Pressan - 17.03.1994, Blaðsíða 2

Hlín fulltrúi
Til er nokkuð sem heitir
Samtök norrænna tungu-
málakennara. Þeir halda
málþing í Kaupmannahöfn nú um
helgina og fulltrúi Islands verður
Hlín Agnarsdóttir, núverandi
fúlltrúi leikhússtjóra á Akureyri.
Hlín er að verða einn allsherjar
fulltrúi. Hún kemur til með að
halda fyrirlestur um leikhús og
leiklistarkennslu í ffamhaldsskól-
um. ísland er alveg sér á parti á
Norðurlöndum hvað það varðar
að hér eru settar upp sýningar í
menntaskólum sem eru nánast á
atvinnumannastigi. Hlín á að baki
mikla reynslu sem leiklistarkennari
í menntaskólum, kenndi t.d. í
mörg ár í Menntaskólanum við
Hamrahlíð. Þá hefur hún einnig
sett upp fjölda sýninga í mennta-
skólum. Næstu verkefni Hlínar
eru á huldu en því hefur verið
fleygt að hún verði með uppsetn-
ingu í Borgarleikhúsinu á næsta
leikári...
að er mikið um að vera hjá
Kjartani Ragnarssyni, ein-
um af okkar fremstu leik-
húsmönnum. Eins og segir á öðr-
um stað í blaðinu er hann leik-
stjóri „Sumargesta" sem Nem-
endaleikhúsið frumsýndi í gær.
En á þriðjudag heldur hann utan
til Gdansk í Póllandi þar sem
hann’ kemur til með að leikstýra
leikriti Hrafnhildar G. Hagalín
„Ég er meistarinn". Pólskt leik-
hús ertalið meðal þeirra fremstu
í heimi og því telst þetta tals-
verður heiður, en verkið verður á
fjölum Borgarleikhússins í
Gdansk eftir um tvo mánuði.
Þetta er að undirlagi Jaseks Go-
Meistarinn
og Kjartan
til Póllands
dek sem þar er starfandi, en
hann var á íslandi í nokkur ár
sem strákur og gekk í Mela- og
Hagaskóla þegar faðir hans var
sendiherra í Reykjavík. Godek
talar íslensku reiprennandi
þannig að tungumálaörðugleikar
ættu ekki að verða miklir. Godek
verður aðstoðarleikstjóri Kjart-
ans og þýðir jafnframt „Meistar-
ann" á pólsku. Kjartan er ekki að
koma til Póllands í fyrsta skipti.
Hann var þar í fjóra mánuði vet-
urinn 1969-70, þá nýútskrifaður
leikari, að kynna sér leikhús gú-
rúsins Grotovskys...
h
Nokkrir íslenskir leikarar í sigtinu í
milljónamyndinni
Eins og PRESSAN greindi frá í
vikunni sem leið stendur nú
leit yfir í nágrannalöndun-
um, Noregi, Svíþjóð og Dan-
mörku, að sætri leikandi ungri
konu til að fara með aðalhlutverldð
í víkingamyndinni „Kjartanssögu“,
eftir að leit að einni slíkri hafði
engan árangur borið á Islandi. Fá-
einar stúlkur ffá Svíþjóð og Dan-
mörku komu hingað til lands í
prufmyndatöku á laugardag, en
ekki hefur fengið staðfest hvað
kom út úr því. Hinn kunni kvik-
myndatökumaður Michael Chap-
man, sem leikstýrir myndinni, hef-
ur þrátt fyrir að leitin hafi engan
árangur borið á íslandi síður en
svo útilokað aðra íslenska leikara
ffá myndinni. I sigtinu eru m.a.
dónalega dúkkan Jóhanna Jónas
sem leikur vondu stjúpuna í Skila-
boðaskjóðunni, Hinrik Ólafsson
sem fer með hlutverk úlfsins í sama
leikriti, bróðirinn Egill Ólafsson
sem leikið hefúr í nánast öllum ís-
lenskum kvikmyndum sem gerðar
hafa verið, Gunnar Eyjólfsson
skátahöfðingi og Bríet Héðins-
dóttir. Þá mun einnig hafa verið
leitað til Helga Bjömssonar leik-
poppara. Þótt þessir leikarar hafi
valað athygli Chapmans mun ekki
öll nótt úti fýrir hina, því enn er
verið að íhuga málin...
íslenskur magadans
Eins og þeir vita sem stunda veit-
ingahús hefúr líbanski staðurinn
Marhaba af og til boðið matargest-
um upp á magadansmær. Magadans-
mærin sem hefúr komið þar fram heitir
Catherine Selford og er ensk. Hún hefur
verið starfandi í London nú um hríð og
því enginn magadans verið í Marhaba
um nokkurt skeið. Aladdin, eigandi
staðarins, brá sér í Borgarleikliúsið um
daginn og sá Evu Lunu. Þar má sjá
magadans eða eins og Dr. Gunni segir í
gagnrýni sinni 3. mars: „... kona Riads, Zulema (Steinunn Ólafsdótt-
ir), skekur sig þokkafúllt við tregablandinn magadans...'1 Þetta atriði
hefúr líklega kveikt tregablandnar minningar með Aladdin því hann
setti sig í samband við Steinunni og bauð henni að koma fram á Mar-
haba sem magadansmær. Hún þakkaði gott boð en sagðist því miður
ekki vera dansari. Það fýlgir sögunni að Aladdin sé enn að leita að ís-
lenskri magadansmær, en hvort hann finnur hana í Borgarleikhúsinu
þar sem latínóliðurinn er liðkaður eða annars staðar kemur væntan-
lega í ljós innan tíðar...
á tímum Ólafs Ragnars
I SANNLEIKA SAGT
IINIDRIÐI G.
ÞORSTEIIMSSOINI
Ástin
Má maður sem hefúr feng-
ist við fýrirsagnagerð óska
tímaritinu Mannlífi til
hamingju með ofanskráða fýrir-
sögn á viðtali við hjónakornin
Guðrúnu Ágústsdóttur og Svavar
Gestsson. Svo vill til að þessi fýrir-
sögn á enn dýpri merkingu, nú
þegar gengur í þrösum að blása lífi
í afturúrkreisting vinstri manna í
borginni, sem manna á meðal
gengur undir nafninu K-listinn.
Þar eiga að hafa gengið til samstarfs
ffamsóknarmenn, Alþýðubanda-
lagið og gamlir kommúnistar, Al-
þýðuflokkurinn og Kvennalistinn.
Nema það hefúr ekkert bólað á list-
anum þegar þetta er skrifað og
mun ástæðan vera sú að nú vilja
allir ráða og standa í ströngu út af
málefnum. Þrætan um listann ætl-
ar alla sanna vinstri menn lifandi
að drepa, item og ekki síst þá sem
ætluðu að fljóta til metorðanna á
Ingibjörgu Sólrúnu Kvennalistak-
onu, sem hefúr loksins ákveðið að
verða borgarstjóraefni. Hér er
einkum átt við gamla kjarnann í
Alþýðubandalaginu, sem áður fýrr
jafnvel leit svo á, að honum bæru
eftirlaunagreiðslur ffá Kreml fýrir
dygga þjónustu. Ástin á heimili
vinstri manna á tímum Ólafs
Ragnars er nefnilega ekki öll þar
sem hún er séð.
Flokkarnir, sem nú telja sig hafa
sameinast í vinstra ffamboði við
borgarstjómarkosningar í Reykja-
vík, eiga misjafna sögu og búa við
misjafnt gengi innan samstarfsins.
En undir kjörorðinu: Ástin á tím-
um Ólafs Ragnars hefur þótt
ástæða til að reyna samstarf í anda
bræðralags og fyrirgefningar á fýrri
misgjörðum. Kvennalistinn hefur
verið kallaður til vegna þess að inn-
an hans finnst eina vinstri mann-
eskjan, sem þykir ffambærilegt
borgarstjóraefni. Það er sjálf Ingi-
björg Sólrún, glögg og vel menntuð
kona, sem hefúr gert sér far um að
tala af viti um pólitík. Hún er um
leið stærsti þrepskjöldurinn sem
þarf að yfirstíga og beygja til að
vinstra samstarfið takist. Ingibjörg
Sólrún er hagvön í borgarstjórn og
veit hvernig heppilegast er að
stjóma því fjölmúlavíli.
Víkur þá sögunni til Davíðs
Oddssonar, fýrrverandi borgar-
stjóra, mannsins sem ástin á tím-
um Ólafs Ragnars hefúr látið alveg
óbrenglaðan. Þegar hann stjómaði
borginni gerði hann það af mynd-
ugleik, sem hefúr haff þau áhrif á
Ingibjörgu Sólrúnu, að hún vill fá
að stjórna fýrst hún á að verða
borgarstjóri. Þá koma öU litlu krílin
og segjast ekki vera komin í banda-
lag tU að lúta forsjá borgarstjóra-
efnis síns. Þau æda að fá að hafa
þetta eins og síðast, sæUar minn-
ingar, þegar embættum var skipt
eftir mánaðardögum, eins og skipt
er á símavaktir í stómm fýrirtækj-
um, svo aUir fái að ráða einhvern
tíma á kjörtímabUinu. Munu þær
ekki vera fúsar að láta of mUdl völd
í hendur Ingibjargar Sólrúnar þær
stöUur hennar, Guðrún Ágústs-
dóttir, sem væntanlega lætur út-
hluta sér strætó, og Sigrún Magn-
úsdóttir, sem Páll á HöUustöðum
ýtti út í samstarfið. Ástin á tímum
Ólafs Ragnars nær því ekki með
sama hætti til allra þessara ágætu
kvenna.
En fleira er að gerast í undir-
djúpunum en erfiðleikar í sam-
vinnu vinstri manna áður en hún
er raunverulega hafin. Vinstri
menn hafa nú miklar áhyggjur af
því að Steingrímur Hermannsson,
fýrrverandi forsætisráðherra, skuli
vilja fara í Seðlabankann. Einkum
eru það alþýðubandalagsmenn úti
á landsbyggðinni, sem gráta þetta
atferli. Ríða þeir ákaft húsum fram-
sóknarmanna til að biðja þá að
freista þess að koma í veg fýrir að
Steingrímur verði Seðlabankastjóri.
Síðan Davíð Oddsson lýsti því yfir
á þingi, að hann myndi ekki vinna
með Ólafi Ragnari Grímssyni, telur
effirlaunaliðið í Alþýðubandalag-
inu vonlítið að komast í ríkisstjórn
á næstunni. Þeir hafa engan stuðn-
ing frá Kreml lengur, enda er eini
fasistinn í Rússlandi, sem eitthvert
bragð var að, á hröðu undanhaldi.
Von þessa fólks er Steingrímur
Hermannsson. Fari hann ekki í
Seðlabankann má búast við að
hann verði í aðstöðu til að mynda
ríkisstjórn eftir næstu þingkosning-
ar. Þá mun ástin á tímum Ólafs
Ragnars blómstra sem aldrei fýrr.
Alþýðuflokkurinn er því í raun-
inni orðinn lykUflokkur í þeirri
baráttu sem nú er háð fýrir nýju
stjórnarmunstri. Samkvæmt því
hefði verið full ástæða fýrir krata að
gera kröfu til þess að fá borgar-
stjóraembættið. En þeir lúta að
litlu og hafa ekki sagt sem svo: Ef
við fáum ekki það sem við viljum
út úr vinstra samstarfinu í borgar-
stjórn fer Steingrímur í Seðlabank-
ann. Sighvatur Björgvinsson við-
skiptaráðherra brá á það ráð að
taka umsókn Steingríms tU sín, svo
henni yrði ekki flíkað um of af
bankaráðinu, eða hún týndist í
umsóknasúpunni frá Hamrahlíð-
arskólanum. Steingrímur Her-
mannsson virðist hins vegar ákveð-
inn í að fara í Seðlabankann hvern-
ig sem málin kunna að veltast að
öðru leyti með ástina á tímum Ól-
afs Ragnars. Steingrímur lét á sín-
um tíma undan ákveðnu frum-
kvæði Alþýðubandalagsins um
nánari samvinnu þess og Fram-
sóknarflokksins, m.a. í blaðaútgáfú
effir að ÞjóðvUjinn geispaði gol-
unni. Þeir Abl.-menn hafa unnið
með honum í rfldsstjóm og fúndist
hann þægUegur og eftirlátur verk-
stjóri. Þá em í þingflokki ffarn-
sóknarmanna einstaklingar, sem
fýrir löngu hafa gleymt þvi að þeir
em í flokki, sem eitt sinn var
stjórnað af Jónasi frá Hriflu, Her-
manni Jónassyni og Eysteini Jóns-
syni, án þess nokkur bUbugur
fyndist á flokknum þrátt fýrir sam-
starf við aðra flokka. Líklega finnst
þeim að allir aðrir flokkar séu
orðnir betri en Framsókn og þá
helst Alþýðubandalagið. Þannig
getur ástin á tímum Ólafs Ragnars
leikið menn.
Hugmyndin um vinstra fram-
boð í Reykjavík er engin ný saga.
Við slíkt samstarf hafa hinir veik-
lundaðri vinstri menn í flokkunum
gælt alla tíð, allt frá tímum Aðal-
bjargar allra systur og Sigurðar
Jónassonar, tU þeirrar tilraunar
sem leiddi þá tU meirihlutavalds í
borginni. Engin stórvirki sáust effir
það samstarf og í raun var engra
stórvirkja von. Samt viU þetta fólk
reyna affur, eins og ástin á tímum
Ólafs Ragnars hafi fært þeim nýja
drauma. Það verða strembnir
draumar komist þeir á svið veru-
leikans. Einkum verða þeir
strembnir fýrir þá, sem hafa ffam
að þessu haldið að þeir væru í
stjómmálaflokki og þolað með
honum súrt og sætt, en ekki í ein-
hverri pælu, sem hæfir ástinni á
tímum Ólafs Ragnars.
/
2B PRESSAN FIMMTUDAGURINN 17. MARS 1994
„Astin á heimili vinstri manna á tímum
Ólafs Ragnars er ekki öll þar sem
hún er séð. “