Vísir - 27.04.1981, Síða 14

14
Mánudagur 27. april 1981
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á eigninni Miövangur 14, 1. h. t.v.,
Hafnarfirði, þingl. eign Kjartans Einarssonar, fer fram á
eigninni sjáifri fimmtudaginn 30. april 1981 kl. 14.30.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 107., 111. og 114. töiublaði Lögbirtinga-
blaðsins 1980 á eigninni Miðvangur 85, Hafnarfirði, þingl.
eign Arna óskarssonar fer fram eftir kröfu Innheimtu
rikissjóðs og Verzlunarbanka islands á eigninni sjálfri
fimmtudaginn 30. april 1981 kl. 15.00
Bæjarfógetinn I Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst var I 107., 111. og 114. tölublaði Lögbirtinga-
blaðsins 1980 á eigninni Breiðvangur 13, 1. h. t.v., Hafnar-
firði, þingl. eign Jóns Sigurðssonar. fer fram eftir kröfu
Veödeildar Landsbanka islands, Axels Kristjánssonar,
hri., Ólafs Jónssonar, hdl., Verzlunarbanka islands, og
Einars Viðar, hrl., á eigninni sjálfri fimmtudaginn 30.
april 1981 kl. 14.00.
Bæjarfógetinn I Hafnarfirði.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið i Lögbirtingablaðinu á fasteign-
inni Brekkubraut 7, kjallari f Keflavik, þingl. eign Guð-
mundar Péturssonar, fer fram á eigninni sjálfri fimmtu-
daginn 30. april 1981 kl. 16.00 að kröfu Vilhjálms H. Vil-
hjálmssonar hdl. og innheimtumanns rikissjóös.
Bæjarfógetinn I Keflavik.
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á fasteigninni Staðarvör 14 i Grindavik,
þingl. eign Ólafs Arnberg Þórðarsonar, fer fram á eign-
inni sjálfri að kröfu ýmissa lögmanna miðvikudaginn 29.
april 1981 kl. 16.30.
Bæjarfógetinn iGrindavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið I Lögbirtingablaðinu á fasteign-
inni Hafnargata 57 Keflavik (Hraðfrystihús Ólafs Lárus-
sonar) þingl. eign ólafs S. Lárussonar hf. fer fram á eign-
infisjálfriaö kröfu Vilhjálms Þórhalissonar hrl. miðviku-
daginn 29. april 1981 kl. 10.30.
Bæjarfógetinn I Keflavik.
Nauðungaruppboð
annað og siöasta á fasteigninni Tjarnargata 4, efri hæð I
Njarðvik, þingl. eign Hafþórs Svavarssonar, fer fram á
eigninni sjálfri aö kröfu ýmissa lögmanna og innheimtu-
manns rikissjóös fimmtudaginn 30. april 198*1 kl. 15.00.
Bæjarfógetinn I Njarðvik.
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á fasteigninni Kirkjuvegur 47 Keflavik,
þingi. eign Stefáns Guðmundssonar, fer fram á eigninni
sjálfri að kröfu Vilhjálms H. Vilhjálmssonar hdi., o.fl.,
fimmtudaginn 30. april 1981 kl. 13.30.
Bæjarfógetinn I Keflavik.
Nauðungaruppboð
annað og siðasta á fasteigninni Faxabraut 30, efri hæð i
Keflavik, talin eign Jóhannesar Bjarnasonar fer fram á
eigninni sjálfri að kröfu ýmissa lögmanna, Landsbanka
tslands, Búnaðarbanka tslands o.fl. miðvikudaginn 29.
april kl. 14.00.
Bæjarfógetinn í Keflavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur verið I Lögbirtingablaðinu á hraöfrysti-
húsi og öðrum fasteignum að Vatnsnesvegi 2 i Keflavik,
þingl. eign Hraðfrystihúss Keflavikur hf. fer fram á eign-
unum sjálfum aö kröfu Vilhjálms Þórhalissonar hrl., Vil-
hjálms H. Vilhjálmssonar hdl., Brunabótafélags tslands
og innheimtumanns rikissjóðs, fimmtudaginn 30. april
1981 kl. 14.00.
Bæjarfógetinn f Keflavik.
Nauðungaruppboð
sem auglýst hefur veriö i Lögbirtingabiaðinu á fasteign-
inni Þórustigur 30, efri hæð i Njarðvik. þingl. eign Jóns B.
Ólsen fer fram á eigninni sjálfri að kröfu Vilhjálms H. Vil-
hjálmssonar hdl. o.fl. miðvikudaginn 29. april 1981 kl.
11.30.
Bæjarfógetinn I Njarðvik
VlSIR
Viðtalið sem Gisli Sigurgeirs-
son, blaðamaöur, átti við mig i
sl. mánuöi og birt var I Visi 30.
mars, hefur valdið miklum úlfa-
þyt i stjórn Fjáreigendafélags
Ákureyrar, eins og sjá má i Visi
og Degi 14. april og i tslendingi
nokkru sfðar.
Ég vil hér á eftir skýra mál
mitt og færa fram rök gegn
sauðfjárhaldi og ótakmarkaðri
hrossaeign i lögsagnarumdæmi
Akureyrar.
Eign allra bæjarbúa
Það land sem Akureyrarbær
á, er eign allra bæjarbúa. Ég tel
að það eigi að nýta á þann hátt,
að það verði sem flestum til á-
nægju, en ekki bara nokkrum
sauðfjár-og hestaeigendum. Ég
hef undanfarin ár fylgst með
hvernig farið er með landið. Þar
sem áöur voru lyngmóar eru nú
rótnagað og jafn-vel uppblásið
land. Og þar sem áöur var hægt
aö ganga sér til skemmtunar
eru nú gaddavirsgirðingar, sem
teppa allar leiðir.
Það sjónarmið mitt, sem
fram kom i Visis viðtalinu, er
ekki nýtt, þvi ég hef notað hvert
tækifæri sem gefist hefur til að
gagnrýna stefnu bæjarstjórnar i
þessu máli. Fyrir fimm árum
sóttu hestamenn um spildu úr
landi Lögmannshliðar til
beitar. Ég sótti um sömu spildu
oglofaði jafnframt að friða
spilduna en leyfa öllum mönn-
um aðgang að henni sem vildu.
Ég var ekki i hestamannafélagi.
Þess vegna taldi meiri hluti
bæjarstjórnar mig ekki verðug-
an þess að fá þetta land á
„leigu”.
Á mörkum hins byggi-
lega heims
A bæjarstjórnarfundi i okt.
mánuði 1976 talaði ég máli minu
og leyfi ég mér að birta hluta úr
þeirri ræðu:
,,Ég þarf ekki að skýra fyrir
bæjarfulltrúum, hvað góð um-
gengni við landið er mikils virði.
Landið okkar er á mörkum hins
byggilega heims, er stundum
sagt. Þá er merking orðins
byggilegur sú, hvort hægt sé að
stunda hér landbúnaö eins og
gert hefur verið i þær 11 aldir,
sem landið hefur veriö byggt.
Ég held aö úttekt á gróðurlend-
inu myndi sýna okkur, að við
rányrkjum landið, og ef til vill
aldrei eins augsýnilega og nú
siðustu áratugina. Gróðurlendið
dregst saman hraðar og hraöar.
Jarövegseyðing I sumum
byggöarlögum er orðin það
mikil, að auðvelt hlýtur að vera
að timasetja, með þeirri tækni
sem við ráöum yfir, hvenær
jarövegurinn i hinum svoköll-
uðu beitilöndum veröur allur
fokinn á haf út. Hvað verður þá
um hin ræktuöu svæði, þegar
foksandurinn hefur greiðan veg
niður I byggö? Saga okkar
greinir frá slikri eyöingu byggð-
ar hér I okkar iandshluta og ekki
fjarri okkar fagra bæ.
Bændastétt hefur afsökun.
Hún hefur orðið að þreyja Þorr-
ann og Góuna og nú siðustu árin
tekiö þátt i iifsgæðakapphlaup-
inu. Einnig hafa bændur verið
frekar hvattir en lattir til að
breyta búnaðarháttum úr
ræktunarbúskap, sem kúabú-
skapur óneitanlega er, i sauð-
fjár eða hrossabúskap, og nú
siðast i holdanautarækt. Þar
með er veriö að auka enn frekar
álagið á beitilandið, sem menn
og höfuðskepnur hafa enn ekki
getað eytt.
Hafið augun opin
Ef þiö góöir bæjarfulltrúar,
leiðið hugann að þessum málum
og hafið augun opin þegar þið
ferðist um landiö, þá getið þið
varla annaö en séð hversu vafa-
samt það er, ég vildi segja vit-
laust, að hér skuli vera fram-
leitt kjöt til útflutnings, til þjóða
sem búa við allt önnur og
betri landfræðileg skilyrði en
viö.
Menn hrósa sér fyrir hrossa-
útflutning. Jafnvel er mér
sagt.aö menn haldi stóð hér I
bæjarlandinu með útflutning i
huga. Mér er llka sagt, aö hver
hestur eyðileggi gróður á viö
8-10 kindur. Ég tel sjálfsagt að
bæjarstjórn stuðli að heilbrigöri
tómstundaiðju bæjarbúa, en að
O.
09 jafnvel
uppDlásið
lanfl”
„þar sem áður voru lyngmðar”
stuðla I leiðinni að eyðingu
gróðurlendis, sem er sameign
okkar, mun ég aldrei standa
að.."
Þessa ræðu endaði ég með
þessum orðum:
„Þetta land sem hér er rætt
um, þ.e. Lögmannshliö, er
Ingólfur Árnason,
bæ jarfulltrúi á
Akureyri, gerir hér
athugasemd við grein
stjórnarmanna i Fjár-
eigendafélagi Akureyr-
ar, sem birtist fyrir
skömmu i Vísi.
dæmigert land sem friða þarf
algjörlega i mörg ár. Þannig
mætti breyta uppblásnum þúfu-
böröum I blómlendi. Þarna var
gott berjaland á æskuárum
minum, þangaö sem bæjarbúar
sóttu berjauppskeru ár hvert.
Þá var landið hóflega beitt. En
það er hart að þurfa að segja
það, að eftir að það komst I eigu
bæjarins, likist það meira flagi
en gróðurlendi. -
Góðir bæjarfulltrúar. Lofið
okkur sauölausu og stóðlausu
bæjarbúum að nýta þetta land.”
Svo mörg voru þau orð, sem
ég flutti fyrir daufum eyrum I
bæjarstjórn i október 1976. Af
þeim geta menn séð, að þessi
afstaða min er ekki nýtilkomin.
Fór ekki i skattaskýrsl-
ur
Stjórn Fjáreigendafélagsins
telur, að ég ýki búfjáreign
bæjarbúa. Ég skal viðurkenna
að ég leitaði hvorki til skatt-
stjóra né foröagæslumanns um
tölu sauðfjár. Þær upplýsingar
fékk ég annarsstaöar. Hitt full-
yrði ég að Glerárdalur stendur
að heita má opinn búpeningi
nágrannasveitarfélaganna. Um
leið og stefnt verði að þvi, að
verja bæjarlandið fyrir ágangi
búpenings fjáreigenda og hesta-
manna, mun ég verða þess ein-
dregið hvetjandi, að girt veröi
til fjalls á mörkum bæjarlands-
ins og nágrannasveitarfélag-
anna.
Stjórn Fjáreigendafélagsins
talar um fáheyröan atburð i
bæjarstjórn Akureyrar, þegar
þar var felld tillaga frá jarð-
eignanefnd um leyfisveitingu til
tveggja einstaklinga um búfjár-
hald. Má skilja það á grein
þeirra, að þeir véfengi rétt
bæjarstjórnar til sjálfstæðrar
ákvörðunartöku i þessu máli.
Þeir misskilja þá reglugerðina
og starfssvið einstakra nefnda,
sem starfa á vegum bæjar-
stjórnar.
1 1. grein „reglugeröar um
búfjárhald I lögsagnarumdæmi
Akureyrar” segir: „Tilgangur
reglugeröar þessarar er aö
stemma stigu við óhóflegu bú-
fjárhaldi innan lögsagnarum-
dæmis Akureyrar og tryggja að
gróðurlendi bæjarins veröi ekki
spillt. Skal reglugerð þessi
endurskoðuð i siðasta lagi 1982,
með tilliti til þess, hvort rétt sé
að takmarka búfjárhald enn
frekar”.
Og I annarri grein sömu
reglugerðar stendur: „Búfjár-
hald (nautgripa, hrossa, svina,
sauðfjár, geita, alifugla) er ó-
heimilt innan lögsagnarum-
dæmis Akureyrar nema með
sérstöku leyfi bæjarstjórnar”.
Ég held að þessar greinar taki
af öllu tvimæli um rétt bæjar-
stjórnar til að fjalla um þessi
mál og ákveða hverju sinni
hvort leyfi til búfjárhalds er
veitt eða ekki.
Fjáreigendur telja að ég hafi
vantalið tekjur bæjarsjóðs af
búfjárhaldi, þar sem ég hafi
ekki talið túnaleigur með. Þetta
er rétt, en ég taldi heldur ekki
fjármagnskostnað, sem bærinn
ber af þeim landakaupum, sem
hann hefur gert á undanförnum
árum. Það leigugjald sem fæst
fyrir túnin er aöeins litill hluti af
eðlilegri landaleigu. Rétt er að
bæjarbúar viti um þessar á-
ætluðu tekjur af túnaleigu, en
þær eru heilar kr. 15.000.
Skattgreiðendur borga
brúsann
Ég hef leitt hjá mér að ræöa
þjóðfélagslegan þátt þessarar
tómstundaiðju. Á sama tima og
stjórnvöld og bændasamtökin
eru að reyna að takmarka land-
búnaðarframleiðsluna, svo
minnka megi útflutning land-
búnaðarafurða á gjafaverði,
stuðlar bæjarstjórn Akureyrar
að búfjárhaldi með fjárfram-
lögum. Hvað ætli skattgreið-
endur greiði mikinn styrk til
stjórnarmanna Fjáreigenda-
félagsins, þeirra Vikings Guð-
mundssonar, Sverris Her-
mannssonar, Arna Magnús-
sonar, Jóns Sigfússonar og
Gunnsteins Sigurössonar i formi
útflutningsbóta?
Á siðasta bæjarstjórnarfundi,
sem haldinn var 31. mars sl.,
var samþykkt að kjósa 3 menn
til að endurskoöa búfjárreglu-
gerðina. Ég vænti þess, að við
þá endurskoöun ráði heilbrigö
skynsemi og að hagsmunir allra
bæjarbúa verði I heiöri hafðir.
Einnig vænti ég þess að náttúru-
fræðingar verði haföir meö I
ráðum og þeir leiðbeini bæjar-
stjórn Akureyrar i þessu mikil-
væga máli.
Ég leiði hjá mér stóru orðin i
grein stjórnar Fjáreigenda-
félagsins. Hins vegar er ég
reiöubúinn til málefnalegrar
umræðu um þetta náttúru-
verndar- og landnýtingarmál.
Bænadagana 1981,
Ingólfur Arnason.
(Fyrirsögn og millifyrirsagnir
eru blaðsins)