Vísir - 23.11.1979, Qupperneq 4

4
vism Föstudagur 23. nóvember 1979
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 40., 42 og 44. tbl. Lögbirtingablabs 1979 á
hiuta I Laugarnesvegi 116, þingi. eign Haraldar Bjarna-
sonar fer fram eftir kröfu Vebdeildar Landsbankans og
Gjaldheimtunnar f Reykjavik á eigninni sjálfri mánudag
26. nóvember 1979 kl. 16.00
Borgarfógetaembættib i Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var f 40., 42. og 44. tbl. Lögbirtingablabs 1979 á
hluta i Kleppsvegi 118, þingl. eign Gunnars Sigurbssonar
fer fram eftir kröfu Vebdeildar Landsbankans á eigninni
sjálfri mánudag 26. nóvember 1979 kl. 11.30
Borgarfógetaembættib i Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var f 45. 47. og 49. tbl Lögbirtingablabs 1979 á
Laugavegi 54 A, þingl. eign önnu Björgvinsdóttur o.fl. fer
fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar i Reykjavfk á eigninni
sjálfri mánudag 26. nóvember 1979 ki. 16.30.
Borgarfógetaembættiö i Reykjavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var f 45., 47. og 49. tbl. Lögbirtingablaös 1979 á
hluta i Krummahólum 4, þingl. eign Guömundar Erlends-
sonar fer fram eftir kröfu Gjaldheimtunnar I Reykjavfk, á
eigninni sjálfri mánudag 26. nóvember 1979 kl. 14.00.
Borgarfógetaembættib i Reykjavik.
Söngskglinn í Reykjavík
Hvað er
svo glaft
söngur & gaman
í Háskólabíói
í kvöld kl. 23.30»Miðasala frá kl. 4.
sinn

UMDOÐSMENN
ÓskQSt Q
SEYÐISFIKÐI
og í
GRINDAVÍK
frá 1. desember 1979
Upplýsingar á afgreiðslu
í símo 8-66-11
iLeikfÍétla
! Arafats
Hlutverk PLO (þjóöfrelsis-
hreyfingar Palestinuaraba) i
þróun atburba i Teheran hefur
verib mjög loðið. Fyrst sýndist
Arafat ætla að hafa uppi tilburði
tilþessað miðla málum.ganga i
milli og semja um að gislunum
yrði sleppt.
Það gat orðið mikilvægur
lykilleikur I tafli hans til þess að
öölast viðurkenningu heims-
álitsinsádiplómatisku hlutverki
PLO til þess að koma fram fyrir
hönd Palestinuaraba. Banda-
rikjamenn voru reiðubúnir i ör-
væntingu sinni til þessað þiggja
aðstoð PLO, sem þeir hafa hing-~
að til ekki viljað viðurkenna
að menn teldu hann rödd skyn-
seminnar, sem vildi bera klæði
á vopnin. Slikum er vel tekið af
hinum friðelskandi Vesturlönd-
um, sem fyrir löngu eru orðin
þreytt á ^eilifum vandræðum
araba og gyðinga, eða bara
araba og araba innbyrðis.
Arafat og PLO hefðu staðið
með pálmann i höndunum,
hvort sem gislunum heföi verið
sleppt eða ekki.
Þá kvað skyndilega við annan
tón. Annað hvortvar fast lagt að
PLO I Teheran að vara sig á þvi
að ganga eripda Bandaríkja-
stjórnar, eð'a áhrifamiklar
deildir innan skæruliöasamtaka
um sanngirnislegum rcScstuðn-
ingi sáttfýsinnar hefur Arafat
meðröddskynseminnarunnið æ
fleiri Vestur-Evrópumenn á sitt
band. Það hjálpar, að hann nýt-
ur stuðnings oliufurstanna og
þeir hafa áður beitt oliusvipunni
ástuðningsmenn erkióvinarins i
ísrael. Allt hefur þaö veriö vatn
á myllu PLO og Arafats.
Sá myllulækur hefur á furðu-
skömmum tima skolaö burt
blóðflekkjunum af skæruliða-
foringjanum Arafat, sem falið
hefur „svarta septem-
ber”-rýtinginn sjónum viðmæl-
enda sinna. Gleymd eru hryðju-
verk útsendara hans á iþrótta-
mönnum ólympiuleika, á sendi-
herrum, á konum, börnum og
gamalmennum i flugafgreiðsl-
um, verslunum, bióhúsum og
skólum. Gleymd eru flugránin.
Gleymt er blint ofstækið, sem
trúir á öll meðöl, morð og ill-
virki til þess að knýja aðra til
fylgis við málstaðinn.
Svo mjúklegar eru leikfléttur
Arafats.
En endatafl hans strandar á
þvi, að hann og PLO verður að
sem aðila að viðræðum um
lausn deilumála I Austurlöndum
nær vegna þess að PLO hefur
ekki viljað viðurkenna tilveru-
rétt Israelsrikis.
Um leið fékk heimurinn að
vita, að PLO hefði þegar eitt
sinn fyrr beitt sér fyrir þvi, aö
bandariskum gislum væri
sleppt, en það var i borgara-
styrjöldinni i Libanon.
Taflið sýndist ætla að þróast
eins og Arafat hafði reiknað út
fyrir. Ef PLO næði eyra
Khomeinis og talaði máli
Bandarikjamannanna, gæti
Washingtonstjórnin naumast
annað I þakklætisskyni fyrir
vinargreiöann, en viðurkennt
þennan nýja bandamann.
Það hefði komið út á eitt fyrir
Arafat, hvort milliganga hans
hefði borið einhvern árangur til
þessaðgislunum yrði sleppteða
ekki. Ot á við hefði hróöur hans
og þeirra samtaka, sem hann er
fulltrúi fyrir, aukist i þá veru,
A1 Fatah og PLO, sem Arafat
hefur ekki alltof örugga stjórn á
ákváðu, að það þjónaði ekki
hagsmunum PLO að gera
Bandarikjunum eða borgurum
þaðan minnsta greiða.
Siðarnefnda skýringin er öllu
liklegri. Vissulega hlaut Arafat
að liggja undir ámæli hópa inn-
an PLO, eins og marxisku lýð-
veldisfylkingarinnar, sem berst
fyrir frelsun Palestinu. Þar i
fylkingu mundi enginn sam-
þykkja nokkurntima, að PLO
breytti afstööu sinni á alþjóða-
vettvangi til Bandarikjanna,
aðalbandamanns gyðinga i
ísrael. Þar stendur hnifurinn i
kúnni.
Það er hálfátakanlegt aö sjá
laglega teflda skák hjá Arafat
eyðilagða með slikum afleikj-
um. 1 áróðurskapphlaupinu við
Israel til þess að vinna heims-
álitið á sitt band, hefur Arafat
skilað drjúgum áfram. Með
blfðu brosi, hlýlegum faðmlög-
viðurkenna tilverurétt ísraels-
rikis. Aö visu er ekkert talið
ómögulegt i pólitfk. Helst væri
það þó, að marxiska lýðveldis-
fylkingin fengist nokkurn tima
til þess.
Eða annar hópur innan PLO,
sem kallast Saiqa-hreyfingin,
og dregur nafn sitt af
Saiqa-Palestinuaröbum I Sýr-
landi. Þaö er vitað, að sá hópur
setti sig eindregið upp á móti
málamiðlunartilraunum Ara-
fats. Ekki er vitað til þess að
Saiqa hafi nokkurn tima tekið
aðra afstöðu en stjórn Sýrlands.
Hvernig sem menn vilja
leggja út af þvi, að PLO hætti
við milligöngu i deilunn’i um
gislana I Teheran, hlýtur það þó
að fela i sér stuðning PLO við
afstöðu Khomeini til alþjóða-
laga, stuðning við hryðjuverk og
tökurgisla. Sem kemur ekkert á
óvart. Það voru jú vinnubrögð
PLO, þar til fyrir skömmu.