Morgunblaðið - 05.01.2003, Blaðsíða 14

Rob Schneider og þrá
hans eftir öðrum líkama
Gamanmyndin
The Hot Chick
frumsýnd hér-
lendis fyrir
helgina.
Reuters
Daniel Radcliffe í hlutverki hins geysi-
vinsæla Harry Potter.
G
ÓÐU fréttirnar eru marg-
ar. Regnboginn, eina mið-
borgarbíóið (ef hægt er að
tala um miðborg) sem lifað
hefur af gjörningaveður af
öllum áttum, fékk andlitslyftingu
sem Michael Jackson væri stoltur af.
Út var rutt stólum sem orðnir voru
þeir verstu í bíósölum borgarinnar og
endurnýjaðir með þeim bestu sem
gerast í almennum sölum. Anddyrið
lagað og endurbætt, þannig á að
bregðast við kröfum tímans.
Hliðstæðum breytingum er að
ljúka á minni sölum Laugarásbíós
þar sem betrumbætur voru gerðar í
hólf og gólf. Hallandi sæti, aukið
pláss milli sætaraða, o.s.frv.
SAMbíóin tóku við rekstri Há-
skólabíós í kjölfar lokunar Bíóborg-
arinnar/Austurbæjarbíós. Endurnýj-
uðu hljóðkerfið og gerðu ýmsar aðrar
breytingar, útlits- og tæknilegar, til
að aðlaga það nútímanum.
Önnur jákvæð tíðindi gerðust í
kjölfar yfirtöku SAMbíóanna á
rekstri Háskólabíós. Þar verður kvik-
myndaklúbburinn Filmundur rekinn
áfram með svipuðu sniði og nú hefur
hin stóra blokkin í bíórekstrinum,
kennd við Norðurljós, tekið upp hlið-
stæða þjónustu með tilkomu Bíó-
félagsins 101. Við megum því eiga
von á stórauknu framboði af listræn-
um verkum og jaðarmyndum á hvíta
tjaldið sem til þessa hafa rataða beint
á myndbönd, hátíðir eða jafnvel feng-
ið að rykfalla til eilífðarnóns í
geymslum kvikmyndainnflytjenda.
Þessar breytingar gera það að
verkum að Kvikmyndahátíð í
Reykjavík mun breyta um hlutverk á
næsta ári, komast í sitt upprunalega
og menningarlega form. Verða byggð
á ný á listrænum myndum frá öllum
heimshornum með góðum gestum en
ekki á kynningum dreifingaraðil-
anna. Enda Reykjavíkurborg búin að
ákveða að auka myndarlega framlag
sitt til hátíðarinnar og beðið eftir að
stjórnvöld geri slíkt hið sama.
Einkar ánægjulegt er að fylgjast
með afrekum heimildarmyndagerð-
armanna okkar sem frumsýndu
fjölda athyglisverðra mynda einsog
Varði Goes Europe, Noi og Pam og
mennirnir þeirra, Hljóðlát sprengja,
Hlemmur o.fl.
Mynddiskurinn (DVD) er sífellt
sýnilegri og fyrsti listinn yfir þá vin-
sælustu birtist í Morgunblaðinu í
desember. Sem markar þáttaskil,
myndbandið er á greinilegu undan-
haldi hér sem annars staðar í heim-
inum. DVD-spilarar seljast nú betur
en myndbandstæki. Ástæða er til að
vekja athygli á þeirri staðreynd að
innflytjendur mynddiska láta gjarn-
an lög um íslenskan texta sem vind
um eyrun þjóta en flytja þá inn
ótextaða. Þessa þróun verður að
stöðva og þar sem íslenskan er komin
í umræðuna skal þess getið að nú
telst það beinlínis til tíðinda ef heiti
kvikmynda eru þýdd, sama er uppi á
teningnum hvað snertir myndbönd
og diska. Menntamálaráðuneytinu
virðist standa á sama.
Eddan er að eldast og þroskast og
var afhendingin í ár stórt stökk fram
á við þó enn beri nokkuð á offramboði
hátíðleika. Enn sem fyrr er mynd-
fæðin meginhausverkurinn þar á bæ
en hátíðin er orðin föst í sessi og
hressir sannarlega upp á tilveruna og
hvetur fagfólkið til dáða.
Eftirminnilegast frá veisluhöldun-
um er ræða Baltasars Kormáks er
Frá D-TOX
til K-PAX
Dramatíkin stendur upp úr þegar Sæbjörn Valdimars-
son veltir fyrir sér kvikmyndaárinu 2002. Árinu sem
borgaryfirvöld munduðu niðurrifstólin og brutu niður
menningarsetrið Stjörnubíó til að rýma fyrir blikk-
beljualmættinu. Í næstu götu var kvikmyndasýningum
hætt í Bíóborginni – áður Austurbæjarbíói. Annars er
annállinn unninn samkvæmt sínum óhefðbundnu for-
sendum, fjallar um myndirnar sem sjaldnast eru vegnar
og metnar um áramót.
Kvikmyndaannáll 2002
Bend It Like Beckham: Sýn pakistansks Breta á samskipti kynja og kynþátta í nútímanum.
MARGAR amerískar gamanmyndir
hafa byggst á líkamsskiptum, þ.e. að
barn kemst í líkama fullorðins eða
öfugt, karl verður að konu og öfugt
og á þeirri frumlegu hugmynd
grundvallast The Hot Chick. Sam-
starfsmaður Robs Schneider í hand-
ritsgerð, Tom Brady, sem einnig leik-
stýrir The Hot Chick, fékk hana
þegar hann heyrði einhverju sinni
Schneider herma eftir fornri kærustu
sinni. Sumsé: Væri það ekki gasa-
lega fyndið ef átján ára mennta-
skólaskvísa vaknaði einn vondan
veðurdag í líkama Robs Schneider? Jú,
það væri sko fyndið, sögðu þeir fé-
lagar og bjuggu því til myndina The
Hot Chick um hremmingar Jessicu
Spencer. Nú er að sjá hvort okkur
hinum finnst þetta fyndið. Myndin
hefur hlotið þokkalegar viðtökur
vestra, a.m.k. ef miðað er við myndir
Saturday Night Live-grínara yf-
irleitt; sú viðmiðun gerir raunar ekki
strangar kröfur um hnyttni.
Þessir ungu grínarar eru flestir
ekkert sérstaklega ungir; Rob
Schneider er tæplega fertugur, sonur
filippseyskrar móður og föður af
gyðingaættum. Fjölskyldan bjó í
San Francisco, faðirinn er fasteigna-
miðlari og móðirin fyrrum leikskóla-
kennari sem nú er skólastjórnar-
formaður; hún fór með aukahlutverk
í mynd sonar síns, Deuce Bigalow:
Male Gigolo (2000). Rob Schneider er
lítill vexti og byrjaði snemma að slá
því upp í grín til að öðlast styrk og
vinsældir. Hann varð ungur mikill
aðdáandi grínistanna í breska Monty
Python-hópnum og ekki síður Peters
heitins Sellers, auk landa sinna Rich-
ards Pryor og Genes Wilder. Undir þeim
áhrifum fór hann fimmtán ára að
aldri að skrifa grínsketsa og koma
fram með uppistand á grínklúbbum í
San Fransisco. Eftir að hafa lokið
við gagnfræðaskólann var hann
staðráðinn í að gera uppistand að
ævistarfi sínu, en hélt fyrst í lang-
þráða þroskaferð til Evrópu. Henni
lauk þegar Schneider var rændur í
París en náði að skrapa saman fyrir
fargjaldinu heim til San Fransisco.
Þangað kominn fór hann að koma
fram að nýju á grínklúbbunum og
náði svo langt að hita upp fyrir menn
á borð við Jay Leno og Jerry Seinfeld, en
náði fyrst til breiðari áhorfendahóps
árið 1987 þegar hann kom fram í
skemmtiþætti Davids Letterman.
Þremur árum síðar kom stóra tæki-
færið þegar Lorne Michaels, stjórnandi
Saturday Night Live, sá hann í kap-
alsjónvarpsþætti og bauð honum að
gerast einn af handritshöfundum
sínum. Ekki leið á löngu uns Schneid-
er var byrjaður að leika eigin grín-
atriði í þáttunum og náði miklum
vinsældum fyrir persónur eins og
Richard „the Richmeister“ Laymer
og „viðkvæma nakta manninn“.
Árið 1994 hætti Rob Schneider í Sat-
urday Night Live og vildi útskrifast
yfir í kvikmyndirnar. Hann lék smá-
hlutverk í myndum á borð við Home
Alone 2, Surf Ninjas og Judge
Dredd, en lék svo í skammlífri en
velmetinni sjónvarpssyrpu, Men
Behaving Badly, sem hér hefur verið
sýnd. Sem skjólstæðingur Adams
Sandler kom hann fram í myndum
hans The Waterboy (1998) og Big
Daddy (1999), en síðan samdi
Schneider og lék aðalhlutverkið í
Deuce Bigalow: Male Gigolo, fisk-
tankaspúlara sem á kvöldin gerist
glaumgosi og flagari. Myndin var
rökkuð niður af gagnrýnendum en
náði töluverðum vinsældum og sama
má segja um þá næstu, The Animal
(2001), þar sem Schneider lék mann
sem er illa leikinn eftir bílslys, er
tjaslað saman með líffærum dýra og
fær fyrir vikið ofurkrafta.
Og þannig standa leikar núna þeg-
ar Rob Schneider birtist í þriðju gam-
anmynd sinni sem byggist á ein-
hverjum tilbrigðum við líkamsskipti
eða líkamsrugling. Kannski þráir
hann innst inni að vera ekki svona
lítill og skrýtinn í útliti. Hann segist
hafa verið dálítið hræddur við það
verkefni að leika átján ára skvísu.
„Mér hraus hugur við að gera hana
trúverðuga en samt fyndna og án
þess að hæðast að konum. Ég hafði
ekkert vegakort til að fara eftir.
Reyndi bara að opna mig tilfinn-
ingalega...“
Einmitt það.
Í vitlausum líkömum
Grínistarnir sem komið hafa fram í
bandarísku sjónvarpssyrpunni Saturday
Night Live gegnum áratugina virðast allir
voða ófullnægðir þar og telja að þeir geti
„fundið sig“ á hvíta tjaldinu. Þangað
stefna þeir í einfaldri röð og grípa yf-
irleitt í tómt í skelfilegum „gam-
anmyndum“ sem ganga mest út á geiflur
og grófan hamagang og virðast fengnar
fyrir smáaura á brunaútsölu Jims Carrey.
Einn þeirra, sem kann að vera örlítið
sniðugri og geðugri en sumir aðrir, er
Rob Schneider. Hann var lengi illa lukk-
aður skuggi af Adam Sandler enda skjól-
stæðingur hans. En hann hefur verið að
feta sig inn í birtuna á eigin spýtur og
leikur nú aðalhlutverkið í The Hot Chick,
sem frumsýnd var hérlendis fyrir
helgina.
Árni Þórarinsson
SVIPMYND
þykir góð eftirherma og mun ráða yfir um fimmtíu röddum þekktra
skemmtikrafta og leikara. Í einkalífinu er hann mikill vindlareykingamaður,
safnari Hawaiiskyrtna og alls kyns muna og minja frá fyrri áratugum og
klæðist sjálfur gjarnan tísku 8. áratugarins. Hann er einn af eigendum
veitingastaðarins Eleven í San Fransisco og á DNA Lounge-klúbbinn í fé-
lagi við John Schneider, bróður sinn sem einnig er umboðsmaður leik-
arans. Hann er fráskilinn faðir einnar dóttur.
Reuters
Rob Schneider