Pressan - 04.03.1993, Blaðsíða 7

F R ÉTT I R
Fimmtudagurinn 4. mars 7 993
PRESSAN 7
i
s
I
s
I
I
\ Háskólanum er sprottin upp sérkennileg deila um meintsvindl í
kosningum til Stúdentaráðs í síðustu viku.
Greiddi Vöku
tvisvar atkvæði
„Lyktar af pólitík" segir Einar Páll Tamimi
glasi,“ segir hann. „I fyrra þurfti
Málavextir eru í stuttu máli
þeir að laga- og sagnffæðinem-
inn Einar Páll Tamimi greiddi
lista Vöku tvisvar atkvæði í
kosningunum. Deilan snýst hins
vegar um hvort hann var vísvit-
andi að svindla, eins og gefið
hefur verið í skyn, eða hvort
hann gerði þetta í góðri trú og
hafði frumkvæði að því að ann-
að atkvæðið yrði ógilt.
Einar Páll hefur verið skráður
í tvær deildir Háskólans, fyrst í
lögfræði fyrir nokkrum árum,
svo í sögu í eitt ár og loks afbr í
lögfræði. Um eittleytið síðasta
fimmtudag kaus hann í Árna-
garði þar sem hann var á kjör-
skrá sem sagnfræðinemi. Seinna
atkvæðið greiddi hann í Lög-
bergi um þrjúleytið sem laga-
nemi, enda líka á kjörskrá þar.
Þetta þykir ekki góð latína, ekki
einu sinni í lagadeild, ekki síst
vegna þess að enginn ætti með
réttu að vera á kjörskrá í tveim-
ur deildum.
„Við lítum þetta mál mjög al-
varlegum augum,“ segir Pétur
Þ. Óskarsson, formaður Stúd-
entaráðs og Röskvumaður, sem
vildi að öðru leyti ekki tjá sig um
málið. Einar Páll segir hins veg-
ar málatilbúnaðinn allan lykta af
pólitík.
„Þetta er stormur í vatns-
ég að kjósa í Árnagarði þótt ég
væri laganemi og í þetta sinn fór
ég þangað fyrst með hliðsjón af
þeirri reynslu. Þar var ég á kjör-
skrá og kaus þar. Síðar er ég í
Lögbergi og er spurður hvort ég
ætli ekki að kjósa þar. Ég taldi
mig ekki vera á kjörskrá þar, en
annað kom í ljós. Ég hef starfað
nokkuð við utankjörstaðarat-
kvæðagreiðslur og því sló niður
í huga mér að ég ætti með réttu
að kjósa þarna, en ekki í Árna-
garði, enda myndi ég þá ógilda
fyrra atkvæðið. Síðar rann upp
fyrir mér sá tæknilegi galli að at-
kvæði mitt var ekki aðskilið öðr-
um í Árnagarði og því vonlaust
að ógilda það. Þá hringdi ég
strax í formann kjörstjórnar, áð-
ur en kjörstöðum var lokað,
sagði honum hvað hefði gerst,
hverjum ég greiddi atkvæði og
að ég vildi leita allra leiða til að
þetta yrði leiðrétt. Þetta var að
mínu eigin frumkvæði og í kjöl-
farið skrifaði ég kjörstjórn bréf,
efnislega á sömu leið og samtal
mitt við formann hennar. Það
var áður en talning hófst og þess
vegna útilokað að Vaka gæti
unnið á þessu eina atkvæði og
þar með var horfinn hvatinn að
meintu svindli mínu.“
Aðrir benda á að stuttu eftir
að málsatvik urðu ljós kallaði
kjörstjórn fulltrúa beggja fylk-
inga á sinn fund vegna málsins
og eftir það hafi Einar Páll haft
samband við kjörstjórn.
PÉTUR Þ. ÓSKARSSON
Alvarlegt mál.
Einar Páll segir hins vegar
tímasetningar og „hendingar" í
málinu gefa ástæðu til að ætla að
Röskvu hafi ekki verið það á
móti skapi að hann greiddi at-
kvæði tvisvar, hugsanlega til að
eiga tilefni til að kæra kosning-
arnar síðar. „Það er „set-up“-
lykt af málinu,“ segir Einar Páll.
„Það er líka hrein mannorðsárás
þegar formaður Stúdentaráðs
einar PállTamimi
Stormurí vatnsglasi.
lýsir málinu opinberlega sem
„alvarlegu“, þegar hann á að vita
staðreyndir þess.“
Sem ungur sjálfstæðismaður
sat Einar Páll þing Sambands
ungra sjálfstæðismanna haustið
1991, þar sem spruttu upp harð-
ar deiíur um lögmæti kjörbréfa
þingfulltrúa. Einar Páll gagn-
rýndi meint svindl þá harkalega
í viðtali við Morgunblaðið. At-
kvæðagreiðslan í Háskólanum í
síðustu viku varpar óneitanlega
nýstárlegu Ijósi á ummæli hans
þá: .
„Ég tel að í hreyfingu eins og
Sambandi ungra sjálfstæðis-
manna, sem starfar eftir lýðræð-
islegum hefðum og hefur þær að
leiðarljósi, sé nauðsynlegt að
menn sýni ákveðnu siðgæði
virðingu og virði leikreglur lýð-
ræðisins sem okkur er ætlað að
vinna eftir. Þegar út af því
bregður eins og gerðist á þessu
þingi þá finnst mér nauðsynlegt
að hinir ábyrgu séu látnir svara
fyrir það með einhverjum
hætti."
Háskólaráð hittist á fundi í
hádeginu í dag, en ekki var vitað
hvort málið yrði tekið fyrir þar.
Karl Th. Birgisson
Fíkniefnalögreglan lá með niðurstöðurnarítvöár
Átti að kaupa kókaín en keypti prókaín
PÓSTHÚSIÐ ÍÁRMÚLA
Þangað var prókaínið sótt.
Tveir ungir menn voru nýlega
dæmir í Héraðsdómi Reykjavúc-
ur fyrir fíkniefhasmygl sem átti
sér stað árið 1990. Niðurstaða
málsins verður að teljast bera
keim af því að viðkomandi
menn séu dálítið seinheppnir.
Upphaf málsins má rekja til
þess að tveir ungir menn, þeir
Sigfus H. Finnbogason og Bjarki
Ríkarðsson, ákváðu að panta
nokkurt magn af fíkniefnum er-
lendis frá. Fengu þeir til þess
ungan mann sem gaf sig út fýrir
að hafa vit á þeim málum. Létu
þeir honum í té 320.000 krónur í
bandaríkjadölum og voru pen-
ingarnir frá Bjarka komnir. Hélt
kaupandinn úr landi 3. maí
1990 og kom aftur til íslands 7.
maí. Sagðist hann hafa keypt
800 grömm af kókaíni og póst-
sent það hingað til lands.
Þremur dögum síðar sótti
Bjarki pakkann á pósthúsið í
Ármúla 25 í Reykjavík og ók
með hann heim til Sigfusar. Var
ætlun þeirra að fara með „kóka-
ínið“ þaðan út á land og selja.
Lögreglan sat hins vegar fyrir
þeim í Mosfellsbæ og lagði hald
á efnið í fórum þeirra. Þegar til
átti að taka reyndist innihald
pakkans vera um 200 grömm,
sem samkvæmt niðurstöðu
Björn Halldórsson
yfirmaður fíkniefnalögregl-
unnar: Lágu með málið í
tvö ár.
Rannsóknastofu í lyfjafræði
reyndist ekki vera kókaín heldur
efnið prókaín. Það er lyf á bann-
lista en um er að ræða staðdeyf-
andi lyf.
Við málflutning kom ffam að
sendiboðinn hafði talað um að
hann gæti útvegað um eitt kíló
af amfetamíni og allt að hálfu
kílói af hassi. Niðurstaðan varð
hins vegar að kaupa kókaín, en
af dómsniðurstöðunni er erfitt
að ráða hver beinlínis ákvað
það. Erfitt er og að henda reiður
á því hvað fór úrskeiðis í inn-
kaupaferðinni, en dómarinn,
Hjörtur O. Aðalsteinsson hér-
aðsdómari, taldi engan vafa
leika á því hvað þeir ætluðust
fyrir.
Fikniefnalögregían
lá með niðurstoð-
una í tvö á
Ákærðu voru úrskurðaðir í
gæsluvarðhald 11. maí 1990 og
sátu í gæsluvarðhaldi til 16. maí
sama ár. í dómsniðurstöðu seg-
ir: „Er ekki annað að sjá en
rannsókn málsins hafi lokið þá
um sumarið, en ríkissaksóknara
eru ekki send rannsóknargögn
fyrr en þann 29. maí sl. [1992].
Með bréfi dagsettu þann 28.
september sl. til lögreglustjórans
í Reykjavík krafðist ríkissak-
sóknari frekari rannsóknar
málsins og leiddi sú rannsókn til
útgáfu fyrri ákæru í máli þessu
eins og að ffaman er rakið.“ Og
síðar segir dómarinn: „Ofan-
greindur dráttur málsins á rann-
sóknarstigi hefur ekki verið
skýrður." Þegar blaðamaður
leitaði eftir skýringum á þessu
fengust þau ein svör að aldrei
hefðu fengist neinar skýringar!
Við dómsniðurstöðu tók dóm-
arinn tillit til þessa dráttar þann-
ig að þetta er enn eitt málið í
langri röð mála þar sem sak-
borningar fá afslátt á dómi
vegna málsmeðferðar hins opin-
bera. Einnig kom til refsilækk-
unar að fýrirætlunin leiddi ekki
til þess að fíkniefnin bárust til
landsins. Þess vegna fékk Sigfiís
aðeins fjögurra mánaða fangelsi
og Bjarki fimm mánuði skil-
orðsbundna. Einnig voru þeir
dæmdir til að greiða laun máls-
verjanda og saksóknaralaun í
ríkissjóð.
Sendiboðinn mislukkaði var
ekki ákærður í þessu máli, en
dvelst nú í fangelsi eigi að síður.
Sigurður Már Jónsson
JÓN
BALDVIN
Hannibalsson varð formaður
Alþýðuflokksins fyrir rúmum
átta árum, þegar flokkurinn
hafði verið með alvarlegt harð-
lífi í mörg ár. Jón átti að vera
laxerolían og virkaði svo vel að
flokkurinn hefur ekki þorað
svo mikið sem hnerra síðan af
ótta við afleiðingarnar. Fyrr en
nú, að einhverjir vilja að karl-
inn fari úr brúnni vegna afla-
leysis. Þá er orðið tímabært að
velta upp spurningunni sem
kratar hafa hvorki spurt né
svarað: hver ætti að taka við?
Ætti það að vera
Sigurðsson? Maðurinn sem
sagðist koma inn í pólitík til að
gera en ekki vera, en getur ekki
gert upp við sig hvort hann
ætlar að vera eða fara? Maður-
inn sem bjó til kvótakerfið og
Biffeiðaskoðun íslands? Varla.
Pólitíkusinn Jón Sigurðsson er
nefnilega svolítið eins og koff-
ínlaust kaffi: lítur út og jafnvel
lyktar eins og ekta, en bragðið
og áhrifin valda alltaf von-
brigðum. Öfugt við til dæmis
Sigurðardóttur. Hún er alvöru-
pólitíkus: búin að vera ráð-
herra í sex ár, en allir halda að
hún sé enn í stjórnarandstöðu.
Sem flokkurinn yrði líka ef hún
yrði formaður. Þá hyrfu sendi-
herrastöðurnar og bitlingarnir
— það litla sem Jón Baldvin
hefur þó skaffað á þessum ár-
um. Það tekur enginn krati
séns á því, ekki ffekar en að
kjósa
Árna Stefánsson, sem er annar
hugsanlegur formannskandíd-
at að Jóni Baldvini gengnum.
Það heldur enginn að Guð-
mundur Árni sé í stjórnarand-
stöðu í Hafnarfirði, en þeim
fjölgar greinilega sem óska
þess að hann væri það. Hann
jarfþess vegna tíma til að end-
urnýja veiðarfærin og það gef-
ur Jóni Baldvini gálgafrest. Á
meðan grípur flokkurinn um
nefið, heldur niðri í sér andan-
um og bíður þess að hnerrinn
líði hjá.