Vísir - 03.03.1980, Blaðsíða 18

22
VÍSIR
Mánudagur 3. mars 1980
\
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
■
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
Einfeldni
kvenna
gagnvart
nauðgunum
Annað veifið berast fréttir af
nauðgunum, sem ekkert hefur
upp úr sér að kæra, m.a. vegna
ónógra sannana, samanber mál
það, sem upp kom nýlega vegna
nauðgunar i erlendu skipi.
Sumir vilja halda þvi fram, að
karlmenn beri ekki skynbragð á
það, sem gerisí, þegar konu er
naugðað. Slikt er fjarstæða, þvi
að engin nauðgun á sér stað án
þátttöku karlmanns. Er vist
enginn karlmaður svo þekk-
ingarlaus nú til dags, aö hann
geri sér ekki grein fyrir þvi
hvað nauðgun er, hafi hann séð
eitthvað af sliku gerast i smáum
eða stórum stil.
Hitt er svo annað mál, að ég
get ekki skilið hvaða erindi
þessi kona hefur átt um borð i
skipið. Mér finnst það undrum
sæta, hvað sumar konur geta
verið einfaldar i þessum efnum.
Ljóst er, að þegar kona hættir
sér ein á slikan stað, tekur hún
með þvi vissa áhættu, nema að
hún sé hreinlega að ögra karl-
peningnum.
1 þessu tilfelli virðist atferli
aumingja konunnar hæpið, en
nauðgun er hræðilegur hlutur og
gæti ég trúað, að margar þeirra
ættu sér stað i stundarbrjálsemi
eða sem afleiðing af vindrykkju.
Það er vist, að kvenfólk, sem
ekki er kunnugt staðháttum
hverju sinni, á ekki að vera að
hætta sér út i svona lagaö.
Svona karlmenn eru ýmsu vanir
og reikna ekki með að tilgangur
slikra ferða kvenfólks á svona
staði geti veriö nema einn, ef
þær hafa ekki skýringar á reiö-
um höndum.
R.Þ.
Bréfritari talar um, aö oft séu
konur einfaldar þegar um
nauögunarhættu er aö ræöa og
tekur þar sem dæmi nauögunar-
mál sem upp kom I erlendu skipi
i Reykjavikurhöfn nýlega.
„Bóndi” talar um aö viö tslendingar förum illa meö hlutina okkar og aö hér séu prentaöir verölausir
peningar.
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
8
I
I
FORUM VEL MEÐ VERÐMÆTIN!
Bóndi skrifar:
Mér finnst nú eiginlega, aö við
Islendingar förum ekki vel meö,
eins og það var kallað i gamla
daga. Fólk kvartar undan verð-
bólgu og svoleiöis og kennir
okkur bændum um að hluta. Aö
visu er það rétt fljótt á litiö en þó
teljum við okkur upp til hópa
mikla erfiöismenn og vinnudag-
inn ómældan.
Það sem fólk virðist gleyma i
þessu verðbólgutali öllu er, að
eins og það litur út, þá eru þetta
bara seðlar, sem eru prentaðir
og það er alltaf prentaö meira
og meira af seðlum og þvi kem-
ur verðbólgan. Svo er heill hóp-
ur af fólki, sem situr viö og^fylg-
ist með þvl hvernig allir þessir
seðlar verka á kerfið. Þá eru
búnar til visitölur og úr þvi er nú
þetta farið aö ganga af sjálfu
sér, svona mikið til.
Viö bændur framleiðummatinn
ofan i þetta fólk. Við getum
alveg verið án allra þessara
visitalna og verðlausu seðla, en
blessað fólkið gæti ekki veriö án
okkar. Það fengi ekki neitt á
diskinn sinn og þaö er auðvelt að
sjá, hvernig fer fyrir slikum
einstaklingum.
Annars Tæt ég ekki af þvi, aö
við förum ekki vel með.
Þaö er nú t.d. þetta um okkur
bændur, við flytjum inn mikið af
fóðurvöru til okkar framleiöslu
og svo gengur þetta oröiö það
vel hjá okkur aö viö ráöum ekki
við að selja framleiðsluna.
Ýmsir hafa nú atvinnu af þvi að
flytja þetta inn, en þó finnst mér
ekki búmannslegt aö flytja inn
fóðurbæti til þess að framleiöa
vöru sem ekki er hægt að selja,
nema fyrir hluta kostnaðar.
Þarna þarf að fara betur með og
lika þarf að fara betur með okk-
ur bændur sem erum alveg að
sligast af öllu erfiðinu. Svo
skammar bara fólkið okkur
fyrir þetta allt.
vísm
Mánudagur 25. febrúar 1980,
síminner 86611
VeOurspá
dagslns
BOist er við itormi á Suð-
vesturmiðum, Faxaflóamið-
um, Breiðaf jarðarmiðum,
Austfjaröamiöum og Suð-
austurmiðum.
Suðvesturland tll Brelðafjarð-
ar: Hvass SA en sums staðar
stormur og rigning, en gengur
f hvassa SV og sfðar V Itt með
Kona kvaö prjð hala nauögaö sér um borð I „qeeste”:
KAUS6UN EKKI SÖNNUD
OG SKIPVERJUM SLEPPT
Vestur-þýskl togarlnn Geeste lét úr hfifn f Reykjavfk sfðdegls f g«r i
um sólarhrlng vegna nauðgunarákcru á hendur þremur skipverjum. 1
var þelm sleppt eftlr yflrheyrslur.
Togarinn var þá nýfarinn frá
bryggju áleiðls út,en skipinu var
Togarinn kom tll Reykjavfkur
á föstudagskvöldiö ög fóru sum-
ir skipverjar á skemmtistaði
um kvöldið. Einn þcirra hafði 28
ára gamla fslenska stúlku með
sér um borð um nóttina. Um
snúiö við. Þórir Oddsson vara-
rannsóknarlögreglustjóri fór
um borð f skipið ásamt lög-
reglumönnum og handtóku þelr
skipverja sem höfðu strokiö af
skipinu um nðttina. Annar
þeirra átti að hafa tekið þátt f
hinnl meintu nauðgun.
föt bennar veriö heil. Ekkert
sannaðist f málinu enda stóðu
fullyrðingar gegn fullyrðingum
og ekkert sém sannaðl ákcru
Sonunnar. Sklpverjum var þvt
leppt lausum.
klukkan hálf tlu kom hOn á lög; m tyo skipverja. Með þelm fór
reglustöðina igeð *iá>—>MlÉNÉNMNÉ<M -'-‘•'•Hrtri togarans og
<im Lckjar-
Sem fyrr segir neituðu skip-
verjar harðlega að hafa nauög-
að konunni. Vttni um borö, þar á
“ ' ' skipstjórinn, báru,
8
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
I
1
HURRA FYRIR SVARTHOFÐA!
R.T.Ó. skrifar:
Það fór þá aldrei svo, að mað-
ur ætti ekki eftir að taka ofan
hattinn sinn fyrir Svarthöfða
Visis og segja húrra! Þetta
svarta afturhald sýndi á sér
nýja og óvænta hlið, þegar hann
skrifaöi um nauðganir fyrir
nokkrum sögum. Er skemmst
frá aö segja, að maðurinn hefur
rétt, rétt og meira rétt fyrir sér.
Svarthöfði bendir á hversu
konur, sem orðiö hafa fyrir
þeirri óskemmtilegu reynslu aö
vera nauðgað, eiga oft erfitt
uppdráttar. I okkar guðsyfir-
gefna samfélagi er einhverra
hluta vegna litið á það, sem rétt
karlmannsins aö fá næstum
hverja þá konu, sem hann girn-
ist, hafi konan sýnt af sér ein-
hver þau merki, aö hún væri ,,til
i tuskiö” er karlmaðurinn þar
með afsakaður, þó hann nauögi,
ef konunni snýst hugur. Og eng-
in ofangreind merki þarf svo
sem til.
Eitt af þvi andstyggilegasta,
sem undirritaður hefur á langri
ævi heyrt, eru hrokafullar full-
yrðingar karlmanna — heyrast
gjarnan i vinnuskúrum, kaffi-
stofum og viöar — um að ekki sé
hægt að nauöga nema konan
vilji það sjálf. Sér er nú hver
andskotinn!
Þessi og viðllka mál hafa
lengst af legiö i þagnargildi og
þær konur, sem nauögað hefur
verið, mátt þola ómælda niður-
lægingu og skömm. Það kom þvi
mjög skemmtilega á óvart, þeg-
ar sjálfur Svarthöföi tók upp
fyrir þær hanskann og vonandi
er, að eflist nú umræðan. Þaö er
kominn timi til þess að fordóm-
um og sleggjudómum sé eytt.
Húrra fyrir Svarthöfða!
Svarthöfði fær mikið hrós hjá bréfritara fyrir umfjöllun sina um
nauðgunarmál.
Nú hafa frambjóðendur þeir,
sem keppa um forsetaembættið,
látið i sér heyra varöandi hugs-
anlegar breytingar á reglugerð-
um um forsetakjör, vegna
vandræða er af þvi kynnu aö
stafa, að enginn einn frambjóð-
andi fengi hreinan meirihluta
atkvæða.
Þaö var helst á frambjóðend-
unum aö heyra, aö þeir vildu
ekki leggja byrðar aukakosn-
inga um þá tvo atkvæöahæstu á
þjóöina.
Ég vil leyfa mér að benda á þá
staöreynd, að til er einföld og
kostnaðarlitil aðferð til aö ná
sama árangri og með aukakosn-
ingu — sem sé sú, að kjörseðill-
inn sé þannig útbúinn, að jafn-
framt þvi að kjósa einn fram-
bjóöanda, væri kjósendur látnir
velja þann, sem þeir kysu næst
á eftir, siöan númer þrjú i röö-
inni o.s.frv. Við þetta yröi siöan
miðað, ef enginn fengi hreinan
meirihluta. Þannig kæmi þjóö-
arviljinn fram varðandi vænt- ■
anlegan forseta og það jafn vel
og ef farið væri út i tvennar
kosningar. ■
Þóröur Valdimarsson
stjórnmálafræðingur
Bréfritari hefur lausn á höndum varðandi þá stöðu, er kæmi upp ef
enginn forsetaframbjóðendanna fengi hreinan meirihluta — að þeir
séu númeraðir á atkvæðaseðlinum.
Tvðfaldur atkvæðaseðíll í
stað tveggja kosnínga
■
n
K
I
I
sandkorn
Sæmundur
Guðvinsson
skrifar.
Titlar
einskis
metnir?
Tveir menn telja sig hafa
verið afar hætt komnir á
Keflavikurflugvelii á dögun-
um, þegar hermenn beindu
byssum sinum i átt til þeirra.
Fyrir nú utan hættuna voru
þeir grófiega móðgaðir meö
þessu athæfi eins og glöggt
kemur fram i viötali I Dag-
blaðinu við annan manninn:
„Þeirvita, að ég er formaö-
ur Verslunarmannafélags
Suðurnesja og jafnframt
fréttaritari Dagblaðsins.”
Þetta sýnir svo ekki verð-
ur um villst, að þessir Kanar á
Veilinum kunna enga manna-
siði. Að láta sér detta I hug að
áreita menn i slíkum
trúnaðarstööum er fyrir neöan
ailar hellur.
Ráðherra í
Daksætinu
í stjórnarmyndunarvið-
ræðunum var það strax
ákveðið af hálfu „ráðherra-
liðs” Alþýðubandalagsins og
Ólafs Ragnars Grimssonar, að
Ragnar, Svavar og Hjörleifur
yröu ráðherrar, hvaða ráöu-
neyti sem flokkurinn fengi.
Þegar kom I ljós, að Alþýðu-
bandalagið fengi fjármálin,
þotti ekki annað fært en bjóða
Geir Gunnarssyni embættið,
enda er hann eini efnahags-
sérfræðingur flokksins. Geir
afþakkaði hins vegar embætt-
iö eins og allir bjuggust viö,
enda er Geir ekki sú mann-
gerð er sækist eftir vegtyllum
heldur vinnur sin störf I hljóöi.
Hins vegar býr Geir
Gunnarsson yfir svo langtum
meiri þekkingu á efnahags- og
fjármálum en ráðherraiiðið,
að það er hann, sem situr að
baki Ragnars Arnalds fjár-
málaráðherra og tekur ailar
meiriháttar ákvarðanir, sem
ráöherra á að taka. Kunnugir
telja, að meö þessu fyrir-
komulaginu verði forðað: viö
mörgu stórslysinu i fjármála-
ráðuneytinu.
Erkibískup
talar næsl?
Þá höfum viö hlýtt á boð-
skap páfans i Morgunpóstin-
um. Þvi hefur veriö fleygt aö
næst muni bróðir Páll og fé-
lagi Sigmar fá erkibiskupinn
af Kantaraborg til að senda
okkur kveöju, en þar hefur nýr
maður tekiö við embætti.