Vísir - 17.03.1981, Blaðsíða 8

8
VtSIR
Þriðjudagur 17. mars 1981
VÍSIR
Utgefandi: Reykjaprent h.f.
Ritstjóri: Ellert B. Schram.
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson, Ellas Snæland Jónsson. Fréttastjöri
erlendra frétta: Guðmundur Pétursson. Blaðamenn: Axel Ammendrup, Arni Sig-
fússon, Frlða Astvaldsdóttir, Gylfi Kristjánsson, lllugi Jökulsson, Jóhanna Sig-
þórsdóttir, Kristln Þorsteinsdóttir, Páli Magnússon, Sigurjón Valdimarsson,
Sveinn Guðjónsson, Sæmundur Guðvinsson, Þórunn Gestsdóttir, Blaðamaður á
Akureyri: Gfsli Sigurgeirsson. Iþróttir: Kjartan L. Pálsson, Sigmundur O.
Steinarsson. Ljósmyndir: Bragi Guðmundsson, Emil Þór Sigurðsson, Gunnar V.
Andrésson. Utlitsteiknun: Gunnar Trausti Guðbjörnsson, AAagnús Olafsson. Safn-
vörður: Eirikur Jónsson.
Auglýsingastjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurður R. Pétursson.
Ritstjórn: Siðumúli 14, simi 86611, 7 línur.
Auglýsingar og skrifstofur: SiðumúlaS, Simar 86611 og 82260.
Afgreiðsla: Stakkholti 2-4, slmi 86611.
Askriftargjald kr. 70 á mánuði innanlands og verð i lausasölu 4 nýkrónur eintakið.
Visir er prentaður í Blaðaprenti, Siðumúla 14.
Svavar skerðir tryggingabætur
A sama tlma og Alþýðubandalagið telur sig sérlegan málsvara iitilmagnans i þjóð-
félaginu, eru gripið til efnahagsráðstafana, sem skerða tryggingabætur elli- og örorku-
þega.
( öllum þeim umræðum, sem
hafa farið fram um efnahaqs-
og kjaramái hér á landi, hafa
stjórnmálaflokkarnir lagt á það
höfuðáherslu, að vernda þyrfti
lífskjör hinna verst settu.
Byrðarnar yrðu að leggjast á
breiðu bökin. Efndirnar hafa
verið misjafnar og umdeildar,
enda lýðum Ijóst, að verðbólga,
sem ekki hefur komist niður
fyrir 50% á ári, lendir fyrst og
fremst a' þeim sem lakast eru
settir. Hinir ríku verða ríkari, en
hinir fátæku fátækari.
Enginn flokkur hefur gengið
ákafar fram í fjálglegum yfir-
lýsingum um hag láglaunafólks-
ins en Alþýðubandalagið. Tals-
menn flokksins eru nánast
löggiltir verndarar lítilmagnans
að eigin mati. Stundum jaðrar sá
málflutningur við væmni og
hreina hræsni. Það hefur aldrei
þótt sérlega göfugmannlegt á
Islandi að slá sig til riddara fyrir
góðverk, og þar að auki hjákát-
legt, ef umhyggjan er meiri í orði
en á borði.
Um síðustu mánaðamót kom til
framkvæmda sú skerðing, sem
efnahagsráðstafanir ríkisstjórn-
arinnar fólu í sér að þvi er varðar
launa- og kjaramál. Þá hækkaði
vísitala framfærslukostnaðar
um 14.3% en launaverðbætur
aðeins um 6%. Þetta hafði áður
verið boðað og þótti ekki tiltöku-
mál af þeim mönnum, sem lagt
hafa áherslu á „samninga í
gildi" og verndun kaupmáttar-
ins. En það gerðist fleira um
mánaða mótin. Skerðingin náði
nefnilega eihnig til trygginga-
bóta hjá elli- og örorkuþegum og
reyndar hjá öllum þeim sem
þiggja bætur hjá almannatrygg-
ingum.
Samkvæmt ákvörðun ríkis-
stjórnarinnar hækkaði tekju-
tryggingin um 14.3% en allur al-
mennur grunn-elli- og örorkulíf-
eyrir, sjúkrabætur, mæðrabætur,
ekkjubætur, sjúkra- og slysadag-
peningar hækkuðu aðeins um 6%.
Meðalhækkun grunnlífeyris og
tekjutryggingar verður því að-
eins 10.2% á sama tíma og verð-
lag og framfærslukostnaður
hefur hækkað um 14.3%.
Stjórnarandstæðingar hafa
vakið athygli á þessari skerðingu
og lagt fram breytingartillögur
til lagfæringar. Viðbrögð Þjóð-
viljans og svör tryggingaráð-
herra, sem jafnframt er for-
maður Alþýðubandalagsins, eru
þau ein að skammast og hneyksl-
ast út í stjórnarandstöðuna fyrir
samskonar skerðingu fyrr á
árum. Látum það liggja milli
hluta, hvort það sé rétt, þótt
benda megi á,að í tíð Matthíasar
Bjarnasonar sem heilbrigðis- og
tryggingamálaráðherra hafi sú
gagnrýni aldrei heyrst, einfald-
lega vegna þess að það var ekki
hægt.
Hitt er athyglisverðara, að Al-
þýðubandalagið á sér ekki önnur
svör til málsbóta en þau, að
skerðing á tryggingabótum hafi
áður átt sér stað. Leggst nú lítið
fyrir kappana, þegar þeir geta
ekki betur gert, og standa sjálfir
að kjaraskerðingu hjá þvi fólki,
sem minnst má sín.
Verðbótaskerðingin um
mánaðamótin var óhjákvæmileg
ef menn meina eitthvað með
því,að draga þurfi úr verðbólgu.
Talsmenn ríkisstjórnarinnar
hafa réttilega bent á, að kjara-
skerðingin leiði til lækkandi verð-
bólgu, og þannig sé staðið vörð
um kaupmáttinn. Þetta hefðu
þeir mátt uppgötva fyrr.
Alþýðusambandið hefur látið
verðbótaskerðinguna yfir sig
ganga gegn því loforði, að skatt-
ar verði lækkaðir hjá þeim lægst
launuðu.sem nemur 1.5% í kaup-
mætti.
En sú skattalækkun kemur elli-
og örorkuþegum ekki til góða,
vegna þess að obbinn af þeim
greiðir ekki skatta vegna lágra
tekna.
Þannig er einnig gengið fram-
hjá bótaþegum, tryggingarbætur
skertar og hagur þeirra virtur að
vettugi.
Þessar aðf arir er rétt að hafa í
huga, næst þegar Alþýðubanda-
lagið gumar af umhyggju sinni
fyrir smælingjunum.
ÖWFéll Mágnffé-;
ar BiarnfreDssonar i
Sveinn Sæmundsson
blaöaf ulltrúí Flugleiða
skrifar Maqnúsi Bjarn-
freðssyni opið bréf vegna
skrifa þess síðarnefnda
um „einokun" Flugleiða.
Sveini finnst ómaklega að
Flugleiðum ráðist og tel-
ur ummæli Magnúsar á
misskilningi byggð.
Magnús minn góöur:
Þótt viö búum báöir
i Kópavogi reyndist mér býsna
erfitt aö ná tali af þér fyrir
helgi. Ég hringdi og lét liggja
skilaboð, sem ég efast vart um
aö konan þl nágæt hafi boriö
þér, ásamt kveöju minni. Skila-
boöin voru þess efnis aö þú
hefðir samband við mig. Þetta
hefur þú ekki gert og sé ég þvi
ekki annaö ráð en aö rita þér
bréf f Vísi en grein I VIsi var ein-
mitt tilefni til þess að ég reyndi
aö hafa tal af þér.
Þar er skemmst frá aö segja
að ég varð aö lesa tvisvar ýmis-
legt af þeim fullyröingum og ill-
mælum er þú lést á þrykk út
ganga I ofangreindri grein. Ég á
enn ákaflega bágt meö aö sætta
mig viö aö þú, sem ég þekkti
sem ungan, hressilegan mann,
jákvæöan I öllu tilliti, þeytir
slikum óhróöri aö tilefnislausu
yfir þaö fyrirtæki sem ég vinn
hjá, yfir forráöamenn þessa
fyrirtækis og okkur hina
óbreyttari starfsmenn. En sjón
er sögu rikari. Viö eldumst báö-
ir og þótt ég hafi þekkt þig sem
hinn jákvæöa mann i gamla
daga þarf ekki aö vera aö svo sé
nú. Þarna sáum viö hvernig
timinn og ofátið fer meö okkur
Ég veit sem sagt ekki neina
ástæöu til illsku þinnar og hat-
urs i garö Flugleiöa og okkar
sem þar störfum. Hins vegar
veröa margir súrir meö aldrin-
um og innbyrgö geövonska get-
■ ur komiö út i hinum undarleg-
ustu myndum.
Misskilningur leiðréttur:
En aö þessu frátöldu er annaö
sem vakti sérstaka athygli
við lestur greinar þinnar „Verö-
ur einokun rofin?”. Ég sem hélt
aö þú værir góöur Islenskumaö-
ur sé nú aö þarna hefur þú mis-
skilið móöurmáliö hrapailega.
Þú notar „einokun” um fyrir-
bæri, þar sem þaö orö á alls ekki
við.
t flugferöum milli landa er
alls ekki um einokun aö ræöa
heldur gera rikisstjórnir landa
tvihliöa loftferöasamning sin á
milli. Rikisstjórnir tilnefna siö-
an flugfélag af sinni hálfu til
þess aö sinna áætlunarfluginu.
T.d. má nefna aö Island hefur
tilnefnt Flugleiöir til áætlunar-
flugs til Noröurlanda. Noröur-
löndin hafa af sinni hálfu til-
nefnt SAS til þessa hlutverks.
Hér hafa þvi bæöi þessi félög
jafna aöstööu. Þvi er ekki um
einokun aö ræöa nema siöur sé
og þaö veit ég aö þtí skilur ef þú
hugleiöir máliö. Mér þykir hins
vegar slæmt aö þú skulir hafa
fallið I sömu gryfju og ölafur
Ragnar Grimsson og reyndar
Steingrimur Hermannsson hvaö
þetta atriöi varöar, á Aiþingi
nýlega.
Þetta leiöir hugann aö þvi hve
ójöfn aöstaöa þeirra er sem ráö-
ast á menn og málefni á Alþingi
og hinna sem ekki eiga þar
málsvara. En talandi um
Alþingismenn þá hlýtur þaö aö
vera undarleg tilfinning aö
standa i ræöustól á Alþingi, vita
aö þjóöin hlustar og jafnvel um-
heimurinn og vera þess um-
kominn aö fara meö fullyrö-
ingar, stundum skaölegar, og
vitandi aö sá sem er milli tann-
anna i þaö og þaö skiptiö, hefur
enga möguleika á aö svara fyrir
sig eöa leiörétta rangfærslur.
Ég veit aö þú lest blöðin
Magnús, og vafalaust hefuröu
lesiö þaö sem haft var eftir
samgönguráöherra er hann
spuröi hvort Islendingar væru i
herkvi hárra fargjalda. Nú er
þaö svo aö fargjöld milli Islands
og umheimsins eru lægri per
sætismilu en á flestum öörum
leiöum. Þaö er þvi fjarri lagi aö
Flugleiöir hafi haldiö uppi há-
fargjaldastefnu milli Islands og
útlanda.
Skattlagning á ferðalög:
Hins vegar er hiö opinbera,
rikiö sjálft, sem setur tslendinga
i herkvi meö sinni óhóflegu
skattheimtu. Taktu nú eftir: Af
öllum feröamannagjaldeyri
veröa feröamenn að greiöa 12%
álag. Flugvallaskattur hér I
Keflavik er einn sá hæsti
i heimi. Tökum sem dæmi aö
hjón ferðist til útlanda.
Þau taka sinn gjaldeyris-
skammt og greiöa áöur-
nefnt 12% álag á feröa-
gjaldeyrinn. Skattur þeirra til
rikisins I formi brottfararskatts
og álags er hvorki meira né
minna en 2.120, kr. Viö skulum
segja aö hjónin ferðist á 6/30
daga fargjaldi og er þá fargjald
þeirra fram og til baka Reykja-
vik - Kaupmannahöfn - Reykja-
vik 5.538. kr. Meö skattheimtu
sinni á þessum tveim liðum
hækkar rikiö feröakostnað þess-
ara hjóna um 38,3%. Þaö tekur
til sin af þessum hjónum 212.000.
gkr. og munar marga um
minna.
Allt þetta heföi ég sagt þér I
simanum heföi ég náö til þin. Ég
vona aö þú áttir þig á frum-
hlaupinu og þar sem þú ert
dálkahöfundur Visis og færö
greiddar ákveönar krónur fyrir
hverja grein, einokunargreinina
jafnt og aðrar, þá vonast ég til
að þú gerir bragarbót næst. En
hver var þaö annars sem fékk
þig til aö skrifa óhróöurinn um
okkur sem störfum hjá Flug-
leiöum?
Meö bestu kveðjum,
Kópavogi 13. mars 1981
Sveinn Sæmundsson