Morgunblaðið - 21.08.2002, Qupperneq 35

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 21. ÁGÚST 2002 35
✝ Jóna VigdísHaraldsdóttir
fæddist á Ísafirði
10. mars 1951. Hún
lést á heimili sínu í
Reykjavík hinn 1.
ágúst síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Haraldur
Valdimarsson, f.
26.6. 1916, d. 15.11.
1963, og Brynhildur
Ingibjörg Jónasdótt-
ir, f. 8.5. 1920, d.
27.5. 1993. Systkini
Jónu eru Árni, f.
29.6. 1944; Þórunn,
f. 8.3. 1946; og Elsa, f. 27.3. 1948.
Dætur Jónu eru Brynhidur
Ingibjörg Hauks-
dóttir, f. 2.7. 1973,
maki Guðmundur
Ingvar Sveinsson, f.
8.7. 1972, sonur
Sveinn Þráinn Guð-
mundsson, f. 10.12.
1997; Selma Björk
Hauksdóttir, f. 26.2.
1981, maki Jóhann-
es Högnason, f.
13.5. 1968; og Val-
dís Hrund Hauks-
dóttir, f. 30.7. 1982,
maki Kristinn Óm-
arsson, f. 20.9.
1977.
Útför Jónu Vigdísar fór fram í
kyrrþey.
Elsku mamma mín, mín hinsta
kveðja til þín:
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tveggja tárin stríð.
(V. Briem)
Þín dóttir
Brynhildur (Binna).
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera besta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
en dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
En skinið logaskæra
sem skamma stund oss gladdi
sem kveikti ást og yndi
með öllum sem það kvaddi.
Þótt burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórleifsson)
„Þó ég sé látinn, harmið mig ekki
með tárum. Hugsið ekki um dauðann
með harmi og ótta. Ég er svo nærri
að hvert eitt ykkar tár snertir mig og
kvelur, en þegar þið hlæið og syngið
með glöðum hug, lyftist sál mín upp í
mót til ljóssins. Verið glöð og þakklát
fyrir allt sem lífið gefur og ég tek
þátt í gleði ykkar.“ (Höf ók.)
Elsku Binna, Selma, Valdís, Þór-
unn, Elsa og fjölskyldur, við vottum
ykkar dýpstu samúð okkar.
Ykkar
Katrín (Katý) og Elísabet.
JÓNA VIGDÍS
HARALDSDÓTTIR
Elsku Maggi, við kveðjum þig í dag
með söknuði og góðum minningum í
hjarta.
Það var alltaf með gleði og tilhlökk-
un að við systurnar fórum til ömmu
og Magga í Gnoðarvoginn. Þar dekr-
aði Maggi við okkur barnabörnin
hennar ömmu. Mér er það minnis-
stætt þegar ég fékk að gista hjá þeim
ömmu og Magga, þá var Maggi vanur
að hlaupa með mig upp alla stigana í
blokkinni frá fyrstu hæð og upp á
fjórðu og voru ferðirnar orðnar ansi
margar enda var suðað „Maggi,
berðu mig upp á loft“ æði oft. Þetta
var rifjað upp með mikillri kátínu og
MAGNÚS
ÞORLEIFSSON
✝ Magnús Þorleifs-son fæddist í
Arnardal í Norður-
Ísafjarðarsýslu 14.
september 1931.
Hann lést á Hrafn-
istu 5. ágúst síðast-
liðinn. Magnús
kvæntist 1971 Krist-
ínu Hansdóttur, f. 1.
september 1922.
Magnús og Kristín
bjuggu í Gnoðarvogi
26 í Reykjavík til árs-
ins 1999 þegar þau
fluttu á Hrafnistu.
Útför Magnúsar verður gerð
frá Fossvogskapellu í dag og hefst
athöfnin klukkan 15.
hlýju seinni ár þegar ég
var löngu orðin of stór
til að láta bera mig upp
á fjórðu hæð, en Maggi
hafði jafn gaman af
þessu og ég.
Maggi var alltaf þol-
inmóður og góður við öll
börn og laumaði að okk-
ur krökkunum sælgæti
og stakk smápeningum
í vasana hjá okkur. Í
veislum og mannfögn-
uðum var Maggi yfir-
leitt að skemmta og
leika við okkur krakk-
ana. Þegar við systurnar áttum svo
sjálfar börn ljómaði Maggi þegar við
komum með þau í heimsókn og dekr-
aði þau í bak og fyrir eins og hann
gerði við okkur.
Að leiðarlokum vil ég þakka fyrir
öll góðu árin og alla umhyggju og
kærleik, sem hann sýndi okkur.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Þórdís Ómarsdóttir.
Við systkinin viljum minnast hans
Magga með örfáum hlýjum orðum.
Maggi var maðurinn hennar ömmu í
Gnoðó og fylgdist með uppvexti okk-
ar allra frá fæðingu. Hann var ein-
staklega barngóður og hlýr og sýndi
okkur alltaf sannan og einlægan
áhuga og sóttum við mikið í hans fé-
lagsskap, enda hafði Maggi alltaf
tíma fyrir okkur og var óþreytandi
við að leika við okkur. Hann leyfði
okkur ýmislegt sem aðrir fullorðnir
voru ekki jafn spenntir fyrir og meðal
annars fengum við að greiða Magga,
blása á honum hárið og setja í hann
rúllur, hann fór með okkur niður í
Glæsibæ og leyfði okkur að fara á
Plútó, keypti handa okkur bland í
poka í sjoppunni í Hagkaupum og var
til í að fara í „Fagur er fiskur í sjón-
um“ endalaust. Seinna meir þegar
okkar eigin börn fæddust, sýndi hann
þeim jafn mikinn áhuga og okkur
þegar við vorum lítil og nú ekki fyrir
löngu spurði einn lítill fimm ára
drengur eftir honum Magga, enda
fannst honum ansi langt liðið síðan
þeir félagarnir hittust síðast. Maggi
var ekki bara maðurinn hennar
ömmu í okkar augum, hann var
Maggi okkar, hluti af tilverunni og
kær fjölskyldumeðlimur. Það er því
með hryggð í hjarta sem við fylgjum
honum til grafar, en minningin um
góðan vin og ástkæran fjölskyldu-
meðlim kemur ávallt til með að lifa
með okkur.
Elsku amma, við vottum þér samúð
okkar við fráfall Magga og vonum að
þú finnir huggun í því að dauðinn var
Magnúsi líkn frá þessu erfiða loka-
skeiði í lífi hans og að Maggi dvelst nú
á betri stað og bíður endurfundanna
við ástvini sína.
Kristinn, Steinunn og
Franklín Gretarsbörn.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Senda má greinar til blaðsins
í bréfsíma 569 1115, eða á netfang þess (minning@mbl.is). Nauðsynlegt er, að símanúmer höf-
undar/sendanda fylgi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. Það eru vinsamleg tilmæli
að lengd greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða
2.200slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
Það var árið 1959 að
við hjónaleysin hugð-
umst byggja okkur
framtíðarhreiður og
frumburðurinn á leið-
inni. Þá kom sú spurn-
ing hvar væri hægt að fá lóð. Þá kom
Kiddi okkar að máli við Einar og
sagði: „Það er lóð í túninu á Sólbergi
við gömlu fjárhúshlöðuna.“ Það var
gripið fegins hendi og hafist var
handa við að byggja og inn í húsið
okkar fluttum við í sept. 1961, sem
sagt við hliðina á Kidda, Mundu og
börnum þeirra. Það hefur verið far-
sælt nábýli, betri nágranna er vart
hægt að hugsa sér.
Lárus Kristinn var alla tíð mjög
virkur í sínu samfélagi en það var
undirstaða þess að kauptúnin eins og
þau voru og hétu gætu verið sjálf-
stæð. Kiddi var launþegi og atvinnu-
rekandi, hvort tveggja í senn, ef það
er hægt. Hann vann hjá Kaupfélagi
Stykkishólms um árabil sem klæð-
skeri og síðan rak hann sína sauma-
stofu og hafði starfsmenn í vinnu til
sauma, en hann var að sníða karl-
mannafatnað úr gaberdín“ eða „pipar
og salt“ efnum eins og hann minntist
oft á. Lengi var Kiddi húsvörður við
Barna- og unglingaskólann og naut
hann sín vel í því starfi. Þá var hann
sjómaður nokkur sumur, því Kiddi
var aldrei aðgerðalaus. Hann var fé-
lagi í Rotarý, Stúkunni, Verkalýðs-
LÁRUS KRISTINN
JÓNSSON
✝ Lárus KristinnJónsson fæddist í
Stykkishólmi 15.
apríl 1913. Hann lést
á Sjúkrahúsi Akra-
ness föstudaginn 2.
ágúst síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Stykkishólms-
kirkju 13. ágúst.
félaginu og Sjálfsbjörgu
en fyrir þann félagsskap
vann hann um áratuga
skeið.
Sú kynslóð sem til-
heyrir Kidda og hans
aldurshópi er að hverfa
og eftirsjá er að hverj-
um. Gaman er að minn-
ast Kidda úti á stétt á
Sólbergi eftir kvöld-
fréttir í útvarpi eða
sjónvarpi með tóbaks-
pontuna og gefa við-
mælanda í nefið og finna
að fréttum eða þeim
sem þar voru nefndir.
Við sem þekkjum Hólminn vitum að
Höfða-fréttir voru á annan veg en
aðrar fréttir og Kiddi hélt þessum
saklausa sið og mættu fleiri taka eftir
til að létta lífsins lund eins og hann
gerði ávallt.
Það er margs að minnast eftir rúm-
lega fjörutíu ára samveru, það tekur
tíma að átta sig á því að enginn er á
Sólbergi sem heilsar glaðlega þegar
gengið er hjá.
Kiddi minn, við munum sakna þín
þegar kartöflurnar verða teknar upp í
haust, það var einn af föstu punkt-
unum í tilverunni hjá okkur í Sól-
bergsbrekkunni að bera saman upp-
skeruna og fagna góðum árangri. Það
fylgdust allir bæjarbúar með því hve-
nær þú settir niður á vorin, þá var
okkur hinum óhætt.
Elsku Kiddi. Við kveðjum þið með
þakklæti fyrir ástúð og umhyggju
sem þú sýndir börnum og barnabörn-
um okkar alla tíð. Ástarkveðja frá
þeim.
Við biðjum góðan Guð að gæta
Mundu þinnar og alls hópsins ykkar
um alla framtíð.
Þínir vinir
Pálína og Einar Karlsson.
4
$  

 $ %


 &%& 

 
3<0%0
C 
0
D"."!&(' 
 &).
/  !.&'!&'
  &&$   !. '
*'   '  
. &&$
'&!
.  &&$ " . &'
%  &.  &&$
 ; &'
 #0.   ' '; !& &$

()*.  &&$
'& 2.   ' 1.5&&$
$!/.  &&$ 0 .! &'

     '  &$ &&$
     )$     ).
5


 
 1053.



)3
   

 6  7&
5   2
 

   "
  &&$
6 &'.
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Elsku afi. Það er svo
sárt að þurfa að kveðja
þig svona fljótt. Það
eru svo margar minn-
ingar sem koma upp í
hugann, eins og t.d. öll jólaboðin og
þegar þið amma komuð alltaf til okk-
ar á aðfangadag þegar við vorum bú-
in að opna pakkana. Ég vildi að ég
hefði getað heimsótt þig einu sinni
BJÖRN JÓNATAN
BJÖRNSSON
✝ Björn JónatanBjörnsson fædd-
ist á Múla í Sanda-
sókn í Dýrafirði 26.1.
1925. Hann lést á
Landspítalanum í
Fossvogi 23. júlí síð-
astliðinn og var útför
hans gerð frá Pat-
reksfjarðarkirkju
31. júlí.
enn á Brunnana, það
var svo gaman að koma
þangað til þín. Ég man
það alltaf þegar ég var
lítil og kom alltaf til
ykkar ömmu á Brunn-
ana. Þá varst þú stund-
um sofandi í sófanum í
stofunni og amma
venjulega að sauma eða
prjóna. Það var alltaf
svo mikið að gera hjá
ykkur, annaðhvort að
hjálpa ömmu í garðin-
um eða að fara með þér
að setja bátinn á flot
eftir að búið var að
mála hann. Ég man sérstaklega eftir
því þegar við Bjössi frændi fengum
að fara með ykkur Edda að setja
Smárann á flot og þið voruð að leyfa
okkur að prufa að stýra bátnum og
Bjössi festi bátinn í botni og þið Eddi
þurftuð að slá af niðri í vél. Við
Bjössi getum hlegið að þessu núna
en við gerðum það ekki þá af því að
Bjössi varð svo hræddur.
Það er svolítið erfitt og sárt að
hugsa til þess að ég eigi ekki eftir að
sjá þig aftur en ég get huggað mig
við það að ég á óteljandi margar fal-
legar minningar um þig og ég veit
líka að núna líður þér vel hjá ömmu
og Ingu.
Elsku afi, lengst inni í litla hjart-
anu mínu eigið þið stórt pláss.
Lát akker falla, ég er í höfn,
ég er með frelsara mínum.
Far vel, þú æðandi dimma dröfn,
vor drottinn bregst eigi sínum.
Á meðan akker í æginn falla
ég alla vinina heyri kalla,
sem fyrri urðu hingað heim.
(Valdimar V. Snævarr)
Steinunn Björg Gunnarsdóttir.
ÆSKILEGT er að minningar-
greinum fylgi á sérblaði upplýs-
ingar um hvar og hvenær sá,
sem fjallað er um, er fæddur,
hvar og hvenær dáinn, um for-
eldra hans, systkini, maka og
börn, skólagöngu og störf og
loks hvaðan útför hans fer fram.
Ætlast er til að þessar upplýs-
ingar komi aðeins fram í formál-
anum, sem er feitletraður, en
ekki í greinunum sjálfum.
Formáli
minningar-
greina