Vísir - 23.11.1979, Qupperneq 8

VtSLR
Föstudagur 23. nóvember 1979
Útgefandi: Reykjaprent h/f
Framkvæmdastjóri: Davlð Guðmundsson
Ritstjórar: Olafur Ragnarsson
Hörður Einarsson
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elias Snæland Jónsson.
Fréttastjóri erlendra trétta: Guðmundur G. Pétursson.
Blaðamenn: Axel Ammendrup, Halldór Reynisson, Jónina Michaelsdóttir, Katrín
Pálsdóttir, Kjartan Stefánsson, Oli Tynes, Sigurveig Jónsdóttir, Sæmundur Guð-
vinsson.
Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson. Ljósmyndir: Gunnar V.
Andrésson, Jens Alexandersson. Útlit og hönnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson,
Magnús Olafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Auglýsingar og skrifstofur:
Siðumúla 8. Simar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611.
,Ritstjórn: Síðumúla 14, simi 86611 7 linur.
Askrift er kr. 4.000 á mánuði
innanlands. Verð i lausasölu
200. kr. eintakið.
Prentun Blaðaprent h/f
fálmsi
Ráðamenn virðast alltaf hika,
fresta og kaupa sér gálgaf rest og
taka því ekki nauðsynlegar
ákvarðanir.
Benedikt Gröndal, forsætisráð-
herra, er meðal annars þessu
marki brenndur. Hann sagði í
fyrradag, að nauðsynlegt hefði
þótt að varðveita frið á vinnu-
markaðinum, sökum þess að
framundan væru kjarasamning-
ar og af þeim sökum yrði kaup
lágtekjufólks hækkað um 2% um-
fram það, sem ella hefði orðið ].
desember.
Allir stjórnmálaf lokkarnir
hafa fram til þessa verið undir
þá sök seldir að hugsa meira um
vinsældir sínar en raunhæfa og
hatramma baráttu við verðbólg-
una, þennan meinvætt íslensks
efnahagslífs. f stað þess að ráð-
ast til atlögu við hana hafa
stjórnmálamenn látið fólk halda,
að þeir væru að berjast, en í
rauninni hafa þeir aðeins verið
að fálma í áttina til hennar.
Verðbólguókindin verður ekki
lögðað velli með slíkum baráttu-
aðferðum. Ef verðbólgutal
stjórnmálamanna á að vera
meira en orðin tóm, verða þeir að
þora að taka ákvarðanir þótt
ýmsum mislíki þær. Ef menn eru
eilíflega að hugsa um að kaupa
sér frið, ná þeir ekki árangri.
Faiieg bygglng, en
ekkl lyrlr fatlaöa
neðanmals
Borgarspitalinn er sú
bygging i Reykjavik,
sem hvað mest er dáðst
að hvað varðar fallegt
útlit og mikið rými,
jafnt utan sem innan.
Það er aðeins rúmur
áratugur siðan Borgar-
spitalinn tók til starfa,
svo ætla mætti, að
vandað væri tii verks-
ins, hvað snertir að-
Aöalinngangur Borgarspltalans.
stöðu þeirra, er þangað
leggja leið sina.
Ef viö hugsum okkur aö per-
sóna A, sem háö er hjólastól,
komi til aö heimsækja ættingja
og aki aö aöaldyrunum kemur i
ljós, aö viökomandi þarf minnst
tvo buröarmenn til aö yfirstiga
allar þær tröppur, sem viö
blasa.
Til aö leysa vanda persónu A
og annarra hans lika, væri i lófa
lagið að setja upp skilti, sem
sýndi útlinur Borgarspitalans
ofan frá séö, þar sem merktar
væru aðaldyr og dyr, þar sem
hægt er að komast inn i húsið af
jafnsléttu, merkt alþjóöamerki
fatlaöra.
Þarna væri litill tilkosnaöur
en hreyfihömluöum mikil hjálp.
Ef persóna A væri sjúkl. á
einhverri legudeild Borgar-
spi'talans, kæmist hún fljótt aö
raun um, aö hvergi er salernis-
aðstaða m.t.t. hjólastóla. Slikur
útbúnaöur er þó einfaldur i
framkvæmd. Tvær slár á löm-
um, eins og meðfylgjandi mynd
sýnir. Auövelt er aö setja slárn-
ar i lóðrétta stöðu upp við vegg-
inn, þegarþær eruekki i notkun.
Verið er að ganga frá G-álmu
Bsp. þar á meðal er áframhald
viö þá röntgendeild, sem fyrir
Viöar Guönason gagnrýnir hér
sérstaklega aöstööu hreyfilam-
aös fólks f Borgarspitalanum og
til þess að komast inni spital-
ann. „Viðkomandi þarf minnst
tvo buröarmenn til aö yfirstiga
allar þær tröppur, sem viö
blasa”, segir hann um aöalinn-
gang spitalans.
er. Enn á ný er ekki reiknað
með aö persóna A þurfi að
komast á salerni eins og annað
fólk, sem kæmi þarna til
myndatöku, en eins og allir vita,
fer oft langur timi i biö, áður en
röntgenmyndataka hefstog þar
til henni er lokið. Snyrtingin
uppfyllir ekki þau lágmarks-
skilyrði hvaö varöar flatarmál,
svo persóna háö hjólastól geti
athafnað sig.
Hægt væri að skrifa langt mál
og nefna fjöldamörg önnur til-
felli, er varða hönnun opinberra
bygginga, en ég slæ botn i þess-
ar ábendingar með þvi að skora
á þá, er framkvæmdum ráða á
þessu sviði að bæta þar um
m.t.t. hreyfihamlaðra.
Alvöru baráttu í stað
Undanfarin ár hefur veröbólgan ætt áfram og er hún þessa dagana aö setja nýtt met.
Allir stjórnmálaflokkarnir hafa þóst vera ab berjast viö hana, en i raun hafa þeir aðeins
fálmaö I átt til þessarar ókindar efnahagslifsins I staö þess aö leggja I alvöru til atlögu
viö hana.
,,Svona háar verðbætur skrúfa
upp verðbólguna, en þannig er
kerf ið og það verður að hafa sinn
gang" sagði Benedikt Gröndal,
forsætisráðherra minnihluta-
stjórnar Alþýðuflokksins í fyrra-
dag, þegar hann tilkynnti útgáfu
bráðabirgðalaga sem breyttu
markaðri stefnu Ólafslaga um
skerðingu verðbóta.
Alþýðuflokkurinn stóð að því
aðskerða laun hinna hærra laun-
uðu í sumar um 2% og jafnmikil
skerðing átti samkvæmt lögum
að koma til framkvæmda hjá
hinum lægra launuðu við vísitölu-
útreikning 1. nóvember og út-
borgun launa 1. desember. En
Benedikt og kappar hans treystu
sér ekki til að láta lögin koma til
framkvæmda, jafnvel þótt þeir
segist ætla að gera allt sem þeir
geti til að berjast við verðbólg-
una, — eftir kosningar. Væntan-
lega hafa þeir taliðsig geta keypt
einhver atkvæði með því að
hækka lágu launin um 2% um-
fram það, sem þeir höfðu ákveð-
ið í sumar.
Jón Sigurðsson, forstjóri Þjóð-
hagsstofnunar, sagði í samtali
við Visi á dögunum, að hvernig
sem á málið væri litið sýndu
tölurnar að verðbólgan væri á
mjög alvarlegri uppleið, eins og
hann orðaði það. Hann sagði, að
síðustu 12 mánuðina hefði verð-
bólgan aukist um 55% og væri þá
miðað við, að aukningin síðustu
þrjá mánuðina hefði verið 16%.
Ljóst er orðið, að verðbólgan
síðustu þrjá mánuðina hefur
aukist mun meira en sérfræð-
ingar Þjóðhagsstof nunar og
Hagstofu höfðu átt von á og hef-
ur verið reiknað út, að verðbólg-
an yrði hvorki meira né minna en
81% á ári, ef sama þróun héldi
áfram.
Einn frambjóðenda Sjálf-
stæðisflokksins, Birgir Isleifur
Gunnarsson, hefur nefnt hrika-
leg dæmi um það, hvernig verð-
breytingar yrðu í þjóðfélaginu,
ef slík óðaverðbólga yrði látin
halda áfram óbeisluð.
Eitt dæmanna var, að bíll, sem
nú kostar fimm milljónir, myndi
kosta 52 milljónir króna í lok
næsta kjörtímabils. Ef til vill
verða dæmi eins og þetta til þess
að opna augu ýmissa, sem iíta á
verðbólguna sem eins konar nátt-
úrulögmál.
En í rauninni ætti dæmið að líta
enn verr út, ef kratastjórnin, sem
nú situr, hefði afgreitt allar þær
fjölmörgu verðhækkanabeiðnir,
sem hjá henni liggja. En hún
kaus að falsa vísitöluna með því
að fresta afgreiðslu þeirra fram
yfir útreikninginn, sem miðaðist
við fyrsta nóvember, þannig að
verðbætur kæmu ekki upp á móti
þeim fyrr en 1. febrúar, löngu
eftir að þær yrðu komnar til
f ramkvæmda.