Vísir - 14.11.1979, Page 6

VÍSIR
Mi&vikudagur 14. nóvember 1979
höggþétt
vatnsþétt
pott-
þétt
Eftir að hafa gjörbylt
áratuga gamalli fram-
ieiðslutækni armbands-
úra hefur TIMEX nú
sannað yfirburði sína
um allan heim. Fram-
leiðslan er ótrúlega ein-
föld og hagkvæm, en ár-
angurinn er níðsterkt og
öruggtgangverk.
r 111111111 lllllililil
Matthfas Haiigrímsson knatlspyrnumaður svarar Herðl Helgasynl :
„HEF HUGSAfi MER Afi i
DRA8A SAHHLEIKAHH j
FRAM I DAGSLJÚSIB" I
Fleiri og fleiri fá sér
Timex. Nú getur þú líka
fengið þér ódýrt, en
vandað og fallegt úr.
TIMEXumboðið i
KJOLAR
Smekklegir
ódýrir
Mikið úrval
Nýjasta
tíska
•
Brautar-
holt 22, .
III. hæð,
inn-
gangur frá
Nóatúni.
Sími 21196
Églas grein I íþróttaslöu Visis,
undirritaöa af Heröi Helgasyni
liösstjóra Akranesliösins i
knattspyrnu, og varöaöi mál,
sem nefnt var i viökomandi
grein „Matthiasarmáliö”. Ég
persónulega er mjög óánægöur
meö þessa nafngift og kýs held-
ur aö kalla þetta mál ,,t
A-hneyksliö! ” Eftir aö hafa les-
iö greinina aftur á bak og
áfram, og velt vöngum yfir hin-
um ýmsu punktum sem þar
koma fram, tel égmig geta lesiö
ámilli linanna þaö sem Höröur
Helgason hefur skrifaö sjálfur
og hitt, sem skrifaö hefur veriö
af öörum i hans nafni.
t ljósi þessa langar mig til aö
leita svara viö áleitnum spurn-
ingum og beina þeim fyrst og
fremst til þess er undirritar viö-
komandi blaöagrein, þd svo ég
telji öldungis vist aö margt af
þvi sé alls ekki komiö frá honum
persónulega.
í fyrsta lagi skýrir Höröur
ekki rétt frá meö aödragandann
aö þessu leiöindamáli. Hann
segir aö á fundi liösins fyrir .
leikinn viö Viking hafi liösskip-
an veriö ákveöin aö þvi undan-
skildu, aö staöa þriöja fram-
varöar hafi ekki veriö ákveöin
aö þvi undanskildu, aö staöa
þriöja framvaröar hafi ekki
veriö ákveöin, sökum þess aö
Andrés ólafsson og ég værum á
sjúkralista og myndum þar af
leiöandi ekki leika.
„í»að fauk i mig”
Sannleikurinn er hins vegar
sá, aö eftir fundinnsagöi Hilpert
viö mig (Höröur var viöstadd-
ur) aö ef ég treysti mér til aö
spila á laugardeginum, skyldi
ég láta Hörö vita á föstudags-
kvöld, sem ég og geröi, en á
laugardeginum kom þaö mér
nokkuö spánsktfyrir sjónir, þeg-
ar Höröur tilkynnir mér, aö Hil-
pert treysti mérekki til aö spila
vegna veikindanna. Þetta til-
kynnti Höröur mér eftir mynda-
tökuna, en ekki fyrir, eins og
hann segir í grein sinni.
Ég lit svo á, og þaö er eöli
minu samkvæmt, aö þaö sem
sagt er, eigi aö standa, svo aö
þaö snöggfauk i mig og ég fór
heim.
Hins vegar er þaö rangt meö
fariö hjá Heröi, aö einhver hafi
hitt mig á leiöinni, og aö ég hafi
gefiö þá skýringu, aö ég heföi
gleymt einhverju og ætlaöi heim
til aösækja þaö. Þetta er algjör
tilbdningur og Höröur gerist
meira aö segja svo biræfinn aö
væna mig um aö segja ósatt. A
leiöinni út Ur búningsklefanum
mætti ég Hilpertog aö þvi er ég
fékkbest séö, sá hann ekkert at-
hugavert viö brottför mina.
Þetta atvik er ekkert eins-
dæmi. Þetta er aöeins brot af
þvi sem ég hef oröiö aö þola frá
hendi þjálfarans og þaö má
segja. aö ég hafi fariö aö finna
fyrir þvf frá þvi um miöjan júli
aö telja. Ég gæti nefnt mörg
dæmi, en eitt er mér mjög
minnisstætt, en þaö var leikur-
inn viö Keflvikinga hér á Akra-
nesi i bikarkeppninni. Vegna
þrýstings áhorfenda, sá þjálfar-
inn sig tilneyddan aö setja mig
inná siöustu tiu til fimmtán
mfnúturnar. Honum til sárrar
gremju var ég svo heppinn aö
skora eina mark leiksins og
fann þaö eftir leikinn.hve þjálf-
aranum sveiö þaö sárt I raun-
inniaöþurfaaö látaiminni pok-
ann, þvi móttökurnar hjá áhorf-
endum voru I hæsta máta
ánægjulegar, fyrir mig aö
minnsta kosti.
Pislarvottur?
Látum nú staöar numiö hér i
bili, þvi mig langar aö varpa
fram einni spurningu til Haröar.
Hvaö meinar hann meö oröinu
„pi'slarvottur”? Hörður segir
einnig i'grein sinni: „Matthias-
ar vegna vildu menn hér á
Akranesi ekki að mál þetta
kæmist I hámæli”. Ég spyr:
„Hvaða menn eru þetta, sem
vildu ekki aö máliö yröi dregiö
fram i dagsljósiö”? Getur Hörö-
ur Helgason svaraö þvi, hvers
vegna þessir menn, sem hann
nefnir, geröu ekkerttil aö koma
iveg fyrir aö þetta kæmi I blöö-
in? Þeir höföu jú góöa tuttugu
daga tii umráöa. Hvaö meinar
Hilpert þjálfari meö þvi, aö
hann hafi á þvi fuilan skilning,
aö erfitt hafi verið fyrir mig aö
vera á varamannabekknum?
Vill Höröur taka þaö aö sér aö
svara fyrir hönd þjálfarans?
Mér finnst einnig orka tvi-
mælis i frásögn Haröar, þegar
hann minnist á veikindi min.
Hann segir aö ég hafi veriö
veikur fyrstu vikurnar eftir
Indónesiuferöina. Þaö er nú
einusinni svo, aö allt frá þvi er
ég kom heim frá Indónesiu og
fram á daginn i dag, hafa veik-
indi háö mér aö meira eöa
minna leyti. Jafnvel i þau skipti,
sem ég treysti mér ekki á æfing-
ar sökum heilsuleysis, fór ég
ófáar ferðirnar upp á völi, utan
ákveöins æfingatima og æfði
mig einn mins liös, til þess ein-
ungis aö halda mér I formi, og
stundum tvisvar á dag. Mér
þykir það furöusæta aö Höröur
skuli láta þaö ónefnt.
Sökin ekki min
Höröur lýsir einnig þeirri
skoöun sinni, aö mér beri að
biöjast afsökunnar og segir aö
éghafireynt aö „fela brot mitt”
gagnvart félögum minum og
þjálfara, og aö brottreksturinn
hafi einungis verið ákvöröun
Hilperts. Ég vil hins vegar aö
þaö komi fram, aö ég tel sökina
ekki vera min megin og þar af
leiöandi tel ég ekki ástæöu til að
biðja einn né neinn afsökunar.
Fyrst Höröur segir að þetta hafi
eingöngu veriö ákvöröun Hil-
perts, heföi Hilpert átt aö hugsa
sig dáli'tiðum, áöur en hann gaf
þá yfirlýsingu i Dagblaðinu þ.26.
sept. sl. aö ég heföi ekki verið
rekinn, og með þeirri yfirlýs-
ingu vildi hann leiörétta þaö
sem hann haföi sagt I VIsi sama
dag, en þá sagöi hann: „Mér
finnst ekki stætt á ööru en að
Matthias yfirgefi liðiö fyrir fullt
og allt” Þetta er orörétt eftir
honum haft.
Hörður segir enn fremur i
grein sinni, aö hann minnist
þess ekki nema einu sinni, aö ég
hafi gagnrýnt stjórnun liðsins
og nefnir þar tilteicinn fund i þvi
sambandi. Þetta er alrangt.
Hvernig var það Höröur, varst
þaö ekki þú sem sagöir aö
mönnum bæri eindregiö aölátai
ljósi skoöanir sinar varöandi
þjálfarann? Samt sem áöur
minnist þú ekkert á þaö. sem fór
á milli okkar þriggja, min, þin
og þjálfarans. Þess i staö nefn-
iröu einhvern fund fyrir leikinn
á Akureyri, þvi þá voru allir
viðstaddir.
Af hverju þá?
Þú segir aö allir séu reiöubún-
ir aö „láta sem ekkert sé”. Ég
er engan veginn tilbúinn aö láta
sem ekkert sé, þvl að sú staö-
reynd aö ég var gerður brott-
rækur finnst mér svolítiö meira
en „ekkert”. Þú segir einnig aö
máliö veröi ekki leyst meö
blaöaskrifum, heldur verði aö
ræða málin. Mér virðist þú ekk-
ert á þeim buxunum aö leysa
málin meö þvi aö ræða þau, þess
i staö splæsir þú á mig fimm
dálka blaðagrein I þeim til-
gangi.
Nú eru liönir tveir mánuöir
síöan ég fékk „reisupassann” á
svo eftirminnilegan hátt og loks
lætur Höröur s vo lítiö yfir sér aö
skrifa I blöðin og i niöurlagi
greinarinnar gerir hann grein
fyrir þvi, að allir vilji sjá mig á
vellinum i gulri peysu og svört-
um buxum og aö þaö sé mínum
„nánustu” fyrir bestu. Af
hverju þá? Hvaö veröur um
mina nánustu, þegar ég skipti
um félag?
P.S.
Eftir blaöagrein Haröar erbú-
iðaðflækjasvo þettamál, að ég
álit vissara fyrir Hörö og KRA
að ihuga málin gaumgæfilega
áöur en næsta skref verður stig-
iö, þvi aö þeim er fullkomlega
Ijóst hver hinn raunverulegi
sannleikur er I málinu. Þann
sannleika hef ég hugsaö mér aö
draga fram I dagsljósiö.
Matthlas Hallgrimsson
(sign)
Þaö er ekki alltaf glaumur og gleöi I herbúöum iþróttafélaganna.