Vísir - 27.04.1981, Page 27

VISIR
Mánudagur 27. aprll 1981
r““-----------
vtsm
unniö á vöklum allan sólarhringinn h|á Piasteinangrun
31
1
Fiskkassaframleloslan
er kominn í fullan gang
Einsog Vísir sagöi frá f
haust/ þá var á prjónun-
um hjá Plasteinangrun
hf. á Akureyri að hefja
framleiðsluá fiskkössum
í byrjun þessa árs. Þetta
hefur nú gengiðeftir/ því
fiskkassaf ramleiðslan
hófst fyrir réttum mán-
uði og gengur vel.
Stór og mikil vél var fengin til
framleiðslunnar. Hefur henni
nii verið komið fyrir i nýbygg-
ingu Plasteinangrunar. Þar
þrælar hiín nótt sem nýtan dag
við að móta fiskkassa úr plasti i
þar til gerðu móti. Við mótunina
notar vélin mikinn hita og ógur-
lega krafta, enda er hún engin
smásmiði.
Sjálft fiskkassamótið, sem er
um 7 tonn að þyngd, er tekið á
leigu frá Sviþjóð, 3 mánuði i
senn, tvisvar á ári. Slikt mót er
nefnilega það dýrt, að
framleiðslan fyrir markaðinn
hér gæti aldrei staðið undir
kaupum á þvi.
Að sögn Gunnars Þórðarson-
ar, framkvæmdastjóra Plast-
einangrunar, er fyrirhugað að
framleiða 60—70 þús. kassa á
ári, en vélin fer létt með móta
eina 750 kassa á sólarhring.
Kassarnir eru framleiddir sam-
kvæmt norskrf hönnun sem hef-
ur reynst mjög vel, þykir sterk
og endingargóð. Fer framleiðsl-
an að mestu leyti á innanlands-
markað en Plasteinangrun hef-
ur einnig heimild til að selja
kassa til Færeyja. Hafa mark-
aðsmöguleikar þar þegar verið
kannaðir og niðurstaðan lofar
góðu, að sögn Gunnars.
Fiskkassar eru mikið notaðir,
en fram til þessa hafa þeir nær
allir verið fluttir inn, mest frá
Noregi, nær 80 þús, kassar að
meðaltaliá undanförnum árum.
Verðmæti þess er um 8 m.kr. á
núverandi verðlagi, en um
helmingur þess er vegna hrá-
efnis sem áfram verður flutt
inn. Fiskkassaframleiðsla
Palsteinangrunar sparar okkur
þvi gjaldeyri fyrir um 4—5
m.kr. á ári.
Plasteinangrun framleiðir
ýmislegt fleira fyrir sjávarút-
veg. Er þar um að ræða neta-
hringi og trollkúlur. Fer um 90%
af netahringjunum i útflutning
og nær helmingurinn af trollkúl-
unum, mest til Norðurlandanna
og Kanada. Hefst ekki undan að
framleiða upp i pantanir, þótt
unnið sé á vöktum allan sólar-
hringinn. Einnig framleiðir
Plasteinangrun flöskur úr
plasti, sem notaðar eru undir
þvottaefni, safa og fl.
Það er þvi uppgangur i flest-
um greinum framleiðslunnar og
ekki annað fyrirsjáanlegt en
nægilegur markaður verði fyrir
framleiðsluna, að sögn Gunnars
Þórðarsonar. Það eina, sem er
afturkippur i, er framleiðsla á
plasteinangrun, sem fyrirtækið
var upphaflega stofnað til að
framleiða, eins og nafnið bendir
til. Stafar afturkippurinn eðli-
lega af miklum samdrætti i
byggingariðnaðinum á Akur-
eyri um þessar mundir.
e»
Iðnaðardeild Sambandsins og
KEA eru stærsti hluthafinn i
Plasteinangrun hf. Stjórnarfor-
maður er Hjörtur Eiriksson,
framkvæmdastjóri Iðnaðar-
deildarinnar.
GS/Akureyri
Meö vélakosti Plasteinangrunar er ætlunin aö framleiða 60-70 þúsund fiskkassa á
ári, en að meðaltali hafa veriö fiuttir inn 80 þúsund kassar á ári frá Noregi.
(Visism. GS).
svomœlir Svoithöíox ■ ■■■■■■■ ij|
Æ B> ■ mmmm m mm mm mmmmmmmmmmmm mmmmmr mmmmmmmmmmmmmmmm
VIÐREISN ER ALLT SEM ÞARF
Sú glima, sem nú er háð við
verðbólguna, á sér rætur i
samningum um kaup og kjör,
sem gerðir voru snemma á
valdatima rikisstjórnar ólafs
Jóhannessonar. Eftir langvar-
andi timabii viðreisnar þótti
æðikollum Alþýðubandalagsins
kominn timi til að hefja efna-
hagslega upplausn og fengu þvi
ráðið, kannski mest vegna þess
að Framsókn virtist ekki hafa
skiiiö þá, og skilur heldur ekki
nú, að Alþýðubandalagið varðar
ekkert um þjóðarhag. Frá þvi
viðreisn lauk hefur landsmönn-
um reynst stjórnmálastefna
þeirra, sem meö völdin hafa
farið, ein löng og ströng þrauta-
ganga, þar sem hvað eftir annað
hefur stefnt I áttatiu prósent
verðbólgu, vextir hafa hækkað
svo, að þeir eru nú óviðráðan-
legir fyrir þá, sem þurfa að
byggja húsnæði yfir sig, en
valda að auki stöðugri verð-
bólgu vegna þess að neytandinn
veröur að greiða þessa vexti i
hækkuðu vöruverði. Atvinnu-
vegirnir eru á hnjánum út af
skattheimtu og siæmri aöstöðu
vegna neikvæðs munar á til-
kostnaði og framleiðsluveröi.
Þannig hefur sagan frá
stjórnarmynduninni 1971 alltaf
verið að versna, þrátt fyrir
margvislegar málamynda-
aðgerðir siðan, og nú siðast
kenningar um viljann. Vegna
þess að ölium er ljóst I hvert
óefni er komið, virðist rikis-
stjórnin hafa sæmilegan vinnu-
frið til viðnámsaðgerða. Engu
að siður mun viðnám hennar
koma fyrir litið, enda gerir
margvislegur tilkostnaður ein-
staklingsins vegna vaxta og
verðbólgu það að verkum, að
stór hluti iáglaunafólks bjargar
sér eins og best hann getur á
vinnumarkaði, utan og ofan við
samninga, svo að nú reiknast
stórum hluta verkamanna mán-
aðarlaun upp á rúma eina miilj-
ón g. króna. Þess sér auðvitað
stað i verðlagi og óhagstæðum
fram'Ieiðslukostnaði.
Þegar viðreisnin var felld i
kosningunum 1971, var það við-
kvæði margs ungs fólks, að þaö
vildi breytingu breytingarinnar
vegna. Það kvaö upp úr með, að
viðreisnin heföi varað svo lengi,
að það myndi ekki iengur til
annarra stjórnarhátta, eöa
þekkti ekki aðra stjórnarhætti
siðan þaö kom til vits og ára.
Það var þvi eiginlega krafa um
einskonar skemmtanalif að fá
aðra stjórnarhætti I landiö. Og
þessu unga fólki varð svo
sannariega að ósk sinni. Það
fékk aðra stjórnarhætti — sem
sagt mikið skemmtanaiif, en nú
eru timburmennirnir farnir að
segja til sln, og það verður fróð-
legt að sjá þetta sama unga fólk,
sem nú er tiu árum eldra, bjarg-
ast út úr vaxtasúpu og verð-
bólguaðgerðum, sem þó miða
aðeins að „normalástandi” upp
á 35% verðbólgu.
Þeir, sem höföu mest á móti
viöreisn, gættu þess ekki, að eitt
er skemmtanalif og annað póli-
tísk skynsemi. Viðreisnar-
stjórnir höfðu haldið sæmiiegu
jafnvægi i þjóðféiaginu og
sæmilegum friði á vinnumark-
aði. Atviiuia hafði verið jöfn og
góð fyrir utan eitt tilfelli 1967-68,
þegar fóik flutti úr landi vegna
örðugleika. Samskonar örðug-
leikar hafa komið upp oft siðan
og hafa fylgt fólksflutningar úr
landi. Það cr bara ckkert talað
um slíkt enda þeir við völd sem
hafa viijann að leiðarljósi, sem
nær auðvitað tii sjálfsákvörð-
unarréttar um utanferðir.
ómögulegt er að segja, hvort
nokkurri stjdrn tekst að snúa
blaöinu við, úr þvi sem komið
er. H ins vegar er ekki vafi á þvi,
aö langmestur hluti kjósenda
vill nií ekkert frekar en að á ný
verði tekin upp viðreisnarstefna
i þjdðmálum. Sú stefna fæst
ekki fram með þátttöku Alþýöu-
bandaiagsins. Þess vegna er sú
stjórn, sem nú situr, eins og hún
er samsett, ekki fær um að
verða við þessum óskum. En
það mun ekki koma I Ijós fyrr en
I haust, hverjir það verða, sem
hugsanlega geta veitt nýrri við-
reisn forustu.
Svarthöfði