Vísir - 15.07.1981, Side 15

Miövikudagur 15. júli 1981
VÍSIR
Fyrsta helmsókn forseta (slands til Grimseyjar:
„Hér eru falleg bðrn
sem eru glöð i framkomu”
Þau væru hað ekki nema foreldrarnlr væru líka ánægðir,
sagði Vigdls Finnbogadðttir
Forseti íslands, Vigdis Finn-
bogadóttir, heimsótti Grimsey-
inga á mánudaginn. Var það
fyrsta heimsókn forseta tslands
til eyjarinnar og jafnframt i
fyrsta skiptið sem Vigdis stigur
þar á land. Hreppsnefndin tók á
móti forsetanum og fylgdarliði
hans á flugvellinum. Siðan var
gengið að félagsheimilinu, þar
sem eyjarskeggjar, jafnt ungir
sem gamlir, fögnuðu forsetanum.
Var öll vinna lögð niður i eynni á
mánudaginn i tilefni heimsóknar-
innar.
hjálpar Vigdisi Finnbogadóttur,
aldið er út i varðskipið að lokinni
id: G.S./Akureyri.
I félagsheimilinu beið kaffi og
borð hlaðið gómsætu meðlæti.
Hafði Vigdis orð á þvi, þegar hún
leit krásirnar, að hún sæi ekki
fram á annað en strangan
megrunarkúr að heimsókninni
lokinni. Á meðan setið var yfir
kaffibollum gekk Vigdis forseti á
milli borða og skrafaði við heima-
menn.
Hendurnar
fram úr ermum
Alfreð Jónsson, oddviti Grims-
eyinga, ávarpaði forsetann i lok
veislunnar. Lét hann þess getið,
að Vigdis væri fyrsti forseti ls-
lands, sem léti sjá sig i Grimsey.
Ekki sist þess vegna fögnuðu
Grimseyingar nú komi hennar.
Sagði Alfreð, að það gæti svo sem
verið, að ekki væri mikið til
Grimseyjar að sækja, af andleg-
um og menningarlegum verð-
mætum. Hins vegar hafi eyjan
getað fætt her manns. Þess vegna
hefði Einar Þveræingur neitað að
gefa hana Noregskonungi. — Og
enn getur eyjan okkar fætt her
manns, þvi eyjarskeggjar eru nú
110 og fer fjölgandi. Hér býr ungt
og dugandi fólk, meðalaldur
innan við 30 ár. Dugandi fólk,
sagði ég, þvi á sl. ári var verð-
mæti þess sjávarafla, sem héðan
fór, rétt rúmlega 2 m. kr. á hvert
einasta mannsbarn i eynni. Ég er
hræddur um að Reykvikingar
verði að ná höndunum aðeins
lengra fram úr ermunum, ef þeir
ætla að ná okkur á þessu sviði.
Sjaldan vafðist mér tunga um
tönn
ef tala ég þurfti á fundum.
Aldrei héldu mér boð eða
bönn
þegar bálskotinn varð ég i
sprundum.
Þannig kvað Alfreð i lok ræðu
sinnar, en siðan færði hann Vig-
disi að gjöf.Annála nitjándu ald-
ar, eftir séra Pétur Guðmundsson
frá Grimsey.
Af Norðmönnum og
írum
Vigdis forseti þakkaði góð orð
og hlýjar móttökur. Hún sagðist
vera ákaflega snortin af þvi að
vera komin i heimsókn til Grims-
eyjar. Sig hefði ekki órað fyrir
þvi, að eiga eftir að koma þangað
i fylgd með heilli sýslunefnd i þvi
embætti sem hún nú væri i.
Vigdis gat um erlenda fræði-
konu, sem héldi þeirri kenningu á
lofti, að íslendingar væru komnir
af Norðmönnum i föðurætt, en
irskum ambáttum i móðurætt. —
Þess vegna erum við sennilega
svona föngulegt fólk og freknótt,
sagði Vigdis. Hún gat einnig um
þá kenningu þjóðsögunnar, að
Grimseyingar væru komnir af
Norðmanni i föðurætt, en risa i
moðurætt. Þar væri þá fengin
skýring á þvi, hversu vörpulegir
Grimseyingar væru.
Sagði Vigdis með ólikindum,
hvað Grimsey kæmi oft við sögu i
aldanna rás. Sagðist hún furða sig
á, að hún skyldi aldrei heimsækja
eyna i kosningabaráttunni á sl.
ári, þvi svo oft hefði hún vitnað til
Einars Þveræings og Grimseyjar
i ræðum sinum þá.
— Við verðum að varðveita þaö
dýrmæta frelsi sem við höfum og
megum aldrei týna. Grimsey er
útvörður þess. Einar Þveræingur
vildi ekki gefa Grimsey Noregs-
konungi, þvi hann taldi hana
hluta af iandinu. Þó var sá kon-
ungur vinsæll. Þó við eigum góð-
an konung i dag, þá vitum við
ekki hver næsti konungur verður,
var haft eftir Einari.
Ég vitnaöi til þessarar sögu,
þegar ég var spurð, hvort auka
ætti völd forsetans. Reynslunni
rikari er ég sömu skoðunar og
áður. Forsetinn á að vera sam-
einingartákn þjóöarinnar, en ekki
valdamaður. Vald er hægt að
misnota og viö vitum aldrei hver
næsti forseti verður, sagöi Vigdis.
Að lokum sagði Vigdis á þessa
leið: — Ég fagna þvi að sjá hér
uppbyggingu og falleg börn, sem
eru glöð i framkomu. Þau væru
það ekki nema foreldrarnir séu
lika ánægðir. Ég veit ekki nema
Grimseyingar ættu að sérhæfa sig
i þriburum, þvi þá fjölgar þeim
hraðar, sagöí Vigdis forseti, en i
veislunni voru einmitt þribur-
arnir, Bjarni, Konráð og Svavar,
synir Gylfa Gunnarssonar og Sig-
rúnar Þorláksdóttur.
Ógleymanlegur dagur
Að veislunni lokinni skoðaði
forsetinn kirkjuna i Miðgörðum,
en siðan hélt hún um borð i varð-
skip, sem flutti hana til Akur-
eyrar. „Þetta verður mér
ógleymanlegur dagur”, sagöi
Vigdis forseti þegar hún kvaddi
Alfreð oddvita á bryggjunni.
Sýslunefndarmenn Eyjafjarðar-
sýslu, sem fylgdu Vigdisi til
Grimseyjar ásamt eiginkonum
sinum, fóru aftur heimleiðis meö
flugvélum Flugfélags Norður-
lands.
G.S./Akureyri.
Krakkarnir i Grimsey röðuðu sér upp i einn hóp þegar Vigdis Finnbogadóttir kom í fyrsta skiptiö á
þeirra heimaslóðir. Tilhlökkunin og spenningurinn er augljós i andlitum krakkanna. Mynd: G.S./Akur-
eyri.
., færir Vigdisi að gjöf bókina/Annálar nitjándu aldar'eftir sr. Pétur
isamsætisins. Mynd: G.S./ Akureyri.
Grimseyingar létu sig ekki muna um að taka sér fri daginn, sem forseti þeirra kom i heimsókn enda til-
efnið ærið. Allir, sem vettlingi gátu valdið, komu i félagsheimilið þar sem hinum góða gesti var fagnað
meö dýrindis kræsingum. Mynd: G.S. /Akureyri.