Vísir - 28.02.1980, Side 14

14
vlsm
Fimmtudagur 28. febrúar 1980
VJSIR
f———
ÍISIR SX00ÍB BOBGÍRTÖH 27 I REYKJAVlK
Hrikaieg ao-
koma I leigu-
húsl Féiags-
máiastofnunar
| A .)«*« .8 B*a»<«*< n, 8 MSwm
I *J*' —mmmmmmmmmm mmmmmmmmmt ^
Lesandi viröist ekki vera ýkja hrifinn af umfjöllun Visis um málefni fólksins i Borgartúninu.
Skrlfið ekkl um svona „Þ|óðvll|amál”l
| „Lesandi” hringdi:
I„Mér finnst aö þiö á Visi eigiö
ekki aö skrifa um svona „Þjóö-
I viljamál” eins og aöbúnaöinn i
Borgartúni 27. Þetta fólk, sem
þar býr, getur sjálfu sér um
kennt hvernig komiö er fyrir þvi
og aörir borgarbúar eru ekki
skyldugir til aö halda þvi uppi.
Þaö á ekki aö nota skattpeninga
þeirra sem nenna aö vinna til aö
útvega húsnæöi fyrir fólk sem
liggur I ómennsku.
Þaö er nóg komiö af öllu þessu
félagsmálakjaftæöi og Vlsir ætti
ekki aö taka þátt i söngnum.
Þaö er best aö láta Þjóöviljann
vera einan um þetta”.
strætisvagnaskýlin sem gerö
eru úr málmi viröast vera vin-
sæl á meöal hávaöasamra.
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
Hættiö að
sparka í
biöskvlin!
Ingiriður
hringdi:
„Mig langar til aö kvarta und-
an krökkum sem hafa þaö aö
leik aö sparka i strætisvagna-
skýli þannig aö glymur i þeim.
Ég á heima rétt hjá einu biö-
skýli og þar eru krakkar oft aö
sparka i þaö. Mér finnst þetta
voöalega hvimleitt sérstaklega
þegarég er aö reyna aö einbeita
mér aö lærdómnum.
Væri ekki bara hægt aö hafa
öll biöskýli Strætisvagna
Reykjavikur steypt, en ekki úr
málmi sem glymur I?”
LandamærastríO á Smiöjuveginum!
Hermann Jóhannesson
hringdi:
„Mér ofbýöur aö sjá hvernig
skiliö hefur veriö viö Smiöju-
veginn i Kópavogi þar sem hann
tengist Breiöholtsbrautinni.
Ég ek þarna daglega og kemst
þvi ekki hjá þvi aö sjá hvernig
neösti spottinn á Smiöjuvegin-
um þar sem hann beygir til
austurs veröur aö algjöru foraöi
þegar ótiö er og mikil úrkoma.
Kópavogskaupstaöur hefur látiö
malbika Smiöjuveginn en þessi
spotti hefur þó veriö skilinn eftir
af einhverjum orsökum —■
kannski vegna landamerkja-
deilna viö Reykjavikurborg.
Þegar holurnar i veginum veröa
hvaö stærstar sér maöur þó
vinnuflokka aö störfum viö aö
setja oliumöl i þær, en þaö er
gefiö mál aö eftir smátima eru
þessar lagfæringar roknar út I
veöur og vind þar sem ekki er
sett neitt varanlegt slitlag á
þennan spotta.”
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
L
Viö hérna nokkrir félagar höf-
um fylgst meö ánægju meö
skrifum I Visi um allt slaufuves-
eniö þarna niöri viö Elliöarár og
aögang okkar aö bilasjoppunni
þar.
Nú erum viö nokkuö ánægöir
meö þessar slaufur allar, þótt
fáir viröist þekkja alla mögu-
leikana, sem þær gefa tilþess aö
komast inná megin umferöar-
göturnar.
Þá erum viö þakklátir fyrir
tenginguna viö sjoppuna af
greininni inná Elliöavoginn.
Viö spyrjum samt: Af hverju
er ekki I lagi aö viö förum aftur
inná beygjugreinina, eftir aö viö
höfum verslaö og höldum siöan
sem leiö liggur niöur Elliöavog-
inn? Viö sjáum ekki aö þaö sé
neitt verra aö taka þá beygju
heldur en hina inná beygju-
Bréfritari vili fá kant á milli akreina f gagnstæöar áttir á Veitur-
landsveginum.
greinina af Breiöholtsbrautinni
á Miklubrautina.
Viljiöi gjöra svo vel aö svara
þessu hjá Gatnamálastjóra.
Svo finnst okkur endilega aö
þurfi aö setja einhvern kant eöa
eitthvaö á milli akreinanna á
Miklubrautinni eöa Vestur-
lanesveginum þarna I brekk-
unni. Mikill og haröur akstur á
sér þama staö, engin eyja er á
milli akreinanna og hræöileg
slys geta gerst þarna I hálku og
dimmviörum. Viö spyrjum þvi
aftur? Á ekki aö setja einhvern
kant þarna á milli?
Allavega bætir þaö ekki
ástandiö þama aö leyfa okkur
ekki aö halda áfram inn á Ell-
iöavoginn, heldur senda okkur
uppá Miklubrautina.
Hlökkum til aö sjá svariö viö
þessum tveimur spurningum.
B.Ó. Artúnshöföa.
Vegarspotti þessi neöst á Smiöjuveginum viröist vera á einskis manns landi — a.m.k. vill enginn sjá um
aö þarna sfe geröur nothæfur vegur. Vfsismynd BG.
j Enn um siaufumál í Elllðavogl
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
fl
I
I
■
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
J
sandkorn
Sæmundur
Guövinsson
skrifar.
ðnnur rás
eða stereo
A siöasta ári voru nokkrar
umræöur um nauösyn þess aö
koma upp annarri rás viö
Rikisútvarpiö og/eöa næturút-
varþi. Þá virtist vera tais-
veröur áhugi meöal ráöa-
manna útvarpsins á aö hrinda
þessu I framkvæmd en siöan
hefur máliö lognast út af.
Nú þegar rætt er um aö
koma á stereoútvarpi á næst-
unni i tilefni af 50 ára afmæii
útvarpsins væri ekki úr vegi
aö viöra aftur hugmyndir um
rás 2 eöa næturútvarp. Þaö
yröi ekki siöur vel þegiö en
Aldur
— Hvernig er hægt aö
greina aldur hænsna?
Kennarinn leit spyrjandi
yfir bekkinn og Pési rétti upp
hönd:
— A tönnunum.
— Hvaö segiröu drengur.
Veistu ekki aö hænsni hafa
engar tennur?
— Jú, ég veit þaö. En fólkiö
sem boröar hænur hefur tenn-
ur, svaraöi Pési.
„Geirs er
stundum....”
Mönnum hefur oröiö tiörætt
um stjórnarmyndunina og ailt
þaö sem á gekk I sambandi viö
hana. Eins og eöiilegter sýnist
sitt hverjum.
Rögnvaldur Rögnvaldsson á
Akureyri á létt meö aö segja
skoöun sina á mönnum og
málefnum 1 bundnu máli eins
og lesendur Sandkorns rekur
eflaust minni til. Nú I vikunni
var Rögnvaldur aö velta fyrir
sér dægurmálum og hraut
honum þá eftirfarandi staka
af munni:
Geirs er stundum volgt I veri
vistarböndum undan sveiö.
Góöu heilii Gunnar sneri
göngu sinni þvert á leiö.
Hvaö segja hagmæltir
Geirsmenn viö þessu?
Hrotur
Elli var ölkær nokkuö og
þegar hann kom heim eftir
drykkju var hann vanur aö
leggjast tii svefns og hraut þá
jafnan gifurlega.
Þegar Elli kom heim I gær-
kvöld var hann óvenju mikiö
viö skál og fleygöi sér I sófann
I stofunni. Hroturnar uröu
brátt svo rosaiegar aö Eili
hrökk upp viö hávaöann og
varö hinn versti:
— Þaö er ekki nokkur leiö
aö sofa hér fyrir hávaöa. Ég
verö aö færa mig yfir I næsta
herbergi til aö fá friö.
Kiarkmlkil
ríkisstjórn
Ttímas Arnason viöskipta-
ráöherra sagöi á aöalfundi
Verslunarráösins á dögunum
aö þaö þyrfti kjark til aö
leggja á skatta.
Þaö hefur komiö fram oft og
tiöum aö Tómas ér kjarkaöur
maöur og þegar litiö er á rikis-
stjórnina i heild óttast
almenningur mjög aö skatt-
arnir veröi enn þyngdir aö
mun.