Vísir - 17.01.1981, Page 4

4
Laugardagur 17. janúar 1981
VÍSIR
inni á daginn meBan hann er i
vinnu og þátturinn lýsir degi
hennar i þessu fangelsi. Hún
reynir að ná kontakt við fólk, kon-
una á móti, rukkarann sem ber að
dyrum, elskhugann sem hringir i
hana, gluggagæginn sem glápir á
hana úr kiki og svo framvegis.
Við höfum allar sömu sögu að
segja/heitir þriðji og siðasti hlut-
inn. Konaa sem þar er lýst* er
einna mest „meðvituð” þessara
þriggja kvenna, hana leikur Guö-
rún Gisladóttir. Þessi þáttur segir
frá baráttu allra kvenna fyrir
skilningi á þörfum þeirra, ekki
sist á ,,sex sviöinu”! Konan segir
barninu sinu ævintýri en enginn
skildi ætla að það væri venjuleg
ævintýri, þau eru alla vega ekki
komin frá Grimmbræðrum.
Og þó, segir Guðrún Gisladóttir
sem er komin inn með kaffibolla i
hendinni, og þó gilda þar sömu
«„prinsip”. Nema hvað úlfurinn
breytist I rafmagnsverkfræðing...
Ekkert vonandi
með það!
Hvers vegna við erum að sýna
þetta leikrit? Af þvi það er gott!
Það er öðruvisi en þessi vanalegu
kvennaleikrit —
Sem eru svo djöfull leiðinleg,
segir einh ver. — og tekur öðruvisi
á málunum. Dario Fo mun hafa
samiö það i nánu samstarfi við
konuna sina Franco Rama, sem
er fræg og virt leikkona, enda
lýsir það ótrúlegum skilningi á
konum og kvenhlutverkum. Sko,
viö erum hér fjórar konur — leik-
stjórinn og leikkonurnar þrjár —
og viö höfum oft staðið okkur að
þvi að spyrja: Hvernig I andskot-
anum veit maðurinn þetta?
— Hvenær verður frumsýnt?
22. janúar, vonandi Segir Guð-
rún Asmundsdóttir.
Ekkert vonandi með það kallar
Sigrún Valbergsdóttir frammi.
Við frumsýnum 22.
— Leikmynd og önnur
tækniatriöi?
Það eru tveir karlmenn sem
hafa séð um þau mál og svo hann
David. Heyröu, þetta var nú ekki
fallega sagt: tveir karlmenn og
David! Þrir karlmenn, Ivan Tö-
rök er leiktjaldasmiöur, Gunnar
Reynir Sveinsson sér um tónlist
og hvað heitir það, „áhrifahljóð”,
og stjómar hann David lýsingu og
þess háttar. David Waters.
— Hvað er svo næst á dagskrá?
spyr ég Sigrúnu leikhússtjóra.
Hún brosir. Aö sjálfsögðu mun-
um við sýna hiö margumtalaða
verk Pæld’i’öi i Hafnarbiói og
gefst þá foreldrum kostur á að
,,Ég er aö frika út á þessu kelerii allan daginn...” Guðrún Gisladóttir
og Sólveig Hauksdóttir leika báðar í „Konu” Dario Fos.
Visismyndir GVA.
„Viljiöi fara! Það er ekkert bió
hérna!”
Þetta svar fengu tveir ungir
drengir sem böröu að dyrum
Hafnarbiós um miöjan dag nú
einhvern vikudaginn, og það með
að þeir skyldu „fara i Regnbog-
ann!”
Þeim var að visu hleypt inn að
lokum, enda áttu þeir erindi en
mergurinn málsins er sá að i
Hafnarbiói er ekki lengur neitt
bió. Þar er þess i stað verið að
setja upp leikhús, meira að segja
Alþýðuleikhús.
Ólaffur Haukur
breytist
i arkitekt
Likastil er þaö ágætur endir á
ferli Hafnarbiós, þessa gamla
hermannabragga: að verða Al-
þýðuleikhús. Þeir Alþýðuleikhús-
forkólfar hafa gert við Jón i
Regnboganum leigusamning sem
gildir frammá vorið en af beggja
hálfu mun vera reiknað með að sá
samningur verði siðan fram-
lengdur. Þeir sem sakna hryll-
ingsmyndanna og bóahasarsins
úr bióinu geta huggað sig við að i
júli mánuði verða kvikmynda-
sýningar hafnar að nýju, en
aðeins þann eina mánuö, enda
liggja þá leikhús i dvala. Siöan
riki leiklistin.
Þaðvarsjón að sjá i Hafnarbiói
umræddan dag: fremstu sæta-
raðimar höfðu veriö rifnar burt
og i þeirra staö komið leiksvið, i
veggi og loft var verið aö festa
ljóskastara og aftast i salnum
hafði veriö smiðaður trépallur
sem mér var sagt að yrði aðsetur
sýningarstjóra. Einhvers staðar
var pipulagningamaður að
hamra járniö sitt.
Sigrún Valbergsdóttir er annar
tveggja leikhússtjóra Alþýðuleik-
hússins. Hún sagöi: Já, þetta er
geysimikil framkvæmd. Sviðið er
til dæmis yfir 70 fermetrar og svo
höfum viö byggt vi'si aö búnings-
herbergjum baka til þar sem áður
voru filmugeymslur og annað
...og leikararnir eru lika kappklæddir.
þess háttar: þiljaö þar allt innan
og komið upp klósetti, sturtu,
sminkaðstöðu og svo geymslum
fyrir leiktjaldasmiði. ljósameist-
ara og aðra tæknimenn. Það er
Ólafur Haukur Simonarson — en
hann er einmitt leikhússtjóri á
móti Sigrúnu — sem hefur haft
yfirumsjón með breytingunum
sem hafa verið geröar en mest öll
vinna hefur verið unnin af félög-
um Alþýðuleikhússins og þá i
sjálfboðavinnu.
Alþýðuleikhúsið? Það er sjálfs-
eignarfélag með fimmti'u eða sex-
tiu félaga. Sumir þeirra eru i
hlutastarfi hjá leikhúsinu en allir
hafa lagst á eitt viö þessar
breytingar. Jújújú, þetta verður
mikill munur fyrir okkur, óskap-
legur munur. Úr Lindarbæ þurft-
um við alltaf að vikja þegar þess
var óskað en hér veröum við okk-
ar eigin herrar.
Sama sagan aff
ffótaferð
einnar konu
í salnum, innanum hamars-
högg piparans var Guðrún Ás-
mundsdóttir og uppá sviði Edda
Hólm. Við trufluðum.
Þetta er leikrit eftir Dario Fo
sem heitir Kona sagði Guðrún
sem er leikstjórinn. Það er i
þremur hlutum og hver þeirra,
fjallar um eina konu það er sem
sé um konur. 1 útlöndum hefur
oftast ein og sama leikkonan farið
með öll hlutverkin þrjú en hér eru
það Sólveig Hauksdóttir, Edda
Hólm og Guðrún Gisladóttir, sem
leika þessar konur.
Fyrsti hlutinn heitir Fótaferö,
hann segir frá verkakonu. Hún er
orðinn slikur vinnuþræll að jafn-
vel á fridögum getur hún ekki
hætt að vinna þá þeytist hún af
stað með krakkann sinn og svo i
vinnuna: það er Sólveig Hauks-
dóttir sem leikur hana.
Annar hluti heitir Ein og þar
leikur Edda Hólm konu úr milli-
stétt. Hún ásér eiginmann sem er Lárus Ýmir leikstýrir „Stjórnieysingjanum” með húfu á hausn-
svo ágætur að hann lokar hana um af því það er svo kalt...
Hryllings*
myndabíó
gerist
Alþyðu-
leikhús
leikrit eftir Dario Fo
væntanleg á fjalir Hafnarbiós