Morgunblaðið - 07.11.2003, Blaðsíða 44

MINNINGAR
44 FÖSTUDAGUR 7. NÓVEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Haukur Ingasonfæddist á Ísafirði
15. desember 1930.
Hann lést á gjör-
gæsludeild Landspít-
alans í Fossvogi
þriðjudaginn 28.
október síðastliðinn.
Foreldrar Hauks
voru Ingi Guðjón
Eyjólfsson, f. 8.
ágúst 1904 á Hrófá í
Kaldrananeshreppi í
Strandasýslu, d. 8.
janúar 1962, og kona
hans María Svein-
fríður Sveinbjörns-
dóttir, f. 16. október 1905 á Laug-
um í Súgandafirði, d. 23. febrúar
1986. Systkini Hauks eru Erla, f.
19. febrúar 1929, gift Húnboga
Þorsteinssyni, Þorbjörg, f. 18.
febrúar 1935, gift Guðmundi Ingi-
bjartssyni (látinn), Guðbjörn, f. 17.
ágúst 1937, kvæntur Elínborgu
Sigurðardóttur, Steingerður, f.
10. ágúst 1939, gift Halldóri
Kristni Helgasyni, Elvar, f. 23.
janúar 1941, kvæntur Rögnu Sal-
óme Helgadóttur, Reynir, f. 16.
nóvember 1943, d. 7. desember
1999, kvæntur Ölmu Karen Rós-
mundsdóttur, Esther, f. 19. ágúst
1945, gift Halldóri Ásgeirssyni, og
Ernir, f. 14. júní 1947, kvæntur
Rannveigu Sigurbjörgu Pálsdótt-
ur.
Haukur kvæntist 27. desember
1952 Sigríði Maríu Aðalsteinsdótt-
ur, f. á Bæjum á Snæfjallaströnd í
heimili þeirra hjóna. Barnabarna-
börn Hauks og Sigríðar eru þrjú.
Haukur lauk prófi frá Gagn-
fræðaskólanum á Ísafirði 1948 og
var auk þess í kvöldskóla iðnaðar-
manna í tvo vetur. Hann hóf versl-
unarstörf árið 1944 og stundaði
þau lengst af síðan. Hann var
verslunarstjóri í verslun Jóns Ö.
Bárðarsonar á Ísafirði 1954–61,
en flutti þá til Keflavíkur, þar sem
hann varð verslunarstjóri í versl-
uninni Kyndli hf. Hann stofnsetti
sína eigin verslun, Verslun Hauks
Ingasonar, árið 1965 og verslaði
þar með matvöru um fjögurra ára
skeið. Árið 1969 tók hann að sér
forstjórastöðu Plastgerðar Suður-
nesja fyrir Járniðnaðar- og pípu-
lagningaverktaka Keflavíkur.
Veturinn 1975–76 sótti hann
Stjórnunarskóla iðnaðarráðuneyt-
isins, en réðst síðan í stöðu aðal-
bókara og skrifstofustjóra fyrir
Keflavíkurverktaka á Keflavíkur-
flugvelli, þar sem hann starfaði
uns hann lét af störfum árið 2000.
Haukur var einn af stofnendum
Verslunarmannafélags Ísafjarðar
og formaður þess um skeið. Hann
starfaði einnig mikið með Leik-
félagi Ísafjarðar og fyrstu árin í
Keflavík vann hann með Leik-
félagi Keflavíkur og var formaður
þess um skeið. Hann var í forstöðu
fyrir stóran hóp ferðafólks sem
kallar sig Eddu-hópinn, og hefur
ferðast með honum vítt og breitt
um heiminn síðan 1967. Hann
starfaði einnig með Lions-hreyf-
ingunni í rúm 40 ár, og var félagi í
frímúrarastúkunni Sindra í Kefla-
vík.
Útför Hauks fer fram frá Ytri-
Njarðvíkurkirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 14.
Ísafjarðarsýslu 27.
maí 1934, d. 19. maí
1996. Foreldrar henn-
ar eru Aðalsteinn Sig-
urðsson, f. 10. júlí
1912, d. 26. desember
1996 og kona hans
Marta Baldey Mark-
úsdóttir, f. 1. janúar
1909.
Eftir lát Sigríðar
hóf Haukur kynni við
Guðrúnu Guðmunds-
dóttur, gamla skóla-
systur frá Ísafirði, og
tókst með þeim mikill
vinskapur. Urðu þau
ferða- og ævifélagar síðustu árin
sem hann lifði.
Börn Hauks og Sigríðar eru: 1)
Martha, f. 27. september 1950.
Hún á þrjú börn, Þórð Helga,
Bennie Mae og Hebu. 2) Aðal-
steinn, f. 20. júní 1952, kvæntur
Fjólu Einarsdóttur. Þau eiga tvö
börn, Einar Val og Sigríði Maríu.
3) Haukur Ingi, f. 22. október
1955, kvæntur Herdísi Gunnars-
dóttur. Þau eiga fjögur börn, Evu
Láru, Hauk, Inga og Andra Gunn-
ar. 4) Sigurður Hrafn, f. 24. febr-
úar 1959, kvæntur Fjólu Vilborgu
Jónsdóttur. Þau eiga tvö börn, Al-
dísi Lind og Hrafnhildi. Hann á
einnig synina Örn Inga, Birgi og
Ástþór Erni. 5) Hildur, f. 17. jan-
úar 1966, gift Guðjóni Inga Ólafs-
syni. Þau eiga þrjú börn, Daða,
Dagmar og Orra. Auk þeirra ólst
Þórður Helgi, sonur Mörthu, upp á
Í dag kveð ég ástkæran tengda-
föður minn, Hauk Ingason. Ég
kynntist Hauki 1972 þegar ég og
sonur hans, Haukur Ingi, fórum að
draga okkur saman. Ég varð strax
aufúsugestur hjá Hauki og Siggu á
Hlíðarveginum, ég Reykjavíkur-
mærin var velkomin á þeirra heim-
ili hvenær sem var og þannig hefur
það ávallt verið síðan.
Haukur var alltaf boðinn og bú-
inn að aðstoða og leiðbeina og oft
leitaði maður til hans. Ferðalög
voru hans líf og yndi og það var
ekki hvað síst á þeim vettvangi sem
maður leitaði í hans smiðju. Á liðnu
sumri fórum við fjölskyldan vestur
á Ísafjörð, heimabæ Hauks. Hann
útbjó okkur vel til ferðarinnar,
bæði með fróðleik, kortum og sög-
um. Fyrir bragðið varð ferðalagið
mun skemmtilegra en ella.
Það verður skrítið að eiga ekki
erindi á Hlíðarveg 5 framvegis, en
vestfirska skötuveislan á Þorláks-
messu, aðfangadagskvöld og fleiri
atriði voru fastir punktar í tilver-
unni og um leið sú stund sem sam-
einaði stórfjölskylduna. Haukur
var frábær gestgjafi, þar var hann í
aðalhlutverki og við nutum þess að
vera þiggjendur. Við Haukur Ingi
munum ekki síst sakna hjólaferð-
anna okkar undanfarið sem enduðu
oftast hjá tengdapabba á Hlíðar-
veginum.
Það voru foréttindi að eiga svona
ljúfmenni sem tengdaföður og afa
barnanna okkar. Minningin um
Hauk mun ávallt lifa í hjarta okkar.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem.)
Megir þú hvíla í friði.
Kveðja.
Herdís Gunnarsdóttir.
Ég þakka allt frá okkar fyrstu kynnum,
það yrði margt, ef telja skyldi það.
Í lífsins bók það lifir samt í minnum.
er letrað skýrt á eitthvert hennar blað.
Ég fann í þínu heita stóra hjarta,
þá helstu tryggð og vináttunnar ljós,
er gerir jafnvel dimma vetur bjarta,
úr dufti lætur spretta lífsins rós.
(Margrét Jónsdóttir.)
Nú er leiðir skilja um sinn
streyma óteljandi minningar fram,
en það hefur verið skammt
stórra högga á milli í vinahópi
okkar. Við höfum misst þrjá góða
vini á þessu ári, nú síðast elskuleg-
an og náinn vin er þú, Haukur
minn, lagðist inn á Landspítala til
að fara í aðgerð á hné sem þú varst
búinn að bíða eftir og þrátt fyrir
veikt hjarta datt mér ekki í hug að
þú ættir ekki afturkvæmt, þvert á
móti, því væntingar þínar voru
miklar.
Það var árið 1979 er við Steini
gengum í Edduhópinn að kynni
hófust við Hauk og Siggu, lífsföru-
naut hans, sem hann missti 19. maí
1996 eftir stutt en erfið veikindi.
Þessi kynni þróuðust mjög fljótt í
mikla vináttu sem hefur haldist æ
síðan. Það væri efni í heila bók að
tíunda allt sem við tókum okkur
fyrir hendur í gegnum árin, bæði
heima og heiman, en hugir okkar
Hauks runnu saman í skoðunum á
mönnum og málefnum, auk óbil-
andi áhuga á ferðalögum, innan-
lands sem utan, ljósmyndun og
leikhúsferðum, sem enduðu oft með
því að við í leikhúshópnum nutum
saman góðrar máltíðar. Haukur
var listakokkur og einhverjar bestu
stundir sem við áttum voru við
undirbúning einhverrar veislunnar.
Ég vil geta þess að um nokkurra
ára skeið voru haldin svokölluð
Svannateiti en þá buðu eiginmenn
okkar kvennanna í hópnum okkur
til dýrlegrar veislu sem þeir höfðu
alfarið undirbúið og framreitt sjálf-
ir. Í þessum hópi voru Haukur og
Sigga, Óli og Gugga, Nonni og
Begga og við Steini auk þess sem
nokkrir vinir tóku þátt í gleðinni
stöku sinnum sem gestir. Þetta
voru ógleymanlegar stundir, þar
sem allir voru skartklæddir og
glaðir.
Edduhópurinn var Hauki mjög
hjartfólginn og hann hefur í gegn-
um tíðina gefið honum alla krafta
sína til undirbúnings ferða og ann-
ars sem hópurinn tók sér fyrir
hendur, kominn með áralanga
reynslu af ferðalögum og skipu-
lagningu þeirra, eldhugi er fannst
allt mögulegt ef viljinn væri fyrir
hendi, sem ég þekki mætavel af
eigin raun eftir að hafa starfað með
honum og Óla við undirbúning inn-
anlandsferðanna og fylgst með
vinnu hans varðandi aðra hluti sem
varðaði Edduhópinn. Nú var hann
með í undirbúningi að skrá niður
athafnir hópsins frá upphafi og
dreymdi um að haldin yrði mikil
skemmtun þar sem öllum er höfðu
einhvern tímann verið félagar yrði
sent bréf og þeim boðið til fagnaðar
þar sem gamlir félagar myndu hitt-
ast og rifja upp liðnar stundir, en
margs er að minnast, allt frá byrj-
un 4. mars 1966 til dagsins í dag og
margir sem hafa verið félagar
hópsins í skemmri eða lengri tíma.
Að leiðarlokum kveðjum við
Steini og fjölskylda okkar góða vin
og sendum fjölskyldu hans og Guð-
rúnu okkar innilegustu samúðar-
kveðjur.
Sonja.
Í dag fer fram útför góðs vinar
míns og félaga, Hauks Ingasonar.
Það er erfitt að skrifa stutta minn-
ingargrein um þennan elskulega og
lífsglaða mann sem Haukur var.
Laugardaginn 25. október hringdi
hann til mín og sagðist eiga að
mæta á sjúkrahúsi í Reykjavík á
mánudaginn í aðgerð á hné, sem
hann var búinn að bíða eftir um
tíma, sagðist verða fluttur á sjúkra-
húsið í Keflavík eftir þrjá daga, en
hann lést á LSH í Fossvogi.
Við Haukur vorum búnir að
þekkjast frá því við vorum ungir
menn enda báðir Vestfirðingar. Við
áttum samleið í Frímúrararegl-
unni, Lions, og í Ferðafélaginu
Eddu. Lóðir okkar hjónanna og
Sigríðar og Hauks lágu saman í
Njarðvík og vorum við því ná-
grannar í yfir 30 ár.
Við hjónin höfðum verið með
þeim Hauki og vinkonu hans og
ferðafélaga, Guðrúnu Guðmunds-
dóttur (Dúnnu), síðastliðna tvo vet-
ur á Spáni og var samkomulag og
vinátta okkar allra eins og um eina
fjölskyldu væri að ræða. Það stóð
til nú í vetur að hafa Íslandskvöld
fyrir Norðurlandabúa þar á svæð-
inu. Við ætluðum að hafa íslenskan
þorramat með öllu tilheyrandi. Var
Haukur á fullu að undirbúa það
þegar hann féll frá. Hann hafði
skipulagt ótalmargar ferðir bæði
innanlands og erlendis fyrir ferða-
félagið Eddu.
Það var hægt að segja um Hauk
eins og svo marga aðra að hann sá
ekki út úr því sem hann hafði að
gera eftir að hann hætti að vinna.
Hann var ósvikinn og ötull vinnu-
kraftur sem skrifstofustjóri hjá
Keflavíkurverktökum. En svona er
þetta, Haukur hugsaði vel um
heilsuna og ætlaði að fá nýjan hnjá-
lið til að geta stundað göngutúra
eins og hann hafði gert áður.
Um leið og við Elsa kveðjum
þennan góða vin okkar með miklum
söknuði viljum við biðja góðan guð
að styrkja börn hans, tengdabörn
og aðra ættingja og vini.
Jóhann Líndal Jóhannsson.
Ekki grunaði mig að það væri í
síðasta skipti sem ég kvaddi þig,
kæri vinur, þegar þú og Dúnna
keyrðuð mig heim eftir leiksýningu
tveimur dögum fyrir hinn örlaga-
ríka dag. Þú varst svo kátur yfir
því að loksins kæmist þú í lang-
þráða hnéaðgerð sem fór á annan
veg en við vonuðumst til. Hver
hefði trúað því að svona stutt yrði á
milli ykkar vinanna, Nonna eigin-
manns míns og þín, að kveðja þenn-
an heim? Þær eru ófáar stundirnar
sem við höfum átt saman í gegnum
árin, ferðir innanlands og utan,
óteljandi leikhúsferðir og matar-
boðin sem þú bauðst í en þú varst
snilldarkokkur.
Með þessum fátæklegu orðum
kveð ég þig, heiðursmaður,
hafðu þökk fyrir allt og Guð
geymi þig.
Ég votta aðstandendum mína
dýpstu samúð.
Bergþóra Þorbergsdóttir.
Í dag verður jarðsunginn Hauk-
ur Ingason, sem var einn af stofn-
endum ferðahópsins Eddu. Hann
kom að skipulagi allra ferða hóps-
ins og það var einmitt þegar verið
var að undirbúa ferð um S-Am-
eríku 1991 að ég kynntist honum.
Hann kynnti sér alltaf vel sögu
og menningu þeirra landa sem far-
ið var um og var óspar á að miðla
ferðafélögum af þeim viskubrunni.
Alltf gat hann komið okkur á
óvart með hugmyndum og uppá-
komum, en það hefði ekki hver sem
er haft kjark til að hrinda þeim í
framkvæmd, hvort sem við vorum í
ferð erlendis eða hér heima, og
hann gat alltaf létt lund okkar svo
að veðurfarið varð aukaatriði.
Haukur átti við veikindi að stríða
síðustu árin og var því farinn að
draga sig í hlé, en samt gat hann
ekki alveg hætt að hugsa um ferða-
lög og var farinn að huga að ferð
hópsins á næsta ári til Kanada.
Hann var því alls ekki tilbúinn til
að kveðja okkur núna og við alls
ekki tilbúin til að sjá á eftir slíkum
vini og athafnamanni og það verður
erfitt að komast með tærnar, þar
sem hann hafði hælana.
Við kveðjum hann með söknuði
og þökkum honum fyrir alla hans
ómetanlegu vinnu og ósérhlífni og
allar þær minningar sem hann
skildi eftir í sál okkar Eddufélaga.
Megi Guð fylgja honum um
ókunnar brautir og veita ástvinum
og fjölskyldu styrk í sorginni.
F.h. Eddufélaga,
Grétar Pálsson, formaður.
HAUKUR
INGASON
Útfararþjónustan ehf.
Stofnuð 1990
Rúnar Geirmundsson
Útfararstjóri
Sími 5679110, 8938638
Heimasíða okkar er
www.utfarir.is
Þar eru upplýsingar um
allt er lýtur að útför:
- Söngfólk og kórar
- Erfidrykkja
- Aðstoð við skrif
minningargreina
- Panta kross og frágang á leiði
Þökkum auðsýnda samúð og vinarhug við and-
lát og útför elskulegs eiginmanns míns, föður,
tengdaföður, afa og langafa,
JÓNS S. JÓNSSONAR,
Brekkubraut 9,
Akranesi,
sem lést laugardaginn 18. október.
Guðrún Karítas Albertsdóttir,
Dís Níelsdóttir,
Albert Jónsson, Herdís Karlsdóttir,
Petrína Jónsdóttir, Pálmi Þór Ævarsson,
Þórður Jónsson,
Sigurður Jónsson, Kolbrún Sandra Hreinsdóttir,
Karítas Jónsdóttir, Hörður Rafnsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma, lang-
amma og systir,
KATRÍN LILLIENDAHL LÁRUSDÓTTIR,
verður jarðsungin frá Grindavíkurkirkju laug-
ardaginn 8. nóvember kl. 14.
Þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
Hjartavernd.
Hörður Helgason, Sigurbjörg Ásgeirsdóttir,
Helgi Einar Harðarson,
Ármann Ásgeir Harðarson, Ólafía H. Arnardóttir,
Katrín Lilja Ármannsdóttir,
Camilla Lárusdóttir, Steinar Haraldsson.