Vísir - 21.07.1980, Page 8

Mánudagur 21. júli 1980
8.
útgefandi: Reykjaprent h.f.
Framkvamdastlóri: Davfö Guömundsson.
Mtltstlórar: Olafur Ragnarsson og Ellert B. Schram.-.
Ritst|órnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Ellas Snaland Jónsson. Fréttast|óri
erlendra frétta: Guömundur G. Pétursson. Blaöamenn: Axel Ammendrup, Frföa
Astvaldsdóttlr, Halldór Reynlsson, lllugl Jökulsson, Jónlna Mlchaelsdóttlr, Kristln
Þorstelnsdóttlr, Magdalena Schram, Péll Magnússon, Slgurjón Valdlmarsson,
Samundur Guðvlnsson, Þórunn J. Hafsteln. Blaöamaöur é Akureyrl: Glsll Slgur-
gelrsson. Iþróttir: Gylfl Krlst|énsson, K|artan L. Pélsson. L|ósmyndir: Bragl
Guðmundsson, Gunnar V. Andrésson, Jens Alexandersson. Útlit og hönnun:
Gunnar Traustl Guðb|örnsson og Magnús Olafsson.
Auglýsinga- og sölustjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Siguröur R. Pétursson.
Ritstjórn: Slðumúla 14 slml 8óóll 7 llnur. Auglýsingar og skrifstofur: Slðumúla 8
slmar 86611 og 82260. Afgreiösla: Stakkholtl 2-4 slmi 86611.
Askriftargjald er kr.SOOOá mánuöi innanlands og verö í lausasölu 250 krónur ein-
takiö. Visir er prentaöur I Blaöaprenti h.f. Slðumúla 14.
l stíl viö fiatneskluna
Deilur um þaö hvort borgarráö samþykki eöa frestl ákvöröun um styrkveitinu, sem
nemur tæpum þrem milljónum króna, gera Sinfónfunni litiö gagn.
Sérkennilega deila hefur risið
um styrkbeiðni Sinfónluhljóm-
sveitar (siands vegna væntan-
legrar utanferðar hljómsveit-
arinnar á næsta ári. Beiðni um
kr. 2/8 millj. styrk fékk ekki
afgreiðslu í borgarráði# þar sem
aðeins tveir af f imm borgarráðs-
mönnum greiddu henni atkvæði.
Ingi R. Helgason, löggiltur
júristi Alþýðubandalagsins,
fjármálaráðgjafi og allsherjar-
aðstoðarráðherra, þegar mikið
liggur við, hefur nú gerst sérleg-
ur talsmaður sinna manna l
hljómsveitarmálum. Hann skrif-
aði heilsíðugrein í Mogga til að
taka Davíð Oddsson í karphúsið
fyrir menningarf jandsamlega
afstöðu, en Davíð var einn af
hjásetumönnunum.
Davíð hefur svarað fyrir sig
fullum hálsi.
Slíkar ritdeilur eru mönnum
yfirleitt skemmtiefni, enda há-
þróuðog aldagömul listá íslandi.
Vonandi sjá þó allir, að hér er
verið að deila um upphæð sem
litlu breytir, utanferð, sem ekki
verður lagt í fyrr en næsta vor,
og mál, sem alls ekki hefur enn
verið afgreitt.
Líklegast er að Ingi R. Helga-
son sé að blása þetta mál upp af
pólitískri ertni, og er það sak-
laust og raunar I stfl við
flatneskjuna í stjórnmálaum-
ræðunni. Það er á hinn bóginn
verra að bendla naf n Sinfóníunn-
ar við þá flatneskju.
Hitt er einnig mögulegt, miðað
við húmorleysi kerfiskarlanna í
Alþýðubandalaginu, að júristinn
vilji láta taka sig alvarlega sem
menningarvita, og sé rekinn út í
þessa þrætu af heilagri vand-
lætingu yfir þeirri móðgun, sem
borgarráð sýni honum og
Sinfóníunni. Vonandi taka hljóm
sveitarmenn sig ekki svo hátíð-
lega, enda því ekki trúað að
óreyndu að þeim líki málflutn-
ingurinn sem hafður er uppi fyrir
þeirra hönd.
Sinfóníuhljómsveit Islands
hefur hlutverki að gegna, menn-
ingarlegt framlag hennar er til
sóma, og allir þeir, sem sjá út
yfir tærnar á sjálfum sér
viðurkenna fúslega, að íslensk
sinfóníuhljómsveit er hluti af
menningarlegu og andlegu sjálf
stæði. Það á að hlúa að starfi
hennar. Um það er ekki deilt.
Hitt verður jafnframt að vera
fullkomlega Ijóst, að enginn,
hvorki listamenn né aðrir, geta
gert einhliða og skilyrðislausa
kröfu til fjárframlaga úr
almannasjóðum án þess að ábyrg
afstaða sé tekin til þeirra. Ríkis-
sjóður, útvarpið og Reykjavíkur-
borg hafa staðið undir kostnaði
af rekstri hljómsveitarinnar. Þar
hefur Reykjavík ekki látið sinn
hluteftir liggja. Þegar kemur að
sérstökum verkefnum, svo sem
utanferðum hljómsveitarinnar,
þá þarf enginn að vera hissa á
því, þótt einhver vilji hugsa sig
tvisvar um. Umhugsunin er ekki
andstaða.
En meðal annarra orða: hefur
menningarvinsamlegum
formanni hljómsveitarinnar ekki
dottið í hug, að afla mætti þessa
fjár, tæpra þriggja millj. króna,
með öðrum hætti en sækja það í
opinbera sjóði? Á hverju ári
halda stórir hópar æskufólks,
listamanna námsmanna og
annarra utan og heyja til far-
areyris að eigin frumkvæði.
(þróttamenn keppa erlendis í
nafni þjóðarinnar. Þeir fá ekki
styrki frá hinu opinbera. Biðja
ekki einu sinni um það.
Sinfónían hefur alla möguleika
til að gera það sama. Hljóm-
sveitarmenn, hæfir listamenn og
stoltir, eiga ekki að láta draga sig
inn I lágkúrulega þrætu og gera
sig að athlægi vegna þriggja
milljón króna til utanlandsreisu.
Það er fyrir neðan virðingu
hljómsveitarinnar og þeirra
sjálfra.
Bjðrn Borg veidur hjartaáföiium
1 dagblaöinu Arbetet kemur
fram aö aö Björn Borg, Ingimar
Steinmark og HM i fshokkey geta
orsakaö dauösföll. Þetta staö-
festa læknar viös vegar um Svi-
þjóö.
Þegar Björn Borg baröist fyrir
sinum 5. Wimbeldon- titli jukust
dauösföll i Sviþjóö. Tennis-
keppnin var i beinni útsendingu
og margir fengu hjartaófall fyrir
framan sjónvarpstækin. Hin
gifurlega spenna i keppninni varö
of mikil. Hversu mörg dauösföllin
uröu þá tima sem Björn Borg lék
sinn meistaratennis er erfitt aö
segja. Liklegt er þó aö sjónvarps-
útsendingin hafi orsakaö i
kringum 50 viöbótar dauösföll.
Hættan á þvi aö ofgera hjartanu
er mikil þegar horft er á
spennandi Iþróttakeppni I sjón-
varpi. A sjúkrahúsum hefur þetta
oröiö vandamál og læknar veröa
aö flytja viökvæma sjúklinga frá
sjónvartstækjunum. Hættan á
hjartaslagi er of mikil. Eftir þvi
sem læknar segja þá kostar þetta
oft mikiö japl, jaml og fuöur þvi
Iþróttir eru vinsælt sjónvarpsefni

Sigurvegari f fimmta skipti. Björn Borg feliur á kné og hrópar af fögnuöl, eftir aö hafa sigraö I úrsUta
orustunni gegn bandariska tennisleikaranum John McEnroe á Wibledonleikjunum, 5. júli. Ahorf-
endurnir fagna ákaft f baksýn.
og sjúklingarnir ófúsir aö láta
flytja sig eöa hlýöa sjónvarps-
banni. En læknar vilja ekki
ábyrgjast hjörtu sjúklinganna
gagnvart álaginu sem leikir
Björns Borg hafa i för meö sér.
Haft er eftir sjúkrahúslæknum
viösvegar um landiö aö augljós
aukning hafi oröiö á þvi aö
sjúklingar fengu fyrir hjartaö
undir álaginu frá leik Björns Borg
og John McEnroe. Auk þess hafi
útköll aukist þessa spennandi
tennistima meira en venjulegt er
og ástæöan oftast erfiöleikar meö
hjartaö.
Hjartasérfræöingur einn I
Malmö, Alf Torpe, segir þaö sina
reynslu aö fólk fái gjarnan fyrir
hjartaö af aö horfa á Iþrótta-
keppnir i sjónvarpi og dauösföll
aukist af þeim sökum. Sálræna
álagiö og spennan frá Iþrótta-
keppnum I sjónvarpi sé mun
hættulegri hjartveikum en likam-
leg ofreynsla. Fólk veröi æst,
blóöþrýstingurinn hækki og
púlsinn veröi hraöari. — Alagiö á
hjartaö aukist. — En maöurinn
veröi einskis var fyrr en hjartaö
sjálft segi frá en þó getur þaö
veriö um seinan og endaö i
hjartaáfalli og dauöa.
Alf Torpe þessi segir, aö hættan
ó hjartaáfalli meöal Svia aukist
án efa þegar Björn Borg og Ingi-
mar Stenmark séu sýndir I
keppni. Ráöleggur hann fólki sem
veit þaö hefur veikt hjarta aö
horfa ekki á slika sjónvarpsþætti.
Spennan veröi of mikil og slikt
geti oröiö þaö siöasta sem menn
geri I þessu llfi.
Malmö 12/7. S.J.