Vísir - 12.01.1980, Síða 8
vtsm
Laugardagurinn 12. janúar 1980.
á f *•+»*!
8
Ritstjbrnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Elias Snæland Jónsson.
Fréttastjóri erlendra frétta: Guðmundur G. Pétursson,
Blaðamenn: Axel Ammendrup, Halldór Reynisson, Jónina Michaelsdóttir, Katrin
Pálsdóttir, Páll Magnússon, Sigurveig Jónsdóttir, Sæmundur Guðvinsson,
Iþróttir: Gylfi Kristjánsson og Kjartan L. Pálsson.
Utgefandi: Reykjaprent h/f Ljósmyndir: Gunnar V. André'sson. Jens Alexandersscn.
Framkvæmdastjóri: DaviðGuðmundsson utlit og hónnun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson, Magnus Olafsson.
Ritstjorar: Olafur Ragnarsson -
Hörður Einarsson
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Auglysingar og skrifstofur:
Siðumúla 8. Simar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, simi 86611.
Ritstjórn: Siðumúla 14, simi 86611 7 linur.
Askrift er kr. 4.500 á mánuði
innanlands. Verð i lausasölu
230 kr. eintakið.
Prentun Blaðaprent h/f
KRATAP0T OG ÞJODSTJORNARÞREIFINGAR
A meöan þjóöin blöur óþolinmóö eftir alvörurfkisstjórn heldur Geir Hallgrimsson á-
fram óformlegum þreifingum um þjóöstjórn, en bráöabirgöastjórn krata keppist viö aö
pota pólitfskum gæöingum sinum i embætti i ráöuneytum og stofnunum rikisins.
Mikillar óþolinmæði er nú farið
að gæta meðal fólks vegna þess
þófs, sem orðið er varðandi
myndun starfhæfrar ríkisstjórn-
ar í landinu.
Nokkuð er nú liðið á annan
mánuð frá því að vetrarkosning-
arnar til Alþingis fóru fram, en
þrátt fyrir það bólar ekkert á
nýrri ríkisstjórn, sem þarf að
njóta meirihlutafylgis á Alþingi.
Alþingi er jafnframt án meiri-
hluta og því vandkvæðum bundið
að koma málum gegnum þingið,
enda nota þingmenn þann vett-
vang fremur til þess að auglýsa
sig og tala utan dagskrár um
dægurmál en til þess að vinna í
alvöru að þjóðþrifamálum.
Alþýðuflokksmennirnir, sem i
haust sprengdu vinstri stjórnina,
að sögn vegna þess, að þeir vildu
ekki sitja í ráðherrastólunum ef
þeir fengju ekki málum sínum
framgengt, náðu með því bragði
undir sig helmingi fleiri ráð-
herrastólum, en flokkurinn hafði
i vinstri stjórninni. Síðan hafa
þessir herrar setið sem fastast í
eina þrjá mánuði.
En það fór eins og marga grun-
aði, að annað hljóð er komið í
strokkinn en var á meðan krat-
arnir voru að gylla sig og stef nu-
mál sín fyrir kjósendum. Hið
svonefnda ,,nýja andlit" Alþýðu-
flokksins er orðið • hrukkótt og
geislabaugurinn, sem sumir
framámanna flokksins höfðu
sjálfir sett á höfuð sér hefur
smátt og smátt molnað niður.
Einn þeirra sem eiga lítið eftir af
sínum geislabaug er dómsmála-
ráðherrann, Vilmundur Gylfa-
son, sem nýlega bjó til embætti í
ráðuneyti sinu fyrir fallkandidat
úr flokknum. Slík embættisveit-
ing hefði þótt tilefni til hat-
rammra árása á viðkomandi
ráðherra í svo sem einni kjall-
aragrein í þá tið er núverandi
ráðherra geystist um ritvöllinn
dulbúinn sem rannsóknarblaða-
maður.
En dæmið úr dómsmálaráðu-
neytinu er aðeins eitt af mörgum
um það, hvernig kratarnir
heilögu hafa keppst við að koma
gæðingum flokksins fyrir innan
kerfisins að undanförnu í ráðu-
neytum og stofnunum rikisins. I
þeim efnum hef ur svonefnd and-
litslyfting ekki dugað til að
breyta hugsunarhættinum. Þeir
eru enn við sama heygarðshornið
og í fyrri ríkisstjórnum varðandi
pólitískar embættaveitingar og
gæðingapot.
En það er allt útlit fyrir að þeir
fái að verma ráðherrastólana
enn um sinn.
Steingrimur Hermannsson
gafst upp við myndun óska-
stjórnar sinnar með Alþýðuf lokki
og Alþýðubandalagi eftir hálfan
mánuð, og nú er Geir Hallgríms-
son búinn að vera enn lengur að
kanna, hvort hann eigi að boða til
formlegra viðræðna með mynd-
un þjóðstjórnar fyrir augum.
Yfirlýsingar formanna hinna
flokkanna þriggja, sem hann
hefur verið að ræða við benda til
að þeir séu orðnir þreyttir á að
tala saman svona óformlega um
ýmis konar pappírsgögn, sem
ekki má nefna tillögur og enginn
kannast við að hafa samið.
Allir flokksformennirnir munu
hittast í dag til enn einna „ó-
formlegra könnunarviðræðna"
og hljóta þeir þá að geta komist
að niðurstöðu um það, hvort á-
stæða sé til að byrja alvöru-
stjórnarmyndunarviðræður eða
réttséað hætta þessum þreifing-
um um þjóðstjórn.
Það er varla til of mikils
mælst, að Geir geri þetta upp við
sig, áður en þrjár vikur eru liðnar
frá því að hann tók við stjórnar-
myndunarumboðinu frá forseta
Islands.
helgarpistill
Aöalheiöur
Bjarnfreös-
dóttir
skrifar
Nú eru blessuö iólin liöin og
mörg buddan tóm i tilefni
þeirra. Mér sýndist þó minna
bera á því óhóflega kaupæöi,
sem einkennthefursiöustu daga
desember en venjulega.
Kannske er þetta óskhyggja
mín, þvi svo sannarlega hefur
mér fundist prjáliö og óhófiö
eiga illa viö um jólin.
Engin skilji orö min svo aö ég
sé á móti jólahaldi, innst inni
hlakka ég alltaf til jólanna og
nýt þess, aö gefa ástvinum min-
um jólagjafir. Nú, en fleira
gengur út i öfgar en jólagjafir.
—
Að hátiðum loknum
Ekkert yröi ég hissa þó sum
blessuö börnin væru farin aö
taka jólasveina fyrir lærisveina,
og ég er alveg viss um aö mun
fleiri þeirra þekkja nöfn á jóla-
sveinunum betur en lærisvein-
um Krists.
Jólahátiöina hélt ég að þessu
sinni hjá börnum og barnabörn-
um i sveitinni. Þaö voru indæl,
friösæl jól öll jöröin þakin hvit-
um snjó, og mikil var fegurö
himins og jarðar á jólanótt.
Égvakti fram undir morgun,
viö aö lesa bókina Undir kal-
stjörnu, bók, sem ég á eftir aö
lesa oft og allir ættu aö lesa.
Siðustu daga barnaársins fór
égaðreyna aö gera úttekt á þvi.
Þaö, sem mér var verulega
minnisstætt, var dagurinn
þegar börnin önnuöust útvarpið.
Þaö tók öllum útvarpsdögum
fram.
Aramótin voruafarróleghér i
kringum mig. Sjálfsagt eru
flugeldar og allt slikt óþarfi, en
ég myndi sakna þeirra ef þeir
hyrfu. Aramótaskaupið fannst
mér óvenju gott. Skyldu ekki
sumir leiötogar hafa roðnaö
aggalitiö, þegar blessuð börnin
fjögur komu og fluttu utanað
læröa þulu um forgang þeirra
lægst launuöu, aldraöra og
sjúkra?
Þetta var nú þaö, sem allir
stjórnmálamennirnir lofuöu i
kosningabaráttunni, og ef sú
umhyggja réöi gerðum þeirra,
væri auövelt aö mynda þjóö-
stjórn.
I einum helgarpistli minntist
ég á hverfasamtök til stuðnings
öldruöu fólki. Ekki veit ég hvort
fleiri hafa hugsað um þetta og
mig langaraö útfæra hugmynd-
ina betur.
Þrátt fyrir allt annriki er til
fólk, sem hefur fritima og vill
gjarna láta gott af sér leiöa.
Sumt af þvi hefur ekki beint
áhuga fyrir félagsstörfum, eöa
hefur ekki fundiö félag við sitt
hæfi. Ef þetta fólk næöi saman
og bæri saman bækur sinar,
uppörvaöihvertannaö, er ég viss
um að það finndi sér verkefni
við sitt hæfi. Þetta á aö vera
sjálfboðaliðastarf. Margt eldra
fólk þráir sárlega, aö einhver
skiptí sér af þvi, ekki vegna at-
vinnu eöa peninga, heldur af
góðvildog ánægju af aö kynnast
þvi. Félagssamtök gætu svo
lánaðhópunum ókeypis húsnæöi
til að hittast og oröiö þannig aö
liöi.
Okkur varöar öll um gamla
fólkiö. Samvistir viö þaö gefa
meira en marga grunar aö
óreyndu.
t öllum eldri hverfum
borgarinnar býr eldra fólk, sem
liður fyrir einangrun sina og þar
býr einnig ágætt fólk yngra aö
árum, sem á tima aflögu.
Einhverjir þurfa aö byrja i
einhverju hverfi. Þvi fyrr, þvi
betra.