotinni sláturtið rikisfram-
laga yfirleitt. Og það er ekki fyrr
en nd, þegar eintaka verð Visis og
Dagblaðsins er komið fyrir verð-
lagsdóm, að sýnt er að pólitiskri
ákvöröun verðlagsnefndar var
stefnt gegn óháðu blöðunum. Það
Neðanmáls
..I rauninni ætti
almenningur, sem hefur
allra hagsmuna að gæta I
þessu máli, að taka sig
saman og svara þessari
aðför að óháðu biöðunum á
viðeigandi hátt”. Svo segir
meðal annars I þessari grein
Indriða G. Þorsteinssonar
um strlð verölagsyfirvalda
gegn þeim.
er hollt fyrir almenning að
fylgjast með þvi hver veröur
niðurstaða verðlagsdóms f þessu
máli, enda mun hdn eflaust
spegla þau yfirráð, sem
ndverandi sósialistastjórn þykist
hafa yfir rituðu máli i landinu.
Óhaöubiöðin, Visir og Dagblaö-
iö, hafa yfírleitt látið afskipta-
laust, þótt keppinautar þeirra á
blaðamarkaði lifðu að hluta á
rikisframfæri við þá iðju aö reka
áróður fyrir flokkum og einka-
vafstri flokksgæðinga, sem kem-
ur almenningi raunar ekki við,
þótt hann kaupi rikisblööin I góðri
trú. Morgunblaðið eitt hefur efni
á þvi að lýsa yfir samstöðu með
óháöu blöðunum, þótt það viröist
biða átakta eftir niðurstöðu
verðlagsdóms. Þjóðviljinn,
Timinn og Alþýðublaðið blða bara
eftir rfkisframlaginu fyrir árið
1979, og láta sig engu skipta
hvaða skömmtun verölagsráö
setur þeim.
Bækur og blöð
Nd vill svo til, að sósialista-
stjórnin hefur enn ekki látið neitt
uppskátt um það, að hdn ætli sér
aö taka annað prentaö mál i land-
inu undir ákvæöi verðlagsráðs og
fulltrda viðskiptaráðherra. Um
þá ákvörðun fer væntanlega eftir
niðurstöðum af þvi hvort ákvæði
stjórnarskrár um þessi efni verða
sterkari yfirlýstri stefnu um
verðákvaröanir óháðra blaða. 1
rauninni er enginn skilsmunur á
þvi aö taka bækur undir verð-
ákvæði og taka blöð undir þau. Af
ótta við aö vera taldir dtnesja-
menn, mun sósialistastjórnin
væntanlega láta vera um sinn að
ákvarða verð á erlendum blöðum,
nema h vaö hdn mun halda áfram
að hækka þau óátalið með gengis-
fellingum.
Ekki fé af himnum
Sósialistastjórnin trúir mikiö á
niðurgreiðslur. Margvisleg mat-
vælierugreidd niður og nd er röð-
in komin aö málgögnum stjórn-
málaflokka. Samkvæmt verð-
ákvörðun óháðu blaðanna tveggja
er verið að greiða flokksblöðin
niöur um tiu krónur eintakiö.
Ekki kemur það niðurgreiðslufé
af himnum, heldur úr vasa skatt-
borgarans. Við skulum sem sagt
samt borga áskrift að Þjóöviljan-
um, Timanum og Alþýðublaðinu
þótt við kaupum þau ekki og les-
um þau ekki. Þannig eru hin
snjöllu drræði sósialistastjórna.
Fyrrgreind þrjd blöö eru oröin
eins og kjarabótakjötið var fyrir
þá, sem fengu það ekki, en lentu
inn i reikningsdæmum stjórnar-
innar.euiir fimmtán þúsund tals-
ins, sem talið er aö þurfi aö borga
aukaskatt á næstunni. Niður-
greiðsla flokksblaðanna er
auðvitað hluti af þeim skatti.
Almenningur
svari aðförinni.
1 rauninni ætti almenningur,
sem hefur allra hagsmuna að
gæta I þessu máli, að taka sig
saman og svara þessari aðför að
óháðu blöðunum á viöeigandi
hátt. Hann á að sýna eigendum
flokksblaðanna, að hann kærir sig
ekki um niðurgreiðslur á prent-
uðu máli til hagsbóta fyrir fiokks-
maskinur, sem ráða yfirleitt viö
litið af raunverulegum vanda-
málum. Prentað mál á að vera
frjálst i landinu — það á að láta
það I friði, og þaö á að kenna
stjórnvöldum að vera ekki meö
puttana í þvi. Þau geta rekið
hagsmunapólitik sina annars
staöar. Almenningur hefur tekið
óháðu blööunum vei og veittþeim
gott og varanlegt brautargengi.
Þau eru ekki að biöja um ölmusu,
hvorkifrá riki eða einstaklingum.
En þau æskja þess að geta komið
dt óhindruð af verðlagsákvæöum
sem sniðin eru fyrir rikisstyrkt
flokksmálgögn. IGÞ