Morgunblaðið - 13.04.2003, Blaðsíða 16

Confessions Of a
Dangerous Mind
með Sam Rockwell
frumsýnd hér-
lendis um helgina

SÁ sérvitri snillingur Daniel
Day-Lewis hefur sem kunnugt
er gjarnan dregið sig í hlé að
loknu hverju verkefni og jafnvel
haft á orðið að hann sé hættur
að leika. Það á þó ekki við um
Gangs of New York því Day-
Lewis hefur tilkynnt að hann
muni í sumar leika í nýrri mynd
Rose and the Snake fyrir leik-
stjórann og handritshöfundinn
Rebecca Miller en svo vill til að
hún er eiginkona leikarans.
Day-Lewis fer þar með hlutverk dauðvona föður 16
ára stúlku, sem heitir Rose og Camilla Belle mun
leika. Hún hefur lifað í vernduðu umhverfi en þegar
faðir hennar verður ástfanginn af nýrri konu, leikin
af Catherine Keener, og hún flytur inn til þeirra
feðgina ásamt tveimur táningspiltum hefst kyn-
ferðisleg vakning stúlkunnar með afdrifaríkum af-
leiðingum. Í öðrum hlutverkum eru m.a. Beau
Bridges og Paul Dano.
Day-Lewis leikur fyrir frúna
Daniel Day-
Lewis: Faðir og
dóttir.

BANDARÍSKI hasarleikstjórinn Rob Cohen, sem
nýlega hefur átt smelli á borð við XXX og The Fast
and the Furious, hefur tekið að sér að gera leikna
bíómynd eftir vinsælli en umdeildri japanskri teikni-
mynd, Kite (1998). Kite þótti ganga lengra en góðu
hófi gegndi í bæði ofbeldis- og kynlífslýsingum, en
aflaði sér mikillar hylli víða um lönd. Myndin, sem
Yasuomi Umetsu leikstýrði, segir frá ungi konu,
Sawa, sem spilltur lögreglumaður neyðir til starfa
fyrir sig eftir að foreldrar hennar eru myrtir. Hún
gerist samviskulaus morðingi í hans þjónustu en
undirbýr á laun grimmilega hefnd. Leikna myndin
verður ekki með jafngrófum kynlífsatriðum og sú
teiknaða.
Leikið gróft en ekki teiknað

ÍRSKI leikarinn Colin Farrell
er á mikilli siglingu vestra þessi
misserin og leikur í hverri
myndinni af annarri (Minority
Report, Phone Booth) þótt enn
eigi eftir að sjá hversu lengi
honum endist örendið. Núna
eftir helgina hefjast í Toronto
tökur á næsta verkefni hans, A
Home at the End of the World,
rómantísku drama um ungan
mann (Farrell) sem elskar
sömu konu og besti vinur hans. Móður hans leikur
Sissy Spacek og konuna Robin Wright Penn. Leik-
stjórinn heitir Michael Meyer en handritið er byggt
á skáldsögu eftir Michael Cunningham sem einnig
skrifaði The Hours.
Farrell í ástarþríhyrningi
Colin Farrell:
Hættulegar ástir.
KONUR: Hin gleymda ásjóna stríðs, eðaWomen: The Forgotten Face of War,heitir ný heimildamynd eftir Grétu Ólafs-
dóttur og Susan Muska, sem þær tóku á þriggja
ára tímabili í Kosovo, frá 1999 til haustsins 2001,
og segir sögu fimm kvenna á ýmsum aldri og þau
áhrif sem stríðsreksturinn hafði á þær og afleið-
ingarnar sem þær þurfa að glíma við að stríðinu
loknu. Þær Gréta og Susan hafa verið að sýna
myndina og kynna að undanförnu en hérlendis
verður hún frumsýnd í haust á ráðstefnu um
konur og stríð, auk þess sem myndin verður
sýnd í kvikmyndahúsi í framhaldinu.
Gréta og Susan fylgdust stig af stigi, árstíð eft-
ir árstíð, með þeim breytingum sem orðið höfðu
á söguhetjunum og lífi þeirra. „Þetta er ekki fal-
leg mynd sem við sýnum,“ segir Gréta í samtali
við Morgunblaðið. „En það er vegna þess að sag-
an er ekki falleg og á því ekki að sýna hana þann-
ig. Þau áhrif sem stríð hefur á fólkið sem verður
fyrir því eru skelfileg og óafturkræf; afleiðing-
arnar lifa með fólkinu það sem eftir er. Engu að
síður lýsir myndin líka ótrúlegu þreki manns-
andans eins og hann birtist í þessum konum.“
Í umsögnum bandarískra gagnrýnenda, sem
Morgunblaðið hefur séð, er myndin lofuð sem
„nístandi áhrifamikil“ (Elvis Mitchell í The New
York Times) og „stórfenglega gerð, djúphugs-
andi mynd sem fæst bæði við hinn geysilega
styrk mannshjartans og tímalausa baráttu
kvenna við að hreinsa upp líkamlega, tilfinninga-
lega og andlega ringulreið sem hermenn og
stríðsrekstur skilja eftir sig“ (Ellen Druda, Libr-
ary Journal).
Konur: Hin gleymda ásjóna stríðs er fjár-
mögnuð í Bandaríkjunum, m.a. með Rockefell-
erstyrk og fjármagni frá bandarísku leikkonunni
og sjónvarpskonunni Rosie O’Donnell. „Það er
alltaf mikið púsl að afla nægilegs fjármagns til
gerðar heimildamynda af þessu tagi, mynda sem
eru pólitískar í eðli sínu,“ segir Gréta. „En ég
held að það sé að verða aðeins auðveldara. Við
göngum í gegnum miklar breytingar í heiminum
núna og sem betur fer eru þær ekki allar slæm-
ar.“
Gréta segir jafnframt að þær mörgu viðurkenn-
ingar sem heimildamynd þeirra Susan Muska,
The Brandon Teena Story, sem hér hefur verið
sýnd, hafi einnig auðveldað þeim að afla fjár til
nýrra verkefna. Þær Susan eru núna að undirbúa
nýtt verkefni, leggja drög að viðtölum o.þ.h., en
hún kveðst ekki geta upplýst um hvað það fjallar á
þessu stigi. „En við gerum myndir um málefni
sem okkur finnst fjölmiðlarnir vanrækja og við
teljum nauðsynlegt að vekja athygli á og umhugs-
un um.“
Gréta og Susan búa og starfa í New York en
hafa gert hérlendis heimildamyndina Í gegnum
linsuna (2000), sem fjallar um ljósmyndarann Sig-
ríði Zoëga. „Aldrei er að vita nema við gerum fleiri
myndir um íslenskan veruleika. Það verður bara
að koma í ljós. Fyrst er að ljúka því verkefni sem
þegar er komið á prjónana og svo hreinsa hugann
af því. Það er nauðsynlegt að anda milli verkefna.“
Gréta Ólafsdóttir og Susan Muska með nýja heimildamynd í fullri lengd
Konurnar og afleiðingar
Kosovostríðsins
Gréta Ólafsdóttir og Susan Muska: Af stríðs-
hrjáðum konum.
Reuters
Hin gleymda ásjóna stríðsins: Albönsk kona frá Kosovo grætur við útför ættingja sinna sem
serbneskir hermenn myrtu.
MYNDIN hefur hlotið ljómandidóma erlendis. Clooney þykirsýna góða leikstjórnarlega til-
finningu fyrir myndrænni túlkun á fá-
ránleikanum ekki síður en sannleik-
anum í handriti hins óviðjafnanlega
absúrdista Hollywood, Charlies Kauf-
man (Adaptation, Being John Malko-
vich) um Chuck Barris, fyrrum
stjórnanda vinsælla getraunaþátta í
bandarísku sjónvarpi sem að eigin
sögn lifði tvöföldu lífi sem leigumorð-
ingi á vegum bandarísku leiguþjón-
ustunnar, CIA, með mörg mannslíf á
samviskunni. Þetta er furðuleg, og
hugsanlega að einhverju leyti sönn,
saga, en Clooney segir staðreyndirnar
ekki skipta máli heldur skemmtigildið
og þó umfram allt hvað hún segir um
„fáránleika ýmissa þátta í bandarísk-
um stjórnmálum og stjórnsýslu“.
George Clooney hafði ekki gengið
með leikstjóradrauminn í maganum.
En hann var orðinn leiður á stöðu
sinni í Hollywood þar sem honum
buðust einna helst tækifæri sem hann
langaði til að hafna. Hann var orðinn
þreyttur á Bráðavaktinni/E.R. í sjón-
varpinu og ruglmyndum á borð við
hrylling Roberts Rodriguez From Dusk
Till Dawn (1996), hálfbökuðum róm-
antískum gamanlummum eins og One
Fine Day (1996), flatneskjulegum
hasarmyndum svo sem The Peacema-
ker (1997), að ekki sé minnst á þá
mynd sem hann skammast sín mest
fyrir og viðurkennir það upphátt við
hvern sem heyra vill: Batman & Rob-
in (1997). Árið eftir lítur Clooney á sem
tímamót á ferlinum því þá kom sú
lymskufulla og stælsnarpa glæpa-
mynd Stevens Soderberghs Out of Sight.
Þeir Soderbergh urðu mestu mátar og
Clooney varð fyrir sterkum áhrifum af
því hvernig sá fyrrnefndi nær, annað
slagið a.m.k., að gera persónulegar,
djarfar og óhefðbundnar bíómyndir
innan formúluiðnaðarins.
Næstu verkefni sín valdi Clooney því
að fenginni þessari reynslu. Hann
hafði þá þegar lokið við að leika í ein-
um sérstæðum stríðsópus, The Thin
Red Line fyrir Terrence Malick (1998),
og svo kom annar slíkur, einkennileg
blanda ádeilugríns og stílfærðrar has-
armyndar, þar sem var Three Kings
(1999), saga af amerískum hermönn-
um að reyna að lifa af ringulreið eyði-
merkurstríðsins gegn Saddam Huss-
ein í Persaflóastríðinu og gera skyldu
sína um leið. Þessi mynd Davids O.
Russell var allmagnað verk fyrir sinn
hatt og gekk bærilega í miðasölunni.
„En hún fengi enga dreifingu núna,“
segir Clooney, sem er einn fárra Holly-
woodmanna sem þorir að gagnrýna
bandarísk stjórnvöld og stefnu þeirra
í Íraksdeilunni. „Og hún fengist
örugglega ekki framleidd heldur.“
Hann reri á hefðbundnari hasarmið
með sjávarháskadramanu The Per-
fect Storm (2000) en tók sama ár
mikla áhættu og víkkaði út leiksviðið
þegar hann sneri hetjuímynd sinni á
haus og lék aulalegan strokufanga í
Brother Where Art Thou, enn einum
álfinum út úr smiðjuhól Coenbræðra.
Clooney fór á kostum í hlutverkinu,
ekki síst þegar hann „mæmaði“ söng-
inn góða A Man of Constant Sorrow.
En metnaður hans stefndi lengra.
Hann kom að máli við sinn gamla fé-
laga Steven Soderbergh og, fyrir utan að
gera saman hina lítilsigldu og furðu
lélegu eftirhermu Ocean’s Eleven
(2001), stofnuðu þeir framleiðslufyr-
irtækið Section Eight. Í gegnum þetta
fyrirtæki hafa þeir staðið fyrir gerð
Hollywoodmynda sem bæði hafa full-
nægt aðsóknarkröfum og listrænum,
eins og spennutrylli Christophers Nolan
Insomnia, melódramanu Far From
Heaven eftir Todd Haynes sem kom við
sögu á síðustu Óskarshátíð, grín-
spennumynd Joes og Anthonys Russo
Welcome to Collingwood, auk Solaris,
hins heimspekilega vísindaskáld-
skapar Soderberghs sem byggist á sam-
nefndri mynd Andreis Tarkofskí. Clooney
lék aðalhlutverkið í þeirri mynd sem
ekki hefur gengið sérlega vel og leik-
stýrir nú nýjustu mynd fyrirtækisins,
Confessions of a Dangerous Mind.
Sem fyrr segir rættist þar ekki gamall
draumur, heldur höguðu atvikin því
þannig að handrit Kaufmans kom upp í
hendurnar á honum og hann hreifst
af. Framleiðslan var lent í ógöngum
og því gekk Clooney á fund Harveys
Weinstein Miramaxfursta og sagði við
hann: „Ég get gert þetta fyrir minna
en 30 milljónir dollara. Ég skal gera
það launalaust og ég skal fá aðra leik-
ara til að gera það launalaust líka.“
Þetta var tilboð sem Weinstein gat ekki
hafnað.
Þær góðu viðtökur sem Confess-
ions of a Dangerous Mind hefur feng-
ið hjá gagnrýnendum munu eflaust
auka George Clooney ásmegin og hver
veit nema hann verði í framtíðinni
ekki síður frægur sem myndasmiður
en myndarlegasti leikarinn í Holly-
wood. Nema hann klúðri því.
Clooney hættur að klúðra
Árni Þórarinsson
SVIPMYND
„Sem betur fer varð ég ekki frægur fyrr
en ég var orðinn 33 ára gamall, svo ég
hafði tækifæri til að klúðra ýmsu án þess
að það ylli varanlegum skaða,“ segir
George Clooney. Og það er rétt: Skaðinn
er enginn. Þvert á móti er George Clooney
ekki lengur sjónvarpsleikari með brokk-
gengan feril að baki, vörpulegur ásýndum
og hetjulegur í framan, heldur ein helsta
stjarnan í Hollywood, vaxandi leikari,
metnaðarfullur framleiðandi og nú hæfi-
leikaríkur leikstjóri eins og sjá má af
Játningum háskalegs hugar/Confessions
of a Dangerous Mind, sem frumsýnd er
hérlendis um helgina.
er nú 41 árs að
aldri. Framyfir
tvítugt bjó
hann í smá-
bænum Aug-
usta í Kentucky
en öfundaði
alltaf frændfólk
sitt í Beverly Hills. Þangað flutt-
ist hann og bjó hjá frænku sinni,
söngkonunni frægu Rosemary
Clooney. Fyrstu ár hans í brans-
anum einkenndust af klúðri og
vondum myndum. En George
Clooney er hins vegar fjarri því
að vera bitur maður í dag. „Ég lifi
stórkostlegu lífi og allt gengur
vel. Það er erfiðara að vera góði
gæinn þegar allt gengur illa.“
George Clooney
Hin frumlega frumraun
George Clooney í
leikstjórastólnum