Pressan - 18.01.1990, Síða 21

Fimmtudagur 18. jan. 1990
21
M
TnTVTrR
IV/IjT V ll
Stóru skrefí
á undan
Árið 1983 stofnuðu tveir kornungir og stórhugo
menn fyrirtækið íslenska forritaþróun. Eins og
nafnið bendir til var tilgangur f yrirtækisins að búa
til og þróa fforrit ffyrir islenskan morkað. í dag er að-
allifibrauð fyrirtækisins viðskiptahugbúnaðurinn
OPUS sem var fyrsti bókhaldspakkinn á islensku
fyrir PC-tölvur.
Piltarnir tveir sem stofnuðu IF
skrifuðu OPUS upphaflega á Digi-
tal Rainbow-tölvu. Á þeim tíma
vann hjá Kristjáni Ó. Skagfjörð,
umboðsaðila Digital á íslandi,
maður að nafni Hálfdán Karlsson.
Hann hafði óbilandi trú á þeim
kumpánum og lánaði þeim tölv-
una sem hann hafði til umráða hjá
KÓS.
Hálfdán þessi var við störf hjá
Digitai í Bandaríkjunum og stund-
aði síðan nám í viðskiptafræði þar
ytra, þáðan sem hann lauk mast-
ersprófi ’88.
Þetta næststærsta tölvufyrir-
tæki heims veltir u.þ.b. þrisvar
sinnum íjárlögum íslenska ríkisins
á einu ári og það var þaðan sem
Hálfdán kom og gekk inn í fyrir-
tæjd piltanna tveggja.
í dag eru eigendurnir því þrír,
þeir Vilhjálmur Porsteinsson og
Örn Karlsson auk Hálfdánar.
Starfsmenn þesseru 13—14ogþar
af 6 við framleiðsluna.
„OPUS er pakki sem smám sam-
an hefur stækkað svo um munar,"
segir Hálfdán þegar blaðamaður
biöur hann að lýsa helstu kostum
þessa útbreiddasta bókhaldskerfis
í íslenskum fyrirtækjum.
„Pessi hugbúnaður virkar í svo
til öllum hugsanlegum kerfum og
það er ekki svo lítill kostur. Annars
er svona forrit verkefni sem mað-
ur klárar aldrei. Sífellt er verið að
breyta því og bæta. Til dæmis er-
um við þessa dagana að kynna
nýjung fyrir PS/2-vélarnar frá IBM
þar sem notendaskilin eru þvílík
að með þessu forriti stöndum við
framar en nokkrir keppinauta
okkar.
Við köllum þessa útgáfu OP-
US/2 og við hönnuðum hana í
samvinnu við IBM á íslandi íyrir
OS/2-stýrikerfið. Kerfið notar Pre-
sentation Manager og öll vinnsla
fer fram í gluggum. Pað er óhætt
að fullyrða að þetta líkist engu því
sem fyrir er á markaðnum. í þau
sjö ár sem OPUS hefur verið á
markaðnum hefur hann verið í
stöðugri þróun en aldrei fyrr hefur
hann tekið þvílíkt stökk fram á
við."
Hversu mörg íslensk fyrir-
tæki nota OPUS í dag?
„Þau eru orðin vel á sjöunda
hundrað og það segir vissulega
stna sögu. Miðað við þá tölu erum
við stærstir á markaðnum og um
tvisvar sinnum stærri en sá keppi-
nautur okkar sem pæstur kemur."
OPUS/2, þessi byltinga-
kenndi, vinnur á OS/2-stýri-
kerfinu frá IBM. Er þad trú
stöðu fyrirtækisins!
Eins og ég sagði áöan erum við
langfyrstir með þetta gluggaum-
hverfi í viðskiptahugbúnaði og
meðal þess sem gerði þetta ævin-
týri mögulegt var samstarfið við
IBM. Hér var maður frá IBM í
nokkuð langan tíma auk þess sem
við fengum lánaðan ýmsan búnað
og tæki hjá þeim.
Þetta er það sem koma skal á
þessu ári og því næsta."
Eruð þið þá „stikkfrí" næsta
ár eða svo?
„Nei ekki er það nú svo einfalt.
Forrit breytast mikið á 1—1 Vi fresti
og tii að slíkar breytingar geti átt
sér stað þarf sífellt að vera vakandi
á því að þurfa að leita til okkar ein-
hverra hluta vegna og þá skilst
þeim oft að það hefði kannski
borgað sig að kaupa forritið i upp-
hafi.
Við erum með á skrá hjá okkur
alla viðskiptavini okkar og hringi
einhver hingaö í leit að aðstoð við
vinnslu á forritum okkar er sá
hinn sami undantekningarlaust
spurður nafns og flett upp í við-
skiptamannaskrá. Sé hann ekki aö
finna þar er forritið stolið og þar
með er enga þjónustu hjá okkur
að fá! Það er enda ekki óalgengt
þegar spurt er nafns að skelit sé á
með það sama!
Við höfum hins vegar tekiö þá
stefnu aö verja hugbúnað okkar
ekki sérstaklega, þannig að sé vilji
fyrir hendi er fátt sem kemur í veg
fyrir stuld. Slíkar varnir kosta allt-
af töluvert vesen og þess í stað
reynum við að slá á hendur þeirra
þjófa sem við komumst í tæri viö.
Svo má reyndar segja að hvert
stolið forrit frá okkur sé í raun
nokkur ávinningur, því hafi maður
á annað borö stolið okkar forriti
og vanið sig á að vinna í því um-
hverfi sem við bjóðutn viðskipta-
vinum okkar eru mikiar líkur á að
Hálfdán Karlsson hjá íslenskri forritaþróun. „Erum skrefi framar meö nýjan OPUS.'
ykkar að það verði það stýri-
kerfi sem verði ofan á i barátt-
urinl sem framundan er?
„Já, ég tel að OS/2 komi til með
að taka við af DOS í einkatölvum
og netkerfum. Þetta kerfi hefur
verið í nokkurn tíma á markaðn-
um og síast hægt og rólega inn hjá
fólki. Það er reyndar alls ekki
óeðlilegt því líftími hugbúnaðar er
svo miklu lengri en vélbúnaðar að
breytingar verða mun hægar en
þar.
Núverandi DOS-forrit geta keyrt
undir OS/2. Þar af leiðandi getur
viðkomandi notandi veriö að
vinna í einum glugganum, t.d.
launabókhald, á meðan næsti
gluggi „fyriraftan" er að reikna út
fyrir breyttum kröfum viðskipta-
vinanna auk ýmislegs annars.
Við skráum samviskusamlega í
nokkurs konar hugmyndabanka
allar tillögur að breytingum sem
viðskiptavinir okkar gera á hverj-
um tíma. Séu tillögurnar þess eðlis
að þær geti nýst viðskiptavinum
okkar koma þeir til með að sjá
þær í næstu útgáfu, svo einfalt er
það!"
Þið sem eruð í útgáfu á forrit-
um og þróun þeirra hljótið að
verða fyrir barðinu á forrita-
þjófum.
„Vissulega er mjög mikið um að
í gangi séu stolnar útgáfur af hug-
búnaði okkar. Þeir sem gera slíkt
enda þó nær undantekningarlaust
hann endi á því að koma til okkar
og kaupa af okkur hugbúnað. Ef
hann hefði ekki stolið okkar forriti
í upphafi hefði hann kannski leit-
að annað til að kaupa!
Það er líka ótrúleg þrautseigja
hjá þessu liði sem nennir að
standa í því að vinna með þessi
stolnu forrit, því ef fram koma nýj-
ungar hjá okkur, eins og nú er að
gerast, verða þeir óheiðarlegu
annaðhvort að vinna í gamla kerf-
inu, og verða þar með á eftir í þró-
un og samkeppni, eða stela nýja
forritinu og færa alla viðskipta-
menn sína inn í það, sem er nú full-
mikið af því góða.
Með öðrum orðum má segja að
menn græði á því í dag að stela
forritunum en á morgun sitja við-
komandi aðilar eftir með sárt enn-
ið."
Nú byggist rekstur íslensku
forritaþróunarinnar fyrst og
fremst á framlciðslu og þjón-
ustu. Hvort er fyrirferðar-
meira í starfseminni?
„Það er rétt, tekjuöflun er
tvennskonar, annars vegar nýsöl-
ur og hins vegar þjónustusala.
Markaðurinn er óðum að taka á
sig nokkuð breytta mynd. Það eru
að verða íærri en stærri nýsöiur
og sá markaður er orðinn tiltölu-
’lega nálægt mettun. Samkeppnin
fer því óðum harðnandi og í þá átt
að fyrirtæki á þessu sviði keppast
um að ná kúnnum hvert af ööru.
Við einbeitum okkur í auknum
mæli að þjónustuþættinum og ár-
angurinn af því starfi er fólginn i
mikilli tekjuaukningu fyrirtækis-
ins á síðasta ári. Veltuaukning á
milli áranna 1988 og 1989 var á
milli 80 og 90% og þjónustusalan
spilar þar verulega stórt hlutverk.
Viðskiptavinum okkar stendur
til boða að greiða til okkar nokk-
urs konar áskriftargjald mánaðar-
lega sem hleypur á nokkrum
hundruðum króna. Gegn þessu
áskriftargjaldi fá þeir afslátt af
námskeiðsgjöldum hjá okkur, nýj-
ar útgáfur forrita kosta þá ekkert
aukalega og þannig mætti áfram
teija. Sem dæmi um þá hagræð-
ingu sem þetta hefur í för með sér
fyrir viðskiptavini okkar má nefna
að áskrifendur okkar fá bókunar-
kerfi vegna virðisaukaskatts
ókeypis á meðan keppinautar
okkar láta borga 20—35.000 fyrir
slíkt, jafnvel þó viðkomandi við-
skiptavinur sé á þjónustusamn-
ingi."
Ykkar daglegi rekstur snýst
sem sé ntikið til um OPUS, þró-
un þess kerfis og breytingar á
því?
„Já, en þó má geta þess að við
höfum fieiri járn i eldinum. ísiensk
forritaþróun er hluthafi í fyrirtæki
sem heitir Artek og á vegum þess
hefur Vilhjálmur Þorsteinsson,
einn eigenda ÍF, verið að vinna að
þýðendaforriti fyrir ATA-forritun-
armálið sem notað er hjá Banda-
ríkjaher. Herinn styðst eingöngu
við þetta ATA-mál og til dæmis
verður allur hugbúnaður sem fer í
nýju ratsjárstöðvarnar hérlendis á
þessu máli.
í þetta verkefni eru komin mörg
mannár hjá Artek enda til mikils
að vinna. Forritið verður að stand-
ast yfir 2000 próf sem gefin eru út
af bandaríska varnarmálaráðu-
neytinu og samkvæmt athugun
okkar stenst það þau öll, Ef vel
tekst til gæti þetta þýtt mjög stóra
hluti fyrir okkur en það er ekki um
annað að ræða en bíða og sjá.
Vinnunni lýkur eftir fáeina mán-
uði og þá mun Lattice, sem er dótt-
urfyrirtæki SAS Institute í Banda-
ríkjunum, sjá um útgáfu, dreifingu
og þjónustu á því. Við fengjum
þannig greitt fyrir höfundarrétt og
annað slíkt.
Þetta er einskonar draumaverk-
eíni og máski stóri vinningurinn.
Það sakar að minnsta kosti ekki að
vona!”
v
< *