Vísir - 06.06.1981, Síða 9

jSjálfstæðismenn eru and-
! vígir ríkisstjórninni
Engirn stóridómur
Úrslit þeirra skoöanakannana
sem Vfsir hefur birt að undan-
förnu vekja athygli. Samt er þaö
svo, eins og reyndar áður, að
þegar niðurstöðurnar eru einum
eða öðrum óhagstæöar, þá þykj-
ast þeir þess umkomnir að
rengja Urslitin og visa þeim á
bug. bað er mannlegt að flýja
af hólmi, en það er ekki að sama
skapi karlmannlegt. Skoðana-
kannanir eru enginn stóridómur,
sem menn standa og falla meö,
en þær segja slna sögu, og fyrir
stjórnmálamenn er það flónska
að virða þær að vettugi.
Þegar tvö blöð, Vísir og
Dagblaðið kynna Urslit um fylgi
flokkanna, sem fer ótrUlega
saman, þrátt fyrir mismunandi
aöferöir, hlýtur það aö teljast
marktækt. Sex hundruð manna
úrtak annarsvegar og sjö
hundruð manna úrtak hinsveg-
ar eru viðurkenndar stærðir og
fullkomlega áreiðanleg heimild
um stöðu og fylgi einstakra
flokka.
Þegar bUið var að telja innan
viö eitt prósent atkvæða i
frönsku forsetakosningunum
gátu menn fullyrt með réttu,
hver yrðu Urslit kosninganna.
Hlutföllin sem þá lágu fyrir
milli frambjóðenda breyttust
ekki þótt eftir væri að telja nán-
ast öll atkvæði. Það sama gerir
skoðanakönnun og hUn er þvi
öruggari, þar sem flokksfylgi
erfast í meginatriðum,eins og á
íslandi.
Fjármálaráðherra lagði fram
rikisreikninginn í upphafi vik-
unnar og sló sér á brjóst. Ekki
verður það frá honum tekið að
reikningurinn kom út með plús
og mun það vera i fyrsta skipti i
fjöldamörg ár. Að þvi leyti gerir
Ragnar betur en hinir ihald-
sömustu Ur borgarastétt, sem
gegnt hafa þessu embætti.
Enekki er alltsem sýnist, og
rek stra rafga ngnu m nær
Ragnar með tilstyrk þeirra
skatta, sem vinstri stjórnin
lagði á landsmenn og himinhá-
um erlendum lánum. Aðferöin
hefur verið sU að kippa fleiri
verkefnum Ut af fjárlögum og
fjármagna þau með lántökum,
sem nU eru meiri og hærri ai
áður hafa þekkst i Islandssög-
unni.
1 rauninni er þaö með ólikind-
um hversu hljótt það hefur farið
að skuldabyröi landsmanna
eykst ár frá ári. Heimilishaldiö
hjá hverjum og einum yrði
harla létt, ef hann kæmist upp
með að slá lán fyrir almennum
útgjöldum með greiðslufresti
þannig að næsta kvnr.lóö, börn-
in qg barnabörnin fengi það i
sinn hlut að standa i skilum.
öll sU sjálfumgleði sem ein-
kennir málflutning fjármála-
ráöherra þegar rikisreikning-
urinn er sýndur, hefur holan
hljóm, fyrir þá sem skilja á-
stæðurnar f yri r stöðu rikissjóðs.
Almenningursetur sig diki inn i
þær reikningskúnstir og satt að
segja fer rikisreikningur fyrir
ofan garð og neðan hjá öllum
þorra fólks. Það er löngu hætt
aö taka mark á fagurgala eða
skrautlegum umbúðum stjórn-
málamanna, þegar þeir leggja
fram sin mál. Það flokkast
undir áróður og pólitiska mat-
reiðslu og fer inn um annað eyr-
að og út um hitt. Stjórnmála-
menn geta sjálfum sér um kennt
og gjalda þess loksins, þegar
staöreyndir eru lagðar á borðið.
ba,nnig hefur einnig farið fyrir
fjármalaráðherra og rikisreikn-
ingnum, eins og reyndar efni
standa til. _
L........
Stór hópur óákveðinna
Jafnframt þvi sem skoðana-
könnunin segir okkur hver staða
einstakra flokka er, verður ekki
framhjá því gengið, aö afar stór
hópur kjósenda, eða um 30% er
ekki tilbuinn til að ganga til liðs
við tiltekna flokka, neitar að
svara eða er óákveðinn. Þetta
er vissulega hópurinn, sem ræð-
ur úrslitum i kosningum og
hann hefur ekki gert upp við sig,
hvaða flokk skal styðja.
SU venja hefur skapast að
kynna fylgi iiokkanna i hlutfalli
við þá sem taka afstöðu með eða
móti, og þannig fæst sú tala að
Sjálfstæðisflokkurinn hafi 46%
fylgi og að rikisstjórnin njóti
stuðnings 55% þjóðarinnar, svo
dæmi séu tekin.
Hinn stóri hópur óákveðinna
kjósenda getur vitaskuld breytt
þessum niðurstöðum. Hlutfalls-
leg skipting hans er ekki endi-
lega sU sama og þeirra, sem
taka ákveðna afstöðu. í þvi
sambandi er athyglisvert, að af
þeim sem ekki gáfu upp
stuðning við tiltekna stjórn-
málaflokka, er rUmlega
helmingur ánægður með rikis-
stjórnina en tæplega helmingur
óánægður. Miöað við að sjálf-
stæðismenn eru að þrem fjórðu
hluta óanægðir með rikisstjórn-
ina.erólildegtað sá flokkur hafi
46% af þeim hópi.
Með sama hætti er varhuga-
vert, að reikna með þvi að 55%
þjóðarinnar styðji rikisstjórn-
ina, þótt sU tala sé fengin, Ut frá
þeim sem afstööu taka. Nær
þriðjungur kjósenda er ekki til-
búinn til að segja álitsitt á rikis-
stjórninni.
Forysta án stuðnings
Það sem skoðanakönnunin
ritstjórnar
pistill
Etlert B. Schrara
fitstjóri skrifar
segirþó svo óyggjandi er, er af-
staða sjálfstæðismanna til
stjórnarsamstarfsins Aðeins
fjórðungur þeirra fylgir og styð-
ur rikisstjórnina. Þetta er
mínna fylgi en almennt hefur
verið reiknað með. Gunnar
Thoroddsen hefur verið sagður
njóta viðtæks stuðnings i sinum
gamla flokki, en annað kemur á
daginn. Þegar sjálfstæðismenn
voru spurðir hvern þeir vildu
sem formann var það eingöngu
einn fimmti sjálfstæðismanna
sem nefndi Gunnar. Reyndar
fékk Geir Hallgrimsson ná-
kvæmlega sama fylgi, eða 20%.
NU má gera þvi skóna, aö
þegar spurt er með þessum
hætti, sé verið að bjóða fólki
„upp i' dans”, Tilheigingin verði
sU að leita að einhverju nýju. Að
þvi leyti er slik spurning
leiðandi og nUverandi forystu-
mönnum óhagstæö. En hún er
engu aö siöur eölilegri og opn-
ari heldur en sú aðferð að
spyrja einfaldlega: hvort ertu
með Gunnari eða Geir.
Sjálfstæðismenn geta haft á-
huga á fleiri valkostum en upp-
gjöri milli þessara tveggja
manna. Það kemur raunar I
ljós, enda er meginniðurstaöan
sU, aö 60% af nær tvö hundruð
sjálfstæðismönnum vilja ein-
hverja aðra. Vilja skipta um
forystu. bað segir sina sögu.
Vinstri stjórn — eða
hvað?
Ef Framsóknarflokkur og
Alþýðubandalag eru skilgreind-
irsem vinstri flokkar, þá verður
ekki betur séð af Urslitum skoð-
anakönnunarinnar, heldur en að
rikisstjórnin sitji smám saman
uppi meö hiö hefðbundna vinstri
fylgi i landinu. Ennþá segist
fjórðungur sjálfstæðismanna
styðja rlkisstjórnina, en sá
stuöningur kemur einkum úr
þeim kjördæmum þeirra sjálf-
stæöismanna, sem ýmist eru
ráðherrar eða opinberir
stuðningsmenn rikisstjórnar-
innar og er þvi persónubundinn
fyrst og fremst.
Fyrir borgaralega þenkjandi
fólk.frjálslynt og framfarasinn-
aö, hefur þessi rikisst jórn valdið
vonbrigðum. Verölagsmál eru
reyrð niður, afturhald rikir i
orkumálum, Alþýðubandalagið
er látið njóta neitunarvalds i
utanrikis- og varnarmálum og
flestar meirháttar ákvarðanir
bera þess keim, að Alþýðu-
bandalagið og vinstri menn ráði
ferðinni.
Gagnvart vinstra fólki er
stjórnin heldur ekki fugl né fisk-
ur. Fjármálaráðherra telur sér
það helst til tekna að samneysl-
an sé sú hin sama og 1 tið Geirs
Hallgrimssonar, ihaldssemi
gætir i afstööu til launakrafna
verkalýðsfélaga, og byltingin
lætur biöa eftir sér. Þetta er
vinstri stjórn án þess aö loforö
og fyrirheit séu efnd. Alþýðu-
bandalagið hefur vissulega
mikil itök um þessar mundir, en
þess sjást ekki merki I bættum
kjörum eða áþreifanlegri jafn-
launastefnu. Þaö var til að
mynda athyglisvert að lesa
fréltir um það, að Vinnuveit-
endasamband tslands treysti
sér ekki til annars en aö greiða
jafn háar veröbætur á hærri
laun þ.e.8.1% eins og á þau lægri
þrátt fyrir kjarasamninga um
annaö. Það var einnig athyglis-
vert að lesa I Þjóðviljanum um
viðhorf Dagsbrúnarmanna til
verkalýðsforystunnar, sem þeir
töldu „djöfullega”. Vinstri
stefnan kemur fram I afturhaldi
.og úrtölum I verðlagsmálum,
efnahags- og peningamálum,
orkumálum og áframhaldandi
rikishyggju, en hún birtist ekki I
þeim málum, sem snerta dag-
legt brauðstrit, lqa- og aðstöðu
hins vinnandi manns.
Ef menn vilja sjá kosti þess-
arar stjómar, þá eru þeir fólgn-
ir í þvi, aö launafólk uppgötvi,
að völd Alþýðubandalagsins eru
engin trygging fyrir þvi, aö hag-
ur þess batni: að það sjái, aö
samasemmerki verður ekki
settá millisósialisma og verka-
lýðs. Ef þetta ljós rennur upp
fyrir kjósendum. þá hefur rikis-
stjórnGunnars Thoroddsen gert
sitt gagn.
Ellert B. Schram.