Morgunblaðið - 20.02.2001, Side 4

Morgunblaðið/Kristinn
Sigbjörn Þór Óskarsson, þjálfari ÍBV.
HANDKNATTLEIKUR
4 B ÞRIÐJUDAGUR 20. FEBRÚAR 2001 MORGUNBLAÐIÐ
Að vera eða vera ekki
EYJAMEYJAN Tamara Mandzic, sem skoraði úr vítakastinu á
síðustu sekúndu venjulegs leiktíma svo að framlengja varð
leikinn, varð afar spekingslegt þegar hún var spurð um
hvernig henni hefði liðið með örlögin í hendi sér: „Að vera eða
vera ekki,“ var svarið en henni þótti leikurinn taka sinn toll.
„Þetta var mjög erfiður leikur en það eru tvö lið á toppnum á
Íslandi svo að það var bæði spennandi og því meira hvetjandi
að sýna góðan leik en það hefur líka gengið á ýmsu við und-
irbúningin hjá okkur. Framlengingin var líka erfið og mér
fannst eins og ég væri með hundrað kíló á hvorum fæti svo að
erfitt var að spila,“ sagði Júgóslavinn Tamara, sem gekk til
liðs við Eyjaliðið eftir að leiktíðin var hafin í haust og hún
kann vel við sig þar. „Það er frábært að vera í Vestmanna-
eyjum og mjög vingjarnlegt fólk þar.“
„ÉG VAR aldrei hræddur – jú ann-
ars, auðvitað var ég dauðhræddur
um tíma en samt hafði ég alltaf trú
á að við myndum vinna þennan
leik,“ sagði Sigbjörn Óskarsson
þjálfari Íslandsmeistara og nú
einnig bikarmeistara ÍBV eftir
sigur á Haukastúlkum. „Við vor-
um að spila illa en vinnum samt.
Ég var til dæmis grautfúll yfir
frammistöðu okkar í fyrri hálfleik
og sóknarleikurinn yfirhöfuð var
alls ekki nógu góður en það var
karakter, barátta og vilji í liðinu –
við náðum í bikarinn útaf því.
Samt var ég ósáttur við að við
skyldum ekki spila betur í fyrri
hálfleik en sem betur fer kom það
ekki að sök og við gerum bara bet-
ur næst. Nú erum við komin með
alla bikarana heim svo að þetta er
fínt og við ætlum að njóta stund-
arinnar.“
Hann sagði stöðu liðanna í deild-
inni og stórt tap fyrir Haukum
ekki hafa skipt máli á laugardag-
inn. „Við vitum að Haukarnir eru
búnir að vera bestir í vetur en
núna erum við bestir. Þetta veltur
á því að vera með liðið í ham á
réttum tíma. Við komum til lands
á fimmtudaginn og höfðum nægan
tíma svo að við hefðum ekki getað
kennt því um ef við hefðum ekki
unnið svo að við bara unnum,“
sagði þjálfarinn og var ánægður
með stuðning Eyjamanna á leikn-
um. „Við eigum fullt af góðu fólki í
kringum þetta og það er virkilega
gaman þegar vel gengur. Svo
standa Vestmannaeyingar alltaf
saman, sérstaklega þegar vel
gengur og ég vissi að fólkið myndi
fjölmenna hingað í Höllina og
styðja við bakið á okkur.“
Dauðhræddur en
hafði trú á sigri
Taugar voru þandar frá fyrstumínútu enda fóru fyrstu fjórar
sóknir Haukastúlkna í súginn. Það
stressaði þær enn
frekar en þeim
tókst að komast yfir
það með því að fá
útrás í varnarleikn-
um, þegar þær létu Eyjastúlkur
finna rækilega fyrir sér. Haukar
spiluðu 5+1 varnarleik með Söndru
Anulyte fremsta í flokki og tókst
þegar leið á leikinn að brjóta niður
sóknarleik Eyjastúlkna, ekki síst
með mikilli hörku enda voru dóm-
arar alls ekki með á nótunum þeim
megin. Fyrir vikið liðu tíu mínútur
á milli annars og þriðja marks
Vestamannaeyinga og síðar átta
mínútur á milli næstu marka svo að
Hafnfirðingar höfðu tveggja marka
forystu í leikhléi, 8:6.
Eftir hlé var svipað upp á ten-
ingnum nema hvað Eyjastúlkur
voru búnar að fara aðeins yfir hvað
fór úrskeiðis í sóknarleiknum og
tóku að saxa niður forskotið uns
þær jöfnuðu 11:11 eftir tæpar 11
mínútur. Eftir það kom kafli hjá
Haukastúlkum þegar ekkert gekk
upp, boltinn fór ýmist í slá eða
stöng og Vestmannaeyingar ná for-
ystu 14:13. Síðan skiptust liðin á að
skora en mörkin urðu samt ekki
mörg því sóknir voru langar og
mikið um mistök vegna spennunn-
ar. Sérstaklega fóru Haukar illa að
ráði sínu þegar eitt vítakast fór í
slá og annað varið. Engu að síður
voru þær byrjaðar að teygja sig
eftir bikarnum með 17:16 forystu
þegar Eyjastúlkur missa boltann
og fjörutíu sekúndur eftir af venju-
legum leiktíma. Það dugði hinsveg-
ar ekki til því Vigdís Sigurðardóttir
markvörður og fyrirliði ÍBV varði
þegar átta sekúndur voru til leiks-
loka, Vestmannaeyingar geystust í
sókn og eftir mikinn darraðardans
var dæmt víti hinum megin þegar
sekúnda var eftir á leikklukkunni.
Tamara Mandrec jafnaði úr vítinu
svo að framlengja varð leikinn.
Jafnt var eftir fyrstu fimm mín-
útur fyrri framlengingar þegar
hvoru liði tókst að skora eitt mark
en á síðustu fimm gekk allt upp hjá
Eyjastúlkum þegar þær skoruðu
þrjú mörk af öryggi án þess að
Hafnfirðingum tækist að svara fyr-
ir sig nema hvað Söndru Anulyte
tókst að minnka muninn niður í tvö
á síðustu sekúndu.
Morgunblaðið/Kristinn
Tamara Mandzic sækir að vörn Hauka. Hún skoraði jöfnunarmark ÍBV úr vítakasti, 17:17.
ÞAÐ sannaðist rækilega í Laugardalshöllinni á laugardaginn að bik-
arleikir er ekki eins og aðrir leikir, hvað þá bikarúrslitaleikir eins og
Haukastúlkur og ÍBV háðu. Tilþrif voru mikil og hvergi gefinn þuml-
ungur eftir, hvort sem það fólst í að brjótast í gegnum vörn eða taka
hraustlega á móti þegar reynt er að brjótast í gegnum vörn. Til að
hnykkja enn betur á þessu skoruðu Eyjastúlkur jöfnunarmark úr
víti, sem dæmt var einni sekúndu fyrir leikslok og komust síðan á
skrið í framlengingunni, sem lauk með 21:19 sigri. Það voru því
glaðar en lúnar hetjur sem skunduðu klukkustund síðar til móts við
Herjólf á leið heim til Eyja þar sem fagnað var fram á nótt.
Stefán
Stefánsson
skrifar
Dýrmæt sekúnda

 
 









 










 
 !!  "
"#