Vísir - 21.07.1980, Qupperneq 31

Útvarp kl. 19.25:
S1 FEFA N J ÚN
HAI :STE in r Ö
NÝJ IRF UST RÁI UFF mi IE1 iKl fT- m
Stefán Jón Hafstein frétta-
maður hjá vltvarpinu dvelur nú i
Moskvu og fylgist með Ólympiu-
leikunum. Mun hann senda dag-
lega nýjustu fréttir frá leikunum
og veröur þeim útvarpað kl. 19.25.
á hverjum degi út leikana. Þessir
fréttaþættir verða tiu minútna
langir i hvert sinn.
Vist er að margir munu hlusta á
þessa þætti með athygli. Ekki
sist munu menn fylgjast með úr-
slitum I þeim greinum sem ís-
lensku keppendurnir taka þátt I.
— AB.
utvarp kt. 23.00
Utvarp frá
Listahátíö
Dr. Gunnlaugur
Þóröarson:
um daginn
og veginn
Þátturinn „Um daginn og veg-
inn” hefur lengi veriö á dagskrá
útvarpsins. Margir eru þeir
orðnir mennirnir, sem hafa i
þætti þessum látið i ljós skoöanir
sinará þeim málum, sem eru efst
ábaugiá hverjum tima. Þeir eru
einnig margir hlustendurnir, sem
eru ánægðir með þennan þátt og
vilja allra sist af honum missa.
í kvöld mun dr. Gunnlaugur
Þórðarson hæstaréttarlögmaður
tala um daginn og veginn. Vafa-
laustberþarmargtá góma, sem
almenningi leikur forvitni á að
heyra.
Dr. Gunnlaugur Þórðarsson.
Seinni hluta tónleika spánska
pianóleikarans Aliciu de Larr-
ocha verður útvarpað kl. 23.00 I
kvöld.
Verkin sem flutt veröa eru Cha-
conne eftir Bach-Busoni, Fanta-
sla Bétrica, eftir spánska tón-
skáldið Manuel De Falla og Gas-
parde de la nuit eftir Moris Ravel.
Alicia de Larrocha var undra-
barn á sinum tima. Sem ung-
lingur var hún aðstoöarkennari
við Grandos tónlistarskóla og
eftir dauöa Frank Marshall, árið
1959, tók hún við stjórn skólans.
Vinsældir hennar hafa vaxið
jafnt og þétt æ síöan og gagnrýn-
endur keppst um að hlaða á hana
lofi. Hún þykir hafa frábæra
tækni, öryggi, tlguleik og kraft.
Alicia hefur fengiö viðurkenn-
ingar fyrir leik sinn, m.a.
Grammy-verðlaunin 1974 og ’75,
og einnig hefur hún fengiö Edi-
son-verðlaunin tvisvar.
— ÁB.
útvarp
Mánudagur
21. júli
12.00 Dagskráin. Tónleikar
12.20 Fréttir. 12.45
14.30 Miödegissagan.
15.00 Popp.
15.50 Tilkynningar.
16.00 Fréttir. Tónleikar. 16.15
Veðurfregnir.
16.20 Slðdegistónieikar. Sin-
fónluhljómsveit tslands
leikur „Jo”, hljómsveitar-
verk eftir Leif Þórarinsson,
Alun Francis stj. / Gaching-
er-kórinn syngur Slgenaljóö
op. 103 og tvö lög úr Söng-
kvartett op. 112 eftir
Johannes Brahms, Helmuth
Rilling stj. / Isaac Stem,
Pinchas Zukerman og
Enska kammersveitin leika
Konsertsinfóniu fyrir fiðlu,
vlólu og hljómsveit eftir
Karl Stamitz, Daniel
Barenboim stj.
17.20 Sagan „Barnaeyjan”
eftir J.P. Jersild Guörún
Bachmann þýddi. Leifur
Hauksson les ís'
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.25 Frá Ólympfuieikunum.
Stefán Jón Hafstein talar
frá Moskvu.
19.40 Mæit mál. Bjarni Ein-
arsson flytur þáttinn.
19.45 Um daginn og veginn.
Dr. Gunnlaugur Þóröarson
talar.
20.05 Piikk, — þáttur fyrir
ungt fólk. Stjórnendur:
Sigrún Valbergsdóttir og
Karl Agúst Úlfsson.
20.40 Lög unga fólksins. Hild-
ur Eirlksdóttir kynnir.
21.45 Útvarpssagan: „Fugla-
fit” eftir Kurt Vonnegut.
Hlynur Arnason þýddi.
Anna Guðmundsdóttir les
(18).
22.35 Fyrir austan fjáll.
Umsjónarmaður: Gunnar
Kristjánss .. kennari á
Selfossi
23.00 Frá listahátfð I Reykja-
vfk 1980. Planótónleikar
Aliciu de Larrocha i Há-
skólabiói 3. júnl s.l.: siöari
hluti. Kynnir: Baldur
Pálmason.
23.45 Fréttir. Dagskrárlok.

„FEIKILEGT SHOW” í VESTUR-BERLÍN
Undanfarið heliur ekki linnt
frásögnum gufuradlósins af ein-
hverri Islensk-færeyskri menn-
ingarviku I Vestur-Berlin. Má
skilja að þarna hafi gerst heii
ósköp og um það bil sex eða sjö
höfundar og skáld íslensk hafi
veriö uppgötvuð og muni koma
út á þýsku alveg næstu daga.
Þessi menningarvika mun aö
einhverju runnin undan rifjum
Siguröar A. Magnússonar, sem
viröist hafa komiö sér vel fyrir I
menningarlffi Vestur-Berlinar.
Hann stendur þá ekki I
kommúnistaupphlaupum hér á
íslandi á meðan. Valið á þeim
höfundum, sem fóru héöan á
þessa viku ber þess glögg
merki, að þar hefur Siguröur
verið að verki. Þetta munu
hafa verið einir fjórir kommún-
istar, einn einkavinur og einn
ómissandi „menningarmaður”.
Sérkennilegt er, að þessi
menningarvika skuli haldin i
Vestur-Berlin, þegar ljóst er að
hún er að stærstum hluta haldin
til lofs og dýrðar vinstri bræðr-
um Siguröar A. Magnússonar.
Manni skilst að þar i borg hafi
kommúnistar hlaðið upp stein-
vegg miklum til aö hindra of
mikinn samgang milli borgar-
hluta. En svo virðist að það sem
ekki kemur að austan sé hægt að
flytja frá islandi, eða hvaöa
landi sem er, undir yfirskyni
menningarvikna. Til viðbótar
segir gufuradlóið, alveg að leka
niður af aödáun, aö mennta-
málaráðuneytið I vesturborg-
inni hafi borgað reikninginn. Nú
eru þeir Vestur-Þjóðverjar al-
veg frjálsir aö þvi hvaö þeir
gera við peningana sina, og sist
skal lasta þaö, vilji þeir styrkja
einhverja Islenska listamenn til
utanfarar. En það hlýtur að
skorta nokkuð um skiining hér
heima hvaö þeir eru yfirleitt að
skera sig frá austantjaldslönd-
um I pólitik, fyrst þeir fundu
ekkert annað til að kynna frá is-
landi.
Þeir bera þvi viö aö nasista-
sjokkið hafi lokaö fyrir eðlileg
menningarsamskipti þjóðanna
frá striöslokum, vegna þess að
nasistar gerðu sér dátt við Is-
lenska menningararfleifð út frá
arlskum hindurvitnum. Nú eigi
sem sagt að fara aö taka upp
menningarsamstarfið að nýju
undir stjórn Siguröar A.
Magnússonar. Með því móti er
fariö út I hinar öfgamar, svo
'vandséð er hverju Islensk
menning er nær. Það þarf svo
engan að undra, þótt fréttastofa
gufuradíósins hafi ekki annað
merkilegra að flytja en fréttir af
gistingu nokkurra vinstri
manna og félaga þeirra i Vest-
ur-BerlIn I miðju sjónvarpsfrii.
Fyrir slðari heimsstyrjöld
létu Þjóðverjar sig mjög varða
bókmenntir frá Norðurlöndum,
löngu áður en nasistar komu til
vaida. Þeir skildu mætavel nor-
ræna sagnahefö, ekki siður en
margar þær þjóðir sem nú telj-
ast til austantjaldslanda svo og
Rússar. Lesendahópurinn i
þessum löndum gerði margan
ágætan norrænan höfund rikan
áður en hann varö yfirtak vin-
sæll i heimalandi sinu. Þetta
kom engri arisku eða slavnesku
við, heldur byggðist á likum við-
horfum tii skáldskapar. Þetta
voru lesþjóöir. Ein lítil vinstri-
menningarvika I Vestur-Berlln
breytir svo sem engu um þetta.
Hún er svona einskonar grinmál
til að hafa uppi, þegar talið
berst aö frækilegum Þjóöverj-
um I heimsbaráttu við
kommúnisma. Og þótt yfirlýs-
ingar einstakra þátttakenda
vikunnar I gufuradióinu bendi
til að þarna hafi orðið hreinir
ástafundir, sér enginn eftir þvi
þótt þýskt menntamálaráöu-
neyti borgi gamanið. Lesþjóð-
irnar halda áfram að virða bæk-
ur eftir þvl hvað þær hafa að
flytja. Þær eru enn ekki orðnar
„show” I þessum löndum handa
hinu fylkta liði til að jarma um
með hástemmdum lýsingarorö-
um, þar sem enginn kemst neð-
ar i lýsingunni en i oröið „feyki-
legur”. Það er aöeins hér heima
sem þýðir að auglýsa eins og
Helgafell. Svarthöfði.