Vísir - 27.04.1981, Qupperneq 2

2
á Akureyri
Trimmar þú?
Hreinn Pálsson, bæjarlögmaöur:
— Nei, þaö er litiö. Bregö mér þó
stundum á gönguskiöi og þaö
hressir mann, en ég er of latur aö
notfæra mér þaö.
Guöbjörg Guömundsdóttir,
verslunarmaður:
— Nei, aldrei.
Jón Andreáson:
— Já, ég er I blaki og badminton.
bað er hressandi.
örn Gústafsson, starfsmaöur
Iönaðardeildar SÍS:
— Já, viö syndum og hlaupum
nokkrir félagar saman. baö er
holt og gott.
Patricia Jónsson, húsmóöir:
— Já, ég var aö koma af sklöum.
Yfir sumartimann spila ég golf.
Slíkt er nauösynlegt og hressandi.
„LOGREGLUSTMVIB
HEFUR RREYST RMIKiB”
- segir Eriingur Pálmason. nVsklpaður yllrlðgreglupjónn á Akureyri
Erlingur Pálmason, yfirlögregluþjónn á Akureyri
,,Ég byrjaði i lög-
reglunni 1948 og hef
verið hér siðan. Ég
kann þvi nokkuð vel við
starfið, að visu mis-
jafnlega vel, eins og
gengur og gerist”,
sagði Erlingur Pálma-
son, nýskipaður yfir-
lögregluþjónn á Akur-
eyri, i samtali við Visi.
Erlingur er Hörgdælingur, en
fluttist til Akureyrar á sama
tima og hann hóf störf I lögregl-
unni. Hann var spuröur um
breytingar viö löggæslu á þeim
rúmlega 30 árum, sem hann
hefur starfaö viö slikt á Akur-
eyri.
„baö er tilfelliö, löggæslu-
starfiö hefur breyst mikiö á
þessum árum. begar ég var aö
byrja 1948, þá voru þeir sem
voru I lögreglunni taldir ómann-
legir óþokkar og hálfvitar I
ofanálag. bá voru áflog fastur
liöur, ef handtaka þurfti mann.
Mönnum þótti þaö sjálfsagöur
hlutur i þá daga, aö veita eins
mikla mótstööu og hægt var,
annaö var ekki tekiö I mál.
betta hefur breyst meö árun-
um, sem betur fer, og skilningur
aukist á okkar starfi. Um leiö
erum viö lögreglumennirnir
ekki taldir alveg ómannlegir og
ekki nema I mesta lagi
helmingurinn af okkur hálfvit-
ar. Nú heyrir þaö jafnmikiö til
undantekninga, aö taka þurfi á
manni, eins og þaö heyröi til
undantekninga, aö þess þyrfti
ekki”, sagöi Erlingur.
begar Erlingur byrjaöi I lög-
reglunni voru þar aöeins 8 fast-
ráönir lögregluþjónar. Voru þá
tveir á vakt I senn, en aöeins
einn á nóttunni eftir kl. 4 fram
til hálf átta á morgnana. bá
kom Aöalsteinn heitinn Bergdal
á vakt og var fram til hálf fimm,
alla daga ársins, aö sumarfriinu
undanskyldu. Taldi Erlingur
óliklegt aö slikur vinnutími ætti
upp á pallborö hjá mönnum I
dag, þótt ekki væru liöin nema
tæp 30 ár slöan þetta þótti boö-
legt.
En hvernig kann Erlingur viö
nýju stööuna?
„Nokkuö vel, þakka þér fyrir.
Ég átti hins vegar i nokkrum
erfiöleikum meö aö aölaga mig
aö breyttum vinnutima. Ég
haföi unniö I 33 ár á vöktum, en
átti allt I einu aö byrja aö vinna
venjulegan vinnutima. betta
ruglaöi mig alveg til aö byrja
meö. bótt vinnutiminn styttist I
raun um 40-50 tlma á mánuöi, þá
fannst mér fritimanum stoliö
frá mér. Mér fannst ég ekki
hafa tlma til nokkurs skapaös
hlutar fyrir sjálfan mig. En
þetta vandist. Konan min vinn-
ur úti, og á meöan ég vann
vaktavinnu, var þaö slembi-
lukka ef ég átti frl um helgar,
þegar hún átti fri. Á þessu hefur
oröiö breyting, nú eigum viö
bæöi fri um hverja einustu
helgi. bar af leiöandi er ég oft-
ast heima um helgar”, sagöi
Erlingur Pálmason, yfirlög-
regluþjónn á Akureyri, I lok
samtalsins.
GS/Akureyri
ómar var ekki I vafa um
hvert inntakiö væri.
dmar
og inniakið
„Skagfirsk vornótt”
heitir víöfræg ljósmynd,
sem Gunnar V. Andrés-
son tók af tápmiklum
graöfoia og þurfandi
hryssu, — sitt hvoru meg-
in viö gaddavlrsgiröingu,
sem hindraöi nátturuna f
aö hafa sinn gang.
Skömmu eftir aö myndin
birtist f blööunum var
hringt i ómar Ragnars-
son, fréttamann, og hann
spuröur hvert hann teldi
vera megininntak lista-
verksins. „Afturendi
merarinnar”, svaraöi
ómar aö bragöi.
isóiog
sumaryi
Vorfundur þess fyrir-
bæris sem kallast Al-
þjóöaþingmannasam-
bandlö stendur nú yfir I
Manllla á Filipseyjum.
bar situr nú og sólar sig
Friörik Sófusson, — einn
islenskra þingmanna.
Ekki voru allir á eitt sátt-
ir meö þá ráöstöfun aö
einungis yröi sendur einn
þingmaöur, og aö þaö
skytdi f ofanálag vera
stjórnarandstæöingur.
Mun og marga hafa fýst f
ókeypis feröalag suöur
um höf. Nú er þaö hins
vegar svo, aö forsetar Ai-
þingis eiga lokaoröiö þeg-
ar um er aö ræöa útgjöld
af þessu tagi, og þeir tóku
af skariö um aö feröa-
kostnaöur og uppihald
fyrir einn mann væri r.óg
fyrir ntagra sjóöi þings-
ins. Friörik sigldi þvf ein-
samali til Filipseyja, en
hinir sitja eftir meö sárt
enniö. (beir gætu kannski
fariö á skiði...)
Bráöum kemur Friörik
heim — brúnn og sætur...
Reagan og
HJörlelfur
t Vikurbiaöinu á Húsa-
vík lesum viö eftirfar-
andi: „begar Egill
Jónasson heyröi aö vin-
sækdir Reagans Banda-
rikjaforseta heföu stór-
aukist eftir banatilræöiö
viö hann á dögunum, varö
honum aö oröi:
Fylgiö er Reagan
aöfæra fkaf
á fóiskunni trúi ég
hann græöi
Hjörleifi veitir vfst
ekkiaf
einu slfku
banatilræöi
Sandkorn vonar, aö
enda þótt þrengt sé aö
Hjörleifi og stuðnings-
mönnum hans, þá gripi
þeir ekki til slikra ör-
þrifaráöa.
Hjörleifur og Færeyingar
vilja Fljótsdalsvirkjun.
Hlörieífur og
Færeyingarnlr
bótt Hjörleifur
skýrslugeröarmaöur,
Guttormsson kunni aö
eiga sér formælendur fáa
varðandi orku- og
iönaöarmál almennt, hef-
ur nú komiö f Ijós aö hann
á fleiri hauka f horni en
menn haida, meö þá
stefnu aö fyrst skuli ráö-
ist i Fljótsdalsvirkjun.
bessir haukar eru vinir
okkar og frændur Færey-
ingar. Sandkorn hefur
nefnilega fregnaö, aö
háttsettir orkumenn frá
tslandi hafi nýlega sagt
Færeyingum aö eini
möguleiki þeirra til þess
aö fá keypt rafmagn frá
islandl á næstu árum sé
aö fyrst veröi ráöist I
Fljótsdalsvirkjun. Og
áfram heldur Hjörleifur
aö safna skýrstum og rök-
um fyrir þeirri virkjun,
sem hann hefur fyrir
löngu ákveöiö aö fyrst
skuli byggö.
Tillitsieysl
baö hefur vakið athygli
og óánægju Reykvíkinga
hversu opnunartfmi
sundlauganna f Reykja-
vfk hefur veriö stoputl yf-
ir páskana og sumardag-
inn fyrsta. A sumardag-
inn fysta var aöeins opið
til hádegis, og um pásk-
ana þurfti aö sæta lagi til
aö koma aö laugunum
opnum. Skföalönd hafa
veriö opin alla daga, en
vitaskuld eru það margir,
sem ekki eiga heiman-
gengt eöa hafa aöstööu,
bíla eöa sklðagræjur, til
aö njóta skiöaiökunar.
Engu aö sföur hafa þeir
haft áhuga á aö njóta sól-
ar og blfðveðurs, og litiö
til sundiauganna I þvi
skyni.
baö er þvi dæmalaust
ráöslag og Htit tillitsemi
viö borgarbúa, aö hafa
laugarnar lokaöar I blfö-
skaparveöri fridaganna,
eins og átt hefur sér staö.
Ráðuneytis-
brennivfnið
t sföustu viku fór fram
hin árlega brennivfnsút-
sala I viröulegum ráöu-
neytum lýövéldisins.
Einn ágætur kunningi
Sandkorns sagöist aö
þessu sinni hafa þurft aö
borga fimmtfu krónur
fyrir eina flösku af vodka
og aöra innihaldandi
þann göfuga drykk skoskt
viski. Má þvi búast viö að
glatt hafi veriö á hjalla
um helgina hjá þeim, sem
eru svo lánsamir aö vinna
hjá hinum háu ráöuneyt-
um.
„Bombufréllír”
Dagblaðsins
Dagblaöiö öskrar yfir
þvera forsiðuna I gær, og
reyndar var baksiöan
einnig lögö undir sömu
frétt, aö „heljarmikil
feiknarsprenging” haföi
oröiö I vélageymslu viö
Búrfell siöasta vetrar-
dag. baö fylgdi svo sög-
unni aö starfsmaður, sem
var I þverhandarfjarlægö
frá þessari ægilegu
sprengju, heföi hlotiö
smávægileg brunasár og
myndi mæta til vinnu aft-
ur eftir helgi. Nú er Dag-
blaöiö búiö aö nota bæöi
„heljar—” og „feikna—”
til aö lýsa umræddri
sprengingu, — spurningin
er: Hvaöa lýsingarorð
ætlar Dagblaöiö aö nota
ef einhverntfma veröur
einhverstaöar svo mikil
sprengja aö maöur til
dæmis missi meövitund
um stundarsakir, hverju
guö foröi.
Elleftl putlinn
. Og einn fyrir Hafnfiröing-
ana:
„Veistu af hverju hafn-
firskir karlmenn ganga
alltaf meö buxnaklaufina
opna?”
„Nei, af hverju?”
„Til þess aö geta talíö upp
á ellefu”.
Páll Magnússon,
blaöamaöur, skrifar.