Vísir - 29.10.1979, Qupperneq 18

VlSIR
jMánudagur 29. október 1979
Texti:
Halldór
Reynisson
***? ... v.
****«**$* v
*»->
- aðallega bó skúrir, en 3-4 púsund nolaðir
bílar eru nú til söiu og seliast hægt

Myndir:
Bragi
Guömunds.
son
Það skiptast á skin og skúrir i haustveðráttunni
þessa dagana og sömu sögu er að segja af bilasöl-
unum, þar sem verslað er með notaða bila, nema
hvað þar virðast skúrir vera algengari.
Sala á notuðum bilum virðist nú ganga tregleg-
ar en oftast áður og er það auðvitað vegna út-
sölubilanna svokölluðu frá Daihatsu- og Subaru-
umboðunum. Hafa nú á skömmum tima komið 6-
700 slikir bilar á markaðinn og þá á svipuðu verði
og á 1-2 ára gömlum notuðum bilum i milliverð-
klassa, eða frá 3,3 og upp i tæpar fjórar milljónir.
Menn kaupa frekar slikan ónotaðan útsölubil
jafnvel þótt hann hafi staðið uppundir tvö ár i
bilaporti i Evrópu en jafngamlan og jafndýran
bil, sem hefur verið jafnlengi i notkun hér heima.
Haukur I Bllaborg: „Nú staldra jafnvel japanskir bflar viö hjá okk-
ur, en þaö var mjög sjaldgæft fyrir nokkrum árum”.
Hjá bilasölu Guöfinns var Guöfinnur sjálfur viö simann, en kúnni
beiö eftir afgreiöslu.
Vitahringurinn
Það viröist vera mjög algengt
hér á landi, aö menn eigi blla
sina i 1-2 ár, en skipti þá og
kaupi sér nýja.
„Þetta eru pabbarnir unga
fólksins i Breiöholtinu, sem hafa
nánast ekkert annaö viö aurana
aö gera en setja þá i nýjan bil”,
eins og einn bflasalinn kallaöi
þennan hóp manna. Nú bregöur
hins vegar svo viö aö „pabbarn-
ir” losna mun verr viö gömlu
bflana sina en áöur vegna út-
sölubflanna, sem eru á svipuöu
veröi og geta þvi siöur keypt
nýja bilinn sinn en áöur. Þess
eru fjöldamörg dæmi, aö menn
geti fengiö nýja tiskubila út á
stundinni, sem áöur var kannski
4-5 mánaða afgreiöslufrestur á
— svona ef þeir koma inn um-
boöin og slengja fullri tösku af
fimmþúsundkalla búntum á
boröiö og segja „Ég borga ’ann
út I hönd”.
1 stuttu máli sagt: Nýir bilar
seljast treglega, — notaðir bflar
seljast treglega — þaö eina sem
hreyfist eru ný-gamlir útsölu-
bilar. Eina leiöin út úr þessum
vitahring virðist vera aö bjóöa
upp á einhvers konar „útsölu-
bila”, enda mun þaö vera eini
svarleikurinn sem hin umboöin
sjá I þessari stööu.aö sögn bila-
sala.
Viö megum þvi búast viö aö
módel ’78 bflar, sem nóg er til af
úti i Evrópu vegna oliukrepp-
unnar, veröi seldir hér sem nýir
vel fram á næsta áratug!
Bilasalar: Einn selur
poppkorn — annar fer i
strætó
Þegar viö litum viö á nokkr-
um bilasölum i bænum nú fyrir
skömmu, var þar fremur litiö
um að vera — a.m.k. ef miöaö er
viö „gullöld” þessara viöskipta
fyrir einum tveimur árum. Aö
einum bilasala komum viö, þar
sem hann var aö selja poppkorn
og annar, sem jafnframt átti
eina 15-20 bilaleigubila, var tek-
inn upp á þvi aö feröast i strætó
dags-daglega!
Ekki voru þó allir bilasalar á
þvi, að tregar gengi að selja bfla
en áöur og þannig taldi Guöfinn-
ur Halldórsson hjá Bflasölu
Guöfinns, aö nú væri jafnmikil
sala I notuöum bilum og áöur, ef
ekki meiri. En hann sagöi þó, aö
framboðiö af notuöum bflum
heföi vaxiö hlutfallslega meira
en eftirspurnin.
Ekki vildi Guöfinnur heldur
kannast viö, aö vissar bilateg-
undir seldust betur en aörar og
kvaöst hann ekki skilja þá bila-
sala, sem ekki tækju viö banda-
riskum bilum til sölu, vegna
þess hve þeir seldust illa: „Þaö
er ekki erfiöara aö selja ame-
riska bila en áður — þaö þarf
bara meiri lagni”, sagöi hann.
Guðfinnur var loks spuröur
hversu marga bfla hann heföi i
sölu og sagöist hann hafa um 200
á skrá, en um 200 væru til sýnis
hjá honum.
2-3 þúsund notaðir bílar
Það kvað við nokkuð annan
tón hjá Hauki Haukssyni i bila-
sölunni Braut:
„Það er algengt aö notaöir
bflar séu seldir með 20*30% út-
borgun, en afgangurinn er á
vixlum. Þessu var þveröfugt
farið þegar sala á notuöum bil-
um var hvaö best fyrir 2-3 ár-
um” sagði hann, en taldi þó aö
ekki væri lánaö meira en 50% i
vel seljanlegum bilum.
Haukur var spuröur, hversu
marga bila hann heföi á sölu-
skrá og sagðist hann hafa um
2500 á skrá, en 150 væru til sýnis
á sölunni. Hann taldi, aö þetta
væri likast til sá fjöldi notaöra
bfla, sem væri á markaðnum, aö
viöbættum um 1000 bflum, sem
væru seldir I gegnum auglýsing-
ar I blööum, þannig aö markaö-
ur notaöra bila væri einhvers
staöar mitt á milli 3 og 4 þúsund.
Formúlan: Litill —
japanskur — sparneyt-
inn
En hvernig bfla kaup menn
núna? Við spurðum Hauk þess-
arar spurningar.
„Fyrir nokkrum árum voru
stórir og kraftmiklir bilar I
tisku, en nú i orkukreppunni er
það liðin tiö. Nú heitir formúlan
i bilaviðskiptum: litill — jap-
anskur — sparneytinn. Og viö
þetta bæta svo margir — fram-
hjóladrifinn.”
Um þetta virðast margir selj-
endur nýrra og ónotaöra bíla
vera sammála, en þó alls ekki
allir. Má i þvi sambandi minna
á orö eins bilasala sem sagði að
salan færi alveg eftir þeim kjör-
um sem boöiö væri upp á og
klykkti svo út með aö segja:
„Það er margur bilaeigandinn
sem trúir á vissa biltegund. Og
hann kaupir þá tegund, jafnvel
þótt hann veröi aö borga mörg-
um milljónum meira fyrir hana
en aöra samsvarandi og jafn-
góöa.”. — HR
1