Pressan - 18.01.1990, Blaðsíða 10

Pressan - 18.01.1990, Blaðsíða 10
10 ATHUGASEMD frá fyrrverandi stiórnarformanni Lindalax hf. / Pressunni, sem úl kom sídasla fimmtudag, birlisl grein um Linda- lax hf. þar sem sérslaklega uar uikid ad Þórdi H. Olafssyni, fyrr- um framkuœmdastjóra félagsins. Vegna þess aö fariö er meö rangt mál á nokkrum stööum í greininni fer ég þess á leil aö birtar veröi eflirfarandi alhugasemdir: I. Fullyrl er til dœmis aö Þóröi H. Olafssyni hafi ueriö sagl upp slörfum, fyrsl hjá íslandslaxi hf. og síöar hjá Lindalaxi hf. Hvort tueggja er rangl. Þóröi, sem starf- aö haföi sem tœknilegur fram- kuœmdasljóri Islandslax meöan á uppbyggingu eldisstöövar þess fé- lags slóö, var boöiö aö taka aö sér sambœrilegt starf hjá Lindalaxi síöla sumars 1987. Því slarfi gegndi hann þar til í byrjun nóv- ember síöaslliöins er hann sagöi upp störfum hjá fyrirtœkinu aö eigin ósk. Mánuöi áöur haföi stjórn félagsins ráöiö nýjan aöul- framkuœmdastjóra eins og til haföi staöiö allt frá upphafi. Þaö er aö mínum dómi mjög ómaklegt aö kenna Þóröi um þá rekstrarerfiöleika, sem Lindalax átti uiö aö glíma, en sömu sögu er aö segja um flest önnur fiskeldis- fyrirtœki hér á landi. Ég tel þuert á móti aö hann hafi staöiö sig aö flestu leyti mjög uel í erfiöu og oft uanþakklátu hlutverki. Þóröur hef- ur mikla reynslu af uppbyggingu eldisstööua og rekstri þeirra, ekki síst hinni tœknilegu hliö mála. Ég álít hann þuí mjög vel hœfan til þess aö uera tœknilegur ráögjafi sjóös á borö uiö framkuœmdasjóö í fiskeldismálum. Nær daglega, vetrarlangt, á eg leið til hrossa minna framhjá einni náttúruperlanna sem prýða borgina okkar. Hér á eg við Rauðavatn. Þakklátum huga verður mér hugs- að til þess góða fólks, sem lagt hefir reiðleiðir meðfram vatninu, meira að segja gert göng, mikil og góð, undir suðurlandsbrautina, svo hest- elskir geti hættulaust komizt til vatnsins, notið, á fáksspori, gjálfurs öldunnar, eða þanið gæðinga sína á skeiðvelli íssins. Þetta er undurgam- an, og hvílík breyting frá því, er við Þokki minn tókumst á um, hversu langt væri í næsta bíl á hraðferð um brautina. Öskureiður bruddi hann mélin, krafsaði í vegkantinn, eins og hann væri að minna mig á, að há- markshraði á brautinni væri 70 km, og það líka, að á flestum bílum væru bremsur í lagi. Stundum hafði Þokki betur, rauk yfir í svo fífldjörfum leik, að hjarta mitt var ekki í brjósti held- ur hálsi eftir. Sú kom stund, að eg fór ætið af baki, er eg nálgaðist braut- ina, og úr augum Þokka mins las eg: Hvað hafa svona gamlir karlfauskar, með merarhjörtu, að gera í leik við fjörhest? Þegar áskanir hans urðu hvað mestar, þá þuldi eg gramur yfir honum, að eg vissi ósköp vel, hvaða hraðamörk væru skráð við vegkant- inn, en hitt líka, að sára, sára fáir færu eftir þeim. Ökumaður sem heldur frá Elliðaám, á réttum hraða, austur fyrir fjall, kemst fljótt að því, að bifreið hans er eins og steinn í straumelfu umferðarinnar. Hún frussast framhjá, báðumegin, í slíkri taugaveiklun, að nær vikulega verða útafkeyrslur eða árekstrar. Þokki bruddi mélin og lét mig skilja með krafsi sínu, að sér kæmi þetta ekkert við. Það má vera rétt, en hvað með þig, sem línur þessar lest? Kemur þér þetta við? Á ásunum, vestan Rauðavatns, er risin mikil 2. í umrœddri grein er þuí haldiö fram aö rekstur Lindalax hafi staöiö á brauöfótum frá upphafi, uppbygging fyrirtœkisins hafi öll ueriö fyrir lánsfé og stofnendur þess og aöaleigendur hafi ekki lagt fé í þaö sjálfir. Hér er ekki aöeins um aö roeöa aluarlegar aö- dróttanir í garö stjórnenda félagsins, heldur er mjög hallaö réttu máli. Staöreyndin er sú aö hlutafé fé- lagsins nam rúmum 187 milljón- um króna þegar þaö uar lýst gjaldþrota, en auk þess höföu hluthafar ueitt félaginu yfir 20 milljónir í áhœttulán sem jafna má til hlutafjár. Af hlulafénu lögöu landeigendur á Vatnsleysu fram rúmar 47 milljónir í formi lands- og uatnsréttinda í 25 ár. Þetta lá fyrir strax í upphafi og uar öllum Ijóst, sem uita uildu, enda báru ársreikningar félagsins þetta meö sér, suo og leigu- samningur uiö landeigendur sem þinglýst uar á sínum tima. Þá er þaö rangt aö norska fyrir- tœkiö Seafood Deuelopment A/S hafi einungis lagt fram tœkniþekk- ingu sem hlutafé. Norska félagiö lagöi Lindalaxi til meira en 100 milljónir króna sem hlutafé og áhœttulán, en aöeins brot af þeirri fjárhœö uar þaö sem kallu mœtti tœkniþekkingu. Nefna má sem dœmi aö félagiö lagöi á síöasta uori fram um þaö bil 36 milljónir í hlutafé og uar þaö allt innt af hendi í reiöufé. Ástœöur fyrir rekstrarerfiöleik- um og síöar gjaldþroti Lindalax tel ég uera fleiri en eina, sumar byggð. Stækkar stöðugt. Þarna býr ungt fólk með börnum sínum. Rauðavatn lokkar þessi blessuðu börn til sín. Sum þrá að vaða eða stikla steina; önnur að láta tálgubát- inn fljóta, og þegar vatnið e.r ísilagt, þá sérðu þau við vegkantinn með sleða sína og skauta. Lokkmáttur vatnsins hefir aukizt til muna við það, að Ijós hafa verið sett upp við enda þess, og snjór er þar strokinn af svelli. Eins og nú háttar er þetta háskaleikur. Minnir mig á ostbita á músagildru. Gildran er ein af fjöl- farnari hraðbrautum landsins. Hvar á lítið barn, sem leiðir annað minna, þeirra óuiöráöanlegar, aörar ekki. Of langt mál uœri aö gera grein fyrir þeim hér, en ein er án efa of lítiö eigiö fé. Þaö olli þuí meöal annars aö ekki uar unnl aö uirkja háhita þann, sem félagiö haföi tryggt sér meö samningum uiö landeigendur, en nýting hans var ein af forsendunum fyrir þuí aö eldisstööin uar reist á þessum staö. Samt sem áöur hygg ég aö þetta fyrirtœki hafi haft hœrra eiginfjár- hlutfal! en mörg önnur fyrirtœki sem hér starfa. Þaö dugöi hins uegar ekki til þess aö mœta óuœntum áföllum i rekstrinum. 3. Þótt œrin ástœöa uœri til aö fjalla um önnur atriöi í greininni lœt ég öörum þaö eftir. Sjálfur hcetti ég störfum sem stjórnarfor- muöur Lindalax um 'þnö leyti sem Laxalind hf. tók til starfa og þekki því lítiö til uiöskipta þess fyrirtœk- is uiö Lindalax og síöar þrotabú þess. Aö lokum beini ég þuí til blaöa- manns þess, sem skrifaöi um- rœdda grein, aö temja sér vand- aöri uinnubrögö í framtíöinni, en auöueldlega heföi ueriö hœgt aö fá réttar upplýsingar um máliö ef eftir þeim heföi veriö leitaö. Gagn- rýnin skrif eru aö sjálfsögöu bœöi eölileg og nauösynleg í lýörœöis- rtki, en þaö spillir óneitanlega fyr- ir slíkri „rannsóknarblaöa- mennsku' þegar hallaö er réttu máli suo sem hér uar gert. Eiríkur Tómasson hrl., fyrrum stjórnarformaður Lindalax hf. Svar við athugasemd Eiríks Tómassonar, fyrrverandi stjórn- arformanns Lindalax hf. í fyrsta lagi skal vakin athygli á því að greinin um Lindalax fjallaði að mestu leyti um þá staðreynd að stærstu veðhafar í þrotabúi Linda- lax hf. voru jafnframt eigendur. Þórði H. Olafssyni, fyrrv. framkv.stj., var hvergi „kennt um" ófarirnar, heldur bent á þá stað- að komast yfir brautina? Eitt sinn, í fyrravetur, hitti eg nokkur börn, að kvöldlagi, á leið til svellsins. Þau stóðu við vegkantinn, en bílarnir æddu áfram. Eg lagði mínum, göml- um lögreglukagga, þvert á brautina. Þá var keyrt fyrir framan mig og aft- an, krassað af list, þar til sérleyfisbif- reið kom þar að. Bifreiðastjórinn skildi strax, hvað fyrir mér vakti, lagði bifreiðinni þvert á braut, svo göng mynduðust milli btla okkar. Þá fyrst þorðum við að kalla börnin yf- ir. Veit eg vel, að við getum ekki veitt hverju barni fylgd fullorðins, reynd að maður sem var um hríð framkvæmdastjóri í fiskeldisfyrir- tækjum, sem bæði eru gjaldþrota, er nú ráðgjafi framkvæmdasjóðs í fiskeldismálum. Hann er því viðrið- inn tvö stærstu gjaldþrot, sem orðiö hafa í fiskeldi á Islandi, eins og aðrir stjórnendur þessara fyrirtækja. Þessi gjaldþrot eru óuppgerð og á framkvæmdasjóður hlut að máli við uppgjör annars þeirra. Eiríkur Tómasson telur Þórð mjög vel hæfan til þess að vera tæknileg- ur ráðgjafi sjóðs á borð við fram- kvæmdasjóö í fiskeldismálum. Stjórnarformaður sjóðsins, Þórður Friðjónsson, sagði hins vegar orð- rétt í viðtali við undirritaða: ,,Eg við- urkenni það að það er greinilegt að sumir telja það álitamál að ráða mann sem tengist þessum gjald- þrotamálum." Hann benti þó á að hér væri ekki um stóra aöild sjóðs- ins að ræöa viö þessi gjaldþrot, sjóð- urinn átti ekki aöild að Lindalaxi og var minnihlutaaöili að Islandslaxi, en ráðningin þarfnaðist frekari skoðunar ef starfið yröi varanlegt. Hvað viökemur fullyrðingum um uppsögn Þórðar H. Ólafssonar vis- ast til annarrar greinar hér á sið- unni. Hins vegar skal tekið fram að heimildir voru um óánægju, þar á meðal frá stjórnarmönnum í Linda- laxi hf., þar sem Eirikur Tómasson gegndi formennsku. Varðandi þá umsögn að rekstur- inn hafi staðið á brauðfótum, þá er hún meðal annars dregin af þeirri staðreynd aö illa gekk að afla hluta- fjár og allt fé til uppbyggingar var lánsfé. Önnur gagnrýni er byggö á viðtölum viö starfsmenn fiskeldis- og lánafyrirtækja, en auðvelt er aö benda á samskonar fullyröingu hafða eftir Þórði H. Ólafssyni í við- skiptablaði Morgunblaðsins þann 21. desember 1989. Þar bendir hann á að framkvæmdaáætlun hafi veriö byggð á óskhyggju og ekki veriö í samræmi við raunveruleikann. Upplýsingar um hlutafé norska fyrirtækisins Seafood Development AS eru fengnar frá öðrum bústjóra þrotabúsins. en öryggi þeirra hljótum við þó að geta aukið. Lán okkar allra er, að enn hafa börnin sloppið, en ætlum við virkilega að láta Guð og Lukku ráða, þar til eitthvert barnanna ligg- ur sundurkramið í háskaslóð ein- hvers óvitans? Mig varðar ekkert um fjárskort, það er meiningarlaust bull í munni þeirra sem þykjast gull- ormar einnar ríkustu þjóðar heims. Kröfur okkar hljóta að vera: 1. Að börnin, framtíð þjóðar, eigi ekki minni rétt en sporthross á gönguleið, undir brautina, í átt til vatnsins. Fimmtudagur 18. jan. 1990 Að lokum þakka ég ábendingu frá Eiríki Tómassyni, fyrrverandi stjórnarformanni í Lindalaxi, um að viðhafa vönduð vinnubrögð. Það er engin ný speki að á mörgum sviðum er hægt að gera betur. Það á til dæmis við um fiskeldi. Adda Steina Björnsdóttir LEIÐRÉTTING í umfjöllun um gjaldþrot Lindalax hf. í síðasta blaði var staðhæft að Þórður H. Ólafsson, fyrrum fram- kvæmdastjóri Lindalax og íslands- lax hf., heföi fengiö uppsögn hjá fyr- irtækjunum. Blaðið taldi sig hafa ör- uggar heimildir fyrir þessu en kom- ið hefur í Ijós að Þórður sagði sjálfur upp störfum hjá báðum fyrirtækjun- um. Blaðið bar þessa staðhæfingu ekki undir Þórö sjálfan og höfum við beðist afsökunar á þessum mis- tökum. Leiðréttist þetta hér meö. I umræddri grein var áhersla lögö á aö Þórður, sem framkvæmdastjóri tveggja stærstu fiskeldisfyrirtækj- anna sem bæði hafa orðið gjald- þrota, hefði veriö ráðinn til fram- kvæmdasjóðs vegna fiskeldisverk- efna, en stofnunin hefur veitt stór- um upphæðum til uppbyggingar í fiskeldi. Sem tæknilegur fram- kvæmdastjóri tengist hann gjald- þrotunum, auk þess sem hann var að eigin sögn yfirmaður fjármála Lindalax hf. um hríð. Það var á eng- an hátt ætlunin að vefengja per- sónulega hæfni Þórðar til að sinna störfum hjá framkvæmdasjóði. Blaðið hefur hins vegar öruggar heimildir fyrir því að ekki séu allir sáttir viö þessa ráöningu og hvernig aö henni var staöið. Til að fyrirbyggja allan misskiln- ing viljum við árétta að umfjöllun blaðsins um þessi mál beinist ekki að persónulegri hæfni Þórðar til að sinna þessum störfum og þvi er ekki haldið fram að störf hans sem slík hjá íslandslaxi og Lindalaxi hafi ráð- ið óförum þeirra. Ritstj. barni? 2. Brautin verði girt af, svo börnin komist aðeins á einum stað gang- andi til vatnsins. 3. Ökufantar, sem virða ekki hraða- ákvæði, á þessari leið, verði með sektum látnir greiða kostnað þessara framkvæmda. 4. Rauðavatn veröi vaktað útivistar- svæði. Á sumrum gætu börn ver- ið þar að leik á bátum og brettum, á vetrum með skíði sín og skauta. 5. Umhverfi vatnsins alls plantað trjám og prýtt öðrum gróðri. Einhvers staðar í skúffu hljóta all- ar þessar tillögur að vera, liggja þar aðeins meðan karpað er um enn eina höllina, sem við, í oflátungs- hætti, ætlum að reisa. Sú bið gæti orðið okkur dýr. Þið, sem ásana við vatnið byggið, hví látið þið ekki í ykkur heyra? Við, hvert og eitt, er- um þær broddflugur sem eigum er- indi við þá sem standa með fjármuni okkar í vösum. Rekum þá upp aö Rauðavatni til framkvæmda strax, bíður ekki vors, bíðum ekki tára ást- vina með sundurkramið barn í faðmi, barn sem þeir hafa hirt upp af háskaslóðinni við vatnið. Lát í ykkur heyra. Hafið hátt, barnið ykk- ar er kannske ekki uppi í herbergi, heldur á leið niður til vatnsins! pressupenni Erum við að bíða eftir sundurkrömdu

x

Pressan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.